แชร์

บทที่ 27

ณัฐการลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว  ผละตัวจากเขารีบคว้ากระเป๋า และโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว  เพราะกำลังสับสนกับการกระทำของเขาที่มีต่อเธอ  ความอ่อนโยนพวกนี้  กำลังเล่นตลกอะไรกับเธอกันแน่

“จะกลับแล้วเหรอ” 

เขาถาม  และคว้าเอวเธอไว้  เมื่อเห็นอาการร้อนรน  ร่างที่แนบชิดกับอกของเขา  ทำให้ณัฐการใจเต้นแรง  และพยายามแกะแขนเขาออกจากเอว  แต่ยิ่งแกะมันกลับยิ่งแน่น

“ขอบคุณที่ทานข้าวเป็นเพื่อน” 

เธอขอบคุณเขาอย่างละล่ำละลัก ปากสั่นเพราะประหม่า ที่เขาอยู่ใกล้มาก

“แค่นี้เองเหรอ”  เขายิ้มที่เห็นเธอกำลังประหม่า  ดวงตาสั่นไหว

“อืม”  ณัฐการหลบตาต่ำลงจ่ออยู่ที่อก

“แต่ผมอยากทำอย่างอื่นอีก”  พูดจบ  เขาก็พรมจูบไปทั่วหน้า บดขยี้ริมฝีปากเธออย่างโหยหา

“อ่า” ณัฐการทำได้แค่หาจังหวะได้หายใจ เพราะมันรัวไปหมดจนหายใจไม่ทัน

“ไม่เจอกันตั้งนานคุณไม่ต้องการมันเหรอ”

เขาซุกไซร้จนเธอไม่มีจังหวะปฏิเสธ&n

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status