Kabanata 4

“ASHFORD WALKER!”

Nailagay ko na lang ang dalawa kong palad sa aking mga tainga ng sumigaw nang malakas ang ginang matapos na talikuran kami ni Ash.

Ni hindi ito natinag sa pagtawag ng ginang. Nagpatuloy lang ito sa paglalakad—papalayo sa amin.

“Walang modo." Agad kong natutop ang labi ko nang mapagtantong umabot hanggang sa pandinig ng ginang ang sinabi ko.

Nakangiti pa rin naman akong hinarap nito. "Babalikan kita, hijo." Bahagya pa nitong pinisil ang palad ko bago ako talikuran. Kinausap muna nito ang isa sa lalaking kasama nito bago sinundan si Ash.

“Dar, kinabahan ako sa 'yo,” agad na wika ni Bella nang makalapit na sa akin. "Pasensiya na, beks. Minalas tayo ngayon. Dapat talaga hindi na kita pinilit sumama."

Natatawang kinabig ko ito para yakapin. "Hindi naman ako namatay, Bella. Astig nga, nasalo ko iyong patalim."

Agad itong nakapaslag sa pagkakayakap ko. Hinuli ang kaliwa kong tainga at marahas na piningot iyon. "Tuwa ka pa talaga. Halos mamatay na ako kanina dahil sa takot."

Kahit hindi naman nito sabihin, alam ko namang umiyak ito. Nagkalat na ang mascara niya sa mata at wala na rin sa ayos ang pekeng pilik-mata niya. Butil-butil din ang pawis niya sa noo at sa bandang leeg.

"Sorry na, Bell."

Nanlalata na nagbuga ito ng sariling hangin. "Hindi na rin pala malas ang araw na ito. Nakaganti na rin naman ako kay Vico at sa babae niya," kalaunan ay wika nito. "Tapos ikaw." Ngiting aso na tinitigan ako nito. "Naka-four balls ka ngayong araw. 'Di na rin masama." Nagtaas-baba ang kilay nito. "Malay mo, susunod na iyong balls ni pogi."

Bago pa ako makaalma sa sinabi niya, agad nang pinutol ng lalaking nilapitan ng ginang ang pag-uusap namin ni Bella.

"Sumunod kayo." Hindi naman nakasimangot, pero wala ring kangiti-ngiti nang lumapit ito sa amin.

Nakasukbit pa sa gilid ng pantalon nito ang isang makinis at makintab na baril—katulad ng kaniyang ulo. Halata rin sa pangangatawan ng lalaki na lagi itong laman ng gym dahil sa maugat nitong braso at malaking pangangatawan.

Walang pagdadalawang isip na sumunod kami ni Bella, sa takot na pisutin kami ng lalaking ito kung magmamatigas pa kami.

Agad yumakap si Bella sa braso ko nang mapagtantong papanhik muli kami sa mall. "Dar, mukhang makukulong na tayo. Marami pa akong pangarap." Nagsimula na itong suminghot-singhot. "Gusto ko pang magkaroon ng isang dosenang ana—"

Mahina ko na itong siniko. "Manahimik ka na lang, Bella. Isipin mo na lang, may dahilan kung bakit nangyayari ito."

Mariin kong tinitigan ang nasugatang palad. Huminto na sa pag-agos ang dugo roon. Mabuti na lang at hindi kalaliman ang sugat. Humiwa lang naman ito nang bahagya sa balat ko, nagkataong tanghaling tirik lang kaya madugo.

Wala sa sariling napangiti ako nang may napagtanto. Panandalian kong tinapunan ng tingin ang nag-aalalang si Bella. Walang pasabing tinungo ng kamay ko ang tuktok ng buhok nito at ginulo iyon. "Hindi ka makukulong. Hindi tayo makukulong," paninigurado ko rito.

"T-Talaga ba?"

Maluwag ko siyang nginitian. "Promise."

Wala namang ibang pantapal sa kasalanan, kung 'di ang kabayanihan.

SA pinakang huling floor ng mall kami dinala ng lalaki. May nag-iisang silid doon, na wari ko'y nagsisilbing opisina ng kung sino man.

"Pumasok na kayo." 

Kahit sa pagpasok sa silid na tinigilan namin ay hindi pa rin humiwalay si Bella sa akin. Dama ko pa rin ang dinadaga niyang dibdib. Lalo na at minu-minuto nitong hinihila ang laylayan ng kausotan ko.

Maagap kong dinala ang labi ko sa kaliwa niyang tainga. "Bell, mahuhubaran na ako. Wala akong balak na mag-live show dito."

Nakuha niya naman ang nais kong sabihin. Binitiwan na niya ang damit ko at pinili na lang na ang dalang panyo ang kuyumusin.

Sinalubong kami ng magkaibang mga tingin. Nangingislap ang mga mata ng ginang, habang ang kalapit nito ay bagut na bagot na tinapunan kami ng tingin.

Kinuha nito ang ballpen sa lamesa't pinaglaruan iyon gamit ang kaniyang mapula at may kakapalang labi. Sinimulan na niyang pataasin at pababain ang ballpen.

Wala sa sariling napaiwas na lang ako ng paningin.

"Maupo na kayo." Hinayaan ko na muna na si Bella ang sumunod sa iniutos ng ginang. "Dito ka sa kalapit ko, hijo." Agad nitong pagtawag sa akin nang tinangka ko ng maupo sa kalapit ni Bella. "Lilinisan ko ang sugat mo." Inalis nito sa pagkakarolyo ang gasa. Nang matapos agad kumuha ng alcohol at bulak.

Tinapunan ko ng tingin si Bella. Nginitian lang naman ako nito bilang tugon. Kahit alam ko naman na pinagpapawisan na siya nang malagkit dahil sa malaking taong lumapit sa kaniya.

“What’s your name hijo?” pagsalubong nito sa akin nang makaupo ako kalapit niya.

Talaga bang mukha akong lalaki ngayon? Ganoon ba talaga kaliit ang hinaharap ko kaya hindi naramdaman ng ginang nang yakapin ako?

Huminto si Ash sa ginagawa. Mariin akong tinitigan.

Pilit kong pinagsiksikan ang sarili sa gilid ng sofa. Nahalata naman ng ginang ang ginagawa ko, kaya may kalakasang hinila ako nito.

"Tensiyonado ka." Marahang dumampi ang bulak sa sugat ko. Ilang pasada pa ang ginawa nito, bago pinaikutan ng gasa ang kamay ko.

“P-Po?” wala sa sariling wika ko. Napalunok pa nang matapunan ng tingin si Ash.

Paanong hindi ako dadagain? Pakiramdam ko'y konting pagkakamali ko lang ay bibitayin ako nito.

Agad na kumurba ang labi ng ginang para bigyan ako ng isang ngiti. “Oh.” Bumilog ang labi nito at tumigil na parang may iniisip. Sandali lang ang lumipas, agad na naglahad ito ng kamay sa akin. “Mrs. Alicia Walker. Ina nang walang modong batang ito.”

Napanganga ako sa sinabi ng ginang na ito. Ni hindi ko nagawang tanggapin ang palad niya.

Hindi pa nakaligtas sa paningin ko ang pag-ikot ng mga mata ni Ash, bago walang pasabing tumayo ito mula sa pagkakaupo.

Nakapamulsang tinalikuran kami nito. Wala itong paalam o ni lingon manlang bago tuluyang lumabas ng silid.

"See, Arturo?" hindi makapaniwalang bulalas ni Alicia habang nakatanaw sa pintuang nilabasan ng anak.

Nanatli namang walang imik ang lalaking kalapit ni Bella.

Nagsilbing hudyat lang ang pananahimik na iyon para madampot ni ginang Alicia ang bote ng alcohol na halos puno pa ang laman at daretsong inihagis sa sikmura ni Arturo.

Impit na napatili si Bella sa kinauupuan. Segundo lang ang lumipas, kumaripas na agad ito ng takbo papalabas.

Napatampal na lang ako sa sariling noo.

"Sinasabi ko nang huwag ninyong pagtakpan ang kalokohan ng batang iyan." Inis itong napahawi ng sariling buhok. "Kailan ba kayo magiging tapat sa akin?" Iritado itong tumayo mula sa pagkakaupo. Namumula na ang kaniyang pisngi, senyales na galit ito.

Tuwid pa rin ang tindig ni Arturo nang umalis na ito mula sa pagkakaupo. "Mrs. Walker, mas marapat siguro na pag-usapan natin ito nang sarilinan." Panandalian ako nitong tinapunan ng tingin.

Napaiwas na lang ako ng tingin dahil doon.

"Hijo?" malamyos ang tinig nito ng tawagin ang atensiyon ko.

Nag-aalangan ma'y, wala pa rin akong nagawa kung 'di tingnan ito. "Po?"

"Anong pangalan mo?"

Napalunok ako ng sariling laway. Hindi ko magawang itago ang pagiging malikot ng paningin ko habang hindi matagpuan ang salitang sasagot sa kaniya.

"Hijo?" bakas na ang pagtataka sa kaniya.

Ganoon na rin si Arturo na bahagyang pumaling ang ulo habang hinihintay ang tugon ko.

"Dar. . ." Nanginig ang aking boses. Ilang beses muna akong lumunok bago nagpatuloy. "Darwin po. Darwin ang pangalan ko.

Tanggapin pa ako nawa sa kalangitan.

Naglahad ito ng palad. "Welcome to the Family Walker." Matamis itong ngumiti. "Darwin."