Share

บทที่ 26

พระอาทิตย์ยามรุ่งอรุณ  ทอประกายแสงอันอบอุ่น  เกศิตา ค่อยๆ ลืมตารับแสงแดดอ่อน ร่างกายที่อ่อนล้า ภาพชวนฝันที่ครั้งหนึ่งเธอเคยเห็นชายหนุ่มท่ามกลาง ทิวทัศน์สวยงามราวภาพฝันตรงหน้า ทำให้เธอตกอยู่ในภวังค์  ทะเลก่อคลื่นเล็กน้อย ท้องฟ้าสีคราม หาดทรายขาวสะอาด  สหัสวรรษที่คล้ายกับพัศวียืนอยู่ที่ริมหาด ด้วยเสื้อผ้าสุดเนี้ยบ ในเชิ้ตสีเปลือกมังคุด พับแขนแค่ศอก  สวมเข้าในกางเกงแสลกแนบขายาว คัทชูหนังเงางาม จมลงในพื้นทราย มือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์ พูดคุยปลายสายด้วยรอยยิ้ม และดูสดใส  ผมที่ถูกลมพัด สะบัดเป็นริ้ว ราวกับเกรียวคลื่นตามแนวหยักศก

สหัสวรรษ  เห็นว่าเธอรู้สึกตัวและจ้องมองเขาอยู่ในรถ  เขาได้แต่มอง  และยังคุยโทรศัพท์ต่อไป  เมื่อสายตาเริ่มปรับ  และดึงสติกลับมาที่ปัจจุบัน  ทำให้เธอรับรู้ว่าชายหนุ่มคนที่เธอมองอยู่ตรงหน้าไม่ใช่พัศวี  หากแต่เป็นสหัสวรรษ  ชายคนใหม่ที่ตามเธอออกมา  เพื่ออยู่เป็นเพื่อนและปลอบใจในยามที่เจ็บปวดจากคำดูถูกเหยียดหยาม 

สหัสวรรษไม่ได้แตะต้องเธอ  เขาแค่นั่งเป็นเพื่อนให้เธอได้ร้องไห้

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status