Slave Of A Heartless Demon

"Please, tama na, hi-hindi ko na kaya," nanginginig ang boses na turan ko sa lalakeng nasa harap ko.May hawak itong sinturon at akmang hahampasin na naman ako. Sobrang sakit sa pakiramdam. Hindi dahil sa pisikal na sakit, kun'di sa isiping ang lalakeng nananakit sa'yo, ay ang lalakeng buhay mo. Gusto ko nang sumuko.Sapagka't masyado na akong pagod. Pero hindi ko magawa. Naguguluhan ako. Ako daw ang may kasalanan kung bakit nagkaganito siya. Kung bakit naging demonyo siya. Dahil ako daw ang  rason kung bakit namatay ang pinakamamahal niyang si Solenn. Maybe I deserved to be treated like this. Hilam sa luha ang mga mata ko nang dakmain niya ako sa leeg. Galit. Sobrang galit ang nakikita ko sa mga Mata niya. Tikom ang bibig at nanginginig sa galit. "If only I could kill you matagal ko nang ginawa!"

{Yna's POV}   ••••• ISANG malaking back pack ang in inihagis ni Hace sa harapan ko.Nagtataka man ay pinulot ko iyon at dahan-dahang napatingin sa kan'ya.Akmang magtatanung ako nang magsalita siya. "We need to go somewhere. 'Yung tayong dalawa lang." Ma-awtoridad na sabi niya na mas lalong nagpalalim ng gitla sa noo ko. "A-anung ibig mong sabihin H-hace?" Kinakabahan ako sa ngayo'y nakikitang ngiti sa labi niya. Ngiti na para bang may binabalak siya. "Hindi mo ba ako narinig? O nagbibingi-bingihan kalang?! Sabi ko may pupuntahan tayo! Kaya iligpit mo 'yung mga damit na dadalhin ko, tanga!" Napaurong ako. Ayan na naman siya. Lumalabas na naman ang mga sungay niya. Pero hindi ka dapat matinag Yna. Hayaan mong isipin niyang hindi ka takot masaktan ulit.

 {Yna's POV}  Hindi ko alam pero umiiyak na ako. Ni hindi ko ito napansin. Parang bigla akong nawala sa sarili sa nakita kong pag-aalala ni Hace para kay Venice. Inalalayan niya'ng tumayo si Venice na halata namang nag-iinarte lamang.  Nagitla ako nang biglang lumingon si Hace sa gawi ko. Nakatiim ang bagang at nakikita ko ang galit niya sa mga mata. Bahagya akong napa-atras nang makita kong humakbang siya papalapit sa kinaruruonan ko. Ayuko.Ayukong saktan niya ako sa harap ng maraming tao. Kaya naman kaagad akong tumakbo. Hinihingal na narating ko ang parte ng resort kung saan may mga matatarik na batuhan. Wala masyadong tao dito. Hilam na sa luha ang magkabilang pisngi ko.  Bakit ang sakit? Ang sakit lang isipin na wala manlang pakialam si Hace sa'kin? Bakit hindi pa ako nasanay gayong ilang beses na n'yang 'pinaramdam sa'kin na wala talaga akong kahala-halaga sa kan'ya.

 {Hace's POV}  Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ang boses na 'yun.Napalingon ako at 'dun ko napagtanto na wala si Yna sa likuran ko.'San naman kaya nagsusuot ang b'wesit na babaeng 'yun?Nagpalinga-linga ako sa masukal na damuhan pero wala talaga siya. "Nakita n'yo si Yna?!" Pasigaw na tanung ko sa mga kasamahan na kasalukuyang nagpapahinga.Nagkatinginan ang mga ito at napailing. "Damn that woman." Pabulong na mura ko.Bini-b'wesit talaga ako 'nun.Hindi na ako nagpaalam pa sa mga kasamahan at agad na binay-bay ang daan pabalik.Malilintikan na naman sa'kin 'yun oras na makita ko s'ya. --- NARATING ko na ang bahagi ng sangang daan ngunit wala parin ito.Kumunot ang noo ko sa kakaisip kung 'san na ito ng lupalop ng isla nagsuot.I don't know

 {Hace's POV} FLASHBACK It's Solenn's birthday, kaya excited akong gumising. May surpresa kasi ako sa kan'ya. Pa kanta-kanta pa ako habang pinupunasan ng tuwalya ang katawan ko. Kakatapos ko lang maligo at mabilis na nagbihis dahil sa sobrang atat ko na makita 'yung girlfriend ko. I was about to leave my room nang tumunog ang telepono. Agad naman akong napatingin 'dun at nagdalawang isip kung sasagutin ko ba 'yun o hindi. Sa huli ay pinili kong damputin 'yun at sinagot. Dahilan upang maguho ang mundo ko. It was Vin. Solenn's younger brother. At 'yung ibinalita niya ang pinakamasakit na news na narinig ko sa buong buhay ko. Unti-unti kong nabitawan ang telepono at napa-atras.Napapailing ako pagkuwa'y napaupo sa kama. "No, this cant be.." Nanginginig ang boses na usal ko. "NO!" Sigaw ko na napapasabunot pa sa buhok kong medyu basa pa. Agad