Home / All / Throne of Glass / Chapter 3

Share

Chapter 3

Author: WhiteSmight
last update Last Updated: 2021-04-29 10:30:53

ANGELICA POV

Naramdaman ko ang mabilis na pag-alog ng aming sasakyan senyales na kami ay lumilipad na, nakaupo ako ngayon sa isang colorless na upuan habang nakalock ang mga kamay at paa ko dahil sa bilis ng pagtakbo nito. Napakuyom na lamang ako ng kamao dahil sa bilis ng sasakyang ito, marahil ay nasanay ako sa bagal ng sasakyang pangtao. Sa bilis ng aming sasakyan ay hindi ito kakayanin ng isang normal na nilalang lamang.

Kung ako na hindi pangkaraniwan ay labis na nahihirapan paano pa kaya ang tao lamang?

Unti unti kong iminulat ang aking mga mata nang maramdaman kong gumaan na ang lahat. Bumungad sa akin ang piraso ng isang bulaklak na lumulutang sa aking harapan na naging dahilan upang bahagaya akong mapangiti ngunit agad ding napakunot nang biglang lumitaw ang isang nakangiting imahe ng lalaki at agad akong napalunok nang mapagtantong nakahawak ito sa aking mga kamay habang nakalutang

"Nasaan si papa?" Seryoso ngunit mahinahon kong tanong sa kaniya na ngayon ay abalang palutang-lutangin ang sarili.

"Nasa baba at kung iniisip mo na gusto kita kaya kita sinasamahan dito nagkakamali ka haleya dahil utos ng rama na bantayan kita dahil mamaya lang ay mapapasok na natin ang Sedus at bibilis ang takbo ng sasakyan " mayabang na sagot nito saka ako binigyan ng nang-aakit na ngiti na ikinabuntong hininga ko.

"Kalagan mo na ako," maawtoridad na utos ko ngunit nakangiti lamang itong umiling-iling habang lumalangoy sa kawalan.

"Bakit gusto mo ba akong gahasain? Tama na ang tingin lang mahal na haleya masama sa mga babae ang mapang-abuso" mayabang nitong sabi habang tinititigan ang aking mga mata na naging dahilan upang awtomatikong tumaas ang aking kilay.

"How dare you?" taas kilay ngunit mahinahon kong usal saka ito pinandilatan ng mga mata. Hindi ko alam kung saan humuhugot ng lakas ng loob ang lalaking ito upang sabihin sa akin ang mga bagay na hindi natanggap ng tainga ko.

"Alam mo mahal na haleya dapat matuwa ka dahil babalik ka na ng Sedus, alam mo bang gustong gusto ka ng makita ng mga Xerian? Kaya nga ako ang pinasundo ng hara sa'yo dahil gusto niya magandang tanawin agad ang makita mo hahahaha " kaswal na kwento nito na tila ba ang tagal tagal na naming magkakilala. 

"Mr. Allien," seryoso kong tawag habang tinititigan ito sa mga mata kung kaya't agad kong nasaksihan ang nagtatanong nitong tingin kasabay ng pangungunot ng noo.

"Allien?" Takang tanong nito na naging dahilan upang tumaas ang aking noo at puno ng awtoridad na sinalubong ang nagtatanong nitong tingin.

"Allien ang tawag sa inyo—"

"Hep! Mali! Xerian ang tawag sa atin, nakatira tayo sa kaharian ng Xeria kaya Xerian hindi Allien napakalayo ng dila mo haleya gano'n na ba ang epekto ng maganda kong mukha?" pagputol nito sa sinasabi ko habang mayabang na itinuturo ang kaniyang mukha na naging dahilan upang kumunot ang aking noo kasabay ng pag-init ng aking dugo.

"You are—!" 

"Huwag mong gagamitin ang lenguwaheng iyan, hindi kita naiintindihan," mabilis nitong pigil sa mga sasabihin ko na naging dahilan upang lalong uminit ang dugo ko.  

"Napamahal ka lang siguro sa mundo ng mga tao, may nagugustuhan ka na ba roon? Paniguradong wala o kung meron kalimutan mo na 'yon nandito naman ako nasisiguro kong walang kapantay ang mukhang ito" mayabamg na kwento nito habang itinataas baba ang kilay saka ako binigyan ng nakakdiring ngiti na naging dahilan upang bigyan ko ito ng mapanuring mata.

"Ba-bakit ganiyan ka makatingin? Pinagnanasaan mo ba ako?" Tanong nito ngunit tinitigan ko lamang ito. 

"Hindi." Mabilis kong sagot saka muli itong tinitigan mula ulo hanggang paa.

"Hinahanap ko ang sinasabi mong magandang mukha kaso hindi ko makita. Hindi pantay ang mga mata mo, masyado ring makapal ang kilay mo at ang labi mo hindi ko nakikitaan ng karisma.. yung ilong puwede na, ang balat mo sunog at ang hugis ng mukha mo masyadong ordinaryo" kalmado kong paglalarawan ng mukha niya na naging dahilan upang kunot noo niyang hinawakan ang kaniyang mukha na tila ba sinisigurado kung tama ang pagkakalarawan ko.

"Ganiyan ba talaga sa planeta ninyo—" 

"Planeta natin," mariing pigil nito na naikinangiwi ko.

"Planeta ninyo!" Mariin kong bulong.

"Planeta natin! Nagmula ka sa planetang Sedus kaya planeta natin!" 

"Al—" Hindi ko na natapos ang aking sasabihin sapagkat bumilis na ang takbo ng aming sinasakyan na naging dahilan upang bumagsak ang katawan ni Lucas sa akin at doon ko naramdaman ang pagdikit ng aming mga labi na naging dahilan upang makaramdam ako ng kuryente sa aking katawan. Nanatiling nakamulat ang aking mga mata habang nakatitig sa gulat din nitong mga mata. Hindi ko maintindihan kung bakit tila hindi ko maigalaw ang aking katawan. Nanatili lamang itong nakadikit hanggang sa si Lucas na ang dahan-dahang lumayo. Mariin akong napapikit nang maramdaman ko ang pag-alog ng aming sasakyan kung kaya't agad kong isiniksik ang aking mukha sa kanyang dibdib upang maikalma ang sarili. Naramdaman ko ang mainit niyang palad na humawak sa aking mga kamay na agad kong ginantihan upang magbigay suporta sa kaniya sapagkat batid kong mahuhulog ito kung hindi ko ito hahawakan. Sunod-sunod ang aking paglunok, marahil ay napasok na namin ang Sedus kung kaya't hindi ko na nararamdaman ang pagkalutang. Nakapikit na lamang akong bumubuga ng hangin upang ikinakalma ang aking sarili, hindi na ako sanay sa ganitong uri ng sasakyan kung kaya't labis ang aking paghihirap ngayon.

Nang maramdaman kong bumabagal ang pagtakbo ng aming sasakyan ay unti-unti kong binuksan ang aking mga kamay at ikinalma ang sariling katawan. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at doon ko napagtanto na nakapatong ang aking ulo sa dibdib ni Lucas habang ito ay nanunuksong nakatingin sa akin.

"Ninakawan mo na ako ng halik kanina, pati ba naman ay yakap ay ninakaw mo pa rin," natatawang sabi nito habang tinutukso ako ng tingin na naging dahilan upang manlaki ang aking mga mata saka lumayo sa kaniya na nakangising nakatingin sa akin.

"Ka-kalagan mo na ako," mahinahon kong utos sa kanya ngunit seryoso niya lamang akong tinitigan saka ako tinalikuran kung kaya't napamaang ang aking panga habang pinapanood itong maglakad palayo. 

"Lucas!" Mariin ngunit mahinahon kong tawag at pilit na ginagawang presentable ang sarili ngunit tila wala itong naririnig. 

"Lucas! Pakawalan mo na ako rito!" Maawtoridad kong utos ngunit parang wala pa rin itong naririnig.

"Lucas!" Nangbabantangunit mahinahon  kong tawag ngunit napapikit ako nang maramdaman kong huminto ang aming sinasakyan at awtomatikong nawala ang bakal na nakapulupot sa aking mga kamay at paa.

"Maligayang pagbabalik sa Sedus haleya," dinig kong sabi ni Lucas bago sumara ang pinto kung saan ito pumasok kung kaya't inis akong tumayo saka inayos ang sarili.

Related chapters

  • Throne of Glass   Chapter 4

    ANGELICA POVDahan-dahan akong naglalakad at sinusundan sina papa. Nakababa na ang aming sasakyan sa lupa at hangga't maari ay pilit kong binabagalan ang aking paglakad habang hinihiling na sana lumipad na ang sasakyang ito at bumalik sa mundo ng mga tao."Angelica," tawag sa akin ni papa kung kaya't tuliro akong lumingon sa kaniya at binilisan ang pagkilos sapagkat binigyan na ako nito ng makahulugang tingin."Mukhang hindi komportable ang iyong anak sa akin rama," natatawang saad ni Lucas na ngayon ay nakatingin sa akin na naging dahilan upang ayosin ko ang aking tindig at pilit na ginagawang normal ang aking mga kilos. Hindi ko maintindihan kung bakit pagkatapos ng nangyari kanina ay may mukha pa rin itong naihaharap sa akin habang ako ay nais ng magpalamon sa lupa sa tuwing nakikita ko ang presensya niya."Pagpasensyahan mo na lang ang anak ko Lucas, mahaba-haba rin ang panahon ang pagtira namin sa mundo ng mga

    Last Updated : 2021-05-02
  • Throne of Glass   Chapter 5

    ANGELICA POVNanginginig kong hinahawakan ang palasong lumipad patungo sa akin habang ang aking paningin ay nanatili sa lumiliyab sa himpapawid. Sunod-sunod na ang pagpatak ng aking mga luha ngunit hindi dahil sa lungkot kung hindi dahil sa galit. Nararamdaman ko na ang pag-liyab ng aking kaloob-looban, ang pa-garagal ng aking mga labi at panlalabo ng nanlilisik kong mga mata. Dahan dahan kong inilibot ang aking paningin, doon ko nakita ang mga kawal na patakbong lumalapit sa akin ngunit nakakapagtaka sapagkat napakabagal nila para sa akin. Muli akong tumingin sa itaas, nakikita ko na ang papabagsak na apoy at nasisiguro kong tatama ito sa akin. Ipinikit ko ang aking mga mata, sa sandaling ito hindi ko na alam ang gagawin. Wala akong marinig mula sa paligid kung hindi ang aking paghikbi, wala akong makita kung hindi ang mabagal na pagbasak ng lumiliyab na sasakyan ng aking ama, wala na akong ibang nararamdaman kung hindi ang galit at sakit.Gusto kong sumig

    Last Updated : 2021-05-02
  • Throne of Glass   Chapter 6

    ANGELICA POVUnti-unti kong iminulat ang aking mga mata na naging dahilan upang bumungad sa akin ang malagintong kisame. Sandali ko itong tinitigan hanggang sa pumasok na naman sa aking isipan ang mga nangyari kanina, ang nangyari kay papa."Angelica anak," tawag sa akin ng pamilyar na boses ngunit hindi ko ito pinagtuunan ng pansin. Nanatili akong nakatitig sa kisame, hindi gumagalaw at hindi nagsasalita."Angelica may dala akong pagkain, kumain ka na muna ana—""Nahanap na ba ang katawan ni papa?" Pagpuputol ko sa mga sinasabi niya kung kaya't natigilan ito."Wa..wala pang balita galing kay Lu—""Kung gano'n umalis ka na!" Malamig kong usal saka tumalikod sa kaniya at doon nagsimula ang pagkibot ng aking mga labi kung kaya'

    Last Updated : 2021-05-03
  • Throne of Glass   Chapter 7

    Angelica Pov Tahimik kong pinapanood ang pagbaba ng bandila ng Xeria na sinabayan ng nakakakilabot na tambol. Hindi rin nakaligtas sa aking paningin ang mga naglilipalarang palaso habang umuugong sa aking pandinig ang hagulhol ng mga nakapaligid sa amin. Ngayon ang araw na ipinapaalam sa lahat na napaslang na ang rama ng Xeria, marami ang nagulat at marami ang nagluluksa. Nasa veranda kami ng palasyo, katabi ko ngayon ang hara na pilit na pinipigilan ang emosiyon, nasa tabi niya ang tatlong konsilyo o mambabatas ng kahariang ito habang nasa baba ang mga mamamayan ng Xeria na ngayon ay nagluluksa dahil sa namayapa kong ama."Gusto ko ng magpahinga," malamig kong saad na naging dahilan upang mapunta sa akin ang attensiyon ng mga nasa taas. Hindi ko na hinintay pa ang mga sasabihin

    Last Updated : 2021-05-03
  • Throne of Glass   Chapter 8

    ANGELICA POV "Devashtaji isa kang taksil! Hindi ako makakapayag na magtagumpay ka sa binabalak mo! Haaya!" Mariin na sigaw ni Lucas at awtomatikong tumaas ang aking kilay nang makita ko ang gigil na paghiwa ang mansanas gamit ang kaniyang espada. Napailing-iling na lamang ako sa itsura nito na animo'y may nagawang kasalanan ang masanas dahil sa talim ng titig nito."Sa wakas patay na ang kalaban! Lahat gagawin oo para sa Xeria! para sa Xeria! hahahahaha! Siya nga pala mansanas para sa'yo mahal na haleya," natutuwang ani nito habang iniaabot sa akin ang piraso ng mansanas na marahan kong inabot."Palaisipan pa rin sa akin kung bakit mo tinanggihan ang trono? Kung nasaktan ka dahil sa sinabi ng mga konsil—""Angelica!" Hindi na naituloy ni Lucas ang

    Last Updated : 2021-05-04
  • Throne of Glass   Chapter 9

    ANGELICA POV Taas noo akong naglalakad papasok ng palasyo habang binabalelwala ang higpit ng posas na nakapulupot sa mga kamay ko. Sa paraan ng pagtitig ng mga nilalang na aking nadadaanan, mukhang nakarating na sa kanila ang mainit na balita na nagpapalisik sa kanilang mga mata. Napangiwi na lamang ako sa kanilang reaksyon, sinong mag-aakala na ganito kabilis kumalat ang isang balita kahit walang teknolohiya, kamangha-mangha."Bigay pugay!" dinig kong sigaw ng isang kawal nang marating ko ang napakalaking pintuan na dahan-dahang bumubukas kung kaya't taas noo akong tumindig saka maawtoridad na naglakad papunta sa gitna ng bulwagan. Hindi ko itinungo ang aking ulo simula noong marating ko ang palasyo. Hindi ko rin maintindihan ang aking sarili, paparusahan at linabag ko ang sinasamba nilang b

    Last Updated : 2021-05-26
  • Throne of Glass   Chapter 1

    ANGELICA POV"Stunning""Fearless!""Elegance!""Brilliance!""And class!""These are the few words that will give a justice to the one and only Angelica San Andres.""San Andres is the President and CEO of SA Corporation and one of the leading entrepreneur in the modern history. And today in Probes Show she will share her experiences on being one of the top executives of a leading company and, she will also give us some advice specially for those entrepreneurs who are starting out! good day Ms. Angelica.""Ms nandito na po tayo," dinig kong saad ng driver na marahan kong tinanguan. Diretso lamang ang aking paningin habang patuloy na pinapakinggan ang radyo kung saan ipinapakilala ako. My name is all over the world, I have fame, money, I have everything but it never satisfy me. Malalim na lamang akong napabuntong hininga dahil sa paglalaro ng aking isipan at nang maramdaman

    Last Updated : 2021-04-29
  • Throne of Glass   Chapter 2

    ANGELICA POVMalalim na ang gabi kung kaya't napagdesisyonan kong umuwi na lamang sa bahay. Matapos ang nangyari sa amin ni papa kanina ay hindi ko na alam kung paano pa ito haharapin. Pakiramdam ko ay sumobra ang pakikitungo ko sa kaniya."Ms nandito na po tayo," dinig kong saad ng driver kung kaya't natigil ako sa pag-iisip saka sumilip sa bintana, agad akong pinagbuksan ng isa naming tauhan kung kaya't taas noo akong naglakad papasok ng bahay. Binilisan ko ang aking paglalakad paakyat ng hagdan upang hindi na makasalubong pa si papa. Wala rin akong mukhang maihaharap sa kaniya dahil sa pakikitungo ko kanina at sigurado akong kukulitin niya lamang ako tungkol sa Sedus kung kaya't mas mabuti na rin na hindi muna kami magkita. Tahimik akong naglakad papuntang kwarto ngunit sadyang hindi nakikisama sa akin ang tadhana sapagkat bumukas ang isang pinto at iniluwa nito ang nilalang na pilit kong iniiwasan."Pa," usal ko saka marahang tumungo.

    Last Updated : 2021-04-29

Latest chapter

  • Throne of Glass   Chapter 9

    ANGELICA POV Taas noo akong naglalakad papasok ng palasyo habang binabalelwala ang higpit ng posas na nakapulupot sa mga kamay ko. Sa paraan ng pagtitig ng mga nilalang na aking nadadaanan, mukhang nakarating na sa kanila ang mainit na balita na nagpapalisik sa kanilang mga mata. Napangiwi na lamang ako sa kanilang reaksyon, sinong mag-aakala na ganito kabilis kumalat ang isang balita kahit walang teknolohiya, kamangha-mangha."Bigay pugay!" dinig kong sigaw ng isang kawal nang marating ko ang napakalaking pintuan na dahan-dahang bumubukas kung kaya't taas noo akong tumindig saka maawtoridad na naglakad papunta sa gitna ng bulwagan. Hindi ko itinungo ang aking ulo simula noong marating ko ang palasyo. Hindi ko rin maintindihan ang aking sarili, paparusahan at linabag ko ang sinasamba nilang b

  • Throne of Glass   Chapter 8

    ANGELICA POV "Devashtaji isa kang taksil! Hindi ako makakapayag na magtagumpay ka sa binabalak mo! Haaya!" Mariin na sigaw ni Lucas at awtomatikong tumaas ang aking kilay nang makita ko ang gigil na paghiwa ang mansanas gamit ang kaniyang espada. Napailing-iling na lamang ako sa itsura nito na animo'y may nagawang kasalanan ang masanas dahil sa talim ng titig nito."Sa wakas patay na ang kalaban! Lahat gagawin oo para sa Xeria! para sa Xeria! hahahahaha! Siya nga pala mansanas para sa'yo mahal na haleya," natutuwang ani nito habang iniaabot sa akin ang piraso ng mansanas na marahan kong inabot."Palaisipan pa rin sa akin kung bakit mo tinanggihan ang trono? Kung nasaktan ka dahil sa sinabi ng mga konsil—""Angelica!" Hindi na naituloy ni Lucas ang

  • Throne of Glass   Chapter 7

    Angelica Pov Tahimik kong pinapanood ang pagbaba ng bandila ng Xeria na sinabayan ng nakakakilabot na tambol. Hindi rin nakaligtas sa aking paningin ang mga naglilipalarang palaso habang umuugong sa aking pandinig ang hagulhol ng mga nakapaligid sa amin. Ngayon ang araw na ipinapaalam sa lahat na napaslang na ang rama ng Xeria, marami ang nagulat at marami ang nagluluksa. Nasa veranda kami ng palasyo, katabi ko ngayon ang hara na pilit na pinipigilan ang emosiyon, nasa tabi niya ang tatlong konsilyo o mambabatas ng kahariang ito habang nasa baba ang mga mamamayan ng Xeria na ngayon ay nagluluksa dahil sa namayapa kong ama."Gusto ko ng magpahinga," malamig kong saad na naging dahilan upang mapunta sa akin ang attensiyon ng mga nasa taas. Hindi ko na hinintay pa ang mga sasabihin

  • Throne of Glass   Chapter 6

    ANGELICA POVUnti-unti kong iminulat ang aking mga mata na naging dahilan upang bumungad sa akin ang malagintong kisame. Sandali ko itong tinitigan hanggang sa pumasok na naman sa aking isipan ang mga nangyari kanina, ang nangyari kay papa."Angelica anak," tawag sa akin ng pamilyar na boses ngunit hindi ko ito pinagtuunan ng pansin. Nanatili akong nakatitig sa kisame, hindi gumagalaw at hindi nagsasalita."Angelica may dala akong pagkain, kumain ka na muna ana—""Nahanap na ba ang katawan ni papa?" Pagpuputol ko sa mga sinasabi niya kung kaya't natigilan ito."Wa..wala pang balita galing kay Lu—""Kung gano'n umalis ka na!" Malamig kong usal saka tumalikod sa kaniya at doon nagsimula ang pagkibot ng aking mga labi kung kaya'

  • Throne of Glass   Chapter 5

    ANGELICA POVNanginginig kong hinahawakan ang palasong lumipad patungo sa akin habang ang aking paningin ay nanatili sa lumiliyab sa himpapawid. Sunod-sunod na ang pagpatak ng aking mga luha ngunit hindi dahil sa lungkot kung hindi dahil sa galit. Nararamdaman ko na ang pag-liyab ng aking kaloob-looban, ang pa-garagal ng aking mga labi at panlalabo ng nanlilisik kong mga mata. Dahan dahan kong inilibot ang aking paningin, doon ko nakita ang mga kawal na patakbong lumalapit sa akin ngunit nakakapagtaka sapagkat napakabagal nila para sa akin. Muli akong tumingin sa itaas, nakikita ko na ang papabagsak na apoy at nasisiguro kong tatama ito sa akin. Ipinikit ko ang aking mga mata, sa sandaling ito hindi ko na alam ang gagawin. Wala akong marinig mula sa paligid kung hindi ang aking paghikbi, wala akong makita kung hindi ang mabagal na pagbasak ng lumiliyab na sasakyan ng aking ama, wala na akong ibang nararamdaman kung hindi ang galit at sakit.Gusto kong sumig

  • Throne of Glass   Chapter 4

    ANGELICA POVDahan-dahan akong naglalakad at sinusundan sina papa. Nakababa na ang aming sasakyan sa lupa at hangga't maari ay pilit kong binabagalan ang aking paglakad habang hinihiling na sana lumipad na ang sasakyang ito at bumalik sa mundo ng mga tao."Angelica," tawag sa akin ni papa kung kaya't tuliro akong lumingon sa kaniya at binilisan ang pagkilos sapagkat binigyan na ako nito ng makahulugang tingin."Mukhang hindi komportable ang iyong anak sa akin rama," natatawang saad ni Lucas na ngayon ay nakatingin sa akin na naging dahilan upang ayosin ko ang aking tindig at pilit na ginagawang normal ang aking mga kilos. Hindi ko maintindihan kung bakit pagkatapos ng nangyari kanina ay may mukha pa rin itong naihaharap sa akin habang ako ay nais ng magpalamon sa lupa sa tuwing nakikita ko ang presensya niya."Pagpasensyahan mo na lang ang anak ko Lucas, mahaba-haba rin ang panahon ang pagtira namin sa mundo ng mga

  • Throne of Glass   Chapter 3

    ANGELICA POVNaramdaman ko ang mabilis na pag-alog ng aming sasakyan senyales na kami ay lumilipad na, nakaupo ako ngayon sa isang colorless na upuan habang nakalock ang mga kamay at paa ko dahil sa bilis ng pagtakbo nito. Napakuyom na lamang ako ng kamao dahil sa bilis ng sasakyang ito, marahil ay nasanay ako sa bagal ng sasakyang pangtao. Sa bilis ng aming sasakyan ay hindi ito kakayanin ng isang normal na nilalang lamang.Kung ako na hindi pangkaraniwan ay labis na nahihirapan paano pa kaya ang tao lamang?Unti unti kong iminulat ang aking mga mata nang maramdaman kong gumaan na ang lahat. Bumungad sa akin ang piraso ng isang bulaklak na lumulutang sa aking harapan na naging dahilan upang bahagaya akong mapangiti ngunit agad ding napakunot nang biglang lumitaw ang isang nakangiting imahe ng lalaki at agad akong napalunok nang mapagtantong nakahawak ito sa aking mga kamay habang nakalutang"Nasaan si papa?" Seryoso ngunit mahinahon kon

  • Throne of Glass   Chapter 2

    ANGELICA POVMalalim na ang gabi kung kaya't napagdesisyonan kong umuwi na lamang sa bahay. Matapos ang nangyari sa amin ni papa kanina ay hindi ko na alam kung paano pa ito haharapin. Pakiramdam ko ay sumobra ang pakikitungo ko sa kaniya."Ms nandito na po tayo," dinig kong saad ng driver kung kaya't natigil ako sa pag-iisip saka sumilip sa bintana, agad akong pinagbuksan ng isa naming tauhan kung kaya't taas noo akong naglakad papasok ng bahay. Binilisan ko ang aking paglalakad paakyat ng hagdan upang hindi na makasalubong pa si papa. Wala rin akong mukhang maihaharap sa kaniya dahil sa pakikitungo ko kanina at sigurado akong kukulitin niya lamang ako tungkol sa Sedus kung kaya't mas mabuti na rin na hindi muna kami magkita. Tahimik akong naglakad papuntang kwarto ngunit sadyang hindi nakikisama sa akin ang tadhana sapagkat bumukas ang isang pinto at iniluwa nito ang nilalang na pilit kong iniiwasan."Pa," usal ko saka marahang tumungo.

  • Throne of Glass   Chapter 1

    ANGELICA POV"Stunning""Fearless!""Elegance!""Brilliance!""And class!""These are the few words that will give a justice to the one and only Angelica San Andres.""San Andres is the President and CEO of SA Corporation and one of the leading entrepreneur in the modern history. And today in Probes Show she will share her experiences on being one of the top executives of a leading company and, she will also give us some advice specially for those entrepreneurs who are starting out! good day Ms. Angelica.""Ms nandito na po tayo," dinig kong saad ng driver na marahan kong tinanguan. Diretso lamang ang aking paningin habang patuloy na pinapakinggan ang radyo kung saan ipinapakilala ako. My name is all over the world, I have fame, money, I have everything but it never satisfy me. Malalim na lamang akong napabuntong hininga dahil sa paglalaro ng aking isipan at nang maramdaman

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status