~Scarlet~
I'm so happy! Sa wakas ay naiharap ko na rin si Guthrie sa mga parents ko. And I'm so glad that my mom likes him for me! Tila kinikilig pa nga ito kanina nang makaharap ang boyfriend ko, well, soon to be husband. Alam kong may asawa siya pero wala pa naman silang anak at handa akong ma-anakan niya kung iyon lang ang paraan para mapasa akin siya! Pahiga na ako sa kama upang matulog nang biglang tumunog ang door bell. Inis akong bumangon upang malaman kung sino ang istorbong nambubulabog pa ngayong mag-uumaga na! "What– Guthrie?! bulalas ko dahil nandito siya ngayon sa labas ng pad ko. Hinala ko siya upang makapasok, sobrang saya ko! "Why are you here? I thought… nakauwi ka na?" "Puwede ba akong makitulog na muna rito?" anito. "S-sure! Let's go sa kuwarto ko!" aya ko sa kan'ya ngunit tumanggi ito. "No! Dito na lang ako sa sofa, aalis din ako mamayang umaga kapag maliwanag na," nagtaka naman ako kung bakit nga pala siya narito. "Wait! Bakit ka pala narito? 'Di ba umuwi ka na kanina?" "Hiwalay na kami!" gulat naman ako sa isinagot niya sa 'kin. Pero agad din napilitan ng saya! This is what I want para tuluyan na siyang maging akin. "But how? Inaway ka ba niya? Nag-away kayo?" "Sinundan niya ako kanina at nakita niya tayo!" Napatango naman ako. Mukhang hindi ako nahihirapan nito, mabuti naman. "Ow! That's good! 'Yan naman talaga ang dapat 'di ba? Nandito naman ako, eh. Sa akin magiging masaya ka!" Lumapit ako sa kan'ya 't akmang hahalikan ngunit umiwas lang ito. "Pagod ako Scarlet, matutulog na ako!" Wala naman akong nagawa, hahayaan ko na muna siyang magpahinga. Ang importante ay hiwalay na sila. Kailangan kong gumawa nang paraan dahil baka muli pa niyang balikan ang asawa niya. 'Hindi na puwede, akin na siya ngayon! Akin!' ~Anasity~ Halos dalawang linggo na rin nang iwan ako ni Guthrie, dalawang linggo na rin akong nangungulila at umaasang isa sa mga araw na ito ay bumalik siya at sabihing hindi niya kayang iwan ako! Na mas matimbang pa rin ang pag-mamahal nito sa akin, ngunit wala! Matatapos na lang itong araw na patuloy pa rin akong lumuhuha. Simula nang gabing iwan ako ni Guthrie ay kinaumagahan, bumili ako ng pregnancy test. Gusto ko pa rin makumpirma na tama ang hinala ko at hindi nga talaga ako nagkakamali. Dalawang guhit na pula ang lumabas matapos ko'ng sundin ang procedure na nakasulat doon sa balot. Masayang-masaya ako dahil totoong may buhay sa sinapupunan ko, simula no'n ay naging maingat na ako at bumili ng mga masustansyang pagkain para sa 'min ni baby. 'Paano, kaya kung nandito ang asawa ko? Kasama ko siya habang inaalagaan ang pagbubuntis ko? 'Malabo nang mangyari iyon Anasity, dahil kung talagang matimbang ang pagmamahal niya sa 'yo. Matagal na siyang bumalik.' Pinilit ko na lang abalahin ang sarili ko dito sa gawaing bahay, balak ko na rin kumuha ng kasamabay upang may kasama na ako rito at katuwang. Gayong buntis ako ay alam ko naman na hindi ako puwedeng mapagod. Habang abala ay biglang tumunog ang doorbell kaya napatigil ako sa aking ginagawa. Bumilis bigla ang tibok ng puso ko dahil baka bubalik siya! 'Siya na nga talaga siguro!' Nagmadali akong tinungo ang pinto upang pagbukasan ito. Ngunit ang ngiting nakapaskil sa aking labi ay napawi dahil hindi si Guthrie ang bumungad sa akin, kun 'di isang babae. "Sino ka?" tanong ko. "Ahmn… I am here to talk to you. Puwede ba'ng pumasok?" Agad ko naman siyang pinag-buksan ng pinto. "Ah... Sure, tuloy ka." Pumasok naman na siya agad at isinara ko na ang pinto. "Anong kailangan mo?" "Wait! Hindi mo ba man lang ba tatatungin kung sino ako?" Hindi ko nagustuhan ang mapang-uyam nitong sabi. Hindi maganda ang pakiramdam ko sa kan'ya! "Sino ka nga ba? Bakit ka narito?" Ngumisi naman agad ito sa akin nang mapang-insulto sabay lahad ng brown envelope na hawak nito kaya nagtataka man ay tinanggap ko ito. Agad ko naman itong binuksan at binasa ang nakasulat. Divorce papers! So, siya pala ang babaeng malandi na yumakap at humalik sa asawa ko no'ng gabing iyon at kasama nitong kumain sa opisina! Ang Kapal talaga ng mukha at siya pa ang nagdala nito sa akin! Nasaan ba si Guthrie? "Siguro naman ay nabasa mo na? Siguro naman ay alam mo na kung sino ako? Kung ako sa 'yo ay hindi ko na pahihirapan ang sarili ko, total iniwan ka naman na niya kaya akin na siya!" Tila may nag-aapoy sa loob ko na gustong kumawala ay tupukin itong kaharap ko ngayon! Tinawanan ko lang siya! Hindi ako nagpahalatang nasasaktan ako ngayon sa harap niya dahil alam kong magbubunyi siya sa tuwa 'pag nakita akong gano'n! "Wow ha! Bilib naman talaga ako ngayon sa mga 'KABIT' na katulad mo, eh, no?! mas diniinan ko ang salitang kabit para ipamukha sa kan'ya iyon! "Ang lakas nang loob mo para dalhan ako niyan dito! Bakit? Nasaan ang abugado niyo? Or should I say, mas may laban ako kapag ako ang nagreklamo sa in'yong dalawa ng asawa ko!" "Na, iniwan ka na!" "Dahil inahas mo!" Tinitigan ko siya mula ulo hanggang paa. "Anong akala mo? Magpapasindak ako sa katulad mo? Nagpapatawa ka ba? Kahit wala na ang asawa ko ay kasal pa rin kaming dalawa kaya kahit na magkasama man kayo ay hindi pa rin mababago na isa ka lang malansang isda!" Napatagilid naman ang mukha ko sa pagkakasampal nito sa akin pero ayos lang, mas masakit naman ang pagsampal ko sa kan'ya ng katotohanan! "How dare you talk to me that way! Iniwan ka na niya! Bakit ba pinagpipilitan mo pa?" singhal nitong muli sa akin ngunit muli ko na naman siyang pinagtawan nang mas mapang-uyam! "May sinabi ba akong ipipilit ko pa? E 'di sana ay naghabol na ako sa kan'ya simula nang umalis siya rito!" pagpapaintindi ko sa kan'ya. "Gano'n naman pala, eh! Just do fucking signed that divorce papers para matahimik na kaming dalawa dahil magpapakasal na kami!" Tinaasan ko naman siya ng kilay at muli ko siyang nginisihan. "Yeah! Fuck you! Hindi ko alam na 'BOBO' ka pala! Wala akong pakialam kung magkasama na kayong dalawa or whatever! The hell I care! Pero mas makakaganti kasi ako, lalo na sa 'yo kung mas habang-buhay ka lang na maging kabit! So, dream on! Dahil hindi ako pipirma sa divorce papers na 'yan para ipamukha ko sa makapal mo'ng mukha na isa ka lamang hamak na kabit ni Guthrie!" At do'n ko na siya sinampal sa gigil ko na kanina pa talaga gustong sumabog. "Leave! At 'wag ka nang babalik dito dahil hindi lang 'yan ang aabutin mo sa 'king malandi ka! Alis!" Pagtataboy ko sa kan'ya habang nanggagalaiti ako sa galit! Pero at least nakasampal naman ako sa kan'ya. Akmang tatalikod na ako upang iwan siya sa sala nang bigla niya akong pigilan, hinablot nito ang braso ko kaya muli akong napaharap kan'ya. "Bitch! Magbabayad ka!" "Aaahhh... " doon na ako humiyaw sa sakit. "Aaahhh! Aaanngggg saakkiitttt!" naghuhumiyaw ako sa sobrang sakit at hapdi ng mukha ko! May isinaboy siya sa sa akin. Nakita ko ang pagmamadali siyang umalis matapos nang ginawa niya sa akin. "Saklolo! Tulungan niyo ko!" Sapo ko ang mukha habang maglalakad palabas ng bahay upang humingi nang tulong, agad naman na naglabasan ang ibang malapit na kapitbahay at agad akong sinaklolohan. "Diyos ko! Anasity… Sino ang may gawa niyan sa 'yo?" "Hala! Anong nangyari kay ganda?" "Tumawag kayo ng ambulansya bilis!" Iyan ang mga naririnig kong sinasabi nila sa aking paligid, nariyan ang mga kapitbahay ko. Pero bago pa ako lamunin ng kadiliman ay may isang boritonong boses akong narinig. "Excuse me! What happened to her?"Sa tagal na panahong hinanap ko ang aking anak ay natagpuan ko na rin siya sa wakas. Ngunit nagngangalit ang kalooban ko dahil sa paglapastangan nila sa aking Unica Hija. Kasalukuyang pinagmamasdan ko ang nasira nitong mukha habang mahimbing na natutulog. Nakaramdam ko nang matinding awa para anak ko. 'Patawarin mo ako, anak, kung nahuli man ako nang dating. Pinapangako kong magbabayad ang mga taong umapi sa 'yo!' "Sir." Napalingon ako sa pinto nang pumasok ang isang tauhan ko. "Oh. Kumusta ang pinapa-asikaso ko sa 'yo?" "Nagawa ko na po, hindi na siya matutunton kung saan mo man dalhin si Ms. Anasity," tugon naman nito. "Mabuti! Kailangan ko nang mailayo ang anak ko sa lalong madaling panahon, ihanda mo niyo ang private plane. Hihintayin lang nating nagising ang anak ko at kailangan ko pa'ng makiusap ang doktor niya." "Sige po, labas na ako. Tawagan niyo na lamang po ako kapag may kailangan kayong ipagawa," paalam ng tauhan ko bago ito umalis at tinanguan ko naman. ~An
"Anak, ikinalungkot ko ang mga nangyari sa iyo, hindi man lang namin nagawang ipagtanggol at damayan ka. Bakit hindi mo ipinaalam sa akin na gano'n na pala ang nangyayari?" kausap ko ngayon si mama at kaming dalawa lang. Ngayon niya lang nalaman ang kabuohang istorya nang nangyari sa akin, sa amin ni Guthrie maging ang ginawa ng kabit nito noon. "Dapat nilang managot! Dapat makulong ng babaeng iyon! Ni minsan ay hindi kita sinasktan, maging ang mga kapatid mo kaya anong karapatan nila?!" umiIyak na ngayon si mama. Nasasaktan siya sanapit ko. Oo, kailangan nilang managot pero hindi sa batas na alam nila– Dahil batas ko ang masusunod ang ako mismo ang sisingil sa kanilang dalawa! '''Wag po kayong mag-alala, heto na 'ko oh. Ako pa rin po ang anak niyo," pag-alo ko kay mama. "Mas gusto ko pa rin ang mukha mo anak, ibalik mo iyon! Paano ko magugustuhan iyang Mukha na iyan, eh, iyan ang naglapastangan sa iyo!" "Shhh... Ma, Pasama lang naman po ito. Babalik rin po ang mukha ko. Mabubuha
Ako si Annasity, 18 years old, si Mama nalang ang kasama ko sa buhay wala akong mga kapatid ang papa ko naman ay iniwan kami at sumama sa ibang babae niya. Masasabi ko na maayos naman kaming at masayang nabubuhay ni mama..Dati nakakapag aral pa ako highschool pero bago pa man ako makatapos isang pag subok ang dumating saamin ni mama.. Nag kasakit siya kailangan ko siyang tutukan at maalagaan kaya naman hindi na ako nakakapag fucos sa pag aaral hanggang sa tumigil na nga ako, nag trabaho ako pumasok sa maliliit na store para sana makatulong sa pag bili ng gamot ng mama ko nanakaratay sa higaan akala noon simpling lagnat lamang ang tumama kay mama.. Pero tumagal ang sakit nyang yun hanggang sa napapansin ko lumalala na pala iyon..Wala akong choice kung hindi ang dalhin siya sa ospital upang ipatingin siya doctor..Nanlumo ako ng mapag alaman na hindi pala iyon simpleng sakit lamang.. Na diagnosed siya na may breastcancer, doon lang din inamin ni mama na matagal na pala niyang dinaramd
Halos liparin ko na ang daan dahil sa sobrang excitement. Nang malapit na ako sa malaking gate ay huminto muna ako sa isang gilid. Inayus ko muna ang aking sarili kinuha ko ang bilog at maliit kung salamin sa loob ng dala kong shoulder bag ok naman ang itsura ko kahit paano ay madami namang nag sasabi na maganda ako pero walang akong pakealam kasambahay ang pag aaplyan ko at hindi ako mag momodelo. Nag inhale exhale muna ako at inihanda na ang matamis kong ngiti bago nag patuloy sa pag lalakad. Kabado ako pero agad iyong nawala ng makita ang isang matanda na nag aabang sa loob nasa may gate nga siya at nakatutok ang tingin sakin. Agad akong lumapit doon dahil nahulaan ko na siya yung nakausap ko sa cp kanina napansin ko din na wala na yung sign na Maid fot hire. "Magandang araw po. Ako po si Dana yun pong mag apply na kasambahay" wika ko sa matanda. Sinuyod niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa pero hindi yung tipo na gi na judge niya at pag balik ng tingin niya sa mukha k
DANA POVAndito na ako ngayon sa harapan ng mansyon na pag tatrabahuhan ko, nag door bell ako at agad din naman na lumabas ang Mabait na matanda malawak ang pag kakangiti niya na tila ba sobra siyang excited na makita ako."Isasama muna kita sa kwarto mo ang mga katulong dito eh, kanya kanyang kwarto, meron din namang iba na mag kakasama kapag nag kasundo sila" Paliwanag ng matanda habang nag lalakad sila sa pasilyo patungo sa sinasabi nitong Kawarto ng mga kasambahay, hindi ko maiwasan ang pag gala mga mata ko sa bawat sulok na aming madadaanan.Sadyang napakalawak talaga ng buong mansyon, baka mga wala pa sa kalahati ang mga nakikita niya ngayon."Andito na tayo.. Sige pumasok kana, nilinisan ko na yan kanina habang wala ka, iayos mo muna ang mga gamit mo,iintayin kita sa sala para maituro ko pa sayo ang mga dapat mong gawin na trabaho" Wika Ulit ng matanda."Maraming salamat po Manang" Nakangiting wika ko naman sa kanya."Ok sige, maiwan na muna kita diyan" Pag ka sabi nun ay agad
Pag katapos ng pag lilibot sa buong Mansyon ay nakadama na ng Sobrang pagod si Danna.Halos lunch time na ng matapos sila.Bumalik na sila sa Kitchen, may mga katulong na aligaga sa pag hahanda ng mga pag kain nag tataka ang dalaga habang nakatayo at pinag mamasdan ang mga ito na labas pasok sa loob ng Dining area.Hindi siya makasabay.."A-h manang ano po ang maitutulong ko?""Tumayo ka lamang diyan at panuurin mo ang mga ginawa nila para sa susunod ay alam mo na kung paano pag silbihan si Sir" Wika ng Matanda."P-o?" Para siyang nabingi dahil sa narinig.*Kung ganun pag sisilbihan ko siya ng malapitan? * sunod sunod ang naging pag lunok ng dalaga, madali siyang pinag pawisan ng malamig, lalo na ng marinig na niya ang mga yabag na naging pamilyar agad sa pandinig niya. Kahit ayaw niyang tumingin ay kusa naman na pumihit paharap ang ulo niya para tunghayan ang mukha ng lalaking labis na nag papakabog ng malakas sa dibdib niya. Nakakapigil hininga ang ka kisigan niya. Sa tangkad ng
Halos hindi na mapakali si Danna habang nakatayo sa gilid ng upuan ng amo.Pinapanuod lamang niya itong kumain, pag katapos kasi nitong tanungin ang edad niya ay hindi na rin ito nag salita.Hanggang sa matapos itong kumain nanatiling nakatayo lamang si Danna.At ng tumayo na nga ang matangkad na lalaki ay bahagya siyang napaatras dahil sa gulat pero syempre hindi niya dapat ipahalata sa Amo ang naging reaksyon. Samantala muli ay pinasadahan ng tingin ni Franco ang dalaga."Sumunod ka sakin.." kaswal na wika niya rito. Napatigil ang dalaga sa akmang pag liligpit ng kinainan ng lalaki at agad sumunod dito sa pag lalakad patungo sa Kung saan.DANNA POVTahimik lang akong nakasunod kay Sir Franco,nakakailang dahil may ibang maid kaming nakakasalubong.. I know na pinag uusapan na nila ako.Dahil sa hiya ay Napatungo na lamang ako habang nag lalakad hindi ko na namalayan na napapabilis na pala ang mga hakbang ko at hindi sinasadya na mapabangga ako sa likod niya.. "Naku sir.. Pasensya
Pinilit na bumangon kaninang umaga ni Anasity upang ipagluto si Guthrie ng agahan pero sobrang sama na talaga ng pakiramdam niya, siguro ay napagod lang ito kahapon sa paglilinis ng kanilang bahay. Wala kasi itong katulong, hindi naman sa ayaw ni Guthrie na magkaroon sila ng katulong. Siya lang talaga ang may ayaw dahil mas gusto nito na siya mismo ang nag-aasikaso sa asawa. Kaya naman nito umano at isa pa ay silang dalawa lang naman ang nasa bahay na niregalo pa sa kanila ng mga magulang ni Guthrie, ito raw ang wedding gift nila sa mag-asawa at nagustuhan talaga iyon ni Anasity dahil sobrang ganda! Dati, kahit sobrang busy ni Guthrie sa office ay palagi nitong kinu-kumusta ang asawa kung kumain na ba ito, palagi niyang sinasabi na 'wag itong magpapagod sa gawaing bahay pero nitong nakaraan linggo ay napapansin ni Anasity na tila may nagbago sa kan'yang asawa. Med'yo mawawalan na kasi ito ng oras sa kan'ya, palagi na rin itong late kung umuwi. Sa mga nagdaang araw na iyon ay napapans