Kabanata 3

Wala na akong naging client pagkatapos ni Thunder. First name basis, yes. Tinawag naman niya akong Thalia. Nakita niya 'yon sa ID na suot ko. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit may kakaiba akong narqamdaman sa lalaking iyon, isama pa na ang weird ng mga tinging binibigay niya sa akin. Hindi naman nakakabastos, iba lang talaga 'yong dating.

Nababagot akong nagsulat sa log book. Out na namin at gustong-gusto ko na talagang magpahinga. Hindi ko alam pero napapaguran talaga ako kahit wala naman akong ibang naging kliyente.

"Thalia! Sama ka sa 'min? Sa Red Havens." katatapos ko lang pumerma ng lumapit si Abby at siya naman ang nagsulat. I checked my phone first and saw messages from Ali.

"Pass ako Abby, baka kasi nasa bahay na si Alas."

"Alas?" natigilan ako bigla at marahang napalingon sa kaniya.

"U-Uhm Oo."

"May kapatid kang guy? I thought sister lang?" takang tanong niya. Wala kasi akong ibang pinagsabihan na may mapapangasawa ako kundi si Ali. Si Abby kasi ay close ko lang na katrabaho pero hindi siya 'yong talagang masasabi kong friend ko na talaga.

"Ah no, pinsan ko. Sa amin siya nakatira and napakasungit noon. Ayaw kasi niya nang lumalabas-labas ako sa gabi." nakangiwi na sabi ko na kinatawa niya.

"Kakaiba trip ng pinsan mo ah! Hindi ka naman na baby para maging gano'n siya. Pero I understand. Sige, ingat ka sa pag-uwi, una na kami."

"Ingat din! Enjoy!" kumaway ako sa kanila at hinayaan sila makaalis muna bago ako dumeretso sa kotse ko. Kahit na papano ay gusto ko rin sanang sumama kaso, ayoko namang mag-isip ng kung ano si Alas. As much as possible I want to be a good wife to him. Bahay-trabaho lang. Hindi rin naman kasi ako umiinom ng alak at magiging KJ lang ako sa mga 'yon. Unlike Ali, na talagang hindi ako pinapainom. Ayaw niya raw kasi na maimpluwensyahan niya ako kaya kapag sinasamahan ko siya, siya ang nag o-order for me, at tanging juice lang ang pinapainom niya sa akin.

Mabilis akong nag-drive pauwi. Laking tuwa ko nang makita ang kotse ni Alas sa garahe kaya nasisiguro ko na nandito siya. Saktong pagkapasok ko ay siyang paglabas niya sa kusina. Walang emosyon ang mga mata niyang dumako sa akin.

"Good evening Alas."

"Lagi bang gabi ang out mo sa trabaho?" he asked in a very cold tone you can ever imagine.

"Oo, mga ganitong oras pero depende rin. Minsan naman maaga kaming pinapauwi pero ang out talaga namin is six o'clock."

"Okay," he took his coat na noon ko lang napansin na nasa couch pala at mabilis na siyang umakyat patungo sa kwarto. Bagsak ang balikat na sumunod ako at naabutan siyang inaalis ang kaniyang necktie habang papasok sa kaniyang walk in closet. Dahil sa salamin na kita ko mula sa pinto ay nahagip ng paningin ko kung paano niya hinubad ang natitira niyang pang-itaas. Agad naman akong napatalikod nang humawak na siya sa belt na suot at unti-unti 'yong kinalas. Lumapit ako sa desk at binaba roon ang bag ko saka hinubad ang suot na ID.  I removed my wrist watch too and pulled my tie to let my hair rest. Pagkatapos ay kumuha lang ako ng roba at pumasok na sa shower room.

I was unbuttoning my blouse in front of the mirror when I remembered Thunder again. Natulala na lang ako sa harapan, at tila lumalagpas ang tingin ko sa salamin habang isa-isang hinuhubad ang saplot until nothing left but my blue lacy bra and panty. Napabuntong hininga na lang ako. Bakit ba pumasok na lang sa

isip

si Thunder? Nasa ganoon akong sitwasyon ng  bigla na lang bumukas ang pinto. Napalingon agad ako at parehong namilog ang mga mata namin ni Alas sa gulat. Gumala ang mata niya mula sa mukha ko pababa sa katawan ko hanggang sa mga paa ko at hindi nakaligtas sa akin ang mabilis niyang paglunok.

I was stunned for a moment that didn't realize that I was almost naked right now in front of him.

"A-Alas. . ." umiwas siya ng tingin at ang akala kong lalabas siya'y nawala ng bigla na lang siyang pumasok.

"Pasensya na, ikaw na ba muna? Sige susunod na lang ako." kinuha ko ang roba at isusuot na sana habang nagnamadaling lumabas ng bigla niyang hinawakan ang braso ko at hinila pabalik.

"Stay. You forgot the deal?"

"N-No."

"Then stay and do what you want. I will see it soon anyway what's the point?" pakiramdam ko pinamulahan ako sa sinabi niya. I know! Alam ko huhubad at huhubad ako sa harapan niya pero pwedeng hindi ngayon? Kapag gagawin na lang namin? Napapikit ako ng mariin sa naisip at nakagat ang sariling labi. Tahimik kong pinagalitan ang sarili dahil sa karumihan ng isip.

Goodness, Thalia! Kailan pa naging

marumi ang utak mo?

Hindi ko magawang ilibot ang tingin dahil sa takot na baka may makita akong kakaiba. Ginawa ko ang pakay ko sa CR nang maingat. I can hear the water cascading on Alas' body. Nasa loob siya ng shower tunel at halos mapalunok ako ng minsang mapatingin. The glass wall was smoky but I can see through it. I can see his bare back and his naked bottom. Napatakip ako bigla ng mata at napaharap sa salamin. My heart was pounding fast. Napahilamos ako ng tubig at naitukod ang kamay sa sink.

Calm down, Thalia you piece of shit!

I gasp and held my breath when I felt Alas' presence behind me. Aksidente akong napatuwid ng tayo at napatingin sa salamin na sana 'di ko na lang ginawa. Namilog ang mga mata ko ng makitang hubo't hubad siyang nasa likuran ko. Kaagad akong tumabi at sunod-sunod na lumunok habang nasa mukha niya lamang ang tingin. I was now facing him and he looked at me in the eyes, hanggang sa lumagpas ang tingin niya sa akin.

He stepped closer to me.

"A-Alas. . ." he didn't bother to look at me again. He extended his arm instead at halos mapapikit ako nang magdikit ang katawan namin. Pakiramdam ko nanginig ang mga binti ko nang maramdaman ang matigas niyang pagkalalaki sa tiyan ko. F-fuck!

Mas dumiin pa ang pagkakadikit ng katawan namin hanggang sa tuluyan na siyang umatras and this time tumingin na siya sa akin habang binabalot ang sarili ng roba.

"Take a shower and get dressed," he commanded before turning his back on me. Pigil hininga ako hanggang sa malabas siya at halos mapadausdos ako sa panghihina. Pakiramdam ko pulang-pula na ang mukha ko dahil sa nangyari at hindi ko makalimutan ang pakiramdam noong 'ano' niya sa may tiyan ko. Damn it Thalia! Just stop thinking about it okay? Nagmumukha kang pervert!

Napasabunot ako sa sariling buhok at pinili na lang mag-shower. I took off the remaining cloth I am wearing and started to shower. I heard the door being opened. I closed my eyes and didn't bother to look. Baka si Alas! Goodness! Makikita niya ang likuran ko!

Hindi ko alam kung ilang beses pa ako makakaramdam ng kahihiyan. Inisip ko na lamang ang sinabi ni Alas kanina. Sooner, we'll see each other's body. Wala na dapat akong ikahiya.

Nang matapos ay kaagad akong kumuha ng roba at binalot ang sarili bago lumabas. Naabutan ko si Alas na busy sa laptop niya kaya pinili ko na lang na tahimik na pumasok sa walk-in-closet to change. Pagkatapos ay lumabas na rin ako.

"Alas, nag-dinner ka na?" tanong ko na hindi niya kaagad na pinansin.

"Alas—"

"Eat if you're already hungry. Huwag mo akong abalahin." I gulped. Nangilid ang mga luha ko ngunit kaagad ko iyong pinigilan na tumulo bago nagsimulang maglakad palabas ng kaniyang kwarto.

"Nana Isang, kakain na po ako." matamlay ang boses ko habang tinatawag si Nana Isang. Kaagad naman niya akong ipinaghain ng pagkain at tahimik naman akong kumain.

"Si Alas?" she asked. Matamlay akong ngumiti sa kaniya. "Busy pa po e, mamaya pa 'yon."

Nag-iwas na agad ako ng tingin at 'pinagpatuloy ang pagkain. Nasa kalagitnaan ako ng pagkain ko nang marinig ang boses ni Alas. Papalapit ito sa kitchen habang dinig na dinig ko ang pakikipagusap nito sa kabilang linya.

"Then tell me what trouble did you do again this time?" his voice was a bit irritated. Kaya naman mas nag-focus na lang ako sa pagkain hanggang sa makapasok s'ya sa kusina at maupo sa harapan ko.

"Only a month, Ales. Paaalisin din kita. Ayusin mo ang gusot mo."  he groaned, bago niya binaba ang tawag. Bumagal ang pagnguya ko at nag-angat ng tingin sa kaniya ngunit hindi niya ako tinapunan ng tingin na para bang wala ako roon, na para bang isa lamang akong hangin.

"Nana, kakain na ho ako," he told Nana Isang still not looking at me.

"Tomorrow, bibisita tayo sa boutique to get you a wedding dress and a ring. For the wedding cake and other stuff. Inutusan ko na ang assistant kong asikasuhin 'yon." he stated, with his eyes on his phone. I swallowed hard and nodded my head, kahit hindi naman siya nakatingin. Wala naman akong magagawa e.

"After our wedding, lilipat dito si Ales. Siya makakasama mo rito kapag wala ako, you can order him around if you want. Isang buwan lang naman siya rito." so iyon pala ang pinaguusapan nila. Hindi na ako nagsalita at pinatuloy lang ang pagtango. Wala naman akong ibang alam na gawin kundi iyon lang. Wala rin naman akong balak kumontra. This is all for him and for ate.

***

Maaga akong nagising kinabukasan. Maaga rin kasi akong ipinagising ni Alas. Hindi siya natulog sa tabi ko dahil magdamag siyang nasa kaniyang library. I don't know if he's just busy o talagang ayaw lamang niya akong makasama at makatabing matulog. My heart aches because of the latter thought. Mabilis akong nag-asikaso dahil aalis kami. Ngayon namin kukunin ang wedding dress.

I chose to wear a white maxi dress below the knee and a pair of flats na kulay puti rin. I tried my best to ponytail my hair at nagsuot ako ng puting ribbon. When I look at myself in the mirror I saw a broken angel. At that moment, I pitied myself but I still try my best to put on a mask and smiled. I didn't put any makeups, sanay naman ako na wala dahil hindi naman kailangan ng makeup ng mukha ko, I have a natural rosy cheek and cherry-red lips. I have long, thick, and curve eyelashes and thick-arched-shaped eyebrows.

"Thalia, ipinapatawag ka na ni Alas." I heard Nana Isang's voice kaya agad ko na ring kinuha ang purse ko at mabilis na lumabas. Nasa baba na si Alas at tila may kausap sa phone, saglit siyang napasulyap sa akin noong magsimula na ako pababa at ilang segundo siyang tumitig bago nagiwas ng tingin at muling nagsalita, tila may binibilin sa kaniyang kausap. Huminto ako sa likuran niya at tahimik na naghintay siyang matapos sa pakikipagusap. Matapos ng ilang segundo ay itinago niya rin ang phone niya sa kaniyang bulsa at hindi lumilingong nagsimulang maglakad palabas.

"Hurry up, may mga meetings pa akong pupuntahan after." I followed like a dog chasing for her master's step. Hindi niya ako pinagbuksan ng pinto ng kaniyang kotse na wala namang kaso sa akin dahil kaya ko namang gawin 'yon, just that I saw him one time opened the door of his car for Ate Cin. Mariin akong pumikit sa alaala na 'yon at pikit-matang binuksan ang pinto saka sumakay na sa kotse, katabi ni Alas na deretso lamang ang tingin. I wasn't even done buckling the belt when he started to drive, kaya nagkukumahog  tuloy ako na ikinabit ang seatbelt at napakapit na lang doon.