LOGINShare
Chapter 30
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 31
"I take orders from no one." Mariin niyang sambit. Napatahimik akong bigla. Naka-amba na ang sword niya nang bigla kong itinaas ang kamay ko at pinalibutan 'yung Flaxed ng ability bubble ko dahil bigla itong pianakawalan ni Lewis. Lumingon sa akin si Lord Vaughn, sobrang sama ng tingin. Kaya tumitig din ako sa mga mata niya. "Take this bubble off, or I'll kill you instead of this shit." Nanindig ang mga balahibo ko. I cannot afford to have this Flaxed killed. He's just a kid.. I swallowed the forming lump in my throat, "Fine then, kill me." He looked at me with an unbelievable look, "Because of you and this creature, Liel almost died. And you don't want it dead? HA! Hindi ka lang pala tatanga-tanga, bobo ka rin." That hurts. Well totoo naman ang sinabi niya, pero masakit 'yung pagkakasabi niya. "He's a kid.." Mahina kong tugon. Tinignan ko si Liel na kasalukuyang nawalan ng malay. Nakita ko si Lord Niccolo at agad na tumakbo patungo kay Liel, "I got her, I got her." He sounded
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 01- An argument with mother
VEXYIANA’S POV‘Papa! Let’s play, papa!’I was clinging onto my father’s arm, begging him to play with me.It was all fun. Not until a group of men sneaked into our house. Pushed me away from papa and began to punch him in the face, dragging his weakened body outside.My father was struggling, trying to use his ability, but it was nothing, nakuha pa rin siya. And I was completely useless. I do have an ability, pero hindi ko pa rin ito magamit.I was screaming, crying out loud for people to help us, help my papa.But I was left there only crying at the cold floor on that gloomy rainy night.It was my 7th birthday when my papa was taken away from us.“NO! PAPA!” I screamed, Sh*t, nagsisimula nanaman. “M-Ma!” I yelled, a familiar p
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 02- Enthalia's Abduction
After yelling at Mama, I decided to stay at my room. I felt so bad, I have only realized it after I went into my room. Ang tanga ko naman kasi, ba’t ba kasi hindi mapigilan ‘tong bungangang ‘to?Hindi ako lumabas kahit nung tanghalian. Sobrang kahihiyan ang meron ako ngayon. Bakit ba kasi hindi ko nalang intindihin si mama? Stressed na nga siya sa buhay namin, dinadagdagan ko pa. I should've just listened to her, I should've just understood our situation.Buong maghapon akong nag-basa ng libro, dahil wala naman akong cellphone, wala kasing pambili si mama at hindi ko naman kailangan ‘yon. Mas okay pa ang libro, mura na, may matututunan ka pa.“Hmm?” May nakita akong umiilaw sa loob ng isang box sa tabi ng damitan ko.Teka- Ito ‘yung box na pinaglalagyan ko ng mga gamit na galing kay papa. May kulay itim na veins ‘yung box, gina
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 03- Lolo and Lola
I starved myself for weeks, haven’t took a bath, I didn’t take care of myself. But I came back to reality. I’ve decided not to grieve, but to find those motherf*ckers and bring justice to my parents.I can clearly remembered the mark, their faces, their ability, it was all vividly shown in a flashback inside my head. Including the people who also abducted my father. The person who used smoke, was the same person who took my papa away from us.And this one was the second time I watched my loved one being taken away.To be honest, I really thought my ability could’ve saved my mother, turns out I was wrong. I’m still as weak as I am before. But now, I made my decision to be strong. I’ll ask my grandparents to enroll me sa Quire Academy, I’ll be the strongest, and I’ll be the one to seek justice for my parents.I took a bath a
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 04- Shopping
Sumunod na ako sa kaniya at nakita ko si lola na humihigop ng gatas, “Apo! Bakit ka sumisigaw kanina?”“Dahil sa kakayahan niya, hindi niya pa ito kontrolado.” Lolo said, “Hmm, ngayon ko lang nalaman na may isa sa ating hindi makontrol ang kapangyarihan niya. Natatangi ka, apo.”Umupo ako sa tabi ni lola, “Pasensya na ho, nagambala ko ang umaga ninyo. Common na po sa ‘kin ‘to tuwing umaga.”“Okay lang ‘yan, naiintindihan ka namin apo.”, “Umupo ka na nga Hernes! Ano pa ba ang tinatayo-tayo mo riyan?!” Napakamot naman ng ulo si Lolo at naupo na.“Nga pala Vex, bukas ang simula ng pasok mo.” “HO?!” Gulat kong sigaw kay Lolo. Saan ako papasok?! Kita kong nagulat rin sila dahil biglang napatalon si lolo na ikina-bungisngis ko. “Aba’y hindi ba nasabi sa ‘yo ng lola mo? Nako, I
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 05- Shopping Disaster
Pumunta ako sa dairy section, kumuha ako ng gatas, butter, at margarine. Pagkatapos no'n ay nagpunta ako sa veggies section. At kumuha ng mga gulay, malamang.“Pechay.. Patatas, Bell pepper..”Matapos kong kumuha ng mga gulay ay tinulak ko na ang trolley papunta sa ibang section.--Nandito ako ngayon sa tapat ng mga biscuit. Pipili nalang ako ng mga nakain ko na."Hmm, Hiro, Fudgee bar, Sky Flakes, Hansel. Oka-"Napatigil ako sa pagka-usap sa sarili ko nang may tumabi sa 'kin, at kumuha ng Stick-O saka umalis. Nalalanghap ko pa din 'yung pabango.Lalaki siguro 'yon? Eh ano bang pake ko kung lalaki ‘yon?Pagkatapos ko ro'n aytinahak ko na ang daan papunta sa counter."Argh!" I grunted when someone bumped into me while running."Sorry." A monotoned voice
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 06- Imprisoned
Bumalik ang tingin ko sa mga taong natatawa habang may hawak na pera. Dalawang bata na ang hawak nila.I can’t let him out, I don’t know how to control him, baka pati ang mga inosenteng tao masaktan ko, I can’t let that happen. Good thing nakiki-ayon ang ability ko at hindi nagp-pumiglas lumabas.“Tyler! Jusko! Tulungan ninyo ang anak ko!” Nagpa-panic na sigaw ng ginang na nasa kaliwa ko.“A-Ah! M-Ma..” The child was already gasping for air.I placed my hands mid-air and made my ability flow into it. I controlled it to be as thin and sharp as possible, aiming it at the driver’s neck.“AHH!” I passed my ability onto him. What can my ability do to a person?I DON’T KNOW!I impulsively made sharp shapes of my ability to them, controlled, and aimed for each neck.
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 07- Duchess
I'm inside the prison cell.Alone.I still don't know the context as to why they arrested me."Damn this." I whispered.This is too much for me to absorb. I literally saved 2 kids tapos makukulong ako?Umupo ako at isinandal ang sarili ko sa pader while holding onto the steel bars.My eyes widened, "Hoy! Ikaw! Kasama ka do'n sa nangyari sa mall 'di ba!?"Nakita ko 'yung isang lalaki kanina na katapat lang ng kulungan ko. Bakit iisa lang siya? Nakatakas ba ‘yung iba? Or nasa ibang chamber?Siya ‘yung lalaking may speed ability.Kita ko ang paglaki ng mata nito sabay ngisi, "Aba, mukhang nadawit ka ah? Tamang-tama ang ginawa ni Troy, hahaha!""Anong ginawa ni Troy? Sino 'yon? Hoy! Sagutin mo 'ko!" Sigaw ko dito.May biglang pumito, "S
Latest chapter
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 31
"I take orders from no one." Mariin niyang sambit. Napatahimik akong bigla. Naka-amba na ang sword niya nang bigla kong itinaas ang kamay ko at pinalibutan 'yung Flaxed ng ability bubble ko dahil bigla itong pianakawalan ni Lewis. Lumingon sa akin si Lord Vaughn, sobrang sama ng tingin. Kaya tumitig din ako sa mga mata niya. "Take this bubble off, or I'll kill you instead of this shit." Nanindig ang mga balahibo ko. I cannot afford to have this Flaxed killed. He's just a kid.. I swallowed the forming lump in my throat, "Fine then, kill me." He looked at me with an unbelievable look, "Because of you and this creature, Liel almost died. And you don't want it dead? HA! Hindi ka lang pala tatanga-tanga, bobo ka rin." That hurts. Well totoo naman ang sinabi niya, pero masakit 'yung pagkakasabi niya. "He's a kid.." Mahina kong tugon. Tinignan ko si Liel na kasalukuyang nawalan ng malay. Nakita ko si Lord Niccolo at agad na tumakbo patungo kay Liel, "I got her, I got her." He sounded
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 30
After that encounter, I immediately returned sa village. Ang kaninang sumasakit kong braso ay nawala dahil sa hindi pangkaraniwang pangyayaring iyon. The moment I have returned sa village, ang kaninang napakagulong sitwasyon ay mas gumulo. Nakikita ko ang mga kaklase kong ginagamit ang mga ability nila. Based from what Shaia said, 6 sila, meaning 5 nalang ang natitira dito. "God damn it Leo! Leo!" I heard a familiar voice, it was Rafa, my classmate. I ran towards her direction at nakita si Leo, dumudugo ang ulo nito, mukhang nabagsakan siya ng bato. "Vex! I-I was busy trying to save the civilians, h-hindi ko napansing nabagsakan siya n-ng malaking bato! P-Please, tulungan mo siya!" She cried, I nodded and immediately checked Leo's pulse, he's still alive. Itinapat ko naman ang palm ko sa ilong niya, he's breathing, pero hindi maganda ang breathing patterns niya. I know for a fact that I cannot lift a human gamit lamang ang braso at lakas ko, so I've decided to use my ability to him
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 29
I continued to run. I lured her sa isang gubat, medyo malayo sa village. This girl's snakes are a big deal, at kung doon ko siya kakalabanin sa village, tiyak na mas malaki ang magiging damage nito, at isa pa, baka madamay din ang iba pang tao na nandoon. The risk is very high. Napahinto ako sa pagtakbo dahil nawawalan na ako ng hininga. Napapikit ako nang mariin nang maramdamang nasa likod ko na siya. A small distance between us. "You can't run away from me anymore!" She suddenly uttered. Bumaba siya mula sa isa niyang ahas, at pinahinto rin ito. Hinimas niya ang ulo nito at tila naging maamo ang itsura nito. "I just wanted to be friends with you." I faced her, hawak ang dibdib at hinihingal pa rin and saw her smile. Hindi ko alam kung genuine ang sinasabi niya or it's just a trap. "What's your name?" I asked to lift the atmosphere. I scratched the tip of my nose. God, this is too frustrating. "Oh! I'm Shaia, how about you?" She giggled. Of course I don't plan on telling her my rea
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 28 - The girl and the snake
Bigla akong nagising nang mapansin kong tumigil na sa pag-andar ang sasakyan namin. Nag-inat ako nang bahagya at tinignan ang katabi kong tulog, ang kapal ng mukha, naka-patong pa ang ulo sa balikat ko. Hinayaan ko lang muna ito na matulog sa braso, 'wag lang sana tumulo ang laway niya at baka masapak ko siya. (Syempre joke lang, mapugot pa ulo ko.) Nilingon ko sina Axie na nasa left side ko, katabi niya si Lord Niccolo. Nasa right side kasi kami ni Lewis sa bus. "Nasaan na tayo?" I mouthed kay Axie, hoping na marinig niya. Nag-kibit balikat lang ito, hindi niya rin alam. I checked my phone, it's already 12:05 in the afternoon, we left at exactly 8 AM. I tried to stand up a little para tignan si Prof Tim, pero napaupo rin ako dahil na-out of balance. I heard Lewi
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 27 - Monthly Examination
I turned the page to 134 and found its 3rd paragraph. "I can definitely do this. Nothing can stop me from my goal to be strong. Kailangan kong magpalakas para sa mga taong pino-protektahan ko. I believe in myself, hindi ako susuko hangga't hindi ko makakamit ang gusto ko." A wind blew the pages hanggang sa makarating sa last page, "YOU. YOU CAN DO IT." I suddenly had chills down to my spine, this book can really understand me, parang connected na ito sa 'kin magmula noong ibigay 'to sa 'kin ni papa. The book is definitely right, I shouldn't give up kahit na may iba't ibang hindrance pa ang dadating, I should continue to strive, for my family. --
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 26 - The Book of Wisdom
I immediately woke up after realizing I'll soon be late for my next subject. Bwisit kasi 'tong si Venom, kung saan-saan ako dinala.We went to different domains or spaces ng mga abilities. Nakapunta nga rin ako sa domain ng ability ni Axie, it was a girl, match ang personality nila ng owner niya. Tapos na-meet ko rin 'yung abilities nina Liel, Lewis, at Nic. Magkakaiba ang lugar ng domain nila. Parang kay Liel, underwater, si Lewis, sa isang cave, tapos 'yung kay Nic naman, lumulutang na bahay.It was fun, I must admit it, kahit na muntikan pa 'kong malate sa subject ko."Present!" I raised my hand after matawag ang pangalan ko. We're currently taking attendance. I also changed my damit into P.E uniform, Prof Tim instructed us to do so, siya ang instructor namin sa Ability control and Proper usage.We're currently into
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 25 - Partners
"Woah! Be careful!" Saad ng kung sino. Lumingon ako rito, it was Lord Niccolo, his hands was pointed towards me, at parang kinontrol ang pagbagsak ko. Nang makatayo ako nang maayos ay nag-bow ako, "Sorry po." Then mouthed thank you to Nic. "That's okay, we all make mistakes. Masasanay rin 'yang paa mo." Prof Fie said. -- The lesson went on, and finished. Meaning, break time na. "Tara, Vex?" Yaya ni Axie. Kasalukuyan kaming nasa classroom, dito kasi kami dinismiss ni Prof Fie. At nag-aayos ng mga gamit. Tumango ako kay Axie at sabay kaming nagpunta sa cafeteria. I don't really feel like eating since marami naman akong nakain kaninang umaga. Nang makarating kami sa Cafeteria ay umupo agad ka
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 24 - Etiquette
Another day for school. After ng nangyari kahapon, may classes nanaman. Buti na nga lang hindi kumalat 'yung scene kahapon, kung hindi, ako ang apple of the eye ngayon. Nakakahiya 'pag ganoon, baka sabihan ako ng masasakit na salita about sa ability ko. Thankful rin ako sa mga kaklase ko dahil tahimik lang sila at concerned pa sa 'kin. At first, akala ko kamumuhian nila 'ko once na makita nila 'ko sa ganoong form, but I guess these people does have good hearts, kahit 'yung iba'y medyo maarte, which is inborn na sa kanila. Nag-ayos na 'ko para pumasok. Nakaluto na rin kasi ako at naka-kain, naka-ligo na rin ako at naka-bihis. Tanging suklay at suot nalang ng sapatos ang gagawin ko. Siguradong may mga nakain na sa baba.
Uncontrollable Ability: The Academy Chapter 23 - Feast under The moon
Kasalukuyan akong nandito sa kwarto ko at naglalaro sa phone. Hindi ko rin namalayang in-excuse din pala ni Axie ang sarili niya kanina, nag-text kasi siya sa 'kin na nab-bored daw siya sa kwarto niya. Kaya pupunta raw siya dito sa kwarto ko para maki-gulo. "Vexyianaaaaaaaaaa!" Speaking of. Binuksan ko ang pintuan ko at nakita si Axie na nakangiti, wala na ang pamumula ng pisngi niya. Pumasok naman agad siya sa kwarto ko. "Shuta, buti pa kwarto mo may aircon!" Nagtaka ako, "Bakit? Wala bang aircon ang kwarto mo?" Ngumiti naman ito nang nakakaloko, "Hehehe, pabebe kasi ako, ang gust
