~Bria~Grrrr... Nagtatangis talaga ang bagang ko. Paano kung naisahan niya na 'ko kagabi? Paano na lang? Kapag nayari iyon ay bahala na! Mabuking na kung mabuking! Hindi talaga ako papayag na hindi siya manghiram ng mukha sa aso! Hype siya! 'Relax... Hindi niya naman daw binalak na magtake-advantage eh!' sabat ng isipan ko."And so?"'Baka kasi talagang hindi siya na-turn on sa iyo kagabi. Na-turn off pala!' "B'wisit! Ano naman kaya ang iniisip niya pala kung gano'n nga? Hindi talaga malakas ang sex appeal ko, ganern?" Ahh... Maloloka 'ko! Ah, basta! No retreat– No surrender! "P'weh! Ano ba 'tong pinagsasabi ko?" "Love, okay ka na ba? Let's talk, please..." Napatigil ako nang marinig ko itong kumakatok sa labas kaya nag-isang linya na naman ang dalawang kilay ko. "Alam kong gutom ka na, nagluto ako. Come on, sabayan mo 'kong magbreakfast." Napataas ang kilay ko. Mukhang takot ang mokong! Binuksan ko ang pinto. Nagkatitigan kaming dalawa. Bagong ligo na rin siya and in fairne
"Magtago ka na! Dahil kapag nahuli kita ay lulunurin talaga kita!" sigaw ko nang nagmamadali na siyang umahon sa pool. Pakiramdam ko ay umuusok ngayon ang ilong ko!"Sure, love! Magaling akong sumisid lalo na kapag walang tubig," sabi niya "at kaya rin kitang lunurin kahit na walang tubig."Ang hudyo!"Ah, gano'n pala ha! Halika rito at ipakita mo sa 'kin iyang pagsisid mo!" "Oo ba! Tara sa kuwarto!" "Ahhh... Dylaaannn!" Buong bahay ay dumagundong sa ingay naming dalawa. Ang kaninang inis ko ay napalitan nang saya hanggang sa maghapon. Sinabunutan ko lang naman siya nang mahuli ko na, or must say. Nagpahuli na lang talaga siya sa akin. "Love...""Bakit?" taas kilay kong tugon sa kan'ya habang nanonood kami nang tv sa sala. "Nagugutom ako.""Oh? E 'di magluto ka!" hindi ko siya tinapunan nang tingin dahil abala ako sa pinapanood ko ang ganda eh. "Ikaw na, love.""Inutusan mo ba 'ko?" "Hmmn... Hindi naman, gawain mo naman kasi iyon bilang asawa ko 'di ba? Tapos ako, taga provide
Agad kong siyang niyakap. Bahala na! Gusto kong magpakatotoo sa sarili ko habang kasama ko siya. Ngayong yakap ko siya ay talagang ramdam ko ang pangungulila ko sa kan'ya. Nagsisisi akong hindi ko siya hinarap noon para sabihin ang totoo. "God! You made me nervous, love," mariing sambit niya at mas lalo pang hinigpitan ang pagkakayakap niya sa akin. Mapait akong napangiti, he really loved Lilianna. 'Ako 'to, Dylan. Ako talaga iyon, si Brianna!' Kung puwede ko lang sanang sabihin sa kan'ya ngayon ang totoo ay sinabi ko na, pero hindi puwede, ayaw kong sirain ang pagkakataong 'to na makasama siya pansamantala. "I'm sorry." "Sshhh... It's okay, no need to apologize." Agad niyang sinunggaban ang labi ko. Saglit pa akong nagulat pero kalaunan ay tinugonan ko na rin naman iyon. He's hunger, parang matagal na talaga niya itong inaasam. My heart is over flowing, I can't explain the sensation how I feel right now. It's overwhelming! "Uhhmmn..." My moans escape when he deeply kiss
"Good morning, mga anak," masiglang at masayang bati amin ni mommy. Kasunod kong bumaba ng hagdan si Dylan. Mukhang nagpadali siyang magbihis ng dahil kanina ay naka-boxer na lang siya. Natatawa na lang ako sa nangyari kanina dahil muntik na. Biglang uminit ang pisngi ko tuloy. "Good, mom and dad. Maulan po ah, baka delikado po ang daan," bati naman ni Dylan sa kanila. Totoo nga naman at delikado ang daan, madulas. "Gano'n ba? So, honey, paano na iyan? Makiki-sleep over na muna siguro tayo sa mga anak natin," ang kunyaring nag-aalalang sabi ni mommy pero kita ko ang pilyang ngiti sa labi nito. Inaasar niya ako!'Mommy talaga!' "Sure, that's good. Dumito na po muna kayo para hindi Naman po kami mag-alala lalong-lalo itong asawa ako. Right love?" baling nito sa akin. "Of course!" sagot ko na lang. Nag-usap muna sina dad at Dylan, magkasama naman kami ni mommy sa kitchen. "Mom, para saan iyon?""Ang alin?" maang nito. "Iyong kanina. Parang hindi tayo magpapanggap dito ah? Rememb
Nakangiti si Dylan nang muling pagmasdan ang kwintas na binili nito para kay Liliana. Second wedding anniversary na kasi nila kaya ito ang naisipan niyang iregalo. Nasa labas na ito ng gate nang namataan nito ang isang sasakyan, nangunot ang noo ni Dylan dahil mukhang may bisita pa yata sila. Ang alam niya ay wala namang nabangit si Lilianna tungkol doon. “Lia, please… ‘Di ba sinabi ko naman sa iyong bigyan mo pa muna ako ng panahon para makaalis? Hindi madali para sa akin ang gusto mong mangyari,” pakiusap ni Bria kay Lilianna. Ngayong nagbalik na ito mula sa kung saang lupalop man ito nanggaling ay tila laruan na lamang si Dylan ngayon na puwede niyang bawin hangga't kailan nito gusto! “At bakit, Bria? Ha? Hulog na hulog ka na ba? Baka nakalimutan mong ako ang tunay na asawa!” may diing sabi pa ni Lilianna. Alam ni Bria na isang araw ay magbabalik ang kakambal sumabalit hindi siya handa sa biglaang pagdating nito. “It's our second wedding anniversary, for the last time, baka
“Bria, pauwi ka na?” Nagliligpit na ako ng mga gamit ko sa table upang umuwi nang tawagin ako ni Cella, kaibigan ko. “Oo, eh, ikaw?” balik na tanong ko rito. Ang akala ko ay sasabay na ito kay Sven, ah! “Alam mo, sagutin mo na iyong manliligaw mo para may kasabay ka nang umuwi. Hindi ‘yong ikaw na lang din palagi ang kasama ko,” aning biro ko. Ito na kasi ang routine naming dalawa sa araw-araw simula pagpasok hanggang sa pag-uwi. Sumimangot naman ang loka na akala mo nasaktan sa sinabi ko. “A-aray! Mukhang sawang-sawa ka na sa pagmumukha ko, friend, ah? Hayaan mo. Last na ‘to dahil kami na ni Sven.” “ Totoo?” “Kita mo ‘to! Kasasabi mo lang na gusto mong magka-boyfriend na ‘ko, tapos ngayon sinabi kong mayroon na, ay, ayaw mo namang maniwala.” Natawa na lang ako dahil mukhang mauubos na yata ang pasensiya ng kaibigan ko. “Wow! Congrats, I'm so happy for you,” bati ko pa. Matagal na rin namang nanliligaw si Sven sa kan’ya, siya lang ‘tong nagpapakipot. “Kuh! So, happy.
Hahakbang na sana ako upang puntahan si Dylan at kausapin nang may kamay na humila ng braso ko pabalik. “Saan ka pupunta, Bria?” “Lia?” Ang paraan nang titig sa akin ni Lia ay tila magkahalong inis at galit na hindi ko alam kung bakit? Hindi ba siya masaya na narito ako sa birthday ni daddy? “Yes, saan ka pupunta? Bakit narito ka?” Hindi ko na lang pinansin ang pagkamaldita nito. “A-ah… Su-surpresahin sana kita, eh!” “Talaga? Well, I'm not surprised, Bria!” Nangunot ang noo ko! Bakit ba siya ganito? “Lia? Ano ba ‘ng nangyayari sa iyo? Hindi kita maintindihan.” “Follow me!” Pagtalikod niya ay agad naman akong sumunod hanggang sa makarating kami sa k’warto niya. “Nakita mo ba ‘yong boyfriend ko?” tanong niya agad sa akin na tinanguan ko naman. “Siya nga pala, paano mo nakilala si Dylan?” tanong ko. Inaamin kong may kirot sa puso ko nang sabihin niya sa harap kong boyfriend niya na ito. Ang tagal kong hinintay si Dylan tapos ito pa ang malalaman ko. “Ah, iyon
Kalalapag lang ng eroplano at sa wakas. After 2 years ay nakauwi na rin ako. Nag-message na ako kay mommy na nakarating na ako at hindi na rin ako nagpasundo dahil isang maleta lang naman ang dala ko. 1 week lang ang leave ko dahil wala naman akong balak na magtagal pa. Tumuloy ako sa condo unit ni Cella, pinapaupahan niya ito at dahil nakalipat na umano ang nangupahan ay inalok niya na doon na lamang ako tumuloy. Ayaw ko rin na maglagi sa bahay. ‘Pero, baka naman nagbago na talaga siya?’ Bukas na raw ang kasal nila kaya mamayang gabi na lamang ako uuwi sa bahay, gusto ko na munang matulog dahil med’yo makirot ang ulo ko. Nang magising ako ay agad na akong nag-asikaso upang makauwi na. Pagdating ko ay namangha ako sa ginawa nilang decorations. Mukhang pinaghandaan talagang mabuti. Agad na namataan ng mga mata ko si lola kaya nagmadali akong lapitan ito at tinakpan ng aking dalawang palad ang mga mata nito. “Apo ko?” Napangiti ako dahil nakilala ako agad ni lola. “Ang
"Good morning, mga anak," masiglang at masayang bati amin ni mommy. Kasunod kong bumaba ng hagdan si Dylan. Mukhang nagpadali siyang magbihis ng dahil kanina ay naka-boxer na lang siya. Natatawa na lang ako sa nangyari kanina dahil muntik na. Biglang uminit ang pisngi ko tuloy. "Good, mom and dad. Maulan po ah, baka delikado po ang daan," bati naman ni Dylan sa kanila. Totoo nga naman at delikado ang daan, madulas. "Gano'n ba? So, honey, paano na iyan? Makiki-sleep over na muna siguro tayo sa mga anak natin," ang kunyaring nag-aalalang sabi ni mommy pero kita ko ang pilyang ngiti sa labi nito. Inaasar niya ako!'Mommy talaga!' "Sure, that's good. Dumito na po muna kayo para hindi Naman po kami mag-alala lalong-lalo itong asawa ako. Right love?" baling nito sa akin. "Of course!" sagot ko na lang. Nag-usap muna sina dad at Dylan, magkasama naman kami ni mommy sa kitchen. "Mom, para saan iyon?""Ang alin?" maang nito. "Iyong kanina. Parang hindi tayo magpapanggap dito ah? Rememb
Agad kong siyang niyakap. Bahala na! Gusto kong magpakatotoo sa sarili ko habang kasama ko siya. Ngayong yakap ko siya ay talagang ramdam ko ang pangungulila ko sa kan'ya. Nagsisisi akong hindi ko siya hinarap noon para sabihin ang totoo. "God! You made me nervous, love," mariing sambit niya at mas lalo pang hinigpitan ang pagkakayakap niya sa akin. Mapait akong napangiti, he really loved Lilianna. 'Ako 'to, Dylan. Ako talaga iyon, si Brianna!' Kung puwede ko lang sanang sabihin sa kan'ya ngayon ang totoo ay sinabi ko na, pero hindi puwede, ayaw kong sirain ang pagkakataong 'to na makasama siya pansamantala. "I'm sorry." "Sshhh... It's okay, no need to apologize." Agad niyang sinunggaban ang labi ko. Saglit pa akong nagulat pero kalaunan ay tinugonan ko na rin naman iyon. He's hunger, parang matagal na talaga niya itong inaasam. My heart is over flowing, I can't explain the sensation how I feel right now. It's overwhelming! "Uhhmmn..." My moans escape when he deeply kiss
"Magtago ka na! Dahil kapag nahuli kita ay lulunurin talaga kita!" sigaw ko nang nagmamadali na siyang umahon sa pool. Pakiramdam ko ay umuusok ngayon ang ilong ko!"Sure, love! Magaling akong sumisid lalo na kapag walang tubig," sabi niya "at kaya rin kitang lunurin kahit na walang tubig."Ang hudyo!"Ah, gano'n pala ha! Halika rito at ipakita mo sa 'kin iyang pagsisid mo!" "Oo ba! Tara sa kuwarto!" "Ahhh... Dylaaannn!" Buong bahay ay dumagundong sa ingay naming dalawa. Ang kaninang inis ko ay napalitan nang saya hanggang sa maghapon. Sinabunutan ko lang naman siya nang mahuli ko na, or must say. Nagpahuli na lang talaga siya sa akin. "Love...""Bakit?" taas kilay kong tugon sa kan'ya habang nanonood kami nang tv sa sala. "Nagugutom ako.""Oh? E 'di magluto ka!" hindi ko siya tinapunan nang tingin dahil abala ako sa pinapanood ko ang ganda eh. "Ikaw na, love.""Inutusan mo ba 'ko?" "Hmmn... Hindi naman, gawain mo naman kasi iyon bilang asawa ko 'di ba? Tapos ako, taga provide
~Bria~Grrrr... Nagtatangis talaga ang bagang ko. Paano kung naisahan niya na 'ko kagabi? Paano na lang? Kapag nayari iyon ay bahala na! Mabuking na kung mabuking! Hindi talaga ako papayag na hindi siya manghiram ng mukha sa aso! Hype siya! 'Relax... Hindi niya naman daw binalak na magtake-advantage eh!' sabat ng isipan ko."And so?"'Baka kasi talagang hindi siya na-turn on sa iyo kagabi. Na-turn off pala!' "B'wisit! Ano naman kaya ang iniisip niya pala kung gano'n nga? Hindi talaga malakas ang sex appeal ko, ganern?" Ahh... Maloloka 'ko! Ah, basta! No retreat– No surrender! "P'weh! Ano ba 'tong pinagsasabi ko?" "Love, okay ka na ba? Let's talk, please..." Napatigil ako nang marinig ko itong kumakatok sa labas kaya nag-isang linya na naman ang dalawang kilay ko. "Alam kong gutom ka na, nagluto ako. Come on, sabayan mo 'kong magbreakfast." Napataas ang kilay ko. Mukhang takot ang mokong! Binuksan ko ang pinto. Nagkatitigan kaming dalawa. Bagong ligo na rin siya and in fairne
Tulog na tulog na siya, napangiti ako dahil talagang naglalasing siya ngayon. "akalain mo nga naman. Ang ubod nang arteng si Lilianna at palaging gusto ay maganda lang siya palagi ay– Sa bagay, maganda pa rin naman siya. Lasenggera lang!Agad ko itong binuhat upang makabihis na siya, at makatulog nang maayos. Panigurado bukas hang over 'to. Pagpasok sa kuwarto ay agad ko na siyang nilapag sa kama. Ang bigat, nangalay ako sa kan'ya. Idag-dag pa ang wedding gown. Tsk! "Hmmn... Makakatikim ka talaga sa 'kin," mahinang sabi niya at tila paungol na iyon."F*ck! Makakatikim?" tila iba ang dating sa akin ng sinasabi niya. Tila uminit ang pakiramdam ko. "Ano masarap ba? Ha? Hmmn... Magpakasasa ka na," muling sabi niya pa. "Holly sh*t! Love, you're awake?" Lumapit ako sa kan'ya baka ako ang kinakausap niya. "Ako ba, love? Ako iyong magpapakasasa?" Pero hindi na siya sumagot kaya palagay ko, tulog na talaga siya. Lang 'ya! Bakit ba siya nagsasalita habang tulog? "Akala mo ikaw lang marun
“Dad, tuloy pa ba? Paano?” “Sobrang maraming tao anak. T’saka nakakahiya sa mga bisita, sa ibang araw na lang kaya?” Napabuntonghininga ako dahil iyon din ang inaalala ko. Pero paano ako makakatakas kay Dylan mamayang gabi? Hindi pa ako handa na isuko ang bataan ko! “Pero iyong honeymoon ang inaalala ko, dad. Hindi naman ako papayag ng gano'n,” maktol ko kay daddy. Parang ayaw ko na nga lang bumalik do'n sa loob kung puwede lang eh! “Ikaw na lang ang bahala, anak. Pasensiya ka na talaga,” sabi pa nito. “Sige, ako na po ang bahala mamaya. Pumasok na lang po kayo ro’n sa loob. “You, okay now?” tanong ni Dylan nang makabalik na ako. Hindi pa rin ito kumakain at mukhang hinintay pa ako. Ang mga bisita naman ay abala na sa pagkain nila. “Yeah, thank you. Bakit hindi ka pa kumakain?” “Hinintay kita. Ayaw kong kumain nang hindi kita kasabay,” malambing na sabi nito. Ngumiti naman ako at nag-umpisa nang sumandok ng kakainin nang biglang inagaw nito ang servings spoon sa kam
“Are you okay, hmmn?” mahinang sabi ni Dylan. Sakay kami ng bridal car patungong reception. Napakalambing boses nito, sinad'ya niya kaya na maging gano'n ang dating? Ang hot at sexy, lalo din itong dumikit sa akin at hindi ako manhid sa kung ano man ang gusto nitong iparating. “O-okay, lang. Ikaw ba? Okay ka naman?” “Uhuh! What if– ‘Wag na lang tayo tumuloy sa reception, love? malambing na tanong niya pa. Pakiramdam ko ay pinagpapawisan na ako hanggang singit! Diyos ko! “Ah– Ano ka ba, hindi puwede. Nakakahiya sa mga bisita natin.” Humalik pa siya sa pisngi ko. My gosh! Wala pang kahit sino ang nakahalik sa akin! “Puwede bang umusog ka na muna? Ang init Kasi,” sabi ko. Hindi ako mapalagay na ganito sobrang lapit niya sa akin, baka hindi ako makapagtimpi at bigwasan ko na talaga ‘to! Tila nagtatakang pa ako nitong tinitigan. “Why? Malakas naman iyong aircon, love. wait palakasan ko iyong aircom–” “‘Wag na! Okay lang ako. Umusog ka na lang.” “Okay,” tugon nito saka umus
Naroon na sina mommy at daddy sa simbahan habang ako ay paalis pa lang. Sobrang ganda ng wedding gown na ‘to. Hindi na rin kailangan mag-adjust sa sukat dahil saktong-sakto lang talaga ito sa akin nang isuot ko. Ang sabi nina mommy ay konti lang daw ang may alam na kambal kami ni Lia at ang alam ng iba ay hindi na talaga ako umuuwi kila mommy. Habang ang magaling kong kakambal ay talagang tinago na ako. Ano ba ang mayroon sa akin at ayaw niyang ipalaam na nag-e-exist ako? “Grabe, ma’am. Parang kang Royal Bride sa wedding gown mo iyan, bagay na bagay,” sabi pa nang nag-ayos sa akin. “Hindi naman siguro, pero agree akong maganda iyong gown.” Ngiti ko. Sumakay na ako sa bridal car patungong simbahan. Kumakabog ang dibdib ko sobra! Hindi ko man lang nabalitaan si Cella sa nangyayari sa buhay ko ngayong araw. Nang makarating ako sa simbahan ay agad nang pinaalam ng organizer upang magready na ang lahat. At doon, dahan-dahan magbukas ang tarangkahan ng simbahan kasunod ang malam’yos
Kalalapag lang ng eroplano at sa wakas. After 2 years ay nakauwi na rin ako. Nag-message na ako kay mommy na nakarating na ako at hindi na rin ako nagpasundo dahil isang maleta lang naman ang dala ko. 1 week lang ang leave ko dahil wala naman akong balak na magtagal pa. Tumuloy ako sa condo unit ni Cella, pinapaupahan niya ito at dahil nakalipat na umano ang nangupahan ay inalok niya na doon na lamang ako tumuloy. Ayaw ko rin na maglagi sa bahay. ‘Pero, baka naman nagbago na talaga siya?’ Bukas na raw ang kasal nila kaya mamayang gabi na lamang ako uuwi sa bahay, gusto ko na munang matulog dahil med’yo makirot ang ulo ko. Nang magising ako ay agad na akong nag-asikaso upang makauwi na. Pagdating ko ay namangha ako sa ginawa nilang decorations. Mukhang pinaghandaan talagang mabuti. Agad na namataan ng mga mata ko si lola kaya nagmadali akong lapitan ito at tinakpan ng aking dalawang palad ang mga mata nito. “Apo ko?” Napangiti ako dahil nakilala ako agad ni lola. “Ang