SAMSARA
"Do you like it?" My husband asked. "It's okay naman, but mas gusto ko pa rin yung carbonara na luto mo. Pero namimiss ko na rin yung carbonara sa pinas." I commented nang isubo ko na ang huling subo ng carbonara sa natagpuan namin restaurant sa centro ng Milan. Umaktong parang nandidiri si Maxwell. Natawa naman ako dahil alam ko na agad ang sasabihin niya. "Milk and pasta? Ew. Come on, honey. Apat na taon ka na rito sa Italy pero nangingibabaw pa rin sa iyo ang carbonara ng Pilipinas?" I chuckled. "Huy diba nung nilutuan kita eh sarap na sarap ka. Kunwari ka pa." "I liked it because you cooked it. Sarap mo kaya magluto. However, Italia's carbonara is still on top." At tinaas baba niya ang kilay niya sa akin. Iba kasi ang carbonara rito sa Italy kumpara sa nakasanayan natin sa Pilipinas. Kung sa atin ay cream, cheese, ham, at pasta, dito naman ay iyong yellow ng itlog ang main ingredient nila. Ang pizza rin dito ay sobrang simple lang at masarap. Walang masyadong toppings at hindi mamantika katulad ng mga pizza sa Pilipinas. Habang naglalakad kami papauwi sa bahay, nakaakbay sa akin si Maxwell. Ganito ito lagi, gustong nakahawak tuwing maglalakad kami. Kaya kapag lalabas kami ng mga bata ay para akong sabitan ng mga tao sa rami ng mga nakakapit sa akin. "Honey." He called me. "Yes?" I responded. "Kelan tayo bubuo?" "Bubuo ng alin?" "Ng baby." Natigilan akong bigla. Sabi ko na nga ba ay itatanong niya sa akin ito. Alam ko na matagal na niyang gustong tanungin sa akin pero humahanap lang siya ng tiyempo. "Hmm..." Pagiisip ko. "Gusto mo na ba?" He pouted at hinila ako malapit sa pader kung saan muna kami huminto para mag usap. Kampante naman kami na magpalate ng uwi dahil nasa magulang naman ni Maxwell ang mga bata. "Of course, honey. I love the kids, love them to death, but I hope you understand I want our kids. Kids from my semen." Napahampas na lang ako sa kanya at natawa sa sinabi niya. "Stop ko na ba pills ko?" "Desisyon mo yan, honey. Irerespeto ko naman kung ano ang gusto mo. I'm just suggesting." I smiled. Napakaintindihin talaga ng asawa ko. Pag tapos ko kasing manganak sa kambal ay nagpaprescribe na agad ako sa ob doctor ko ng pills. Ayoko muna kasing sundan noon ang mga babies ko dahil kung mahirap ang manganak, paano pa kung dalawa ang ipapanganak. Inintindi ni Maxwell ang hiling ko. He never questioned my wants kahit na ramdam na ramdam ko na gusto na niyang magkaroon kami ng sarili naming anak. Yung side effect ng pills, such as the depression and frequent mood swings, inintindi niya lahat iyon. He even said sorry for the things na hindi naman niya ginawa just because I was feeling overwhelmed with a lot of things when I started taking the birth control pills. In-enroll niya rin ako sa gym class dahil nag research siya tungkol sa birth control pills at nalaman niya na prone ang mga nagte-take nito sa blood clot kaya kailangang kumilos at mag exercise para maiwasan ang risk. At hinanapan niya rin ako ng pinaka magaling na ob doctor para masigurado ang kalagayan ko. Wala akong masabi kay Maxwell, he is the best husband I could ask for. "Okay, honey." Banggit ko. "Okay what?" Kabado niyang tanong, mas humigpit din ang pag hawak niya sa kamay ko. "Stop ko na pills ko. Gawa na tayo ng baby natin." Naka ngiti at masaya kong sabi. My husband's face lits up. Naghihihiyaw ito at binuhat ako ay pinaikot ikot. Kahit na pinagtitinginan kami ng mga tao sa paligid ay walang pake ang asawa ko. Nang ibaba niya ako ay tinignan ako nito na punong puno ng pagmamahal. "Thank you, honey. Promise, hinding hindi kita bibiguin. Magiging best father in the world ako." Inilagay ko ang magkabila kong palad sa magkabila niyang pisngi. "Ngayon pa nga lang, best father ka na sa kambal natin. What more pa sa anak natin?" When we get home, hindi na nag atabuli si Maxwell at agad na akong dinala sa kama. Malakas ang loob niya dahil dalawang araw wala ang kambal sa bahay dahil namiss ito ng mga biyenan ko. Wala na ngang foreplay foreplay, onting sunggab lang ng halik ay ipinasok na agad ng asawa ko ang ari niya sa akin. Iba ang gigil sa akin ni Maxwell ngayon. Ang kama namin na queen sized bed ay napapa alog niya sa sobrang gigil. Inspired na inspired ata ang asawa ko ngayon dahil sa nangyaring desisyon namin kanina. Kahit ako rin naman ay excited na rin dahil namimiss ko na na magkaroon ng new born baby na inaalagaan. Para sa akin, ang pagiging ina ang pinaka masarap na pakiramdam sa buong mundo. Hindi ko na napigilang mapahiyaw nang walang pasabi sabibg ini-angat ni Maxwell ang isa kong hita at idiniin ang sarili niya sa akin. Pag angat ng tingin ko ay nakita kong bakat sa aking puson ang ari niya. Minsan lang niya ito sabihin sa akin dahil alam niya na medyo masakit iyon. Pumatak ang luha sa kaliwa kong mata at napa pikit ako ng madiin. "Fvck, I'm sorry, honey." Agad na hinugot ni Maxwl ang ari niya at hinawakan ako sa mukha. "Should I stop?" Hinilot niya ang puson ko at ibinaba ang kanyang ulo papunta rito para halikan at tsaka bumalik sa pagtitig sa akin. I gave him sa smile at hinalikan ko ulit. "Okay lang, honey. Pasok mo ulit, please. Malapit na ko, nararamdaman ko na." He gave me a sweet smile at hinalikan ang noo ko bago ulit dahan dahang ipasok sa akin ang kanya. This time, mas maingat at mas dahan dahan siyang gumagalaw sa ibabaw ko. Hindi pa rin mapigilan ni Maxwell ang gigil niya sa akin but it is okay. Nakahawak ang magkabilang kamay niya sa headboard ng kama pero nananatili pa rin ang eye contact niya sa akin. Samantalang ako, nang maramdaman ko na ang kiliti sa aking puson ay pinalibot ko na ang hita ko sa bewang niya at hinila siya papalapit sa akin. Kunot ang noo, nakanganga ang bunganga, naghihingalo, at hirap na hirap na ako sa paggawa ng tunog dahil tuyot na ang lalamunan ko mula sa paghiyaw. "I'll give you beautiful babies, like our twins. I'll put it right inside you." Ma-romansa at sekswal ang tonong banggit ni Maxwell while he is humping me back and forth. Hindi na ako makapagsalita pa, I closed my eyes at nag focus ako para mas madali akong matapos. Habang papalapit nang papalapit na ang nararadaman ko ay mas humihigpit ang hawak ko sa kanyang likod at ang pagdiin ko sa kanyang bewang gamit ang bewang ko. "Lapit ka na, baby?" He asked. Normal lang na tawagin niya akong baby pag nagsi-sex kami. Gusto ko rin naman ito dahil mas nagiging hot ang sitwasyon namin. "Y-yes, baby..." I said before moaning hard as ever. Nang maramdaman ko na ang kakaiba at nakakabaliw na pakiramdam sa aking puson ay halos itulak ko na papalayo sa akin si Maxwell. Masarap ang pakiramdam pero parang hindi ko ito kinakaya. "Shh, baby, stop pushing me away. Hinding hindi ko ilalabas to kasi ang sarap mong tignang nahihirapan." Maxwell gave me a foolish smirk at tsaka niya inilagay ang kamay niya sa bewang ko at iniangat ang magkabila kong paa papunta sa balikat niya. "Let's cum together, baby." At wala nang kung anu ano ay agresibong inilabas pasok ni Maxwell ang kanya sa akin hanggang sa sabay na kaming humiyaw. When I felt our juices joining together inside me and him pulling away para humiga sa tabi ko, na-realised ko kung gaano ako kaswerte sa buhay ko ngayon. A life in Milan, Italy, with my kids and my husbdand who is good in bed.LANDON's POV "Happy birthday, dad. What are your plans for today? I want to take you to dinner at BGC. Just the two of us together, dad. I miss you big time." I wrote on my f******k text message to my Pops. Its been a month since he replied to my message and its been everyday that I have been messaging him. When Pops found out what I did to Samsara. he was met with immediate shock. Ang sabi niya, he is disaappointed at me dahil hindi niya kaming pinalaking may ganoong ugali. Ako rin naman, disappointed sa sarili ko pero I am not blaming anyone for my mischief no other than myself. I lost control at sinira ko ang isa na sanang masaya kong relasyon. My dad did not contact me for a whole year, pero pag tapos ng isang taon ay nakatanggap ako ng wedding invitation mula sa kanya. That is right, my dad married someone despite his old age. Hindi ko na rin naman kinwestiyon ang desisyon niyang iyon. I am happy for him actually. Alam kong feeling niya na nag-iisa siya dahil busy na kaming
SAMSARA's POV "I don't like Sharmaine. She is so ugly, like you!" Maangas na sabi ni Aamon sa ate niyang nagaayos ng damit na isinisiksik nito sa maleta. Pinaulit ko kasi sa kanila ang ayos ng damit dahil parang isinalampak lang nila ito sa maleta nang basta basta. "Why not? She looks so pretty kaya. Sembra una sirena." Adelaide said. Ang sabi niya ay mukha raw sirena si Sharmaine, ang kaklase ni Aamon na kapitbahay namin na lagi niyang kalaro. Ilang beses na kasing kwento at sumbong sa akin ni Adelaide na magkasamang kumakain ng lunch ang dalawa at nagpapalitan pa raw ng baon. "Yeah, she looks like a mermaid, but a mermaid from the dead sea--" "Hey, you can't say that." Saway ko kay Aamon. "Mana ka talaga sa daddy mo, ha. Ang lakas ninyong manlait." Bumusangot si Aamon habang ang ate niya ay malaki ang ngisi sa labi. Paano ba naman e nagkokontesan ang dalawa sa kung sino nga ba ang laging napapagalitan namin ni Maxwell. "Mommy, mana kaya ako sa iyo." Aamon clings onto my l
LANDON "What? I did not say shit. I don't even know what you fcking me on about." "You were babbling on my back, Landon. I heard it. Ano bang akala mo sa akin eh bingi? Godness." Eleanor slams the pan on the sink at padabog na hinugasan ito. "Ano bang inaano mo riyan? Eh diba sabi ko naman huhugasan ko yan pag tapos kong mag in sa meeting? Akala mo naman gugunaw ang mundo pag di ko sinunod agad yang inuutos mo--" "Shut the fvck up, then! Ako na nga naghuhugas diba? Para kang baldado--" "Eh putangina edi ikaw na lang mag trabaho sa atin at ako na lang ang kikilos dito sa bahay!" Umalingawngaw ang sigaw ko sa buong unit. Alam ko na rinig kami ng mga nasa kabilang unit but I don't give a shit. Ganito ba namang klaseng tao ang kasama mo sa bahay ay talagang nakakawala ng gana. Mas lumalala na kami ni Eleanor nitong mga nagdaang linggo. I don't know if it is just her pregnancy or that I am just growing tired of her attitude each day. Ang tingin kasi niya sa akin ay tamad
SAMSARA's POV Apat na taon na ang lumipas mula nang umalis kami sa Pilipinas at sa totoo lang, mas payapa na ang buhay ko rito sa Italya. "Adelaide, please, eat all of your breakfast. The driver is almost here." Saway ko sa makulit kong anak na babae na walang ginawa kung hindi manood ng cartoons sa malaking tv. "Mom, how come you're not spanking ate Adel when you have spanked me the other day when I did not finish my meal?" Nakabusangot na reklamo ni Aamon habang nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lamang ako sa ugali ng dalawa kong anak. "Maybe because you keep babbling your mouth when I told you to stop." Sinamaan ko ng tingin si Aamon pagtapos ko itong sabihin. Nang narinig ng kambal ang yabag ng paa na pababa sa hagdan, dali dali silang kumain na parang mababait na mga bata. Napairap na lamang ako. Kung sa akin, talagang patigasan pa kami pero sa kanilang ama, halos maging sunod sunuran na. "I heard you were giving your Mom a hard time. Eat it all or I'm
LANDON's POV Four years had passed pero parang kahapon lang lahat ng nangayari. I can't even drive myself to find any motivation to find the will to find love again. Ang iniisip ko lang ay si Samsara. I've been trying to find her all these years pero I failed. Kahit na ang pamilya niya, hindi na ako kinakausap. I tried going to Adelaide but they turned me away. Kahit na si tonton na kapatid ni Samsara na kasundo ko noon, itinaboy ako. They despise me now. Lemery hates me too, but she still talks to me. Skyler on the other hand is now okay with me. Pero bago kami maging okay, ipinamukha niya muna sa akin lahat ng katarantaduhan na ginawa ko kay Samsara. Pinipilit ko si Skyler na kausapin ang asawa niya sa kung nasaan ba si Samsara. But even Lemery does not now where she is. It sucks, alam ko kasi na hindi aalis si Samsara nang hindi nagsasabi kay Lemery. But what choice do I have? Ako naman ang naglagay sa sarili ko sa ganitong sitwasyon. Isa pa, I've been punished enough
LANDON "What? I did not say shit. I don't even know what you fcking me on about." "You were babbling on my back, Landon. I heard it. Ano bang akala mo sa akin eh bingi? Godness." Eleanor slams the pan on the sink at padabog na hinugasan ito. "Ano bang inaano mo riyan? Eh diba sabi ko naman huhugasan ko yan pag tapos kong mag in sa meeting? Akala mo naman gugunaw ang mundo pag di ko sinunod agad yang inuutos mo--" "Shut the fvck up, then! Ako na nga naghuhugas diba? Para kang baldado--" "Eh putangina edi ikaw na lang mag trabaho sa atin at ako na lang ang kikilos dito sa bahay!" Umalingawngaw ang sigaw ko sa buong unit. Alam ko na rinig kami ng mga nasa kabilang unit but I don't give a shit. Ganito ba namang klaseng tao ang kasama mo sa bahay ay talagang nakakawala ng gana. Mas lumalala na kami ni Eleanor nitong mga nagdaang linggo. I don't know if it is just her pregnancy or that I am just growing tired of her attitude each day. Ang tingin kasi niya sa akin ay tamad
SAMSARA's POV "I don't like Sharmaine. She is so ugly, like you!" Maangas na sabi ni Aamon sa ate niyang nagaayos ng damit na isinisiksik nito sa maleta. Pinaulit ko kasi sa kanila ang ayos ng damit dahil parang isinalampak lang nila ito sa maleta nang basta basta. "Why not? She looks so pretty kaya. Sembra una sirena." Adelaide said. Ang sabi niya ay mukha raw sirena si Sharmaine, ang kaklase ni Aamon na kapitbahay namin na lagi niyang kalaro. Ilang beses na kasing kwento at sumbong sa akin ni Adelaide na magkasamang kumakain ng lunch ang dalawa at nagpapalitan pa raw ng baon. "Yeah, she looks like a mermaid, but a mermaid from the dead sea--" "Hey, you can't say that." Saway ko kay Aamon. "Mana ka talaga sa daddy mo, ha. Ang lakas ninyong manlait." Bumusangot si Aamon habang ang ate niya ay malaki ang ngisi sa labi. Paano ba naman e nagkokontesan ang dalawa sa kung sino nga ba ang laging napapagalitan namin ni Maxwell. "Mommy, mana kaya ako sa iyo." Aamon clings onto my l
LANDON's POV "Happy birthday, dad. What are your plans for today? I want to take you to dinner at BGC. Just the two of us together, dad. I miss you big time." I wrote on my f******k text message to my Pops. Its been a month since he replied to my message and its been everyday that I have been messaging him. When Pops found out what I did to Samsara. he was met with immediate shock. Ang sabi niya, he is disaappointed at me dahil hindi niya kaming pinalaking may ganoong ugali. Ako rin naman, disappointed sa sarili ko pero I am not blaming anyone for my mischief no other than myself. I lost control at sinira ko ang isa na sanang masaya kong relasyon. My dad did not contact me for a whole year, pero pag tapos ng isang taon ay nakatanggap ako ng wedding invitation mula sa kanya. That is right, my dad married someone despite his old age. Hindi ko na rin naman kinwestiyon ang desisyon niyang iyon. I am happy for him actually. Alam kong feeling niya na nag-iisa siya dahil busy na kaming
SAMSARA "Do you like it?" My husband asked. "It's okay naman, but mas gusto ko pa rin yung carbonara na luto mo. Pero namimiss ko na rin yung carbonara sa pinas." I commented nang isubo ko na ang huling subo ng carbonara sa natagpuan namin restaurant sa centro ng Milan. Umaktong parang nandidiri si Maxwell. Natawa naman ako dahil alam ko na agad ang sasabihin niya. "Milk and pasta? Ew. Come on, honey. Apat na taon ka na rito sa Italy pero nangingibabaw pa rin sa iyo ang carbonara ng Pilipinas?" I chuckled. "Huy diba nung nilutuan kita eh sarap na sarap ka. Kunwari ka pa." "I liked it because you cooked it. Sarap mo kaya magluto. However, Italia's carbonara is still on top." At tinaas baba niya ang kilay niya sa akin. Iba kasi ang carbonara rito sa Italy kumpara sa nakasanayan natin sa Pilipinas. Kung sa atin ay cream, cheese, ham, at pasta, dito naman ay iyong yellow ng itlog ang main ingredient nila. Ang pizza rin dito ay sobrang simple lang at masarap. Walang masyad
LANDON's POV Four years had passed pero parang kahapon lang lahat ng nangayari. I can't even drive myself to find any motivation to find the will to find love again. Ang iniisip ko lang ay si Samsara. I've been trying to find her all these years pero I failed. Kahit na ang pamilya niya, hindi na ako kinakausap. I tried going to Adelaide but they turned me away. Kahit na si tonton na kapatid ni Samsara na kasundo ko noon, itinaboy ako. They despise me now. Lemery hates me too, but she still talks to me. Skyler on the other hand is now okay with me. Pero bago kami maging okay, ipinamukha niya muna sa akin lahat ng katarantaduhan na ginawa ko kay Samsara. Pinipilit ko si Skyler na kausapin ang asawa niya sa kung nasaan ba si Samsara. But even Lemery does not now where she is. It sucks, alam ko kasi na hindi aalis si Samsara nang hindi nagsasabi kay Lemery. But what choice do I have? Ako naman ang naglagay sa sarili ko sa ganitong sitwasyon. Isa pa, I've been punished enough
SAMSARA's POV Apat na taon na ang lumipas mula nang umalis kami sa Pilipinas at sa totoo lang, mas payapa na ang buhay ko rito sa Italya. "Adelaide, please, eat all of your breakfast. The driver is almost here." Saway ko sa makulit kong anak na babae na walang ginawa kung hindi manood ng cartoons sa malaking tv. "Mom, how come you're not spanking ate Adel when you have spanked me the other day when I did not finish my meal?" Nakabusangot na reklamo ni Aamon habang nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lamang ako sa ugali ng dalawa kong anak. "Maybe because you keep babbling your mouth when I told you to stop." Sinamaan ko ng tingin si Aamon pagtapos ko itong sabihin. Nang narinig ng kambal ang yabag ng paa na pababa sa hagdan, dali dali silang kumain na parang mababait na mga bata. Napairap na lamang ako. Kung sa akin, talagang patigasan pa kami pero sa kanilang ama, halos maging sunod sunuran na. "I heard you were giving your Mom a hard time. Eat it all or I'm