Habang abala ako sa pagpupunas ng lamesa ay maya't-maya kung naririnig ang mahinang pag-vibrate ng cellphone ko. Ngani-ngani ko itong kunin para masinghalan ko kung sinuman ang tumatawag pero hindi ko pwedeng gawin ang bagay na 'yon dahil kabilin-bilinan ng manager ng restaurant kung saan ako nagta-trabaho na huwag akong gagamit ng cellphone kapag hindi oras ng break ko. Dahil bago pa lamang ako ay kailangan kong magpakitang gilas kaya naman kahit nangangati na ang kamay ko na kuhanin ang cellphone ko ay itinuon ko nalang ang atensyon ko sa pagpupunas ng lamesa.
"WHAT THE HELL ARE YOU SAYING GABRIEL!? YOU WANTED A BREAK UP!?" Napatigil ako sa pagpupunas ng lamesa at nakakunot-noo na tumingin sa paligid, nakahinto ang lahat sa restaurant na animo'y mayroon bagay ang nagpatigil sa mga ito. Muli kong sinuyod ang floor kung nasaan kami at hindi kalayuan mula sa kinatatayuan ko ay nakita ko ang isang mestisang babae na nakapameywang habang nakatayo at nakatingin sa lalaking katapat nito. Base sa tindig at kutis ng babae ay mahahalata mo kaagad na nagmula ito sa mayamang angkan. Hindi ko maiwasan na tignan ang sarili ko sa salaming lamesa at kaagad akong nakaramdam ng panliliit at hiya dahil sa hitsura at kulay ko. Magkakasunod akong napabuntonghininga bago ko sunod na tinignan ang lalaki. Kalmado ito at makikita sa mukha nito ang kasiyahan, dahil sa paninitig ko dito ay dagling dumapo ang mga mata ko sa mata nito, puno iyon ng magkahalong pagmamahal at pagod. "ARE YOU DONE CHECKING MY BOYFRIEND OUT!?" Wala akong ideya na ako na pala ang sinasabihan nung babae kaya patuloy lang ako sa paninitig sa kaharap nitong lalaki. "YOU!!" Nagsimulang magtinginan ang mga tao sa akin habang nagbubulungan, saka ko lang napagtanto na ako pala yung sinisigawan nung babae. Napatingin ako sa babae at sa boyfriend nito na kapwa nakatingin sa akin. Puno ng disgusto ang pinupukol na titig sa akin nung babae habang ang boyfriend niya at nakangisi lang sa akin. Kaagad na nag-init ang pisngi ko dahil sa pagkapahiya. "P-Pasensya n-na," nauutal na ani ko bago ako nagtatakbo palabas para ilayo ang sarili ko sa mas malaki pang kahihiyan. Hinihingal na naupo ako sa bench sa harap ng restaurant. "I told you, she start working." Napa-angat ang tingin ko dahil sa familiar na boses na narinig ko. Hindi ko naitago ang gulat na naramdaman ko dahil nakatayo ngayon sa harapan ko si Doctor Juarez at ang lalaki na isang linggo ko ng hindi nakikita. And it hits me! Isang linggo na pala mula nung nag-usap kami at ngayon na ang itinakdang araw ng pagdedesisyon ko. "It's time." Malamig na sambit ni Rommel. Pinagpawisan ako. Tumingin ako kay Doctor Juarez para humingi ng tulong pero tanging pag-iling lang ang naging sukli nito sa akin. Doon palang ay alam ko ng wala ng pag-asa. Nagmamakaawang binalingan ko si Rommel. "B-Bigyan m-mo p-pa a-ako n-ng i-isa p-pang l-linggo." Pagmamakaawa ko. Tumigas ang expression nito bago madiin itong umiling. Kaagad akong nanlumo dahil sa naging sagot nito sa pagmamakaawa ko. But I refused to accept that kaya naman naglakad ako palapit dito. Habang naglalakad ako ay ramdam ko ang panginginig ng mga binti ko. "B-Bigyan m-mo p-pa a-ako k-kahit i-ilang a-araw l-lang." I insisted, still hoping na pagbibigyan ako nito sa kahilingan ko. Pero sa halip na sumagot ay humakbang ito palapit sa akin. Napaatras ako. "Dad? What are you doing here?" Natigil ako sa pag-atras at napatingin sa nagsalita. It was him! The guy inside the restaurant and he is with her. Bumaling ako kay Rommel pero hindi manlang ito natinag sa mga bagong dating. Sa isipin na hindi ito ang tinatawag nung lalaki ay tumingin ako kay Doctor Juarez pero mariin itong umiling bilang pagtanggi at itinuro si Rommel. "Dad!" Napatalon ako sa malakas na sigaw nung anak ni Rommel. Dahil sa pagsigaw nito ay saka lang tumingin doon si Rommel. Mabilis na kumuyom ang mga kamay ni Rommel habang nakatingin sa anak nito at sa babaeng kasama nito ngayon. "You are with her again." Rommel stated, bakas ang disgusto sa boses nito. Gusto ko ng umalis para makaiwas sa mga ito pero ayaw makisama ng mga paa ko kaya naman nanatili lang akong nanunuod kung paano magpalitan ng sagot ang mag-ama. "Of course I am with her because she is my girlfriend." Dinig ko ang pagpalatak ni Rommel at kahit na nakatalikod ito sa akin ay alam ko na nakangisi ito ngayon. "Girlfriend? You know that you are bound to marry a Chinese woman, not some random lady you picked up at street." Bakit nakaramdam ako ng kirot dahil sa matalim na salita ni Rommel. Pakiramdam ko ay ako ang pinatutungkulan niya sa mga salitang iyon. Kahit wala naman namamagitan sa amin ng anak nito. "Andrea is not just a random girl Dad. I am not like you, who keeps on picking up a gold digger in need!" Muli ay naramdaman ko ang kirot sa puso ko at nadagdagan pa iyon ng sakit dahil sa matalim pero puno ng nang-iinsultong tingin ni Gabriel. "Are you his new pet? I just wanted to remind you that my father is a married man and he is an asshole!" Gabriel shouted before bolting out dragging his girlfriend. Hindi ko alam kung dapat ba akong magsalita after ng encounter na iyon. At kung dapat akong magsalita, hindi ko naman alam kung ano ang sasabihin ko. Kaya naman minabuti ko nalang na manahimik. "I should probably get going. May trabaho pa ako." Tumingin ako kay Doctor Juarez para pigilan ito pero huli na dahil naglalakad na ito palayo. Peke akong umubo para kuhanin ang atensyon ni Rommel. "A-Alis na rin ako, kasi may trabaho pa ako." Paalam ko pero hindi naman ako kumikilos para umalis. Ilang minuto akong naghintay kay Rommel kung may sasabihin ito. Pero nanatili itong tahimik at nakatalikod lang sa akin. Nagbuntonghininga ako at tinutuo na ang paalam ko. Mabagal akong naglakad palayo, pero nakakadalawang hakbang palang ako ay napatigil na ako dahil hindi ko matiis na iwanan itong mag-isa. Mabilis kong tinungo ang kinatatayuan nito at bago pa ito makapag-react ay hinatak ko ito palayo sa restaurant. Malayo na kami sa restaurant nung bitawan ko ito at harapin. "Okay ka lang ba?" Tumitig lang ito sa akin. Gustong pumutok ng ugat sa ulo ko dahil sa hindi nito pagsagot sa mga tanong ko. "Napipi ka naman na yata? Ganon ba katalim yung mga salita nung anak mo para ma-shock ka ng ganiyan?" Kahit siguro ako ay matutulala kapag pinagsalitaan ako ng anak ko. Mabuti nalang at wala pa akong anak na maaaring sumigaw sa akin ng ganon. "I'm cutting your Mom's support." Tama ba ang naririnig ko? Pakiramdam ko ay nabingi ako sa salita nito. I threw him a questioning look. "I specifically gave you a week to decide. I have a timeline to follow. It is you who don't honor that." Umiiling na umatras ako palayo dito. Ramdam ko ang pagragasa ng luha ko dahil sa panlalabo ng paningin ko. "H-Hindi m-mo p-pwedeng g-gawin i-iyan. H-Hindi m-mo p-pa-pabayaan ang n-nanay k-ko." "Malinaw ang gusto kong mangyari at kung hindi mo kayang ibigay ang bagay na iyon ay wala na akong magagawa pa kung hindi ang pabayaan kayo." Matigas na ani nito at naglakad na palayo. Habang naglalakad ito papalayo sa akin, pakiramdam ko ay unti-unti akong nalalagutan ng hininga. "G-Gagawin k-ko n-na, p-pumapayag n-na a-ako h-huwag m-mo l-lang p-pabayaan a-ang n-na-nay k-ko." Sambit ko gamit ang paos at nanghihina kong boses. Halos hindi ko na madiretso ang pagsasalita ko dahil sa matinding pag-iyak. Hindi ko alam kung narinig ba nito ang naging sagot ko dahil dire-diretso lang ito sa paglalakad palayo. Nanlulumo na napaupo nalang ako sa sementadong kalsada habang umiiyak at umaasa na sana ay bumalik si Rommel. Pero umaasa lang ako sa wala dahil halos isang oras na akong nakaupo lang at naghihintay pero walang dumadating. Saktong isang oras ang lumipas ay tahimik na tumayo ako at naglakad papunta sa sakayan ng jeep. Habang naglalakad ako ay walang ibang pumapasok sa isip ko kung hindi ang nanay ko at kung paano ko susuportahan ang pag-gagamot nito. Dahil sa wala ako sa sarili ko ay hindi ko na namalayan na nakarating na ako sa hospital at kasalukuyan na nakatayo sa harap ng kwarto ng nanay ko. "It didn't went great, right?" Napatingin ako kay Doctor Juarez na nakatayo sa tabi ko. Umiling ako dito. "P-Papabayaan mo na ba ang n-nanay ko D-Doc?" "Obligasyon namin bilang doctor ang gamutin ang mga pasyente namin, pero hindi ganon kadali ang bagay na iyon. Wala ng libre sa panahon ngayon Ms. Cabrera." Dahil sa mga salitang binitawan nito ay doon ko napagtanto ang kalagayan ng mga kapwa ko mahihirap. "S-Si Rommel, Doc."' "Bakit si Rommel?" Tanong ni Doctor Juarez, pagkatapos kong banggitin ang pangalan nito. "Pwede mo ba akong ihatid sa kaniya?" Malungkot na pinukol siya nito ng tingin. "Hindi ko alam kung maganda bang ideya ang gusto mong mangyari pero gusto kong ihanda mo ang sarili mo sa maaari mong madatnan sa pagpunta mo doon." Hindi ko alam kung bakit nakakaramdam ako ng kaba sa mga binibitawan nitong salita. "A-Anong i-ibig mong sabihin?" Kabadong tanong ko. "Dumaan siya dito kanina at may kasama siyang babae. About your age I think." Umugong sa aking utak ang mga salita ni Doctor Juarez. Kaagad akong pinanghinaan ng loob pero pilit kong nilabanan iyon sa pamamagitan ng isang ngiti. "Please Doc Juarez, dalhin mo ako sa kaniya." Tanging nasabi ko. Kahit bakas ang pagdadalawang-isip sa mukha nito ay tumango ito. Kaagad kaming tumulak papunta sa condo unit ni Rommel. May kalayuan ito sa probinsya namin kaya naman inabot na kami ng dilim bago narating ang unit nito. Tahimik akong sumandal sa padre habang hinihintay si Rommel na pagbuksan kami. Ilang minuto pa ang lumipas bago bumakas ang pinto at iniluwa si Rommel na tanging tuwalya lang ang nagsisilbing takip sa pang-ibaba nito. "What do you want Juarez?" Nawala ang lahat ng tapang na inipon ko pagkarinig sa baritonong boses nito. "Ikaw na ang bahala sa kaniya." Sagot ni Doctor Juarez Hindi ko naintindihan ang sinabi ni Doc Juarez. Pero nagkaroon ako ng ideya nung hilahin ako nito paalis sa pinagsasandalan ko at itulak ako palapit kay Rommel. Kaagad akong sinalo ni Rommel at kaagad kong naramdaman ang pag-iinit ko dahil sa paglapat ng hubad nitong katawan sa akin. "Enjoy!" Nanunuya pang ani ni Doc Juarez bago kami iwan. "What are you doing here?" Hindi ko alam kung bakit ako pinanginginigan ng katawan. "D-Dahi-" "Babe, what took you so long?" Hindi ko natapos ang dapat sana'y sasabihin ko dahil sa pamumutol ng isang malambing na boses. Napatingin ako sa pinanggalingan niyon at kaagad akong nahiya sa sarili ko pagkakita ko sa ayos at hitsura nito. "Who is she?" May pagtatakhang tanong ng babae. Naglaro sa isipan ko ang mga sinabi ni Doc Juarez sa akin bago kami magpunta dito. Ito na marahil ang babae na tinutukoy nito kanina na kasama ni Rommel. "P-Pasensya na, nakaabala ako inyo." Kumawala ako sa pagkakahawak ni Rommel, pero hindi ako nito hinayaan. Sa halip ay mas humigpit pa ang hawak nito na para bang gusto akong saktan. "Get out!" Natulala ako dahil sa galit na sigaw nito at ang mga sumunod na nangyari ay tumatakbo na ang babae palabas ng unit ni Rommel. "You too. Get out." Utos nito sabay bitaw sa akin. Madiin akong umiling habang sinasalubong ko ang galit nitong titg. "Hindi ako aalis." Puno ng pinalidad na sagot ko. "Then you are up to the consequences of defying me." Puno ng pagbabanta na sambit nito. Nanghahamon na tinitigan ko ito para itago ang malakas na pagkabog ng dibdib ko. "Kahit ano pa ang kapalit ng pagsuway ko sa iyo ay handa akong tanggapin." Pagtatapang-tapangan ko kahit ang totoo ay dinadaga na ako. Ngumisi ito at kaagad akong hinila papasok. Pagpasok sa loob ng bahay ay itinulak ako nito pahiga sa sofa at kaagad na kinubabawan. "I am going to make you regret coming back here." Sambit nito at kaagad na sinakop ang bibig ko."Are you sure that you are up for the consequences? You know, there's still time if ever you changed your mind." Napaisip ako at napatanong sa sarili ko kung handa na nga ba akong pasukin ang ganitong mundo? Malaking tulong sa pamilya ko ang ibabayad nito pero malaking dagok din ito dahil maaari akong makulong. Habang nag-iisip ako ng dapat na isagot sa tanong nito ay biglang pumasok sa utak ko ang imahe ng anak nito na nakatingin sa akin na puno ng pandidiri. Nanigas ako. "Sto-!" Napatigil ako sa pagsigaw at tangkang pagtulak dito nung mukha naman ng nanay ko na nagmamakaawa ang lumitaw sa isip ko. 'Anong nangyayari sa akin?' "Do you want me to stop?" Tanong ni Rommel at tumigil sa paghalik sa hita ko. Hindi ako kumibo dahil tinitimbang ko pa ang sitwasyon. Pero nakarinig ako ng pagbuntonghininga kaya tumingin ako dito at nakita ko itong lumalayo sa akin. Kaagad akong naalarma, kaya bago pa akong makapag-isip ng tama ay hinawakan ko ang ulo nito ay iginiya iyon
KINABUKASAN "We're here! Get out." Pagkarinig ko sa sinabi nito ay mabilis kong inayos ang sarili ko at naghanda ng lumabas ng sasakyan. Pero palabas na sana ako nung hawakan nito ang braso ko para pigilan akong umalis. "I'm picking you up tomorrow 6 AM sharp. Make sure you bring enough clothes." Nagtatakang tinignan ko ito. "May pupuntahan ba tayo?" Puno ng pagtatakang tanong ko. Wala akong alam na pupuntahan at wala din akong nakaplano na pupuntahan. Ang tanging gusto ko lang gawin sa ngayon at sa mga susunod na araw ay ang manatili sa tabi ng nanay ko na ngayon ko palang magagawa simula nung nakilala ko si Rommel. "Did I gave you permission to ask question?" Napalunok ako ng sarili kong laway dahil sa talim ng boses nito. Dahan-dahan akong umiling bilang sagot. "You don't get to speak without my permission. DO YOU UNDERSTAND?" Paalala nito na pinagdiinan ang tatlong huling salita. Wala akong magawa kung hindi ang tumango dahil alam ko na maaaring malagay sa k
GABRIEL TAN POINT OF VIEW "My girlfriend or racing?" Tanong ko sa aking isipan. Marami ang hindi nakakaalam pero isa akong champion racer. Racing is my first love and my first heartbreak because my parents don't support it. At ngayon ay pinapapili ako between the two things that I love. Nilagok ko ang alak na natitira sa bote na hawak ko. I am in a bar right, dito ako idinala ng mga paa ko pagkatapos ng pag-uusap namin ni Mommy. More like pagtatalo ang nangyari and that's pretty common para sa pamilya namin. Pagkaubos ko ng isang bote ng beer ay nakulangan ako kaya naman sinenyasan ko ang waiter na magdala pa ng alak. Kaagad naman sumunod ang waiter at pumasok sa kitchen area. Habang hinihintay ko ang pagdating ng order ko oy iginala ko ang paningin ko sa mga nagsasayawan sa dance floor. Na-i-enganyo ako na gayahin ang mga ito sa ginagawang pagpapakasaya. Pero napigilan ako ng sitwasyon ko. I am the son of the biggest business tycoon in the Philippines, maaari akong makuhana
ROMMEL POINT OF VIEW Palabas na kami ng parking lot nung biglang may humarang sa harapan ng kotse ko. Mabilis akong kumilos para tapakan ang break at kaagad namang umangil ang sasakyan ko ng dahil doon. "ROMMEL!" Dinig kong puno ng takot na sigaw ni Rozelle. Napatingin ako dito at kaagad akong naawa dahil sobrang putla nito at mahigpit na nakakapit sa handle ng pintuan. "Calm down." Pagpapakalma ko dito. Sinigurado ko na kalmado na ito bago ako lumabas para komprontahin ang humarang sa amin. Pero pagkalabas ko ng sasakyan para harapin ang lalaki ay halos hilahin ko rin pabalik ang katawan ko nung makilala ko ang kaharap ko. "Where is she Dad!?" Sigaw ni Gabriel. Nakita ko sa mga mata nito ang matinding galit. Nakaramdam ako ng pagkabahala dahil madadagdagan na naman ang mga bagay na ikagagalit sa akin nito. "What are you talking about?" Nagmamaang-maangan na tanong ko. Sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko ang pagyuko ni Rozelle, bagay na ipinagpasalamat ko dahil malaki
ROZELLE LYNN POINT OF VIEW Napabuntong hininga nalang ako sa panunuod ko sa naglaho ng sasakyan ni Rommel. Nang muling pumasok sa isipan ko ang dahilan ng pagmamadali nitong umuwi. "Rozelle, anong ginagawa mo!?" Frustrated na tanong ko sa sarili ko. Ilang beses akong nagbuntonghininga bago ako tumayo. Pero bago pa ako makatayo ay isang matipunong kamay ang humawak sa braso ko para alalayan ako. Mabilis na dumapo ang tingin ko dito at kaagad akong nahiya sa hitsura ko nung nakita ko na si Doctor Juarez ang umalalay sa akin. "Nasaan si Rommel?" Tanong nito habang gumagala ang tingin sa malawak na parking lot. Muli na naman akong napabuntong hininga. Tinulungan ko ang sarili ko na makatayo ng tuwid at nung nakatayo na ako ng maayos ay lumayo ako dito at pinagpagan ko muna ang pwetan ko. "What's wrong?" Puno ng pagkabahalang tanong nito. "May nangyari sa bahay nila. Kaya kinailangan nitong umuwi." Malungkot na paliwanag ko. Nagbuntonghininga ito. "Ganon ba? Tara na at
ROZELLE POINT OF VIEWHindi na maipinta ang mukha ni Andrea pagkatapos kong sambitin ang pangalan ng boyfriend nito."How dare you mentioned my boyfriend's name!?" Nanggagalaiti sa galit na sigaw nito. But my eyes is fixed on Gabriel's direction. Puno ng galos ang mukha at braso nito, bagay na hindi ko napansin kaagad kanina."A-Anong n-nangyari s-sayo?" Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ganito nalang ang pag-aalala na nararamdaman ko. Am I in love with him? Or I am just guilty because I know that I am the reason why their family is falling apart.Tumigas ang expression ni Gabriel at nagdilim ang tingin sa akin. Bakas sa mga mata nito ang kagustuhan na saktan ako.Napaatras ako dahil sa sobrang takot. "A-Alis n-na a-ako." Natatarantang sambit ko at saka ako nagtatakbo palayo."You bitch! I am not done with you!" Dinig kong sigaw ni Andrea pero hindi ako nag-abala na tumingin dito. Patuloy lang ako sa mabilis na pagtakbo para maghanap ng pagtataguan, pero wala akong m
ROZELLE POINT OF VIEWMahabang katahimikan ang namutawi sa pagitan namin ni Rommel pagkaalis ni Gabriel."R-" I tried to call his name pero hindi ko naituloy ang pagtawag ko dito. Itinikom ko ang bibig ko at ilang beses na lumunok."So my Son, huh?" Panimula nito sa nanunuyang boses habang dismayadong nakatingin sa akin.Umiling ako at pinakiramdaman ang sarili kung maayos na ako. Nung nasigurado ko na kaya ko ng tumayo ay tumayo ako at humakbang palapit dito."H-Hindi ito kagaya ng iniisip mo." Sagot ko. Humakbang ito paatras na naging dahilan para tumigil ako sa paghakbang palapit dito."It is not what I think it is? Yeah, because it is what I saw." Madiing sagot nito, bago galit na inilang hakbang ang pagitan namin. Rommel stood one hundred eighty two centimeters and he has long stride kaya naman hindi na ako nakapag-react nung nakalapit ito sa akin.Hinawakan nito ang braso ko. Hawak na walang pag-iingat at may intensyon na makapanakit.Ibayong sakit ang naramdaman ko at pakiram
"Intensyon ko na sirain ka kagaya ng pagsira mo sa mga magulang ko at magsisimula lang iyon paglabas natin ng hospital na ito." Who would have thought na makakaya akong saktan ng mga salita lang. At sino rin ba ang makakapagsabi na ito na ang huling pagkakataon na mararanasan ko ang maging masaya. Dahil pagkalabas namin ng hospital ay padarag akong itinulak ni Gabriel sa backseat ng kotse nito na nakaparada sa harapan ng hospital. Hindi ako sigurado kung coincident lang ba na nakaparada ang sasakyan nito sa harap ng hospital or sinadya na ilagay ito dito. Either way ay hindi ako pwedeng magtagal dito dahil may usapan kami ni Rommel. Ayokong mag-isip ito ng hindi maganda at maging dahilan iyon para hindi nito suportahan ang nanay ko. "Saan mo ako dadalhin? Hindi ako maaaring magtagal dahil may kailangan pa akong gawin." Tanong ko habang pinapanood ko itong sumasakay ng sasakyan. Naupo ito sa tabi ko at kaagad na dinakma at piniga ang pisngi ko. "Hindi ikaw ang makakapagsabi ku
ROMMEL POINT OF VIEW "Don't be like this Morticia!" Sigaw ko at dali-dali akong nagtatakbo palabas ng kwarto. I don't mind if I'm complete naked, gusto ko nalang itong mahabol at ng makausap ko ito ng maayos. Besides wala naman ibang nag-stay dito maliban sa aming dalawa. "Morticia!" Sigaw ko nung nakita ko ito sa kalahatian ng hagdan pababa sa first floor. Hindi nito pinansin angc pagtawag ko kaya naman mas binilisan ko nalang ang pagsunod dito para maabutan ko ito. Nasa unang palapag na nung naabutan ko ito. Mabilis kong hinawakan ang kamay nito para pigilan ito na tangka na yatang umalis. "Let go." Madiin na utos nito. Umiling ako at bago pa ito makatugon ay hinila ko ito sa isang sulok at padarag na sinandal sa pader. Ngumisi ito at pinakatitigan ako. "What do you have in mind?" Nang-aakit na tanong nito. Saka ko lang napagtanto ang posisyon naming dalawa. Mabilis ko itong binitawan. "Why?" I ask sa halip na patulan ang pang-aakit nito. Bagot na tumingin ito sa akin
GABRIEL POINT OF VIEW "Fvck this!" Galit na ibinagsak ko ang baso ng alak na walang laman sa bar counter. Kaagad na lumapit ang barista sa akin at tinanong ako. "Another one sir?" Tinignan ko muna ito bago ako tamad na tumango. I don't know kung bakit ako umiinom. It can't be because of that girl. She is nothing to me. Habang hinihintay ko ang alak na inorder ko ay inabala ko nalang muna ang sarili ko sa panunuod sa mga nagsasayaw sa dance floor. Habang nakapirmi ang mga mata ko sa kumpol ng tao ay para kong nakita si Rozelle. Ipinilig ko ang ulo ko at kaagad akong nag-iwas ng tingin. Nakaramdam ako ng pagka-irita dahil naalala ko na naman ang pagtatalo namin kanina kaya naman binalingan ko nalang ang barista. "Where is my drink!" May kalakasan ang boses na ani ko. Natatarantang itong lumapit at saka ibinaba ang alak na inorder ko. Dahil nga sa natataranta na ito ay aksidente nitong natapon ang alak causing everyone to look at us. Napatayo ako para umiwas na mabasa
ROMMEL POINT OF VIEW "Wow! I can't believe that you guys were looking for me? I'm flattered." Hearing her mocking voice. Makes me questioned why I married her. But it happened and it is something the I cannot change. "Where is she?" Juarez ask. Although I was about to ask the same question. I patiently waiting for her answers but it didn't came. Instead she smile at us or at least me and start walking towards my directions. "Where did you take her?" I sound annoyed but her smile didn't falter. If there's a changes it actual went the opposite. Her smile grew wider but I can see in her eyes that she is not pleased. And that is the reaction I wanted to see. "Do you really love her that much?" I became silent. I couldn't find the right words. Do I love Rozelle Lynn? A question that creeps inside my head. I wanted to shook my head but there is something in my heart that is poking and saying that I love Rozelle. "Where is she?" I repeated. She sat beside me and I
ROZELLE POINT OF VIEW I wasn't eavesdropping. I swear hindi ko narinig na tinawag nitong bebi ang kausap. Mabilis kong natutop ang bibig ko at nagmamadali akong umalis sa tapat ng kwarto ni Gabriel. Nevermind na sa katawan kong masakit pa rin ngayon. Ang importante ay makalayo ako sa kwarto nung hoodlum na iyon. God sorry, curious lang po ako. Hinihingal na naupo ako sa pang-isahang sofa. Sakto naman na malakas na bumukas ang pinto ng kwarto ni Gabriel. Hindi nagtagal ay may malakas at mabilis na yabag ang papalapit sa gawi ko. "What are you still doing here?" Tanong nito. Para bang gulat na gulat ito na makita ako. Umirap muna ako sa kawalan bago ko ito hinarap. Peke akong ngumiti dito. "Nakalimutan mo na ba na kailangan mo akong ihatid sa tutuluyan ko?" Nakangiti pa rin na sagot ko. Ngumiwi ito at nandidiring tumitig sa akin. "What makes you think na ihahatid kita? Sino ka ba?" Nakataas ang kilay na tanong nito. Sinamahan pa nito ng pagtingin sa akin mula ulo hangga
ROZELLE LYNN POINT OF VIEW KUNG SINO MAN ANG NAKA-IMBENTO NG TERM NA LANGIT NA 'YAN AY HA-HUNTINGIN KO! BWISET! "Aray! Aray! Aray!" Parang gusto ng kumalas ng mga buo ko sa katawan ko dahil sa sobrang sakit nito. "Arte para 'yan lang nasasaktan ka na!" Masamang tingin ang ipinukol ko sa talipandas kong kaharap. Habang nakatingin ako dito ay naalala ko na naman ang mga nangyari. Dahil don ay parang gusto ko itong saktan. "Sa paraan mo ng pagkakatitig ay parang gusto mo akong hubaran ah! Magpahinga ka muna para may lakas ka mamaya sa round four." Mas lalo yatang nagdilim ang paningin ko sa sinabi nito. Kasabay rin non ay para akong bulkan na malapit ng sumabog. "Hubaran!? Baka balatan ng buhay!" Singhal ko. Hindi ko kaagad napuna ang mga huling salita na binitawan nito. Mabilis na nanlaki ang mga mata ko. "Anong round four ang pinagsasasabi mo!?" Nanlilisik ang mga mata na tanong ko. Humalakhak ito! "Oo round four dahil marami ka pang dapat na linisin bago ka ma
ROZELLE LYNN POINT OF VIEW Nangyayari ba talaga ito? Him hugging me? Para akong nananaginip habang tinatahan ako nito. Pero mabilis akong natauhan. Itinulak ko ito at saka ako nagmamadaling umalis. Humalo ako sa mga tao na naglalakad na din palabas ng eroplano. Habang naglalakad ako palabas ay dinig na dinig ko ang malakas na halakhak ni Gabriel. Yumuko ako ng husto para hindi ako nito mapansin, but I doubt na susundan ako nito. I mean I am someone who he don't waste his time. Pero dahil sa halakhak nito ay natagpuan ko ang sarili ko na nakayuko ng husto habang naglalakad. Mas binilisan ko ang paglalakad kaya naman nung nakalabas ako ng eroplano at walang Gabriel na nakasunod sa akin ay halos magbunyi ako. Nakahinga ako ng maluwag-or not. Dahil paglabas ko ng eroplano ay para akong bata na nasa ibang dimension. Umikot ako ng hindi umaalis sa kinatatayuan ko para tignan ang lugar. Pero sa pag-ikot ko ay mas napagtanto ko na sobrang layo ko na. "Lost?" Mabilis akong tuming
ROZELLE POINT OF VIEW "Wow! I didn't know that you guys are out in public now!?" Ang pinaka huling bagay na gusto ko mangyari ay ang malathala sa publiko ang namamagitan sa amin ni Rommel. Pero hindi hinahayaan ng maykapal na mangyari iyon dahil kahit saan ako lumingon ay may nakakakilala sa amin. Lalo na kay Rommel. He is an entrepreneur and a business tycoon kaya maraming tao ang nakakakilala dito. At isa na nga ang babae na nakatayo sa harapan namin. She is looking at the two of us furiously. Kusang kumilos ang kamay ko para kumapit sa braso ni Rommel dahil sa takot. Nakita ko ang pagtataas ng kilay ng babae habang nakamata sa kamay ko. "What are you doing here?" Walang emosyon ang boses ni Rommel nung tanungin nito ang babae. Naku-curious ako, gusto kong tanungin ang pangalan ng babae pero ayoko naman na mabaling ang atensyon nito sa akin. Habang nakatitig ako sa babae ay nakita ko kung paano nito ngisihan si Rommel na para bang matagal na ang mga itong magkakilala.
ROZELLE LYNN POINT OF VIEW "Bakit ka nandito? Hindi mo ba naisip na maaaring mapahamak ang buhay ng nanay ko!?" I couldn't help but snapped at him. Ngumisi ito. Natauhan ako. I am not supposed to tell anything about my deal with Ms. Tan and now naibulalas ko ito sa asawa pa mismo nito. "Lumabas din ang totoo." Komento nito. Umakto ako na parang hindi ko alam ang sinasabi nito. "Anong ibig mong sabihin?" Pagkakaila ko. He smirked. "Huwag kang umakto na para bang hindi mo alam. Did you know that I can sue you for breaching our contract?" Napakurap-kurap ako. Is that possible? I couldn't help but ask myself. Mukhang napansin nito ang tanong sa aking mukha kaya tumango ito. "Anong gusto mo?" Wala ng pag-asa na tanong ko. Ngumiti ito ng matamis at saka hinaplos ang pisngi ko. Tinangka kong umiwas pero parang may lubid ang pumipigil sa akin na gawin iyon. Kaya naman pinanatili ko ang titig ko dito. "I want you." Maikling sagot nito. Umiirap ako. "Alam
GABRIEL POINT OF VIEWMabilis na itinulak ko si Jolina palayo sa akin."Why did you do that?" Hindi ko napigilan ang magtaas ng boses. Mabilis na namula ang mukha nito sa pagkapahiya bago magkakasunod na napailing."I'm sorry Gabriel. I didn't know what's got into me." She said apologetically while reaching out to me. Iniwas ko ang kamay ko bago ako umiling dito. "It's fine. Just don't do that again." Sagot ko at umayos na ako ng upo.Namutawi ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. Pero ramdam ko na may gusto itong sabihin sa akin dahil sa mga pag-buntong hininga nito. "Gab-!" Hindi nito natapos ang sasabihin dahil sa bigla kong pagharap. "I have a girlfriend!" I announced cutting her off.I didn't mean to cut her off. Pero kung hindi ko gagawin iyon ay aasa lang ito na may chance pa na magkabalikan kami. I maybe sound conceited but I felt it. She still has feelings for me.Bumuka ang bibig nito pero sumara rin kaagad. Pakiramdam ko ay may gusto itong sabihin pero hindi nito a