Prologue

“S-SALAMAT! Maraming salamat po!” nauutal at umiiyak na sabi ni Jonathan De Guzman kay Mr.Keiron Kent Devaux habang siya ay nakaluhod. Paulit-ulit niya itong sinasabi dahil alam niyang hindi sasapat ang pasasalamat sa kabutihang ginawa nito sa kaniya. 

“Huwag mo akong basta pasalamatan lamang Mr.De Guzman dahil iyon ay may kapalit,” natigilan ang lalaki sa kaniyang pag-iyak at unti-unti siyang napatingin sa kaniyang kausap. Sumalubong sa kaniya ang mga matang ma-awtoridad pero kita parin niya ang lungkot sa mga mata nito. 

“Get up.” 

Agad na nagmadaling tumayo ang lalaki dahil sa sinabi nito at pinunasan ang kaniyang luha. “I want your daughter to marry my first son,” napatayo nang maayos ang lalaki dahil sa sinabi nito sa kaniya, nagsimula nang gumulo ang utak niya dahil sa kundisyon nito sa kaniya. 

“B-but I want my daughter to live a life she wants,” 

“I know,” napakunot ang noo niya dahil sa sinabi nito. 

“Ano po ang ibig niyong sabihin?” 

“Alam ko ang nararamdaman mo, pero alam ko ‘rin na mamahalin nang anak ko ang anak mo,” 

Muli ay napakunot ang noo ng lalaki dahil sa sinabi nito, ang hindi niya maintindihan ay kung paano nakakasigurado si Mr.Devaux na magugustuhan nang anak nito ang anak niya. 

“Maniwala ka saakin,” Muli ay hindi nakasagot ang lalaki dahil doon, una palang ay napagusapan na nilang mag-asawa na wag nilang kokontrolin ang anak at bibigyan ito nang sariling pagpapasya na may kasamang pag-gabay. Napabuntong hininga si Mr.Devaux dahil sa nakikita niyang expression nang lalaki, alam niya ang tumatakbo sa isip nito dahil tulad nito ay ama din siya nang isang babae. 

“Look, alam ko ang gusto mo para sa anak mo pero hindi mo ba nakikita na maaaring magkaroon nang magandang kinabukasan ang iyong anak kung sakaling silang dalawa nang anak ko ang magkakatuluyan?” 

Napaisip ang lalaki dahil sa sinabi nito at naisip niya na tama nga ito ngunit nangako siya sa kaniyang asawa at ayaw niyang baliin iyon.  “Nangako ako sa asawa ko na aalagaan ko nang mabuti si Sabrina,” naguguluhan na sabi nang lalaki sa kaniya na ikinatango naman ni Mr.Devaux. 

“Alam ko at nangako din ako sa asawa ko na aalagaan ko ang mga anak ko,” napatitig ang lalaki sa mata ni Mr.Devaux dahil doon dahil alam niya ang kwento nang pamilya nila dahil sa isa itong sikat na business man in the world. 

“Ama ako nang tatlong mga bata at madadagdagan pa ito nang dalawa pa ngayong araw mismo. Isa doon ay babae ‘rin katulad nang anak mo at katulad nang pananaw niyong mag-asawa ay alam kong ganon din ang gugustuhin nang asawa ko. Hindi ‘man kami nakapagplano nang maayos mag-asawa para sa future nang mga anak namin ay alam kong susuportahan niya ako sa kahit na anong desisyon ko para sa kanila,” 

Natahimik ang lalaki dahil sa sinabi nito sa kaniya at maya-maya pa ay unti-unti na itong tumango kay Mr.Devaux “Pumapayag na ako,” nabuhayan si Mr.Devaux dahil sa sagot sa kaniya nang lalaki. 

“Pumapayag na ako na ikasal ang anak ko sa anak mo pero sa isang kondisyon,” napaseryoso naman si Mr.Devaux dahil sa sinasabi nito. “Sixteen, at the age of sixteen legal age na niya iyon sa states. I want her to raised there to moved on. Sa edad niyang sixteen saka niya maaaring pakasalan ang anak ko bago iyon ay hayaan muna natin siyang mamuhay nang malaya,” Agad na napatango si Mr.Devaux dahil sa gusto nitong kondisyon. 

“At the age of sixteen, deal?” Iniangat ni Mr.Devaux ang kamay niya upang makipag shake hands dito tanda nang kanilang pakikipag sunduan. Tinignan niya iyon dahil hindi niya inaasahan na sa dinami-daming tao sa mundo ay ang pinakang kilalang tao sa mundo pa ang ipagkakasundo sa kaniya nang panginoon.  Maya-maya pa ay hinawakan na niya ang kamay nito at nakipag shake hands dito. 

“Deal,” 

*** 

MAKALIPAS ang mahabang panahon lumaki si Sabrina De Guman nang isang maganda, matalino at masunuring bata. Si Sabrina ay mayroong paninindigan sa kaniyang mga desisyon sa buhay at siya rin ay natuto sa batang edad na mag-isip na tila isang matanda na siguro ay marahil kinagisnan niya kausap ang mga may edad na at deretsyo kung magsalita. 

Kahit na lumaki sa ibang bansa ay kaya paring magtagalog ni Sabrina dahil tinuruan siya ng kaniyang mga ama at mga kasambahay. Lahat sila ay taga Pilipinas ngunit nag-migrate lamang sa ibang bansa matapos mamatay nang asawa ni Mr.Jonathan De Guzman na si Mrs.Maria De Guzman. 

“Daddy where we going?” yan agad ang salubong ni Sabrina sa kaniyang ama nang siya ay makababa nang hagdan. Nakita niya ang kaniyang ama na nasa kusina at nakaupo sa gitnang upuan nang hapagkainan. Napatingin sa kaniya ang kaniyang ama nang marinig siya. 

“Ano yun Sabrina?” napangiwi si Sabrina dahil sa sinabi at itinawag sa kaniya nang ama. Ayaw na ayaw kasi nito na nagsasalita siya nang salitang english kapag nasa bahay, maaaring tag-lish ngunit purong english ay hindi. 

“Sorry dad I can’t help it. I said, saan po tayo pupunta Daddy?” dahil nga lumaki sa ibang bansa ang dalaga ay palagi niyang kausap sa labas nang bahay nila ay mga ibang lahi kaya nasasanay siya na ganoon ang kaniyang salita. Mayroon naman siyang mga kaibigan na Filipina at Filipino ngunit hindi sapat iyon para masanay siya sa salitang kaniyang pinanggalingan but she’s working on it now. 

Napangiti ang kaniyang ama dahil sa nakita niyang reaksyon nang kaniyang anak. “Come here my princess.” Hindi nag dalawang isip si Sabrina na puntahan ang kaniyang ama at niyakap niya ito. 

“Happy debut birthday my Sabby,” Napangiti nang malaki si Sabrina dahil sa sinabi nang ama. Para sa kaniya ang araw nang kaniyang kaarawan ay tinatawag niya na araw nang kasiyahan at araw nang kalungkutan ngunit mas lamang ang kalungkutan doon. 

Dahil araw nang kaniyang kaarawan nang mamatay ang kaniyang ina. Ang ama nalamang niya ang nagpapasaya sa kaniya kaya nagpapasalamat siyang andyadyaan pa ito kasama niya at hindi siya pinabayaan alam niyang hindi biro ang palakihin siya nang mag-isa. 

“Salamat daddy, so anong ganap ngayon at pinagbihis mo ako ng white dress?” Humiwalay ang kaniyang ama sa kanilang pagkakayakap at tinignan siya nito mula ulo hanggang paa. 

“Ang ganda mo Sabby kamukang kamuka mo ang iyong ina,” tumango si Sabrina habang nakangiti kasi totoo ang sinasabi nang kaniyang ama kita niya sa mga larawan. Nagulat siya nang maya maya ay naiyak ang kaniyang ama kaya agad niya itong inalo. 

“Daddy bakit ka umiiyak?” agad na umiling ang kaniyang ama at hinawakan siya nito sa kaniyang dalawang kamay pagkatapos ay tinitigan siya sa kaniyang mga mata. “Masaya ako at napalaki kita nang maayos at mabuting babae sigurado akong matutuwa ang mommy mo kung nandito siya ngayon. Ang ganda ganda mo,” napailing naman si Sabrina dahil sa pagdadrama nang kaniyang ama, ganoon ito palagi sa tuwing birthday niya palagi siya nitong sinasabihan nang mga ganoong bagay. 

“Daddy palagi akong nagpapasalamat sayo dahil doon at isa pa alam kong matutuwa ang mommy dahil nakaya mo akong palakihin nang mag-isa. Sobrang maraming salamat daddy,” deretsyong sabi nito at nakatingin sa mata nang kaniyang ama. “At isa pa daddy debut ko ngayon dito sa Canada hindi sa Pilipinas okay?” natatawang huli niyang sabi sa ama. 

Umiling sa kaniya ang ama niya kaya napakunot ang kaniyang noo. “Lahat nang kaarawan mo ay mahalaga at itong araw na to ay isa sa pinakang mahalagang araw nang buhay mo. Halika umalis na tayo.” Hinawakan siya nang kaniyang ama sa kaniyang kamay at nagpatinood nalamang ito dito. Sumakay sila sa sasakyan at nag drive papunta sa hindi niya alam na lugar. Medyo mahaba din ang kanilang byahe na inabot nang halos isa’t kalahating oras. 

“Daddy nasaan ba tayo ang haba nang binyahe natin?” takang tanong ni Sabrina sa ama ngunit wala siyang nakuhang sagot mula dito dahil seryoso lamang itong naglalakad kaya hinayaan nalamang niya ito at nagmasid sa paligid. 

Pumasok sila sa isang mataas na building at sumakay sa elivator nagtaka pa siya na halos lahat nang tao o empleyado doon ay niyuyukuan ang kaniyang ama. Alam niyang isang magaling na business man ang kaniyang ama ngunit wala naman siyang balak nang maging katulad nito na sa tingin niya ay malabong mangyayari dahil siya lang ang nag-iisang tagapagmana nang kaniyang ama. 

Nagintay pa siya nang ilang minuto sa elevator hanggang sa bumukas ito. Naglakad sila sa hallway na silang dalawa lamang mag-ama at sa di malamang dahilan ay bigla nalamang kinabahan ang dalaga. Hindi niya alam ngunit parang may nagsasabi sa kaniya na wag sumunod sa ama. Napahinto siya sa paglalakad at napatingin sa likuran niya kung saan andodoon ang elevator. 

“Sabby anak halika na.” Nagulat siya nang magsalita ang kaniyang ama at paglingon niya dito ay nakangiti ito sa kaniya. “Sigurado ako na iniintay na nila tayo,” dugtong na sabi pa nito na ikinataka niya ngunit maya-maya pa ay napangiti nalamang siya dahil naaalala niya na sa tuwing birthday nito ay sinusurpresa siya nang ama at nang mga kasambahay nila. 

Sigurado siya na isa nanaman ito sa pakulo nang kaniyang ama. Agad siyang tumakbo sa ama at isinukbit ang kamay niya sa brasong naka-angkla para sa kaniya. Hindi na siya makapag-antay sa sorpresa nito. Maya-maya pa ay nasa tapat na sila nang malaking maganda at mamahaling pintuan. 

“Are you ready?” nakangiting sabi nang kaniyang ama na ang hindi niya alam ay masaya na may halong lungkot itong nararamdaman anak. Ngumiting tumango lamang si Sabrina sa kaniya at maya maya pa ay napatingin sila sa pintuan at kusang bumukas ito at sumalubong sa kaniya ang hindi karamihang tao sa loob nito. 

Nagulat siya nang mayroong biglang tumabing sa kaniyang ulo na belo kasabay niyon ang pagtugtog nang pangkasal na tunog sa paligid. 

“Daddy what’s happening?” naguguluhan niyang sabi na nakatingin sa paligid. “This is for yourown good Sabrina tandaan mo na mahal na mahal ka ni Daddy, enjoy your wedding.” Nagsimulang tumabol ang puso ni Sabrina dahil sa sinabi nang kaniyang ama at nagsimula narin siyang hindi mapakali ang daming pumasok sa isip niya dahil doon. 

“Ano daddy?! Wedding?! Kaka-sixteen ko palang I’m not yet on my legal age-Oh my god daddy what did you do?!” gulantang na sabi niya nang maalala niyang legal age na niya ngayon sa Canada which is she’s also residence there and legal na siyang ikasal sa edad na iyon. 

Napatingin siya sa ama at tatanungin pa sana ito kung bakit ganon at magwawala ngunit napahinto siya nang makitang lumuluha ang ama at pilit na pinupunasan ito. Ang lumuwag na pagkakakapit niya sa braso nang ama ay muling napahigpit at napaluha nalamang din siyang napatingin sa paligid. Hindi niya magagawang magalit sa ama dahil ama niya parin ito at mahal na mahal niya ito kaya lahat ay gagawin niya para dito kahit na ikalulungkot pa niya. 

Wala na siyang magagawa kungdi ang sumakay sa kasal na ninanais nilang lahat. Tumingin siya sa paligid at nakita niya sa kanang bahagi ang mga kasambahay nila na andodoon at may mga luha ‘rin sa kaniyang mga mata. Hindi niya maiwasang malungkot dahil sa nangyayari, ang akala niyang masayang surpresa ay hindi pala. 

Napatingin din siya sa kaliwang bahagi at doon ay may nakita siya mga kaedadran niya binata at dalaga ngunit mas nakakuha nang pansin niya ang magandang dalaga na kumaway pa sa kaniya habang nakangiti nang magawi ang mata niya dito. Nakita niyang sumenyas ito sa kaniya na ngumiti habang may hawak na camera ngunit hindi niya magawa. 

Napunta ang paningin niya sa harapan at doon ay nakita niya ang isang naka suit na tatlong lalaki ang nasa pinakang gitna ay sigurado siyang yun ang mag kakasal sa kanila at ang dalawang lalaking magkatabi sa kanang bahagi ay magkamukang magkamuka ngunit alam niya na ang isa doon ang kaniyang pakakasalan dahil nararamdaman niya. 

Napako ang kaniyang mata sa lalaking sobrang lamig kung makatingin katulad nang lalaki na katabi nito na sigurado siyang ama nito. 

“Siya si Aiden Devaux at ang ama niyang si Mr.Keiron Kent Devaux. Si Aiden ang siyang mapapangasawa mo at ang nakita mong tatlong binata sa kaliwa at isang babae ay mga kapatid iyon ni Aiden kakambal niya ang babae si Addison,” 

Narinig niya na sabi nang kaniyang ama ngunit hindi siya nagsalita dahil alam niya na hindi niya kakayanin dahil sa panghihina sa mga nangyayari ngayon. 

“Patawarin mo ako my princess alam ko magagalit ka saakin dahil dito pero ito ang makakabuti sayo at isa pa nalulugi na ang business natin maaaring kapag tapos mo nang college wala na ang negosyo ko alam ko naman na hindi ka mahilig sa negosyo kaya wala na akong magagwa doon,” 

Napaisip si Sabrina dahil sa sinabi nang kaniyang ama, mayroon naman palang malalim na dahilan kaya ganoon ang nangyari wala siyang karapatang kwestyonin ang ama dahil iniisip lang nito ang ikabubuti para sa kaniya. 

Nang makarating sila sa pinakang unahan ay nag bro hug at nagkamayan ang mga lalaki sa harapan niya. Isa lamang huwes ang kasal nila ngunit sigurado siya na kumpleto sa papel ang mga ito dahil sa building palang ay pangmayayaman na. Alam niya din na may kinalaman sa negosyo kaya sigurado siya na negosyante ang mga ito. 

“Alagaan mo ang anak ko Aiden,” sabi nang kaniyang ama sa mapapangasawa niya at inaabot ang kamay niya dito. “Yes, I will,” plain na sabi nito at hinawakan ang kamay ni Sabrina, naramdaman nang dalaga ang sobrang kaba nang hawakan nito ang kamay niya ngunit napatingin siya sa ama at di niya naiwasan na maiyak nang sobra at niyakap ang ama nito. 

Bumitaw siya sa kamay ni Aiden at niyakap ang kaniyang ama’t humagulgol dito. 

“I’m sorry Sabby mahal na mahal ka ni daddy,” yakap lamang niya ang ama habang siya ay umiiyak hanggang sa ang ama na niya ang naglayo sa kaniya at iniabot na muli ang kamay nito kay Aiden na mahigpit naman na hinawakan nang binata. 

“D-daddy please no,” mahinang umiiyak na sabi ni Sabrina na ikinapikit nang ama nito at napaiwas nang tingin at tumalikod na sa anak at naglakad papunta sa pwesto niya kasunod si Mr.Keiron Kent Devaux na hindi rin napigilan ang luha sa mga mata nito dahil may anak din siya na babae at ayaw niyang mangyari ito sa anak ngunit alam niyang kailangan at maiintindihan din nilang lahat sa tamang panahon. 

Wala nang nagawa si Sabrina kungdi ang humarap nalamang sa harapan at punasan ang luha niya. Binitawan narin ni Aiden ang kamay niy dahil mahsisimula na ang kasal. Sa buong seremonyas ay lutang lamang si Sabrina at wala sa sarili hindi nga niya alam kung paano siya nakakasagot sa mga tanong nang Judge gayong wala siya sa sarili. 

“I now pronounce you, husband and wife. You may kiss the bride.” 

Sa linyang iyan jaan siya natauhan at narinig niya ang sigawan nang mga kapatid ni Aiden. 

“Go kuya! Galingan mo nanonood kami!” 

“Gusto agad namin nang pamangkin hahaha!” 

Pang-aasar na sabi nang kambal na bunso nila na sina Allistair and Allard Devaux at talagang nag apir pa ang mga ito. Ngunit hindi iyon pinansin ni Sabrina at napatingin lamang kay Aiden na nakatitig sa kaniya at maya-maya ay dahan-dahan na nitong iniangat ang belo niya. 

Hindi naputol ang eye to eye contact nang dalawa haggang sa nakita niyang napatingin si Aiden sa labi niya ngunit wala siyang pakealam dito bagkus ang nasabi niya ay-, 

“W-who are you?” 

Muling napatitig sa mata niya si Aiden at hindi siya sinagot, iniangat nito ang kamay niya at nagulat siya nang pinunasan ni Aiden ang luha na tumutulo sa mata niya hindi niya namamalayan na kanina pa pala siya umiiyak. 

“Stop crying. I hate seeing you crying,” maamo at mahina na sabi ni Aiden kay Sabrina na hindi ikinasagot nang dalaga. Bumaba ang palad nito sa kaniyang pisnge at maya maya ay iniangar na nito ang baba niya upang halikan siya. 

Unti-unting lumapit ang muka nang binata sa kaniya kaya nagsimulang muling kumabog nang mabilis ang kaniyang dibdib. Kitang kita niya ang napakagwapong muka nito na nakatingin din nang deretsyo sa kaniyang mga mata na tila ba hinihikayat siya nito na titigan siya doon. 

Sa paglapit nang muka ni Aiden ay napapikit siya nang mariin kasabay nang luha sa kaniyang dalawang mga mata na ikinangiwi ni Aiden ngunit itinuloy niya parin ito. Maya-maya pa ay naramdaman niya na mayroong dumampi sa gilid nang kaniyang mga labi na ikinadilat niya dahil sandali lamang iyon ngunit libo libong kuryente ang dulot sa kaniyang buong katawan. 

Sumalubong sa kanilang dalawa ang malakas na palakpakan nang mga tao sa paligid at nangibabaw din ang malakas na sigawan nang mga kapatid ni Aiden na masaya sila para sa kanilang dalawa. 

“Congratulations Mr. and Mrs. Devaux!”