Nobela ni Katana

~Drake~Hindi ko na talaga matiis, hindi ko kayang hindi ko siya mahawakan kaya bahala na! Agad ko na siyang sinunggaban ng halik dahil pakiramdam ko, nauuhaw ako na malasap muli ang labi niya. Wala akong pakialam sa parusa umano nito dahil sisiguraduhin ko na pati siya ay hindi rin naman matitiis iyon!Wala namang pagtutol ang nangyari kaya mas nahibang na yata ako dahil tumugon na rin naman siya sa mga halik ko at ang mga kamay ko ay maglulumikot na sa malambot niyang katawan. Gusto-gusto kong mahawakan ang perpektong hubog nito. "Aahh..." Pinagapang ko na ang aking labi pababa sa kan'yang leeg nang dahan-dahan patungo sa malulusog niyang dibdib. Hindi ko akalain na ganito ito kaganda at ngayon ay maaangkin ko na. Hinayaan ko na muna ang dibdib niya dahil kanina ko pa iyon pinanggigilan. "Hmmn... Drake, sige pa..." Napalunok ako nang marinig ko ang klase ng boses niya na iyon dahil mas lalo niya pa akong pinasabik sa kan'ya, hindi ko na ito patatagalin pa. Mula dibdib niya pababa

Sandali siyang tumigil at saka niya ako tinitigan sa mga mata, puno nang magkahalong pagmamahal, galak, at pagnanasa.Napakagat ako sa aking ibabang-labi dahil parang hindi ko na mapaglabanan ang mga titig ni Drake sa 'kin. Ang lakas nang kabog sa dibdib ko, kinakabahan ako dahil wala na talaga akong kawala rito."Are you nervous?" nahulaan niyang kabado nga ako, oo, pero hindi ako aatras.Gusto kong iparamdam sa kan'ya kung gaano ko siya ka mahal, hindi man lang namin maranasan na maging masaya nang matagal at wala kung anong poblema basta na lamang sumusulpot.Nang hindi ako nagsalita upang sagutin ang tanong niya ay dahan-dahan niyang ibinaba ang mukha sa 'kin hanggang sa maglapat na ang mga labi naming dalawa. Magaan lang ang halik niya, walang pagmamadali na pawang ninanamnam ang sandaling ito ngayong gabi. Mas natutukso naman ako sa paraan nang kan'yang paghalik kaya mas lalo akong nag-iinit."I love you," sambit niya. Pansamantala siyang tumigil para sabihin na namang mahal niy

~Akira~. Gusto ko man siyang pigilan pero hindi ko nagawa, napako ako sa puwesto ko. Tinatawag ko siya sa isip ko pero hindi ko masambit sa bibig ko.'Akira, ang sama mo! Habulin mo si Drake.' utos ng isipan ko ngunit hindi ko magawa. Tanging iyak lang nagawa ko dahil sa mga pag-aalinlangan koMasyado yata akong nag-over think sa mga posibleng mangyari ulit. Ang tanga ko dahil nasaktan ko siya ngayong birthday pa niya talaga. Nang mahimasmasan na ako ay agad na akong lumabas ng bahay at nagtungo sa kanila. Nando'n pa ang lahat, sina kuya ay nag-iinuman. "Guys nasa'n si Drake?" tanong ko agad sa kanila. "Aba'y lokong bata ka! Sinundan ka niya kanina sa bahay tapos dito mo hahanapin. Ano ba ang nangyayari sa in'yong dalawa?" Hindi ko na sinagot si mommy kaya alam ko na kung nasa'n siya ulit. Nagmadali na akong puntahan siya sa park, at hindi nga ako nagkakamali nando'n siya nakaupo at umiinom na mag-isa. "Drake," tawag ko sa kan'ya, lumingon siya sa 'kin pero malungkot ang mga m

~Drake~Nang makarating kami sa bahay l, nalaman kong alam pala nilang lahat na pauwi na si Akira., Gusto lang talaga nila akong i-surprised. Alam na rin nila pati ang nagbalik na alaala nito. "Anak, kumain ka na muna. Baka gutom ka pa?" alok ni tita Cielo kay Aki. "Yes po, sabay na po kami ni Drake na kakain," tugon naman nito kay tita. "Baby, samahan mo ko kumain. Na-miss ko ang luto nila." Nakangusong sabi nito sa 'kin, ito 'yong nakaka-miss. "Sure, halika na." Dinala ko na siya sa dining table. "Bakit? Hindi ka ba nakakain nang maayos do'n sa pinuntahan niyo?" tanong ko. "Uhmn...nakakakain naman, pero, hindi ganito eh!Alam mo naman na med'yo malayo na 'yon at bundok na kaya madalas ay gulay kami do'n. Doon nga ako nakatikim ng dagang bukid," aniya.Pinaghain ko naman siya kung anong gusto niya pang kainin. Hindi na ako kumuha ng plato ko siyang kasalo, gano'n ko siya ka-miss. "Thank you, baby. Grabe, na-miss ko talaga 'to!"Ang gana niyang kumain, sinubuan ko pa siya

Nagmadali akong magpunta kina Aki upang itanong kong nasa'n ito ngayon dahil gusto ko siyang sundan. Sinamahan naman ako ni mommy upang makita sina tita at tito. Nang makarating kami ay si mommy na ang naunang pumasok. Sakto naman na nando'n silang lahat. "Magandang hapon," bati ni mommy."Oh, Mars kayo pala. Pasok kayo," ani naman ni tita Cielo."Ahmn… Mars may sasabihin si Drake," kaya ako na ang magsasabi sa kanila. "Ano 'yon. Drake?" tanong naman ni tita Gretta."Tita, Tito, mga Kuys. Bumalik na ang alaala ko," sabi ko na ikinabigla nila. "Tagala? Magandang balita 'yan, Drake," masayang sabi ni tita. "Congrats, 'tol! You're back!" Tinapik naman nina Kuya Gavin ang balikat ko. "Thank you mga, kuys," pasalamat ko rin sa kanila. Pero ito na nga sasabihin ko na ang sad'ya ko. "Ah… Tita, Tito, mga Kuys. Puwede ko po bang malaman kung nasaan si Akira?" tanong ko, Hindi na ako makapaghihintay pa Gusto ko na siyang makita."Ah...'yon na nga, kasi hindi naman sila ma-contact. Baka

~Drake~ "Drake!" sigaw ni Mommy kasabay nang pagpreno ko.Natigilan ako 't hindi makagalaw, si mommy naman ay bumaba sa kot'se upang puntahan ang babae, med'yo dumami ang tao at nag-usisa. May pumunta ring traffic enforcer at security guards ng mall at kinausap nila ni mommy.Nakatingin lang ako sa kanila pero ang isip ko ay naglalakbay. 'Akira!'Pero bakit magkasama kami ni mommy at bakit nasa pilipinas na ako? Ang alam ko ay nasa Italy ako.Mayamaya lang ay bumalik na rin si mommy sa kot'se at kinamusta ako."Anak, Drake. Okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni mommy sa 'kin. Tumango lang ako. "Mom, kumusta po 'yong babae? Nabangha ko ba siya?" tanong ko rin dahil baka nga kung napano ito. "She's fine, hindi mo siya nabangga anak.Nagulat lang din siya at wala naman nangyari sa kan'ya. Nag-usap na rin kami at humingi na ako nang pasensiya at gano'n rin naman siya," saad ni mommy. Nakahiga naman ako nang maluwag. "Uuwi na po ba tayo?" Tumango naman si mommy kaya pinaandar ko

Nang makarating si Vina sa trabaho ay agad na sinalubong na siya ni Damon nang may matamis na ngiti. "Good morning, beautiful," bati nito sa kanya at h******n na siya sa noo. "Good morning, kanina ka pa?" Yumakap siya 't nakangiting bumati rin kay Damon. "Nope, karararing ko lang. Let's date later, hmmn?" "Huh? Eh, sabi mo ay ngayon ang dating ng pinsan mo na boss ko?" "Yup, that's why I'm free. Saan mo gustong pumunta?" Tinaasan niya agad ito ng kilay. Tila ba makalimot itong siya ang secretary ng pinsan niya kaya mahinang kinurot niya si Damon sa tagiliran. "Hoy! May trabaho ako kaya hindi puwede! Hindi porket fiance kita ay basta-basta ko na lang iiwan ang obligasyon ko rito? Nakakahiya sa boss ko, ngayon pa nga lang kami magkakakilala tas iiwan ko pa!" Agad naman na nagsalubong ang kilay ni Damon sa narinig. "Bakit ka naman atat na makita iyong pinsan kong iyon?! 'Di hamak na mas guwapo naman ako ro'n!" Kung kanina ay ang sweet nila, ngayon ay tila aso 't pusa naman n

"Damon, wait for me at the company. Papunta na 'ko ngayon diyan. Tapos na ang kaso, nanalo ako. Sa ngayon ay pagtutuonan ko muna ang kumpanya habang hinahanap diyan sa Tarlac ang asawa ako," ani nito habang kausap ang pinsan na si Damon sa cellphone. Naro'n pa rin kasi ito sa Tarlac na pansamantalang pumalit sa kanya. "That's good to hear, dude! Congratulations. I hope anytime soon ay mahanap mo naman na ang asawa mo,", tugon naman ni Damon. Masaya siya para sa pinsan at mas lalong pa dahil hindi na siya magiging busy, mas magkakaro'n na siya ng time para sa fiance niyang si Vina. Nalalapit na rin ang kanilang kasal at tila hindi na siya makapaghintay pa! Sabik na rin siyang magka-anak, sa totoo ay nai-inggit siya sa anak ni Fern na kambal, isip nga niya napaka-ganda ng lalaking nang iwan rito. Paano umano na atim na pabayaan ang mag-iina? Napaka-walang puso! Kaya madalas din siya do'n bumisita dahil sobrang gaan ng loob niya saga kambal. Kung papayagan nga lang umano siya ni Fern

"Haahhhh!" Napabalikwas ng gising si Fern sa kanyang naging panaginip. Kinapa ang kanyang dibdib dahil sa bilis ng tibok no'n. "Panaginip! Panaginip lang ang lahat!" Hinihingal na sambit niya pa. Sa sobrang daming nangyari sa panaginip niya iyon ay tila ba totoo Ang pangyayaring iyon. Biglang pumasok naman si Vina sa kuwarto niya upang silipin siya. "Oh, mabuti gising ka na. Kumusta na Ang pakiramdam mo?" "A-ayos lang ako, nasa'n ang kambal?" agad na hinanap niya ang mga anak. Gusto niya iyong makita at mayakap. "Naro'n kay Tita. Grabe, nabinat ka na! Sabi ko naman sa iyo ay 'wag ka Muna magpupuyat at gisingin mo lang ako kapag hindi mo na kaya. Ayan tuloy at bumigay na iyang katawan mo! Hindi mo kakayanin ang kambal mag-isa girl," paninermon pa ni Vina sa kanya. Dahil sa pagpupuyat nga sa dalawang kambal Ng ilang gabi dahil nilagnat ang mga ito dahil sa vaccination nila at iyak nang iyak dahil masakit siguro ang tinusukan ng karayum. Nahihiya naman siya na gisingin si Vi

"Uh? Ano to?" Nanigas si Fern sa kanyang kinanatayuan nang biglang suutan siya ng blindfold ni Manang Lucia pagkatapos niyang maisuot ang gown. "Hindi ko rin alam, hija, pinag-uutos lamang ni Mr. D ang lahat sa 'kin, napaka-romantic niya hindi ba?" Halata sa boses ni Manang Lucia ang excitement."Manang, baka naman ki-kidnapin n'yo ako ah!" Ayaw niya sanang kumilos pero marahan siyang hinawakan ng ginang sa magkabila niyang balikat at dahan-dahan siyang itinulak patungo kung saan sa takot na mapatapilok dahil nakasuot din siya ng 2 inch na high heels. Kasama iyon sa loob ng box, may mga accessories pa nga pero hindi naman niya kailangan iyon.Nadinig niya ang pagbukas ng pinto. Agad sumalubong sa kanya ang hangin batid niyang dinala siya sa labas ng ginang pero wala siyang naging imik. Sumunod na lamang siya dito. Nangangapa siya kaya naman hinawakan siya sa kamay ng matanda at iginaya kung saan, sobra ang kabog ng kanyang dibdib, di niya alam kung ano ba ang nangyayari."Manang, I'm

Alas otso ng nabi nang makabalik na sila sa mansyon. Hindi nila inaasahan ang madadatnan na panauhin doon. "Anong ginagawa mo dito?" madilim ang mukha na tanong ni Doss kay Julia. Nasa labas ito at nag-aabang sa pagdating nila dahil hindi ito pinahintulutan ng mga tauhan niya na makapasok. "Nasaan ang fiance ko? Pakiusap, ilabas mo na siya, Doss!" nanikluhod si Julia sa harap nilang mag-asawa. Napakapit naman si Fern sa braso ng asawa. "Wala akong alam sa mga sinasabi mo! Bakit sa akin mo hinahanap ang lalaki mo?! matalim na saad ni Doss sa babae."Babe," mahinang bulong ni Fern. Nilingon naman siya ng lalaki. "Wag kang maniwala sa kanya, wala akong kinalaman sa kanila," paliwanag nito."Sinungaling! Damon told me everything! Pinadukot mo siya at dinala sa basement!" sigaw ni Julia habang umiiyak at matalim ang tingin sa kanila. "Huh! 'Di nga ako nagkamali, nagsabwatan pa kayong dalawa para lang masira kaming mag-asawa at ngayon pinagbibintangan mo ako na kinuha ang fiance mo?

Ang nagdaang mga araw ay naging maayos naman sa kanilang mag-asawa, gumaling na ang mga sugat niya sa buong katawan. Inalagaan talaga siyang mabuti ni Doss. Hindi din ito umaalis ng bahay paghindi siya kasama.Tungkol naman kay Damon ay ilang buwan din itong nanatili sa ospital, napuruhan daw kasi ang mga ugat nito sa kamay. Sadly, he is not able to use his both hands forever. Wala naman daw matukoy na iba pang paraan ang mga doctor Walang pag-sa ika nga , kahit sinong doctor ang tumingin sa kanya dito sa pilipinas pero hindi sumuko ang mga magulang niya. Dinala siya sa ibang bansa at Ddoon magpapatuloy ng pagpapa-gamot.Sa totoo lang ay hindi pa sapat ang ginawa ni Doss upang pagbayarin ito, kulang na kulang pa.. Pero dahil sa pakiusap at pagiging mabuting tao ni Fern ay hinayaan na lamang niya ito, wala naman na itong gagawa pa. Sana nga hindi na bumalik at muling manggulo si Damon.About a month ago, pinagtapat ni Doss ang lihim sa asawa ukol sa tita at pinsan niya. Matagal na pal

"Good morning, mga anak," masiglang at masayang bati amin ni mommy. Kasunod kong bumaba ng hagdan si Dylan. Mukhang nagpadali siyang magbihis ng dahil kanina ay naka-boxer na lang siya. Natatawa na lang ako sa nangyari kanina dahil muntik na. Biglang uminit ang pisngi ko tuloy. "Good, mom and dad. Maulan po ah, baka delikado po ang daan," bati naman ni Dylan sa kanila. Totoo nga naman at delikado ang daan, madulas. "Gano'n ba? So, honey, paano na iyan? Makiki-sleep over na muna siguro tayo sa mga anak natin," ang kunyaring nag-aalalang sabi ni mommy pero kita ko ang pilyang ngiti sa labi nito. Inaasar niya ako!'Mommy talaga!' "Sure, that's good. Dumito na po muna kayo para hindi Naman po kami mag-alala lalong-lalo itong asawa ako. Right love?" baling nito sa akin. "Of course!" sagot ko na lang. Nag-usap muna sina dad at Dylan, magkasama naman kami ni mommy sa kitchen. "Mom, para saan iyon?""Ang alin?" maang nito. "Iyong kanina. Parang hindi tayo magpapanggap dito ah? Rememb

Agad kong siyang niyakap. Bahala na! Gusto kong magpakatotoo sa sarili ko habang kasama ko siya. Ngayong yakap ko siya ay talagang ramdam ko ang pangungulila ko sa kan'ya. Nagsisisi akong hindi ko siya hinarap noon para sabihin ang totoo. "God! You made me nervous, love," mariing sambit niya at mas lalo pang hinigpitan ang pagkakayakap niya sa akin. Mapait akong napangiti, he really loved Lilianna. 'Ako 'to, Dylan. Ako talaga iyon, si Brianna!' Kung puwede ko lang sanang sabihin sa kan'ya ngayon ang totoo ay sinabi ko na, pero hindi puwede, ayaw kong sirain ang pagkakataong 'to na makasama siya pansamantala. "I'm sorry." "Sshhh... It's okay, no need to apologize." Agad niyang sinunggaban ang labi ko. Saglit pa akong nagulat pero kalaunan ay tinugonan ko na rin naman iyon. He's hunger, parang matagal na talaga niya itong inaasam. My heart is over flowing, I can't explain the sensation how I feel right now. It's overwhelming! "Uhhmmn..." My moans escape when he deeply kiss

"Magtago ka na! Dahil kapag nahuli kita ay lulunurin talaga kita!" sigaw ko nang nagmamadali na siyang umahon sa pool. Pakiramdam ko ay umuusok ngayon ang ilong ko!"Sure, love! Magaling akong sumisid lalo na kapag walang tubig," sabi niya "at kaya rin kitang lunurin kahit na walang tubig."Ang hudyo!"Ah, gano'n pala ha! Halika rito at ipakita mo sa 'kin iyang pagsisid mo!" "Oo ba! Tara sa kuwarto!" "Ahhh... Dylaaannn!" Buong bahay ay dumagundong sa ingay naming dalawa. Ang kaninang inis ko ay napalitan nang saya hanggang sa maghapon. Sinabunutan ko lang naman siya nang mahuli ko na, or must say. Nagpahuli na lang talaga siya sa akin. "Love...""Bakit?" taas kilay kong tugon sa kan'ya habang nanonood kami nang tv sa sala. "Nagugutom ako.""Oh? E 'di magluto ka!" hindi ko siya tinapunan nang tingin dahil abala ako sa pinapanood ko ang ganda eh. "Ikaw na, love.""Inutusan mo ba 'ko?" "Hmmn... Hindi naman, gawain mo naman kasi iyon bilang asawa ko 'di ba? Tapos ako, taga provide

~Bria~Grrrr... Nagtatangis talaga ang bagang ko. Paano kung naisahan niya na 'ko kagabi? Paano na lang? Kapag nayari iyon ay bahala na! Mabuking na kung mabuking! Hindi talaga ako papayag na hindi siya manghiram ng mukha sa aso! Hype siya! 'Relax... Hindi niya naman daw binalak na magtake-advantage eh!' sabat ng isipan ko."And so?"'Baka kasi talagang hindi siya na-turn on sa iyo kagabi. Na-turn off pala!' "B'wisit! Ano naman kaya ang iniisip niya pala kung gano'n nga? Hindi talaga malakas ang sex appeal ko, ganern?" Ahh... Maloloka 'ko! Ah, basta! No retreat– No surrender! "P'weh! Ano ba 'tong pinagsasabi ko?" "Love, okay ka na ba? Let's talk, please..." Napatigil ako nang marinig ko itong kumakatok sa labas kaya nag-isang linya na naman ang dalawang kilay ko. "Alam kong gutom ka na, nagluto ako. Come on, sabayan mo 'kong magbreakfast." Napataas ang kilay ko. Mukhang takot ang mokong! Binuksan ko ang pinto. Nagkatitigan kaming dalawa. Bagong ligo na rin siya and in fairne

Tulog na tulog na siya, napangiti ako dahil talagang naglalasing siya ngayon. "akalain mo nga naman. Ang ubod nang arteng si Lilianna at palaging gusto ay maganda lang siya palagi ay– Sa bagay, maganda pa rin naman siya. Lasenggera lang!Agad ko itong binuhat upang makabihis na siya, at makatulog nang maayos. Panigurado bukas hang over 'to. Pagpasok sa kuwarto ay agad ko na siyang nilapag sa kama. Ang bigat, nangalay ako sa kan'ya. Idag-dag pa ang wedding gown. Tsk! "Hmmn... Makakatikim ka talaga sa 'kin," mahinang sabi niya at tila paungol na iyon."F*ck! Makakatikim?" tila iba ang dating sa akin ng sinasabi niya. Tila uminit ang pakiramdam ko. "Ano masarap ba? Ha? Hmmn... Magpakasasa ka na," muling sabi niya pa. "Holly sh*t! Love, you're awake?" Lumapit ako sa kan'ya baka ako ang kinakausap niya. "Ako ba, love? Ako iyong magpapakasasa?" Pero hindi na siya sumagot kaya palagay ko, tulog na talaga siya. Lang 'ya! Bakit ba siya nagsasalita habang tulog? "Akala mo ikaw lang marun

“Dad, tuloy pa ba? Paano?” “Sobrang maraming tao anak. T’saka nakakahiya sa mga bisita, sa ibang araw na lang kaya?” Napabuntonghininga ako dahil iyon din ang inaalala ko. Pero paano ako makakatakas kay Dylan mamayang gabi? Hindi pa ako handa na isuko ang bataan ko! “Pero iyong honeymoon ang inaalala ko, dad. Hindi naman ako papayag ng gano'n,” maktol ko kay daddy. Parang ayaw ko na nga lang bumalik do'n sa loob kung puwede lang eh! “Ikaw na lang ang bahala, anak. Pasensiya ka na talaga,” sabi pa nito. “Sige, ako na po ang bahala mamaya. Pumasok na lang po kayo ro’n sa loob. “You, okay now?” tanong ni Dylan nang makabalik na ako. Hindi pa rin ito kumakain at mukhang hinintay pa ako. Ang mga bisita naman ay abala na sa pagkain nila. “Yeah, thank you. Bakit hindi ka pa kumakain?” “Hinintay kita. Ayaw kong kumain nang hindi kita kasabay,” malambing na sabi nito. Ngumiti naman ako at nag-umpisa nang sumandok ng kakainin nang biglang inagaw nito ang servings spoon sa kam

Halos hindi na mapakali si Danna habang nakatayo sa gilid ng upuan ng amo.Pinapanuod lamang niya itong kumain, pag katapos kasi nitong tanungin ang edad niya ay hindi na rin ito nag salita.Hanggang sa matapos itong kumain nanatiling nakatayo lamang si Danna.At ng tumayo na nga ang matangkad na lalaki ay bahagya siyang napaatras dahil sa gulat pero syempre hindi niya dapat ipahalata sa Amo ang naging reaksyon. Samantala muli ay pinasadahan ng tingin ni Franco ang dalaga."Sumunod ka sakin.." kaswal na wika niya rito. Napatigil ang dalaga sa akmang pag liligpit ng kinainan ng lalaki at agad sumunod dito sa pag lalakad patungo sa Kung saan.DANNA POVTahimik lang akong nakasunod kay Sir Franco,nakakailang dahil may ibang maid kaming nakakasalubong.. I know na pinag uusapan na nila ako.Dahil sa hiya ay Napatungo na lamang ako habang nag lalakad hindi ko na namalayan na napapabilis na pala ang mga hakbang ko at hindi sinasadya na mapabangga ako sa likod niya.. "Naku sir.. Pasensya

Pag katapos ng pag lilibot sa buong Mansyon ay nakadama na ng Sobrang pagod si Danna.Halos lunch time na ng matapos sila.Bumalik na sila sa Kitchen, may mga katulong na aligaga sa pag hahanda ng mga pag kain nag tataka ang dalaga habang nakatayo at pinag mamasdan ang mga ito na labas pasok sa loob ng Dining area.Hindi siya makasabay.."A-h manang ano po ang maitutulong ko?""Tumayo ka lamang diyan at panuurin mo ang mga ginawa nila para sa susunod ay alam mo na kung paano pag silbihan si Sir" Wika ng Matanda."P-o?" Para siyang nabingi dahil sa narinig.*Kung ganun pag sisilbihan ko siya ng malapitan? * sunod sunod ang naging pag lunok ng dalaga, madali siyang pinag pawisan ng malamig, lalo na ng marinig na niya ang mga yabag na naging pamilyar agad sa pandinig niya. Kahit ayaw niyang tumingin ay kusa naman na pumihit paharap ang ulo niya para tunghayan ang mukha ng lalaking labis na nag papakabog ng malakas sa dibdib niya. Nakakapigil hininga ang ka kisigan niya. Sa tangkad ng

DANA POVAndito na ako ngayon sa harapan ng mansyon na pag tatrabahuhan ko, nag door bell ako at agad din naman na lumabas ang Mabait na matanda malawak ang pag kakangiti niya na tila ba sobra siyang excited na makita ako."Isasama muna kita sa kwarto mo ang mga katulong dito eh, kanya kanyang kwarto, meron din namang iba na mag kakasama kapag nag kasundo sila" Paliwanag ng matanda habang nag lalakad sila sa pasilyo patungo sa sinasabi nitong Kawarto ng mga kasambahay, hindi ko maiwasan ang pag gala mga mata ko sa bawat sulok na aming madadaanan.Sadyang napakalawak talaga ng buong mansyon, baka mga wala pa sa kalahati ang mga nakikita niya ngayon."Andito na tayo.. Sige pumasok kana, nilinisan ko na yan kanina habang wala ka, iayos mo muna ang mga gamit mo,iintayin kita sa sala para maituro ko pa sayo ang mga dapat mong gawin na trabaho" Wika Ulit ng matanda."Maraming salamat po Manang" Nakangiting wika ko naman sa kanya."Ok sige, maiwan na muna kita diyan" Pag ka sabi nun ay agad

Halos liparin ko na ang daan dahil sa sobrang excitement. Nang malapit na ako sa malaking gate ay huminto muna ako sa isang gilid. Inayus ko muna ang aking sarili kinuha ko ang bilog at maliit kung salamin sa loob ng dala kong shoulder bag ok naman ang itsura ko kahit paano ay madami namang nag sasabi na maganda ako pero walang akong pakealam kasambahay ang pag aaplyan ko at hindi ako mag momodelo. Nag inhale exhale muna ako at inihanda na ang matamis kong ngiti bago nag patuloy sa pag lalakad. Kabado ako pero agad iyong nawala ng makita ang isang matanda na nag aabang sa loob nasa may gate nga siya at nakatutok ang tingin sakin. Agad akong lumapit doon dahil nahulaan ko na siya yung nakausap ko sa cp kanina napansin ko din na wala na yung sign na Maid fot hire. "Magandang araw po. Ako po si Dana yun pong mag apply na kasambahay" wika ko sa matanda. Sinuyod niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa pero hindi yung tipo na gi na judge niya at pag balik ng tingin niya sa mukha k

Ako si Annasity, 18 years old, si Mama nalang ang kasama ko sa buhay wala akong mga kapatid ang papa ko naman ay iniwan kami at sumama sa ibang babae niya. Masasabi ko na maayos naman kaming at masayang nabubuhay ni mama..Dati nakakapag aral pa ako highschool pero bago pa man ako makatapos isang pag subok ang dumating saamin ni mama.. Nag kasakit siya kailangan ko siyang tutukan at maalagaan kaya naman hindi na ako nakakapag fucos sa pag aaral hanggang sa tumigil na nga ako, nag trabaho ako pumasok sa maliliit na store para sana makatulong sa pag bili ng gamot ng mama ko nanakaratay sa higaan akala noon simpling lagnat lamang ang tumama kay mama.. Pero tumagal ang sakit nyang yun hanggang sa napapansin ko lumalala na pala iyon..Wala akong choice kung hindi ang dalhin siya sa ospital upang ipatingin siya doctor..Nanlumo ako ng mapag alaman na hindi pala iyon simpleng sakit lamang.. Na diagnosed siya na may breastcancer, doon lang din inamin ni mama na matagal na pala niyang dinaramd

"Anak, ikinalungkot ko ang mga nangyari sa iyo, hindi man lang namin nagawang ipagtanggol at damayan ka. Bakit hindi mo ipinaalam sa akin na gano'n na pala ang nangyayari?" kausap ko ngayon si mama at kaming dalawa lang. Ngayon niya lang nalaman ang kabuohang istorya nang nangyari sa akin, sa amin ni Guthrie maging ang ginawa ng kabit nito noon. "Dapat nilang managot! Dapat makulong ng babaeng iyon! Ni minsan ay hindi kita sinasktan, maging ang mga kapatid mo kaya anong karapatan nila?!" umiIyak na ngayon si mama. Nasasaktan siya sanapit ko. Oo, kailangan nilang managot pero hindi sa batas na alam nila– Dahil batas ko ang masusunod ang ako mismo ang sisingil sa kanilang dalawa! '''Wag po kayong mag-alala, heto na 'ko oh. Ako pa rin po ang anak niyo," pag-alo ko kay mama. "Mas gusto ko pa rin ang mukha mo anak, ibalik mo iyon! Paano ko magugustuhan iyang Mukha na iyan, eh, iyan ang naglapastangan sa iyo!" "Shhh... Ma, Pasama lang naman po ito. Babalik rin po ang mukha ko. Mabubuha