Pagkatapos lumabas ng elevator, si Victoria Sterling ay saglit na tumigil nang makita si Isabella Sterling, ang kanyang half-sister, na nakatayo sa kanyang daraanan, may nakakalokong ngiti sa labi.
"Victoria, aalis ka na ba?" tanong ni Isabella, ang tono ng boses ay naglalaman ng pahiwatig ng panunuya.
Napairap si Victoria, ngunit ngumiti rin siya, puno ng sarkasmo ang tonong isinagot si Isabella.
"Isabella, I don’t know that you are still here. And sa pag uugali mo wala man lang nagbago, mahilig makialam sa buhay ng mga tao.”
Nakita ni Victoria kung paano nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Isabella—napalitan ng galit, ngunit mabilis niyang pinilit na bumalik sa kanyang peke at kaawa-awang anyo.
"Ate, nag-aalala lang ako sa'yo. Alam kong napakahirap ng araw na ito para sa'yo." Naging mahina ang boses ni Isabella, tila inaangkin ang papel ng isang mabait na kapatid.
Pero si Victoria ay hindi natitinag. Pakitang-tao lang 'yan, naisip niya. Wala siyang ibang hangad kundi pagtawanan ang kalagayan ko.
Biglang sumingit si Lucas Stone, ang assistant ni Damian, "Ma'am Victoria, oras na po para umalis. Darating na po si Mr. Wolfe."
Tiningnan ni Victoria si Isabella at pagkatapos ay kay Lucas.
"Gusto ko na sanang umalis, pero alam mo naman, Lucas, may asong humaharang sa daraanan. Hindi ko alam kung sino ang mananagot kung kagatin ako."
Natigilan si Lucas, ngunit napailing at natahimik.
Samantala, nagsimula nang mag-init ang mga mata ni Isabella, napupuno ng luha na tila pinipilit niyang ilabas upang magmukhang kaawa-awa.
"Sis, gusto ko lang talagang makita ka bago ka umalis. Baka malungkot ka nang tuluyan." Kunwaring nagpanggap na nalulungkot si Isabella, ngunit bakas ng galit sa kanyang mga mata ay hindi maitatago.
"Walang dahilan para magdrama, Isabella. Hindi tayo magkapatid, at sigurado akong hindi kita babalikan," malamig na sagot ni Victoria.
Humakbang pa si Isabella, tila sinusubukang pigilan ang kanyang pag-alis. Ngunit bago pa ito mangyari, muling sumingit si Lucas.
"Miss Isabella, kailangan na po kayong tumabi."
Sa ilalim ng kanyang nakatirintas na buhok, may bakas ng galit sa mga mata ni Isabella, ngunit nagpatuloy pa rin siyang kumilos bilang ang kawawang kapatid.
Hindi nagtagal, kinailangan nang buksan ni Victoria ang kanyang maleta upang masuri ni Isabella.
"Sige, kung yan ang kailangan mo. Wala naman akong tinangay mula sa bahay na ito."
Binuksan ni Isabella ang maleta at sinimulan ang paghahanap, tila naghahanap ng ebidensya ng kasalanan ni Victoria. Ngunit nagulat siya nang makitang puro mga damit lamang ang laman ng maleta. Wala siyang makitang anumang bagay na maaaring gamitin laban kay Victoria.
Matapos ang halos sampung minuto ng walang saysay na pagsisiyasat, si Isabella ay napilitang isara ang maleta, galit na galit sa hindi niya natagpuan.
"Nakita mo na ba ang hinahanap mo?" malamig na tanong ni Victoria.
"Ginagawa ko lang ang utos ni Damian, Victoria. Kailangan lang siguraduhin na wala kang dinadala na hindi iyo," sabi ni Isabella na tila humuhugot ng dahilan para manatiling kontrolado.
Tumawa ng malamig si Victoria.
"Sige, magpatuloy ka kung gusto mo. Hindi ko kailangan ang mga damit na 'yan."
Pagod na siya at wala nang gana pang makipag-argue kay Isabella. Mas gugustuhin pa niyang makalayo bago dumating si Damian.
Sa wakas, nagtuloy si Victoria papunta sa elevator, kasama si Lucas. Ngunit bago siya makapasok, bumukas ang elevator at pumasok si Damian, ang malamig na simoy ng hangin ay tila bumalot sa buong paligid. Napatingin si Victoria sa mga sapatos na makintab ni Damian bago pa siya tuluyang tumingin pataas at nakita ang nanlalamig na ekspresyon nito.
"Victoria, I am expecting you to leave. Why are you still here?" malamig na sabi ni Damian, habang humakbang palapit.
Dahan-dahang umatras si Victoria hanggang sa sumandal na ang kanyang likod sa pader. Huwag kang magpakita ng takot, paalala niya sa sarili.
"I tried and Isabella keep on….”
Ngunit bago pa niya matapos ang kanyang paliwanag, nagsimula nang umiyak si Isabella, umiiyak na parang biktima.
"Damian, hindi ko sinasadya! Sinusunod ko lang ang utos mo na siguraduhin na wala siyang dinadala."
Nanlalamig ang titig ni Damian habang pinagmasdan si Victoria.
"Victoria, don’t test my patience. I can kill you right here and now."
Walang anumang babala, biglang hinawakan ni Damian ang kanyang leeg, at inihampas siya sa pader. Naramdaman ni Victoria ang sakit sa likod ng kanyang ulo, ngunit hindi siya agad nakapagreact. Tila namanhid ang sarili sa sakit na nararamdaman.
"Damian..." mahirap na sabi ni Victoria, ngunit sinubukan niyang alisin ang kamay ng lalaki mula sa kanyang leeg.
"See? Still not believing b-tch? Still testing me, aren’t you?” sabi ni Damian na parang yelo ang boses, habang pinipisil ng mahigpit ang kanyang leeg.
Sa likod ng eksena, si Lucas ay nagmamadaling pinigilan ang kanyang Boss.
"Sir, Think of the board directors. If something happens to Ma’am Victoria it will lash back on you." pag-alala niya.
------
Itutuloy...
Victoria is getting anxious while thinking the hands of Damian wrap around her neck. Yet sinasabi ng kanyang isip na lumaban at alam niyang hindi pa siya handang mamatay.Sa kabila ng pananakit at takot, may natitira pa siyang lakas upang labanan.Sa gitna ng hirap na paghinga, sumulyap si Victoria kay Damian, ang kanyang mga mata namumula, puno ng galit at poot."Damian, If you killed me. I’ll make sure that everyone around here and us will remembered that I am your one and only lovely wife.”Napangisi si Damian, pero mas lalong humigpit ang pagkakahawak sa leeg ni Victoria."Victoria, you didn’t have the guts to be in our family. And trust me, pag namatay ka, I’ll just throw it somewhere that you deserve. Hell.Bigla na lamang napangiti si Victoria sa sinabi ni Damian.Nabigla si Damian sa reaksyon ni Victoria at tumaas ang kilay niya."Anong nakakatawa sa sinabi ko?!" tanong niya, galit na galit."Kahit anong gawin mo, Damian, hindi mo ako matatakasan. I am the legal wife and I kno
Galit na galit si Isabella Sterling nang marinig ang mga sinabi ni Victoria Sterling. Piniga niya ang kanyang palad gamit ang kanyang mahahabang kuko, at ang kanyang dibdib ay mabilis na nagtaas-baba sa galit.Sa isang iglap, itinaas niya ang kanyang kamay at malakas na sinampal si Victoria sa kanang pisngi."Pak!"Narinig ang malutong na tunog ng sampal na tumama sa mukha ni Victoria. Agad na may dugo na pumatak mula sa gilid ng kanyang bibig, palatandaan kung gaano kalakas ang sampal ni Isabella.Ngumisi si Isabella, puno ng galit, at iniutos sa mga katulong sa di-kalayuan,"Kayo! Buhatin niyo siya at hawakan nang mahigpit!"Nabulag si Victoria mula sa lakas ng sampal, at ang kanyang paningin ay naging itim. Tila nabigla ang katawan sa lahat ng physical na naramdaman niya mula kay Damian at ngayon kay Isabella.Hindi nag-aksaya ng oras ang mga katulong, agad nilang hinawakan ang kanyang mga braso upang hindi siya makagalaw.Ang mga mata ni Isabella ay tila naglalabas ng apoy, at pin
"Tita Luisa, anong nangyari? Hindi mo ba ako nakilala? Matagal na tayong hindi nagkita!" tanong ni Victoria Sterling, ang mukha niya ay malamig.Nagsalita si Tita Luisa, tila nanginginig, "Miss, ikaw ba ay nagbalik?"Lumapit si Victoria, ang kanyang mga mata ay matalim."Oo, nagbalik ako, at hindi ako umalis. Tita. Pakiayos ang gamit sa kwarto ko."Nakatungo si Tita Luisa, nahihirapang magsalita. Ang kwarto? Wala nang kwarto si Victoria dito; ang dating kwarto niya ay matagal nang inookupahan ni Isabella Blackwood. Pero sa pagkakataong ito, hindi siya makapagbigay ng opinyon.Ang aura ni Victoria ay tila nagbago, nagiging nakakatakot at puno ng kapangyarihan."Sino ang nandito?" tanong ni Victoria habang pinagmamasdan ang hardin. Sa nakalipas na dalawang taon, hindi nagbago ang dekorasyon; ang bawat halaman at puno ay tila pareho pa rin sa kanyang alaala."Nandito po ang buong pamilya. Ang mag asawa at ang inyong kapatid," mahinang sagot ni Tita."Ayos lang na nandiyan silang lahat,
Pagkatapos ng kanilang mainit na sagupaan, tumayo si Victoria Sterling mula sa sofa at tahimik na lumapit kay Mr. Bennette. Alam niyang marami pa siyang dapat ayusin, ngunit natikman na niya ang unang tagumpay laban kay Isabella Blackwood.Ngayon, kailangan niyang magpatuloy sa kanyang paghihiganti—hindi lamang laban kay Isabella, kundi laban sa buong pamilya na inagawan siya ng lahat.Habang palabas na sila ng mansion, tumigil si Mr. Bennette at nagsalita ng seryoso."Miss Victoria, ang susunod mong hakbang ay maselan. Hindi lang si Isabella ang kalaban mo, kundi pati ang mga Wolfe."Napatingin si Victoria kay Mr. Bennette, ang kanyang mukha’y puno ng determinasyon."Alam ko, Mr. Bennette. Hindi ako natatakot. Alam kong nasa tabi mo ako, at may hawak na akong testamento mula sa aking ina. Ito ang magiging sandata ko laban sa kanila."Sumang-ayon si Mr. Bennette, ngunit nagbababala pa rin ang kanyang tinig. "Oo, ngunit si Damian Wolfe ay hindi simpleng tao. Malawak ang kanyang impluwe
"Victoria Sterling!"Malamig na sigaw ni Damian Wolfe, tila puno ng galit habang mahigpit na sinasakal si Victoria Sterling. Nakahiga siya sa malaking kama, walang kalaban-laban, at hirap na hirap makahinga na siyang pinanghihinaan na ng loob.Ang mga mata ni Damian ay nagliliyab sa galit, ang kanyang mga kamay ay tila bakal na humahawak sa leeg ni Victoria, walang balak na pakawalan siya.Hindi ako makahinga!Nagising si Victoria sa gitna ng kaguluhan, hiningal at naguguluhan sa kung ano ang nangyayari. Pakiramdam niya’y unti-unting nauubos ang oxygen sa kanyang katawan. Instinct ang nagdala sa kanya para labanan at pilit na tanggalin ang kamay ni Damian sa kanyang leeg, pero walang balak ang lalaki na bitawan siya. Nagiging malabo ang kanyang paningin at pakiramdam niya’y mawawalan na siya ng hininga."Bang!"Biglang bumukas ang pinto at mabilis na pumasok si Henry, ang housekeeper ng Wolfe Residence. Natahimik ito sa nakita at mabilis na humawak sa braso ni Damian."Sir, tama na! M