Chapter 24

บนเตียงขนาดหกฟุตที่นำมาแทนเตียงของทางโรงพยาบาล เมอร์ลินนอนตะแคงข้างพร้อมกับฝ่ามือซ้ายวางแนบบนหน้าท้องแปดเดือน คอยลูบท้องแผ่วเบาในขณะที่มืออีกข้างหยิบแอปเปิลชิ้นพอดีคำที่ถูกหั่นด้วยฝีมือของสามีเข้าปาก ชิ้นแล้วชิ้นเล่าอย่างอร่อย โจไซอาห์ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียงมองคนท้องที่กินเอา ๆ อย่างนึกทึ่ง แต่มือก็คอยปอกแอปเปิลหั่นเป็นชิ้นขนาดพอดีคำวางลงบนจานให้ตามเดิม

“พรุ่งนี้ผมต้องงดอาหารนี่ครับ ขอกินหน่อยไม่ได้หรือไง?” เมอร์ลินปรายตาถามคนที่นั่งขยับมือปอกแอปเปิล ที่ถามก็เพราะรับรู้ถึงสายตาที่มองมาน่ะนะ

“ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรนายเลยสักคำ?” โจไซอาห์เกิดความงงงวยขึ้นขณะ แต่เมอร์ลินทำเป็นไม่สนใจกินต่อไป กินจนอิ่มก็บอกให้สามีเอาน้ำมาให้กิน โจไซอาห์ก็ทำตามที่ภรรยาต้องการ จริง ๆ ก็ทำอะไรตามใจเมอร์ลินมาตลอดเวลาอยู่แล้วล่ะนะ เพียงแต่มีขัดใจบ้างเป็นบางคราว ทว่า ครั้งนี้เขาไม่เคยขัดใจเลย อยากได้อะไรก็บอก อยากกินอะไรก็บอก เพราะในวันพรุ่งนี้นับแต่ 6 A.M. เป็นต้นไป เมอร์ลินจะต้องอดอาหารเป็นเวลา 8 ชั่วโมงก่อนผ่าคลอด

“พรุ่งนี้คุณพ่อกับคุณแม่จะมาตอนไหนครับ? แล้วพวกพี่ ๆ กับฝาแฝดล่ะ” เมอร์ลินเอ่ยถามก่อนอ้าปากงั