Pops

LANDON's POV

"Happy birthday, dad. What are your plans for today? I want to take you to dinner at BGC. Just the two of us together, dad. I miss you big time."

I wrote on my f******k text message to my Pops. Its been a month since he replied to my message and its been everyday that I have been messaging him.

When Pops found out what I did to Samsara. he was met with immediate shock. Ang sabi niya, he is disaappointed at me dahil hindi niya kaming pinalaking may ganoong ugali.

Ako rin naman, disappointed sa sarili ko pero I am not blaming anyone for my mischief no other than myself. I lost control at sinira ko ang isa na sanang masaya kong relasyon.

My dad did not contact me for a whole year, pero pag tapos ng isang taon ay nakatanggap ako ng wedding invitation mula sa kanya. That is right, my dad married someone despite his old age.

Hindi ko na rin naman kinwestiyon ang desisyon niyang iyon. I am happy for him actually. Alam kong feeling niya na nag-iisa siya dahil busy na kaming magkakapatid sa aming sari sariling buhay.

He is now married to an Italian woman whom he met at Florence when he was taking a vacation there. Wala naman rin akong masabing masama roon sa babae dahil napakabait.

"Hi, son. I can't make it. I'm at Florence again taking a stroll around the city with your tita. If you want, when I get back, we can push that dinner. *wink emoji*"

I smiled at his message. I know that he is still disappointed in me and in the knowledge that I got Eleanor pregnant. Pero alam ko rin naman na sinusubukan na niya akong patawarin kahit papaano.

Sa totoo nga when I announced it to my family, walang ngumiti. They were either shocked or disappointed, especially Pops. I even got a beating infront of my family. Kahit sina kuya ay hindi umawat babang binubugbog ako ni Pops. They even said that I deserved it.

"Okay, dad. Say hi to tita for me. Have a nice trip there." I sent back to him.

"Yes, nak. I am enjoying here so much with the family. See you soon." He replied.

"That is good, dad. Next time, I will come to Italy with you! *heart emoji*"

He did not reply anymore to that message. Siguro ay nag-eenjoy ng sobra si Pops sa Italy kasama ang bago niyang asawa.

----

SAMSARA's POV

"Bonjour!" Masayang bati ang isinalubong sa amin ni Pops habang may dalang box ng pizza sa magkabila niyang kamay.

Para namang nabuhayan ng dugo ang dalawa kong anak at dali dali nilang sinalubong si Pops at Tiya Maya sa pintuan ng bahay. Napailing na lang si Maxwell habang nakangiti dahil alam naming parehas na magiging hyper nanaman ang dalawa.

"They don't act like that when it comes to us." Reklamo ng asawa ko.

Napakibit balikat na lamang ako. "You know the thing naman sa mga lolo at lola. Tayo kasi eh lagi natin silang pinapagalitan, pag sa lolo at lola naman ay spoiled. Masanay ka na."

"Ganyan din naman ako sa lolo at lola ko noon. I understand." At lumapit ito sa akin para bigyan ako ng halik sa noo. "Can you finish frying the chicken, honey? I'll take a quick shower."

Tumango ako. "Okay, go na. Bilisan mo ha. Para sabay sabay na tayo kumain."

When Pops at Tiya Maya got into the kitchen, halos hindi bumitaw ang kambal sa pagyakap sa kanila.

Binigyan ko agad sila ng beso habang iniluluto ko ang manok.

"Welcome back to Italy, Pa and Tiya."

"Salamat, nak. So, how is your Italian?" Tanong ni Pops.

"Not good, I can understand half but I can not speak still." I jokingly said.

"Well, it is good that I speak english, huh?" Biro ni Tiya Maya tsaka ako tinulungan na lutuin ang sauce ng carbonara. "Oh, Filipino carbonara. I am starting to like this one already."

"More than Italian carbonara?" Tanong ni Pops.

Tiya Maya chuckled habang umiiling. "Never, amore. Italian carbonara is on top."

Nanahimik bigla si Pops na para bang may bumibwelong sasabihin.

"Amore, can you take the twins upstairs to take a bath? They smell like rotten pasta."

"No, papa!" Sabay na pag angal ng kambal dahil sa insultong narinig.

"Amoy araw kayo, go take a shower, now." Striktong banggit ni Pops.

Kahit nakabusangot, agad naman na tumayo ang dalawa at sumunod kay Tiya Maya. Iba pa rin talaga mag disiplina si Pops. Naaalala ko tuloy ang kwento noon ni Landon sa kung paano ka-istrikto si Pops pag dating sa pagdidisiplina.

Naiintindihan din ng kambal ang phrase na amoy araw dahil laging iyon ang sinasabi ko sa kanila pag galing sila sa bakuran at naglalaro sa arawan. They actually now Tagalog more than Italian.

Minabuti rin naming mag asawa na iyon ang matutunan nila dahil parehas naman naming alam na babalik pa rin kami sa Pinas pag dating ng araw.

"Samsara."

Napatingin ako kay Pops pag tawag niya sa akin.

"Yes, Pa?"

Seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Pops na para bang may sasabihin ako na kung ano.

"I wish you could go back to the Philippines with me, that you could bring the twins and finally introduce them to their dad--"

"Ayoko pa ho, Pa." Diretso kong sagot at nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Saktong tapos na ang pag prito ko ng manok at pagtapos sa sauce ng pasta para matabihan ko si Pops sa upuan.

"Hindi pa ho ako ready." Dagdag ko. "Baka ho kasi pilitin ni Landon na pumasok sa buhay ko at angkinin ang mga bata pag nagpakita kami sa kanya. Masisira lang kami ni Maxwell."

Pops sighed. "Hindi iyon mangyayari, Sam." He confidently said.

"Bakit, Pa?"

"Landon and Eleanor are expecting their first baby together."

Natigilan ako. Hindi ko alam kung bakit ako nagulat na sila pa rin pala, pinagpatuloy pala nila ang relasyon nilang nabuo sa pagtataksil. Sa kabila ng gulat na nararamdaman ko, hindi ko alam kung bakit parang may kaunting kirot akong nararamdaman sa dibdib ko.

"Oh..." Umayos ako ng upo. "Good for them, Pa. Mabuti naman at may nangyaring maganda sa buhay nila."

"Hindi rin naman Bechtel ang nakalagay sa birth certificate nung dalawa. Si Maxwell pa rin ang tumatayo nilang ama sa papel at sa totoong buhay." Pops said.

"Bakit niyo ba naisipan to? Akala ko po okay na tayo sa ganitong set up."

Napayuko ng tingin si Pops bago ito bumalik ng tingin sa akin. Kumikinang ang mata nito na para bang naluluha na.

"Ang buhay ni Landon ngayon, miserable na. Alam ko na hindi na niya gugustuhin pa na makasama si Eleanor kaya lang ay nabuntis." Kitang kita ko sa mga mata ni Pops na desidido na siya na kumbinsihin ako. "Bilang ama, sana maintindihan mo na sobra sobra na ang parusa kay Landon na hindi makasama ang mga anak niya sa unang mga taon ng kanilang buhay. Anak, konsiderasyon lang ang hinihingi ko sa iyo."

Hindi ko pa nakitang umiyak si Pops, pero ngayon, kitang kita ko ang luhang pumatak sa mga mata niya.

Napabuntong hininga ako bago ko hawakan ang kamay ni Pops.

"Okay, Pa. Kakausapin ko muna si Maxwell dahil kailangan ay parehas kami ng desisyln tungkol dito. Pag hindi po siya pumayag, pasensya na po dahil hindi ko gagawin iyon."

Nagpunas ang luha at nakangiting tumango sa akin si Pops. "Ayos na iyon sa akin, nak. Maraming salamat."

Naputol ang usapan namin nang bumaba na ang kambal, si Tiya Maya, pati na ang asawa ko.

"Looks like mommy is done with our foods." Maxwell announced habang buhat buhat si Adelaide.

"Kain na mga, apo, amore, maxwell." Aya ni Pops sa lahat.

Masaya kaming nagsalo salo ng aming hapunan. Kinantahan din namin si Pops ng happy birthday at inabutan ito ng regalo.

Ang hiling nga ni Pops ay sa kanila muna ang mga kambal dahil miss na miss na nila ito. Pumayag na rin naman kami ni Maxwell kahit na kakabalik lang ng kambal mula sa mga magulang ni Maxwell, lalo na at ang kambal na rin naman ang nagpupumilit.

Pag dating ng gabi, ramdam na ramdam namin ang pagod kaya magkayakap na lamang kaming nakahiga sa kama.

"Honey..." Pagtawag sa akin ng asawa ko.

"Hmmm?"

"I heard you and Pops earlier."

Napa angat ako ng tingin kay Maxwell. Hindi ko makita ang ekspresyon ng mukha niya dahil patay na ang ilaw kaya binuksan ko muna ang lampara.

Nang makita na namin ang isa't isa ay naupo kami at sumandal sa headboard ng kama.

"Inihahanda ko pa lang sarili ko sa kung paano ko sasabihin sa iyo, naranig mo na pala."

"Well, you told me to get a quick shower." He jokingly said. "Ano ba desisyon mo, honey? Gusto mo na ba ipakita ang mga bata kay Landon?"

I sighed and shook my head. "Ayoko. Di ko alam pero ayoko lang."

Bumunting hininga si Maxwell bago ipalibot ang kamay niya papunta sa braso ko at pasandalin ako sa dibdib niya.

"Huwag ka ma-offend sa sasabihin ko, ha." Panimula niya. "But I agree with Pops. Sobrang parusa na rin nga kay Landon na hindi niya nakita ang kambal lalo na at apat na taon na sila. I can't imagine the pain if that happens to me."

"Tingin mo ba, mali ako sa ginawa ko?" I asked him. Hinahanda ko rin ang sarili ko sa magiging sagot niya.

"No, honey. Valid naman iyong nararamdaman mo. Pero hindi naman pwede na habang buhay eh itatago mo ang kambal kay Landon. Isa pa, magkaka anak na rin naman si Landon at Eleanor, right? May sari-sarili na rin tayong pamilya. I think he would be decent enough not to wreck us anymore."

Natigilan ako sa sinabi ni Maxwell. Napakabait at napakaintindihin talaga ng asawa ko.

"Iniintindi lang kita, honey. Ayoko na masaktan ka--"

"Eh bakit naman ako masasaktan kung alam ko na mahal ako nung kambal at mahal ko rin sila? At confident naman ako na mahal mo ako at hindi mo hahayaan na masira ang pamilya natin." Maxwell confidently said at hinalikan ako sa nood.

I smiled at him. "Paano ba ako nakakuha ng asawa na kasing buti mo?" At pinisil ko ang pisngi niya.

"Buti na lang nag apply ka sa company ko before, kung hindi eh wala kang poging asawa ngayon."

Parehas kaming natawa sa sinabi niya.

Ngunit may takot pa rin akong nararamdaman sa kalooban ko. Sana nga ay totoo na magiging maayls ang reaksyon ni Landon pag nakita na niya ang kambal.

Wala na rin naman akong pakielam sa kanila ni Eleanor, ang gusto ko lang ngayon ay katahimikan at kapayapaan.

Hindi ko na hahayaan na sirain niya ang buhay na binuo ko matapos niya akong sirain noon.

Kung nasira niya ako noon, hinding hindi ko na hahayaan na gawin niya ulit sa akin iyon ngayon.