บทที่ 30

สหัสวรรษ ข่มตาไม่ลง  เพราะร่างกายของเขากำลังพุ่งพล่าน  แม้จะเพิ่งจบเกมส์ไป  แต่มันผิดแปลกไปจากเดิม  ที่เขาเคยเติมเต็มนับครั้งไม่ถ้วน  แต่ครั้งนี้เขาต้องควบคุมมันเพราะเกศิตา  เขาอยากให้ร่างกายของเธอหายเป็นปกติโดยเร็ว  จึงไม่อยากลงมือกับเธอเกินกว่าร่างกายของเธอจะรับไหว  เขานอนหันหลังให้เธอทั้งที่ยังคงสวมเสื้อผ้าเรียบร้อย  แม้มันจะเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

เขาหายใจแรงจนปลุกให้เกศิตาค่อยๆ ลืมตาตื่น  แต่เธอกลับไม่ไหวติง  แค่มองแผ่นหลังที่เปียกชื้นอยู่อย่างนั้น  กลิ่นกายที่เกศิตาได้กลิ่น  ทั้งหอมและเย้ายวนจนร่างกายเริ่มตุบตอด  พลันร่างกายที่ทนไม่ไหวของสหัสวรรษก็ลุกขึ้น  และตรงไปที่ห้องน้ำ  โดยไม่ทันสังเกตว่าเธอตื่นและมองตามเขาไป

สหัสวรรษถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนเปล่าเปลือยก่อนจะเปิดน้ำเย็นๆ จากฝักบัวผ่านศีรษะ  ปล่อยให้มันไหลผ่านเรือนร่างสูงโปร่ง ผิวขาวสะอาดตา  ที่มีร่องรอยถูกกัด รอยเล็บ รอยนิ้วมือที่พยายามตบตี ขีดข่วนเขา  เสียงน้ำตกกระทบในความเงียบ  ทำให้เกศิตาเริ่มหายใจติดขัด