"Tita Luisa, anong nangyari? Hindi mo ba ako nakilala? Matagal na tayong hindi nagkita!" tanong ni Victoria Sterling, ang mukha niya ay malamig.
Nagsalita si Tita Luisa, tila nanginginig, "Miss, ikaw ba ay nagbalik?"
Lumapit si Victoria, ang kanyang mga mata ay matalim.
"Oo, nagbalik ako, at hindi ako umalis. Tita. Pakiayos ang gamit sa kwarto ko."
Nakatungo si Tita Luisa, nahihirapang magsalita. Ang kwarto? Wala nang kwarto si Victoria dito; ang dating kwarto niya ay matagal nang inookupahan ni Isabella Blackwood. Pero sa pagkakataong ito, hindi siya makapagbigay ng opinyon.
Ang aura ni Victoria ay tila nagbago, nagiging nakakatakot at puno ng kapangyarihan.
"Sino ang nandito?" tanong ni Victoria habang pinagmamasdan ang hardin. Sa nakalipas na dalawang taon, hindi nagbago ang dekorasyon; ang bawat halaman at puno ay tila pareho pa rin sa kanyang alaala.
"Nandito po ang buong pamilya. Ang mag asawa at ang inyong kapatid," mahinang sagot ni Tita.
"Ayos lang na nandiyan silang lahat, makakatipid tayo ng oras." Ngumiti si Victoria habang naglalakad siya sa harap ng bahay, diretso papasok sa loob ng kanyang bahay na hinubog siya.
Sa loob ng sala, naroon si Isabella Blackwood, abala sa pag-aayos ng isang diyamante sa kanyang leeg.
"Mom, mas maganda ba ako sa kwintas na ito o sa isa kanina?" tanong ni Isabella, hawak ang mamahaling kwintas at nag-aadjust.
"Siyempre, mas mahalaga ang mas mahal. Kakailanganin mong samahan ang ama mo sa salu-salo, kaya dapat mas maganda," sagot ng kanyang ina na si Shien Blackwood, habang nilalagay ang isang mas mamahaling kwintas na may asul na diyamante sa leeg ni Isabella.
Nang makita ito, ngumiti si Isabella, habang binabaybay ang mga mamahaling alahas.
"Salamat, Mom. Palagi mo akong pinapaganda."
Ngunit biglang tumayo si Victoria, at pumalakpak ng tatlong beses.
"Anong masayang pamilya! Ang saya saya ko naman sa tanawin na ito. Mr. Bennette anong palagay mo?"
Si Mr. Bennette ay nakatayo sa likuran ni Victoria, pinapansin ang saya ng pamilya. Ngunit nakaramdam siya ng galit habang tinitingnan ang masayang sitwasyon.
"Victoria! Anong ginagawa mo dito!" sigaw ni Isabella, ang kanyang mukha ay puno ng galit.
Ngumiti si Victoria ng mapanukso. "Wala akong pakialam kung ano ang ginagawa ninyo. Narito ako para kunin kung ano ang akin."
"Sino ka para magtanong? Wala kang karapatan dito!" galit na sabi ni Isabella.
"Magsalita ka, Isabella," sagot ni Victoria habang binibigyang-diin ang kanyang punto.
"Ito ang tahanan ko at magbabalik ako dito."
Ngunit hindi natitinag si Isabella. Mabilis siyang lumapit at sinubukang kunin si Victoria, subalit umiiwas si Victoria sa kanyang pagkakahawak. Sa isang mabilis na galaw, nahulog si Isabella sa sahig.
"Aray!" sigaw ni Isabella habang nadadapa.
Ngumiti si Victoria, hawak ang kwintas na kinuha niya mula kay Isabella. "Kung maaalala ko, ang kwintas na ito ay dapat sa akin, di ba?"
Ngunit tila nag-alangan si Isabella at nagtaas ng kamay. "Walang kwintas na sa'yo, Victoria! Ibalik mo 'yan!"
Ngumiti si Victoria, habang dahan-dahang pinapanood si Isabella na nagagalit. "Sabi mo, wala kang sapat na pera para bumili ng damit, kaya pinagsabay-sabay mo ang lahat sa akin. Paano ka naging mayaman ngayon?"
Tumayo si Isabella, nanginginig ang katawan at humahaplos sa kanyang pisngi. "Ibalik mo ang kwintas ko, o tatawag ako ng pulis!"
Ngumiti si Victoria, nakaupo sa sofa at pinapadaan ang tingin sa kanilang tatlo. "Hindi mo ba natatandaan ang sinabi ko? Baka magalit ako sa iyo, Isabella."
Napansin ni Isabella ang takot na lumalabas mula sa mga mata ni Victoria.
"Tatlong araw na ang nakalipas, sinabi mong, 'Babayaran kita sa utang mo ng kalahating buhay.' Maghanda ka," banta ni Victoria.
"Makinig ka. Ang mga asul na diyamante ay bihira, at bawat isa ay may natatanging numero. Kaya, Isabella, kung ito ay sa iyo, dapat alam mo ang numero," sabi ni Victoria na may ngiting nanghahamon.
Ngunit napakunot ang noo ni Isabella. "Ano? Anong numero? Ang mga diyamante ay may numero? Hindi ko alam 'yan!"
"Oh, Don’t have any idea, hmmm?" Ngumiti si Victoria. "Wala kang pakialam sa numero, ngunit dapat mayroon kang certificate na pag aari mo ito. Kapag dumating ang pulis, kunin mo ang certificate."
Mabilis na nataranta si Isabella, nagmamakaawa. "I... I... wala akong sertipiko."
"Nawala?" tanong ni Victoria, nakangiti habang tinutukso si Isabella.
"Walang problema, nakaaudit naman ito, kaya madali itong mahahanap."
Habang tinitingnan ni Victoria ang reaction ni Isabella, natagpuan niya ang lakas at kapangyarihan na dati ay wala siya. Ang lakas na siyang kinuha sa kanya ng bawat taong ito.
Nag uumpisa pa lang si Victoria at alam niya sa sarili niya na hindi ito matatapos hanggat di naibibigay at naibabalik ang sakit at poot na pinaramdam nila.
----
Itutuloy...
Pagkatapos ng kanilang mainit na sagupaan, tumayo si Victoria Sterling mula sa sofa at tahimik na lumapit kay Mr. Bennette. Alam niyang marami pa siyang dapat ayusin, ngunit natikman na niya ang unang tagumpay laban kay Isabella Blackwood.Ngayon, kailangan niyang magpatuloy sa kanyang paghihiganti—hindi lamang laban kay Isabella, kundi laban sa buong pamilya na inagawan siya ng lahat.Habang palabas na sila ng mansion, tumigil si Mr. Bennette at nagsalita ng seryoso."Miss Victoria, ang susunod mong hakbang ay maselan. Hindi lang si Isabella ang kalaban mo, kundi pati ang mga Wolfe."Napatingin si Victoria kay Mr. Bennette, ang kanyang mukha’y puno ng determinasyon."Alam ko, Mr. Bennette. Hindi ako natatakot. Alam kong nasa tabi mo ako, at may hawak na akong testamento mula sa aking ina. Ito ang magiging sandata ko laban sa kanila."Sumang-ayon si Mr. Bennette, ngunit nagbababala pa rin ang kanyang tinig. "Oo, ngunit si Damian Wolfe ay hindi simpleng tao. Malawak ang kanyang impluwe
"Victoria Sterling!"Malamig na sigaw ni Damian Wolfe, tila puno ng galit habang mahigpit na sinasakal si Victoria Sterling. Nakahiga siya sa malaking kama, walang kalaban-laban, at hirap na hirap makahinga na siyang pinanghihinaan na ng loob.Ang mga mata ni Damian ay nagliliyab sa galit, ang kanyang mga kamay ay tila bakal na humahawak sa leeg ni Victoria, walang balak na pakawalan siya.Hindi ako makahinga!Nagising si Victoria sa gitna ng kaguluhan, hiningal at naguguluhan sa kung ano ang nangyayari. Pakiramdam niya’y unti-unting nauubos ang oxygen sa kanyang katawan. Instinct ang nagdala sa kanya para labanan at pilit na tanggalin ang kamay ni Damian sa kanyang leeg, pero walang balak ang lalaki na bitawan siya. Nagiging malabo ang kanyang paningin at pakiramdam niya’y mawawalan na siya ng hininga."Bang!"Biglang bumukas ang pinto at mabilis na pumasok si Henry, ang housekeeper ng Wolfe Residence. Natahimik ito sa nakita at mabilis na humawak sa braso ni Damian."Sir, tama na! M
Pagkatapos lumabas ng elevator, si Victoria Sterling ay saglit na tumigil nang makita si Isabella Sterling, ang kanyang half-sister, na nakatayo sa kanyang daraanan, may nakakalokong ngiti sa labi."Victoria, aalis ka na ba?" tanong ni Isabella, ang tono ng boses ay naglalaman ng pahiwatig ng panunuya.Napairap si Victoria, ngunit ngumiti rin siya, puno ng sarkasmo ang tonong isinagot si Isabella."Isabella, I don’t know that you are still here. And sa pag uugali mo wala man lang nagbago, mahilig makialam sa buhay ng mga tao.”Nakita ni Victoria kung paano nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Isabella—napalitan ng galit, ngunit mabilis niyang pinilit na bumalik sa kanyang peke at kaawa-awang anyo."Ate, nag-aalala lang ako sa'yo. Alam kong napakahirap ng araw na ito para sa'yo." Naging mahina ang boses ni Isabella, tila inaangkin ang papel ng isang mabait na kapatid.Pero si Victoria ay hindi natitinag. Pakitang-tao lang 'yan, naisip niya. Wala siyang ibang hangad kundi pagtawanan ang k
Victoria is getting anxious while thinking the hands of Damian wrap around her neck. Yet sinasabi ng kanyang isip na lumaban at alam niyang hindi pa siya handang mamatay.Sa kabila ng pananakit at takot, may natitira pa siyang lakas upang labanan.Sa gitna ng hirap na paghinga, sumulyap si Victoria kay Damian, ang kanyang mga mata namumula, puno ng galit at poot."Damian, If you killed me. I’ll make sure that everyone around here and us will remembered that I am your one and only lovely wife.”Napangisi si Damian, pero mas lalong humigpit ang pagkakahawak sa leeg ni Victoria."Victoria, you didn’t have the guts to be in our family. And trust me, pag namatay ka, I’ll just throw it somewhere that you deserve. Hell.Bigla na lamang napangiti si Victoria sa sinabi ni Damian.Nabigla si Damian sa reaksyon ni Victoria at tumaas ang kilay niya."Anong nakakatawa sa sinabi ko?!" tanong niya, galit na galit."Kahit anong gawin mo, Damian, hindi mo ako matatakasan. I am the legal wife and I kno
Galit na galit si Isabella Sterling nang marinig ang mga sinabi ni Victoria Sterling. Piniga niya ang kanyang palad gamit ang kanyang mahahabang kuko, at ang kanyang dibdib ay mabilis na nagtaas-baba sa galit.Sa isang iglap, itinaas niya ang kanyang kamay at malakas na sinampal si Victoria sa kanang pisngi."Pak!"Narinig ang malutong na tunog ng sampal na tumama sa mukha ni Victoria. Agad na may dugo na pumatak mula sa gilid ng kanyang bibig, palatandaan kung gaano kalakas ang sampal ni Isabella.Ngumisi si Isabella, puno ng galit, at iniutos sa mga katulong sa di-kalayuan,"Kayo! Buhatin niyo siya at hawakan nang mahigpit!"Nabulag si Victoria mula sa lakas ng sampal, at ang kanyang paningin ay naging itim. Tila nabigla ang katawan sa lahat ng physical na naramdaman niya mula kay Damian at ngayon kay Isabella.Hindi nag-aksaya ng oras ang mga katulong, agad nilang hinawakan ang kanyang mga braso upang hindi siya makagalaw.Ang mga mata ni Isabella ay tila naglalabas ng apoy, at pin