Kabanata 4

Nakarating kami sa boutique kung saan niya nais na bilhin ang susuotin ko sa kasal namin. Supposedly, I should feel the excitement lalo na sa katotohanan na matutupad na ang lihim kong pinangarap kahit noong bata pa ako. Ang ikasal sa lalaking pangarap at mahal na mahal ko. Si Alas 'yon. But now that we're so close to be husband and wife, hindi ko maramdaman 'yong saya at excitement. I feel the ache instead that I am still on the same situation again. Pakiramdam ko wala pa rin akong karapatan. I am here because of the deal, I am here because of my sister. I am here to pay for a fault I didn't do.

"Good morning, Alas! I received your message kahapon, gulat ako na ibang gown ang kukunin mo, e 'di ba nakapili na kayo ni Cin?" mukhang hindi ako napansin ng babaeng natitiyak kong owner nitong shop dahil si Alas agad ang binati nito. Hindi rin naman kasi niya ako basta-basta makikita dahil matangkad si Alas at nasa likod ako nito.

"Cin's gone Lessie," pakiramdam ko may bumara sa lalamunan ko dahil sa narinig. I can feel the coldness in his voice, I know at this moment he's still mourning. Nawalan siya ng babaeng mahal na mahal niya at ang anak nila, ang magiging anak sana nila. Iyon nga ang dahilan kung bakit nasa sitwasyon akong ito hindi ba?

"Oh my! I'm so sorry! Ang insensitive ko, but I didn't know."

"That's okay, I am here with my new bride, she's the substitute, kailangan ko lang talagang ikasal. Give her a new wedding dress, pakibilisan lang Lessie may pupuntahan pa ako." saka lang napalingon sa akin si Lessie na bahagya pang nagulat at binigyan din naman niya ako ng ngiti. It wasn't a fake smile. Mukhang mabait naman siya.

"Uhm, ayaw mo ba siyang papiliin ng gusto niyang damit?" She gave me a smile again and this time it looks apologetic. Tumango na lang ako sa kaniya at bahagyang ngumiti telling her na okay lang at sundin na niya ang sinabi ni Alas. Wala naman din akong karapatan na mag-demand, si Alas ang dapat na masunod sa bagay na ito dahil hindi naman ito ang klase ng kasal na ginusto namin pareho.

Umalis na rin si Lessie para asikasuhin ang wedding dress habang ako'y naiwan sa tabi ni Alas. Umupo ito sa couch kaya sumunod naman ako sa kaniya at tahimik na naupo. He took one magazine at inabala ang sarili sa pagbabasa habang ako'y tahimik na pinagmamasdan siya habang paminsanminsan ding nililibot ang tingin sa ilang sulok ng boutique kung saan may mga dress na naka-display.

Mayamaya lang ay lumabas na si Lessie may dala itong rectangular silver box na may nakaribbon na white. Ngumiti ito sa akin ng sandaling makita ako. Hindi pa man ito nakakalapit sa amin ay tumayo na si Alas na bahagya ko pang ikinagulat kaya napatayo na rin ako.

“Here’s my card Lessie, give it to her after. I'll go ahead, I'm going to be late on my meeting.” sinulyapan ako saglit ni Alas habang ako'y natulala na lang dahil sa narinig. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ng nga oras na ’yon. Gusto kong maintindihan na may hinahabol siyang importanteng meeting pero hindi rin maalis sa akin na masaktan dahil. . . hindi ako mahalaga sa kaniya. This is really far from things I wanted to experience with him, sa paghahanda ng kasal namin. I'm imagining him as a groom-to-be na hands on na hands on sa pagaasikaso ng mga gamit. But... what would I expect? The marriage maybe real, but it will happen because we made a deal.

“After here, you can try to find a wedding ring. Ikaw na bahala mamili. Mauuna na ako. After that, go home, I'll leave my car here use it.” I nodded. Sinubukan kong pasiglahin ang ngiti na binigay ko sa kaniya ng sa gano’n ay hindi niya maisip na affected ako, na nalulungkot ako.

Pinanood ko lamang siyang lumabas sa boutique bago ko muling nilingon si Lessie na nakatingin pala sa akin.

"I can see how hard it is for you, but I am actually curious. Bakit ka pumayag sa ganitong set-up, kahit alam mong masakit para sa 'yo?" natigilan ako saglit sa sinabi niya ngunit kalaunan ay napangiti na lang ako ng mapait.

"I love him and I made a promise to someone. Iyon siguro ang dahilan kung bakit andito ako sa sitwasyon na 'to kahit masakit para sa akin ang kung paano niya ako itrato." malungkot niya akong tiningnan bago tumango. Nagkibit balikat siya sa akin at binaba na ang box bago pinakita sa akin ang card at tumungo sa counter para asikasuhin ang payment. Hinintay ko lamang siya na matapos hanggang sa iabot niya na sa akin ang card ni Alas.

"I'll escort you outside, ako na mabitbit ng box." nakangiting offer niya kaya wala na akong nagawa kundi ang tumango at hinayaan siyang ihatid ako sa kotse ni Alas. Kinuha ko ang susi na inabot nito sa akin kanina at pinatunog muna ito bago pinindot ang button to unlock the doors. I opened the door at the back para roon ilagay ni Lessie ang wedding dress. Pagkasara ng pinto ay nilagay niya ang kamay sa kaniyang bulsa at nakangiting humarap sa akin.

"I'm a friend of Alas, and malayong kamag-anak na rin. Kilala ko na siya mga bata pa lang kami. Wala naman akong pakialam sa personal na buhay niya, pero kahit papano ay concerned pa rin ako when it comes to women na papasok sa buhay niya. Kahit sa huli siya naman ang may karapatang mag-decide sa bagay na 'yan, I just wanted to say that I like you for Alas. But I don't like my cousin for you kasi sinasaktan ka n'ya at alam kong mas masasaktan ka pa. Pero you both decided I don't have right to stop you two. Welcome to the family, Thalia." nangilid ang luha ko ngunit ngumiti na rin ako sa kaniya as we hug each other. 

Hinatid pa niya ako ng tingin habang nagmamaneho ako paalis.