Chapter 07- Duchess

I'm inside the prison cell. Alone.

I still don't know the context as to why they arrested me. 

"Damn this." I whispered. This is too much for me to absorb. I literally saved 2 kids tapos makukulong ako?

Umupo ako at isinandal ang sarili ko sa pader while holding onto the steel bars.

My eyes widened, "Hoy! Ikaw! Kasama ka do'n sa nangyari sa mall 'di ba!?"

Nakita ko 'yung isang lalaki kanina na katapat lang ng kulungan ko. Bakit iisa lang siya? Nakatakas ba ‘yung iba? Or nasa ibang chamber?

Siya ‘yung lalaking may speed ability.

Kita ko ang paglaki ng mata nito sabay ngisi, "Aba, mukhang nadawit ka ah? Tamang-tama ang ginawa ni Troy, hahaha!"

"Anong ginawa ni Troy? Sino 'yon? Hoy! Sagutin mo 'ko!" Sigaw ko dito.

May biglang pumito, "Sino ba 'yang maingay diyan!?" It was one of the guards.

"Cell 17, Ser! Hahaha! Parusahan niyo, ingay oh!" Sigaw pabalik nung lalaki. Sinamaan ko siya ng tingin. Tangina mo!

I decided to calm myself, it's not good kapag na-switch ako accidentally. "Let me out! Ano ba'ng ginawa ko? Where's the context of my case!?"

"Manahimik ka! Ang ingay ingay mo, kanina ka pa!" 

I felt a shock, an electric shock sa leeg ko. "What the fuck?! Stop!"

Halos dumugo ang labi ko sa kakakagat dito dahil sa sakit na naramdaman ko.

Sinubukan kong alisin ang kung ano mang nasa leeg ko, pero nabigo ako.

"S-Stop.." 

I started panting after it was turned off, nanginig rin ang buong laman ko. Maluha-luha akong pumunta sa sulok habang hawak ang leeg ko.

Pucha, kailan ba ‘ko makakalabas?

--

The cells are filled with the moonlight through the small window at the back of our cells. Madilim at malamig. Ni kama wala dito, kahit pagkain o tubig, wala rin.

I'm spending the night here.

This is torture.

Ganito rin kaya ang naranasan ng mga inosenteng kinukulong? Were they also treated poor like this? Or mas worse ‘yung nangyari sa kanila?

I'm dehydrated, I asked for some water kanina, pero they ignored me. Nanunuyo na ang labi ko.

Bakit ba kasi nangyari 'to?

"Alam mo ano ginawa niya? Nag-balatkayo siya bilang ikaw." The man said in front of my cell. Confessing what Troy did, shining some light on my case.

Napatigil ako, "He what-?"

"Bingi ka ba? Sabi ko nagpanggap siyang ikaw." 

The reason why I'm here is now obvious. 

What is this? Some kind of prank? A revenge?

Walang guard na bantay ngayon kaya walang makakarinig sa kahit na anong sabihin namin, kahit magsigawan pa kami. May cctv, but I don’t think it’ll pick up noises. The system of justice definitely need some time to change, pati staffs, dapat baguhin. Ampapangit ng ugali.

The ability of that driver is to copy someone's appearance.

Baka nga hindi 'yon ang totoo niyang mukha at ginaya niya lang ‘yung itsura nung original na driver.

I have to do something. But how? Ni hindi nga ako pinapansin ng mga guards, tapos hindi pa sinabi sa 'kin kung anong atraso ko, hindi ko pa malalaman kung hindi sinabi nitong lalaking ‘to.

I have multiple ideas that I’ve connected with the thought of that driver or Troy’s ability—sa dahilan kung bakit ako nakulong.

First, he probably used my appearance while they were captured by these police, making me a culprit as well, then he escaped. Now, the police are on a hunt. Then, they found me at the hospital, then arrested me.

Second, he surrendered himself sa police tapos tumakas pa rin using my appearance. But that’s unlikely to happen, he would’ve been caught agad, so I think it’s the latter.

Napahikab ako bigla, my eyes became droopy, a sign of me being sleepy. This day was tiring.

I just hope my grandparents won't get in trouble just to let me out of here.

--

"Oh, gising na. Laya ka na." Binulabog ng kung sino man ang steel bars ng kulungan ko, dahilan para magising ako.

"What now?" Pungay pungay pa ang mata ko, kinusot-kusot ko ito para matanggal kung may muta man ako.

Binuksan ng guard 'yung kulungan ko, "Aba, mukhang lalaya ka na ah! Sayang, hindi ka nagtagal dito." Natatawang bigkas nung lalaking nakausap ko kagabi.

Sinamaan ko siya ng tingin, pati 'yung guard na nasa tapat ko, sinama ko na rin sa katarayan ko.

Pagkatapos niyang buksan ang kulungan ko ay lumabas na 'ko. "Tanggalin mo 'to." Turo ko sa leeg ko.

"Mamaya, maghintay ka." Masungit na sabi nito. Kapal ng mukha ah? Sila na nga may kasalanan, ako pa tatarayan.

Sumunod ako sa kanya papunta sa pinto na palabas ng kulungan.

I immediately run up to Lola as soon as I saw her at the desk ng isang guard.

"Apo, ayos ka lang? Sinaktan ka ba nila?” Bungad na tanong sa ‘kin ni Lola. I looked at the guard behind her, it was the guard, siya ‘yung nanguryente sa ‘kin, he was looking at me sharply. I raised my right eyebrow, “Yes, La. Kinuryente ako.” Matapang kong bigkas. Aba, akala niya palalagpasin ko ‘yung ginawa niya?

“I-It was a lie Ma’am. We never harmed her.” Sabat nung katabi kong pulis.

I smirked, “You didn’t? Take this off then.” I pointed the thing on my neck. The guard instantly took it off, revealing a mark on my neck. Masikip din kasi ang pagkakalagay nila sa leeg ko.

“Ah- Maingay kasi siya Ma’am, b-baka narindi isa naming guards, k-kaya ayan. Tapos sinaktan niya pa ‘yung bantay kagabi.”

“What!? Liar! What the fuck is with that kind of victim blaming?” I yelled at him. Ang kapal ng mukha! Ako na nga na-agrabyado, ako pa sinisisi?

Hindi na sumagot muli ‘yung lalaki. Nagulat ako nang sinampal siya ni Lola. “Bobo ka ba? Kita mo ang nangyari sa apo ko? May galos sa leeg! Bulag ka? Tapos siya pa etong sinisisi ninyo!? I’ll report this station, lahat kayong namamahala dito, irereport ko kayo.” Banta niya.

“Ma’am-“

“May reklamo pa kayo?” May biglang sumingit na babae. Naka-gown siya na parang prinsesa. Cosplay?

Sa tabi niya ay may isang batang babae. Nakita kong nanlaki ang mata nito at biglang lumapit sa ‘kin. Siya ‘yung niligtas ko. Mama niya siguro ‘to.

“Greetings, Duchess Victoria.” Biglang nag-bow ‘yung mga pulis. Ano daw? Duchess? Ano ‘yon?

I looked at the woman and bowed as well. I guess part siya ng gobyerno na love mag-cosplay. She smiled at me, “This girl saved my daughter and Countess’ son. Bakit ninyo siya kinulong?” I can sense the power in her voice.

“How are you?” Tanong ko sa bata. She smiled and looked at her leg. “Good! You?” Halata ang excitement sa boses nito.

“I’m fine. Nagamot na binti mo? That’s great! Sorry ha, hindi na kita nasamhan sa pag-gamot sa ‘yo. Bigla akong nahilo eh.” Bigkas ko rito, hindi ko na sinabing nahimatay ako, baka mag-alala ‘yung bata.

Feeling ko tuloy may kapatid ako dahil sa kaniya. I was an only child. So wala akong kalaro sa bahay, kaya puro basa nalang ako ng libro.

“She escaped yesterday. N-Nung hinuhuli na naming ang mga salarin sa pagsabog, n-nandoon siya. Tapos bigla siyang nakawala.”

Sumingit si Lola, “Imposibleng mangyari ‘yan! Nasa hospital ang apo ko pagkatapos niyang sagipin ‘yang mga bata! Alam niyo bang na-abuso pa ang abilidad niyan para lang labanan ‘yung mga totoong nagpasabog sa mall? Jusko! Mga bwiset kayo!” Sigaw niya, hinawakan ko ang kamay ni lola.

“I swear upon my title and name that I’ll give my full support and protect this girl from any harm against her name.” Biglang umilaw ‘yung palad niya saka ipinatong sa balikat ko.

Sa gulat ay ‘di ako agad nakagalaw.

Pagkatpos no’n ay humupa rin ‘yung ilaw sa kamay niya. Tinignan ko siya at na-curious ako kung bakit gulat ang itsura niya. “Y-You’re a ro-“

“Tara na, Vexyiana.” Awat ni Lola sa sasabihin nung babae. Hinila na niya ako palabas.

“Uh. Nice to meet you po!”

--

“La, bakit siya tinawag na Duchess? Ano po ba ibig sabihin no’n? Cosplayer po ba siya? Bakit po siya naka-gown” Nagtataka kong tanong.

“Ah oo, kospleyer ‘yun. Tapos pangalan niya Duchess.” Sagot naman ni Lola. Ah gano’n pala.

“SI lolo po pala, nasaan?”

Tinulungan ko si lola sa pag-aayos ng plato. Nasa bahay na kami. In-applyan na din ni Lola ng ointment ‘yung leeg ko. “Ando’n sa trabaho niya.”

“Ay nga pala Lola, ‘di ba po start na ng klase ngayon? Hala Lola, hindi nap o ba matutuloy pagpasok ko?”

Natawa si lola, “Siyempre tuloy, nausod lang ng 2 araw, kaya may 2 araw ka pa para mag-prepare.”

Oh- buti nalang may time pa ‘ko para ayusin ang sarili ko. Maybe I should research stuffs about the Academy before pumasok. And I need to train din, para sa entrance exam, it could be ability related or a written exam.

Basta I need to prepare myself, mapa-wirtten man or not.

“Lola, What do I need to bring sa entrance exam?” I asked her.

Kita kong napaisip din siya, “Hmm.. Mga pangsulat muna, tulad ng lapis, tsaka notebook. Huwag mo munang dalhin lahat ng gamit mo.”

Kung sa bagay, ‘di ko rin naman alam kung papasa ako o hindi eh.