COMMON INVITATION

LANDON

"What? I did not say shit. I don't even know what you fcking me on about."

"You were babbling on my back, Landon. I heard it. Ano bang akala mo sa akin eh bingi? Godness."

Eleanor slams the pan on the sink at padabog na hinugasan ito.

"Ano bang inaano mo riyan? Eh diba sabi ko naman huhugasan ko yan pag tapos kong mag in sa meeting? Akala mo naman gugunaw ang mundo pag di ko sinunod agad yang inuutos mo--"

"Shut the fvck up, then! Ako na nga naghuhugas diba? Para kang baldado--"

"Eh putangina edi ikaw na lang mag trabaho sa atin at ako na lang ang kikilos dito sa bahay!"

Umalingawngaw ang sigaw ko sa buong unit. Alam ko na rinig kami ng mga nasa kabilang unit but I don't give a shit. Ganito ba namang klaseng tao ang kasama mo sa bahay ay talagang nakakawala ng gana.

Mas lumalala na kami ni Eleanor nitong mga nagdaang linggo. I don't know if it is just her pregnancy or that I am just growing tired of her attitude each day.

Ang tingin kasi niya sa akin ay tamad dahil lagi akong nakatutok sa computer. Eh malamang, I am the only one who is working and I have a whole company to run.

She can't even appreciate the efforts that I am doing for her. My grocery run every day if she is craving for something, me doing the cleaning because the fetus can not be exposed to cleaning chemicals, and a lot of other things.

Para bang bulag siya sa mga bagay na ginagawa ko para sa amin.

I want us to be stable. I want a healthy relationship with her. I don't love her fully yet, but I am trying to. Pero habang tumatagal na nakikita ko na walang nagiging improvement sa relasyon namin ni Eleanor ay mas nawawalan ako ng pag-asa.

Sa totoo lang, the reason that I am still with her is because of the baby.

Kung hindi lang niya dinadala ang anak ko, I would have been long gone and I will find Samsara to get her back and treat her right this time.

I slammed the door hard then I pulled out my phone to call my secretary.

"I'll be working in the office today. Please print all the neccessary documents that I must sign. And order some food for every one in the building." Utos ko.

"Noted, sir. What is your expected time of arrival?"

Napatingin ako sa orasan na nakasabit sa dingding. It's currently ten in the morning. "I will be there at eleven o'clock sharp."

When I dropped the call, agad ako na pumasok sa banyo para maligo. I took a quick shower, para bang madaling madali ako na makaalis sa unit.

And when I exited the bathroom, Eleanor greeted me with her puppy eyes. I rolled my eyes internally dahil alam ko na ang susunod na mangyayari.

She approached me for a hug. I did not move even for a bit. Hindi ko rin sinagot ang yakap niya.

"I am so sorry, darling. I did not mean to go crazy on you. It's the baby--"

"It's okay." I coldly responded. Tinanggal ko rin ang pagkakayakap niya sa akin. "Pahinga ka muna ngayong araw. I will be working in the office."

Eleanor pouted. "Why? Kailangan ba? Can't you stay here? I will cook you a meal--"

"I really can't. Madaming papers ang need pirmahan that also needs to be shipped out to our respective partners. Isa pa, hindi ko na nabibisita ang building." I cut her off once again.

"Hmm, okay, darling. I will be waiting you here na lang. Do your work fast, okay?"

Eleanor gave me a fast kiss on the cheek, then before walking away, she smiled at me sweetly.

The moment the door closes, my smile dropped. Ganyan naman si Eleanor, magbabaliw baliwan tapos idadaan sa sorry pagkatapos, pero wala pa rin namang magbabago.

Her apologising is just a parr of her crazy scheme. Pinanghahawakan ko na nga lang na buntis siya kaya ganyan.

It took me just before eleven to arrive at the office, and to my surprise, Shernon is waiting for me.

"Good that I finally caught you here." Shernon greeted me with a tight hug.

Hindi ko alam kung kelan ang huling beses na naging masaya ako na makakita ng ibang tao, pero ngayon, sobra sobra ang saya ko na makita si Shernon knowing that we haven't had a talk for a while.

"Man, what's up? Great to see you, really." I can feel my face lighting up. Para akong bata na binisita ng pinsan mula sa probinsya.

Umupo kami sa sofa sa opisina at tamang tama lang na dumating na ang mga pagkain na pinaorder ko. In no time, we started chit chatting while devouring the multi-flavoured chicken wings and cheese pizza.

Parang noon lang na kumakain kami sa tuwing nasa bahay kami ni Shernon. Nakakamiss talaga ang ganitong panahon.

"Pupunta ka ba sa katapusan? Ang bilis no, mayroon nang two year old si Skyler at Lemery." Tanong sa akin ni Shernon.

Oo nga pala, muntik nang mawala sa isip ko ang imbitasyon na pinadala ni Skyler para sa 2nd birthday ni Amira.

Sa bilis nang panahon, hindi ko ineexpect na dalawang taon na pala ang anak ni Skyler at Lemery. Parang kahapon lang kasi.

Sa susunod naman, ako na ang mayroong anak. Nakaka excite rin naman kahit papaano na magiging first time daddy na ako. Kahit na sa hindi ko gustong tao ako nagkaanak, I will treat my baby the best and I will make sure to give him or her a good life.

Susubukan ko rin na mahalin si Eleanor dahil ayoko na magkaroon ng broken family ang magiging anak ko

"Of course, dude. Buti pala pinaalala mo dahil may gusto akong regalo na orderin para kay Amira from States." I answered.

Shernon looks like a mess. May sauce pa sa gilid ng labi niya but I don't care since we look the same.

"Sasama ko ba si Eleanor?"

Nagkibit balikat ako. "I don't know pero baka hindi. Alam mo naman ni Lemery, baka mawala sa mood pag nakita si Eleanor."

"She is still not okay with her, huh?"

I nodded. Talaga namang hindi okay si Lemery kay Eleanor kahit na apat na taon na ang nakalipas. "Oo. Nasabi sa akin ni Skyler na sinabi ni Lemery na habang buhay siyang hindi okay kay Eleanor. Sabi rin niya that I have to live with it."

Shernon chuckled. "I get it. Sa sobrang close ba naman nila ni Samsara." He stopped and munch a whole wing before continuing. "Speaking of Samsara, may balita ka na ba?"

I shook my head. "Wala pa rin eh. I stopped chasing na rin. Lahat ng focus ko eh sa trabaho at sa pagbubuntis ni Eleanor. Mas nagiging sensitive na kasi."

"Ahh, kaya pala. Anyways, I have a question out of pure curiousity."

Kumunot ang noo ko, sinenyasan ko si Shernon na ituloy ang tanong niya.

"Do you and Eleanor still have sex kahit na buntis siya? Sorry for the question, dude, I was just really curious."

Natawa ako kay Shernon dahil parang seryosong seryoso ang tanong niya, then I got serious.

"Hindi na eh. Gumagawa ako ng paraan to have sex with her or at least turn her on dahil alam mo na, I need sex, pero siya na tong dumidistansya."

"Tinatanggihan ka niya?"

Umiling ako. "Not directly, pero ayaw niyang hawakan ko siya. She does not even want us to shower together. The only time that I was able to touch her was when I am touching her belly to talk to our baby, fully clothed siya non."

May bahid nang pagka dismaya sa boses ko pero hindi ako hinusgahan ni Shernon. Alam ko naman na magigets niya ako bilang isa ring lalaki.

"Well, that is very weird. As far as I know, madaming buntis ang mas libog. Maybe baliktad lang kay Eleanor." He commented. "Anyways, dude, punta ka sa birthday ni Amira, ha. Di pa raw sure si Casper eh, I asked him."

"Oo, pupunta ako para hindi ka lonely." Pangaasar ko sa kanya.

Shernon taps my shoulders teasingly. "Pumunta ka, dude. Malay mo naman, biglang sumulpot don si Samsara."

I chuckles at his joke.

Pero deep inside, I wish na totoo ang biro ni Shernon. Sana magpakita si Samsara sa birthday ni Amira.

SAMSARA

"Wala na bang nalimutan ang lahat?" Pops asked us.

Nasa sasakyan na lahat ng mga maleta namin. Si Maxwell ay chinicheck nang maigi ang buong bahay. Bukas pa kasi darating ang care taker ng bahay namin na maiiwan dito habang nasa Pilipinas pa kami.

Si Tiya Maya naman ay inaayos ang mga lunch boxes ng mga bata na babaunin papuntang airport. Hands on kasi si Tiya Maya sa mga bata kaya lagimg inaasikaso. Ako na nga lang ang nahihiya pero siya na ang nagsabi na masaya siya sa ginagawa niya.

"Wala na po, Pops." Sagot ko.

"Okay, then. Pasok na sa kotse." Itinuro ni Pops si Aamon at Adelaide. "Amore, please go with the kids." Pops asked Tiya Maya.

Agad naman na sumakay ang tatlo sa kotse.

"Sakay ka na rin, anak."

"Una ka na, Pops. Hintaying ko lang po si Maxwell."

Pops nodded at tumungo na rin sa sasakyan.

When Maxwell got downstairs, he is carrying Adelaide's favorite bear. A we bare bears bear.

"Almost forgot." He chuckled.

"Ay nako, buti naman naalala mo kung hindi e baka mag ngawa ngawa nanaman si Adelaide." Natatawa kong sabi.

"Okay na ba, hon? Wala na tayong nalimutan?"

Nag isip isip pa ako kung may nalimutan ba kaming gamit, then biglang nag sink in sa isip ko ang isa pa naming nalimutan.

"Omg, hon, yung invitation pala para sa birthday ni Amira--" nagpapanik kong sabi.

"Oo nga pala--" Dali daling umakyat si Maxwell sa taas patungo sa aming kwarto. Rinig ko ang yabag ng pagtakbo siya sa taas dahil sa pagmamadali.

Nakabalik naman agad si Maxwell dahil sa drawer ko lang nakalagay ang invitation.

Nakahinga ako nang maluwag nang mailagay ko na sa hand bag ko ang invitation dahil sure na ako na wala na kaming nalimutan.

"Buti naman pala pinaalala mo. Miss na miss ka pa naman ni Lemery." Ani Maxwell.

Sabay na kaming naglakad papalabas, isinara na ni Maxwell ang pinto at inilagay ang susi sa isa sa mga paso ng halaman na nasa labas.

"Oo nga eh. Baka mag tampo na iyon pag hindi pa tayo nakapunta sa birthday ni Amira."

"Bilis, no? Two years old na agad si Amira. Tayo naman sa susunod, may new born na--"

"Shhh--" Natatawa kong sinenyasan si Maxwell na manahimik. "Baka marinig nila, masira pa ang surprise natin."

Natatawa tawa na lang din si Maxwell hanggang sa makasakay na kami sa sasakyan.

"Ready na ba ang lahat?" May bahid ng excitement sa boses ni Pops.

"Yes!!!!" Sabay sabay at masaya naming sigaw.

Then there we go, onting tiis na lamang ay nasa Pilipinas na kami.