GABRIEL TAN POINT OF VIEW
"My girlfriend or racing?" Tanong ko sa aking isipan. Marami ang hindi nakakaalam pero isa akong champion racer. Racing is my first love and my first heartbreak because my parents don't support it. At ngayon ay pinapapili ako between the two things that I love. Nilagok ko ang alak na natitira sa bote na hawak ko. I am in a bar right, dito ako idinala ng mga paa ko pagkatapos ng pag-uusap namin ni Mommy. More like pagtatalo ang nangyari and that's pretty common para sa pamilya namin. Pagkaubos ko ng isang bote ng beer ay nakulangan ako kaya naman sinenyasan ko ang waiter na magdala pa ng alak. Kaagad naman sumunod ang waiter at pumasok sa kitchen area. Habang hinihintay ko ang pagdating ng order ko oy iginala ko ang paningin ko sa mga nagsasayawan sa dance floor. Na-i-enganyo ako na gayahin ang mga ito sa ginagawang pagpapakasaya. Pero napigilan ako ng sitwasyon ko. I am the son of the biggest business tycoon in the Philippines, maaari akong makuhanan ng larawan at gamitin ito sa masama. Ayokong madagdagan ang hindi namin pagkakasunduan ng ama ko. Sa gitna ng panonood ko ay nasagi ng tingin ko ang isang familiar na babae. It was her! The girl at the restaurant earlier. Nasa gitna ito ng dance floor pero hindi ito nagsasayaw. Mas mukha pa itong iritable at palinga-linga. Siguro ay naghahanap ng dadaanan para makaalis sa kumpol ng tao. Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin but I found myself walking towards her. Mabagal pa ang lakad ko dahil medyo umi-epekto na ang alak na nainom ko sa sistema ko. Pero nung nakita ko ito na nakalusot na sa dagat ng tao at kasalukuyan ng naglalakad palabas ng bar ay nagmadali na ako. Sinundan ko ito hanggang sa makarating kami sa parking lot kakasunod ko dito. Bumagal ang lakad ko nung dahan-dahan itong huminto sa tapat ng isang Honda Civic. "Kanina ka pa nakasunod sa akin. May kailangan ka ba?" Nagulat ako dahil akala ko ay hindi nito napapansin ang pagsunod ko. Pero mukhang mas malakas ang pakiramdam nito. Dahan-dahan itong humarap sa 'kin at nakita ko ang pagbakas ng gulat sa mga mata nito. Hindi siguro nito inakala na ako ang sumusunod. Dahil sa kaharap ko ito ngayon sa malapitan ay ngayon ko lang na-realize na maganda pala ito. Sa kulay nitong kayumanggi ay bumagay ang singkit nitong mga mata at mahaba nitong buhok. "Ikaw na naman. Ano ang kailangan mo?" Mahinang tanong nito at saka luminga-linga sa paligid. Ginaya ko ang ginawa nito at nung nakita ko na walang tao ay ibinalik ko ang tingin ko dito pero napakurap-kurap ako dahil wala na ito sa kinatatayuan ko. "Damn it!" Mura ko at dahil wala na ito ay bumalik nalang ako sa bar. ROZELLE LYNN POINT OF VIEW "Muntik na ako dun ah!!" Bulalas ko. Nakahinga ako ng maluwag habang tinatanaw ko ang anak ni Rommel na naglalakad papasok sa bar. Hindi ko alam kung ano ang plano ng batang iyon pero kailangan kong mag-ingat dahil maaari akong mapahamak kapag nalaman nito ang sikreto ko. "What are you doing?" "AY KABAYO!" Sigaw ko kasabay ng pagtalon ko palayo dahil sa pinaghalong gulat at takot. Tinignan ko ang nagtanong pero wrong move. Halos hilahin ko ang naninigas kong katawan palayo sa dalawang tao na nasa harapan ko. "Anong nangyari sayo?" Natatawang tanong ni Doctor Juarez. Tinignan ko si Doctor Juarez, puno ng pagka-aliw ang mukha nito. Ibang-iba kay Rommel na seryoso at walang kahit anong emosyon ang makikita sa mukha. "A-Ah, e-eh." Tanging naisagot ko. Gusto kong batukan ang sarili ko dahil para akong criminal na na-corner. Umigting ang panga nito. "Mauna ka na sa loob Juarez, may pag-uusapan lang kami." Malamig na utos nito. Tinignan ko si Doctor Juarez na nagkibit-balikat pero humakbang din paalis. Ilang beses akong napalunok bago ko hinarap si Rommel. Pero sa pagharap ko ay siya namang paghila nito sa akin. Mabilis na kumabog ang dibdib ko nung mapagtanto ko kung saan ako hinihila ni Rommel. "S-Saan t-tayo p-pupunta?" Tanong ko kahit may idea na ako. Hindi ito sumagot at nagpatuloy lang sa pagkaladkad sa akin. Ilang minuto ang lumipas ay tumigil ito at walang sabi-sabi na isinandal ako sa pader. He pinned me against the wall. Napangiwi ako dahil sa sakit ng pagtama ng likod ko sa pader. "A-Anong g-g-gawin m-mo?" Nauutal na tanong ko. Ngumisi ito and before I know it, nakatalikod na ako dito at naglalabas-pasok na ang kahabaan nito sa aking lagusan. "I don't want to see you in this kind of place!" Madiin na sambit nito. Ramdam ko ang madiin nitong pagbayo sa akin na nagdudulot ng sakit. Kumuyom ang kamay ko na nakatukod sa pader. "H-Huwag!" Pigil ko dito. Pero sa halip na tumigil ay mas lalong dumiin ang ginagawa nito. Napangiwi ako at isa-isang tumulo ang luha ko. I felt violated and humiliated. Pero sa kabila non ay ramdam ko ang sensasyon na unti-unting lumulukob sa sistema ko. "Ahhh, please..." Daing ko na hindi ko na alam kung para ba patigilin ito o para utusan ito na mas bilisan ang pagbayo. "You like this huh? Being fvcked outside?" Tanong nito at itinaas ang isa kong binti. "D-Don't, p-please." Muli ay ani ko na may kahalong halinghing. "Don't what?" Tanong nito. Patuloy lang ito sa paghugot-baon sa lagusan ko. "P-Please R-Rommel ahhh..." Malakas na daing ko. 'Hey, did you hear that?' Asked by someone. 'Yeah, I think someone needs help.' Sagot ng isa na naman boses hindi kalayuan sa amin. Kaagad akong binalot ng magkahalong kaba at excitement at nakaapekto ito sa muscle control ko. "Shit Rozelle, you're so tight!" Puno ng pagnanasang bulong ni Rommel at mas binilisan ang pagbayo. "Ahhh!" Mabilis na tinutop ko ang bibig ko dahil nakarinig ako ng magkasunod na pagsinghap. "R-Rommel, m-may t-tao." Wika ko at bahagya ko itong tinulak palayo pero ibinaba nito ang binti ko at mahigpit na hinawakan ang baywang ko. "If you don't shut up, they will see us." He hissed. Kinagat ko ang pang-ibaba kong labi para pigilan ang sarili kong dumating o magsalita. Pero para akong pinaglalaruan ni Rommel dahil naramdaman ko ang kanang kamay nito na gumagapang papunta sa harapan ko. And the next thing I knew. Pinipiga na nito ang cl*t ko. "P-Please." Pagmamakaawa ko. Ramdam ko na ang nalalapit kong pag-abot sa r***k. "You're a little sensitive in here." Puno ng kasiyahan na bulong nito at mas diniinan ang pagpiga sa cl*t ko. "Oh god!" Malakas na daing ko at tuluyan nga na sumabog ang aking orgasmo. Inalis ni Rommel ang isang kaliwang kamay sa baywang ko at buong pwersa na inulos ang pagkabab*e ko. "Ohh... Rozelle..." Daing nito at mas bumilis at lumakas ang pagkilos. Ang sumunod kong naramdaman ay ang pagdaloy ng mainit na likido sa sinapupunan ko. Nangining at nanghina ang katawan ko dahil don. Kaagad naman akong sinalo ni Rommel at binuhat. "Saan tayo pupunta?" Nanghihinang tanong ko. Pakiramdam ko ay na-drain ako sa ginawa namin ni Rommel. "Home." Maikling sagot nito. MEANWHILE Tahimik na lilinga-linga si Doctor Juarez sa entrance ng bar habang simusimsim sa baso ng alak na hawak nito. "Nasaan na kaya yung dalawang iyon? " Tanong niya sa sarili. "Mind if I sit here?" Mabilis na bumaling ang ulo ni Doctor Juarez sa pinanggalingan ng boses. Kaagad na lumiwanag ang mukha nito pagkakita sa paborito niyang anak ni Rommel. "Yo! What are you doing here!?" Malakas na tanong nito. Napangiwi ang panganay na anak ni Rommel at naupo sa katapat na sofa bago nakangising itinaas ang pang-limang bote ng alak na hawak. "Problem?" Tanong ng doctor. Umiling ang panganay na anak ni Rommel. "Are you alone?" Tanong nito. Tipid na umiling si Doctor Juarez. "Kasama ko yung Daddy mo pero may kinausap lang sa labas." Natahimik ang panganay na anak ni Rommel na kaagad na ikinataka ni Doctor Juarez. Pero mabilis na nanlaki ang mga mata ni Doctor Juarez nung napagtanto nito ang sinabi. "Gabriel-!" Hindi na nito natapos ang sasabihin dahil nagmamadaling tumayo at tumakbo palabas ng bar ang anak ni Rommel. Maraming tumatakbo sa isipan ng anak ni Rommel pero ang nangingibabaw sa lahat ng iyon ay yung babae na nakita niya kanina.ROMMEL POINT OF VIEW Palabas na kami ng parking lot nung biglang may humarang sa harapan ng kotse ko. Mabilis akong kumilos para tapakan ang break at kaagad namang umangil ang sasakyan ko ng dahil doon. "ROMMEL!" Dinig kong puno ng takot na sigaw ni Rozelle. Napatingin ako dito at kaagad akong naawa dahil sobrang putla nito at mahigpit na nakakapit sa handle ng pintuan. "Calm down." Pagpapakalma ko dito. Sinigurado ko na kalmado na ito bago ako lumabas para komprontahin ang humarang sa amin. Pero pagkalabas ko ng sasakyan para harapin ang lalaki ay halos hilahin ko rin pabalik ang katawan ko nung makilala ko ang kaharap ko. "Where is she Dad!?" Sigaw ni Gabriel. Nakita ko sa mga mata nito ang matinding galit. Nakaramdam ako ng pagkabahala dahil madadagdagan na naman ang mga bagay na ikagagalit sa akin nito. "What are you talking about?" Nagmamaang-maangan na tanong ko. Sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko ang pagyuko ni Rozelle, bagay na ipinagpasalamat ko dahil malaki
ROZELLE LYNN POINT OF VIEW Napabuntong hininga nalang ako sa panunuod ko sa naglaho ng sasakyan ni Rommel. Nang muling pumasok sa isipan ko ang dahilan ng pagmamadali nitong umuwi. "Rozelle, anong ginagawa mo!?" Frustrated na tanong ko sa sarili ko. Ilang beses akong nagbuntonghininga bago ako tumayo. Pero bago pa ako makatayo ay isang matipunong kamay ang humawak sa braso ko para alalayan ako. Mabilis na dumapo ang tingin ko dito at kaagad akong nahiya sa hitsura ko nung nakita ko na si Doctor Juarez ang umalalay sa akin. "Nasaan si Rommel?" Tanong nito habang gumagala ang tingin sa malawak na parking lot. Muli na naman akong napabuntong hininga. Tinulungan ko ang sarili ko na makatayo ng tuwid at nung nakatayo na ako ng maayos ay lumayo ako dito at pinagpagan ko muna ang pwetan ko. "What's wrong?" Puno ng pagkabahalang tanong nito. "May nangyari sa bahay nila. Kaya kinailangan nitong umuwi." Malungkot na paliwanag ko. Nagbuntonghininga ito. "Ganon ba? Tara na at
ROZELLE POINT OF VIEWHindi na maipinta ang mukha ni Andrea pagkatapos kong sambitin ang pangalan ng boyfriend nito."How dare you mentioned my boyfriend's name!?" Nanggagalaiti sa galit na sigaw nito. But my eyes is fixed on Gabriel's direction. Puno ng galos ang mukha at braso nito, bagay na hindi ko napansin kaagad kanina."A-Anong n-nangyari s-sayo?" Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ganito nalang ang pag-aalala na nararamdaman ko. Am I in love with him? Or I am just guilty because I know that I am the reason why their family is falling apart.Tumigas ang expression ni Gabriel at nagdilim ang tingin sa akin. Bakas sa mga mata nito ang kagustuhan na saktan ako.Napaatras ako dahil sa sobrang takot. "A-Alis n-na a-ako." Natatarantang sambit ko at saka ako nagtatakbo palayo."You bitch! I am not done with you!" Dinig kong sigaw ni Andrea pero hindi ako nag-abala na tumingin dito. Patuloy lang ako sa mabilis na pagtakbo para maghanap ng pagtataguan, pero wala akong m
ROZELLE POINT OF VIEWMahabang katahimikan ang namutawi sa pagitan namin ni Rommel pagkaalis ni Gabriel."R-" I tried to call his name pero hindi ko naituloy ang pagtawag ko dito. Itinikom ko ang bibig ko at ilang beses na lumunok."So my Son, huh?" Panimula nito sa nanunuyang boses habang dismayadong nakatingin sa akin.Umiling ako at pinakiramdaman ang sarili kung maayos na ako. Nung nasigurado ko na kaya ko ng tumayo ay tumayo ako at humakbang palapit dito."H-Hindi ito kagaya ng iniisip mo." Sagot ko. Humakbang ito paatras na naging dahilan para tumigil ako sa paghakbang palapit dito."It is not what I think it is? Yeah, because it is what I saw." Madiing sagot nito, bago galit na inilang hakbang ang pagitan namin. Rommel stood one hundred eighty two centimeters and he has long stride kaya naman hindi na ako nakapag-react nung nakalapit ito sa akin.Hinawakan nito ang braso ko. Hawak na walang pag-iingat at may intensyon na makapanakit.Ibayong sakit ang naramdaman ko at pakiram
"Intensyon ko na sirain ka kagaya ng pagsira mo sa mga magulang ko at magsisimula lang iyon paglabas natin ng hospital na ito." Who would have thought na makakaya akong saktan ng mga salita lang. At sino rin ba ang makakapagsabi na ito na ang huling pagkakataon na mararanasan ko ang maging masaya. Dahil pagkalabas namin ng hospital ay padarag akong itinulak ni Gabriel sa backseat ng kotse nito na nakaparada sa harapan ng hospital. Hindi ako sigurado kung coincident lang ba na nakaparada ang sasakyan nito sa harap ng hospital or sinadya na ilagay ito dito. Either way ay hindi ako pwedeng magtagal dito dahil may usapan kami ni Rommel. Ayokong mag-isip ito ng hindi maganda at maging dahilan iyon para hindi nito suportahan ang nanay ko. "Saan mo ako dadalhin? Hindi ako maaaring magtagal dahil may kailangan pa akong gawin." Tanong ko habang pinapanood ko itong sumasakay ng sasakyan. Naupo ito sa tabi ko at kaagad na dinakma at piniga ang pisngi ko. "Hindi ikaw ang makakapagsabi ku
ROZELLE POINT OF VIEW "Stay there and don't think about escaping. Because-!" "Because what!?" I snapped. Not letting him to even finish his sentence. Umigting ang panga nito at inilang hakbang lang ang pagitan natin. Dinakma nito ang mukha ko at pwersahan na inilapit sa mukha nito. "Because I don't mind raping you." Pagbabanta nito. I was silent because of fear na baka totohanin nito ang banta na re-rape-in ako. Ngumiti ito at binitawan ang mukha ko. Mabilis na dumapo don ang kamay ko at nagsimula akong masahiin iyon dahil sa pamamanhid. "Marunong ka pa rin naman palang matakot. Mainam iyan para na rin sa ikabubuti mo." Tinapik nito ng ilang beses ang pisngi ko bago umalis. Hinintay ko na makaalis ito at nung wala na ito ay tumayo ako at mabilis na nagtungo sa pintuan. Pinihit ko ang seradura pero hindi ito umikot. Isa lang ang ibig sabihin nito. The door is lock from outside. Kumuyom ang mga kamay ko at nakaramdam ako ng urge na manuntok. I look around the room but ev
GABRIEL POINT OF VIEWPatuloy kami sa mapusok na paghahalikan ni Andrea nung may malakas na kumalampag sa kwarto.Tumigil ako sa paghalik dito at napatingin sa gawin ng pinanggalingan ng malakas na kalampag.Pagtingin ko sa sala ay nakita ko si Rozelle na nakatayo sa gitna at pagala-gala ang tingin sa kabuuan ng lugar ko."WHAT THE HELL IS SHE DOING HERE!?"Nawala ang tingin ko kay Rozelle para balingan si Andrea na nakamamatay na tingin ang pinupukol sa bisita ko."She's my visitor." I answered matter of factly at saka ako lumayo sa girlfriend ko para lapitan si Rozelle.Mabilis na umatras si Rozelle at nakita ko sa reaction nito na handa na itong tumakbo."Pagsisisihan mo kapag umalis ka sa kinatatayuan mo." Pagbabanta ko.Napalunok ito at bumadha ang takot sa mukha. I thought na okay na but what she did shocked me. Mabilis itong tumakbo ito palabas ng bahay."ROZELLE!" Mabilis kong kinuha ang cellphone ko para tawagan ang mga guard sa loob at labas ng subdivision, but when I get a
ROZELLE POINT OF VIEW"I am Morticia Ruth, Gabriel's mother and the wife of the man you are screwing with. Nice to meet the woman who makes my husband moan and groan." This is Gabriel's mother? Ngayong kaharap ko na ito ay nakita ko na kung sino ang kamukha ni Gabriel.Napapalunok na nag-iwas ako ng tingin dito dahil napagtanto ko ang mga huling salitang binitawan nito."Oh dear, don't take your eyes off me. Because I wanted you to see our differences. Your are nothing compared to me."May karapatan ito na sabihin ang bagay na iyon kahit masakit ay wala akong karapatan magalit. Hindi ako tumingin dito kagaya ng gusto nitong mangyari. Nanatili ang tingin ko sa malayo."Tell me dear, how much is my husband paying you?" Kung hindi ko alam ang sitwasyon nito at ni Rommel ay hindi ko maiisip na galit ito dahil para itong anghel maging ang boses nito ay napakalambing.Umiling ako. "Hindi ko alam ang sinasabi mo." Sagot ko.Pagak itong tumawa."Dear, you maybe poor but not dumb. Gabriel
GABRIEL POINT OF VIEW "I'M NOT FOOL!" Galit na sigaw Brenan habang hinahawakan ang nagwawalang si Mr. Reid. Hindi ko alam kung bakit tawang-tawa ako kay Brenan, para kasi itong bata na galit na galit. "Stop laughing! I am not happy either that you call me stupid!" Kai snapped make me burst out in laughter. "I didn't call stupid!" Natatawang sagot ko. "You basically did!" Sabay na sigaw ni Brenan at Kai. "Alright, alr-!" "GABRIEL, WHAT ARE YOU DOING!?" Tumigil ang paligid dahil sa galit na boses nung nagsalita. Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses at hindi ko maiwasan ang pandidilim ng paningin ko dahil sa nakikita kong mabilis na naglalakad palapit sa amin. "Who are they?" Tanong ni Brenan. Hindi ko sinagot ang tanong ni Brenan. Binitawan ko lang si Mr. Reid at saka ako naglakad palayo. "Don't walk away Gabriel." Sigaw nitong muli. Kumuyom ang kamay ko at galit na hinarap ko ito. "I don't have something to tell you, so back off!" I spat. Tinitigan k
GABRIEL POINT OF VIEW "Let's go Gabriel, don't mind him bro!" Ani ni Brenan at mabilis akong niyakag palayo kay Reid bago pa kami magpang-abot. Noong pa man ay hindi na maganda ang pakitungo sa akin ng matanda na iyon. Bagay na hindi ko maintindihan gayong wala naman akong matandaan na ginawa kong masama rito. "What is your beef with that old man?" Tanong ni Brenan pagkatapos namin makalayo kay Reid. Naiwan na doon si Kai para ito na ang magpakalma sa halos mag-amok ng judge. Tumingin ako kay Brenan bago ako umiling dahil wala akong ideya. Tinapik ni Brenan ang balikat ko. "You got a tough contender man, if that man is the judge. You want me to talk to the higher ups?" Naintindihan ang gustong iparating ni Brenan. Alam ko na delikado ako sa racing kapag kabilang si Mr. Reid sa mga judge, pero hindi ko hahayaan na madamay ang mga kaibigan ko kung anuman ang problema sa akin nito. Umiling ako dito bilang pagtanggi. "It's okay man, sanay na ako sa matanda na iyan." Sagot
GABRIEL POINT OF VIEW "Bro!" Nagmamadali akong lumapit kila Brenan na nakatayo na sa tapat ng kotse nito. "Where have you been!?" Sigaw nito dahil hindi na magkamayaw ang tao sa sigawan. Mas lalo pang lumakas ang sigaw ng mga tao nung lumabas yung mc na siya rin nag MC sa unfinished race namin ni Brenan nung nakaraan. Automatiko akong napatakip sa tainga kasabay ng pagpikit ng isang mata dahil pakiramdam ko ay nabasag ang eardrums ko sa hiyawan ng mga tao. "What? And why is there a lot of people in here?" I ask Brenan while leaning slightly and scanning the area who has tons of people. But I didn't let my hands on my ears go, pero inalis ni Brenan iyon. Pinukol ko ito ng masamang tingin bago sinubukan na ibalik ang kamay ko sa pagkakatakip sa tainga ko pero hindi na hinayaan pa ni Brenan na mangyari iyon. Kaagad na ako nitong hinila papunta sa harapan. "Stop Brenan!" Saway ko dito na may kalakasan para marinig nito ang sinasabi ko. "We're already behind in registrati
I promise to myself not to beg, at least not him because of what he did in the past. I guest I ate what I said. ROZELLE POINT OF VIEW Nakayuko lang ako at mahigpit ang hawak sa card nito habang naririnig ko ang mga hakbang nito papalayo. I didn't dare stop him. I just stand there with my eyes beaming with tears. Hanggang sa isa-isa itong pumatak kasabay ng pagsarado ng pinto ng condo nito. While weeping silently, I couldn't help but ask myself, what did I do to suffer like this? And then it hits me. I am a sinner and the one I sinned cost him to loathe me. Nanatili ako sa ganoong posisyon ng medyo matagal hanggang ang mga binti ko na ang kusang sumuko. Napasalampak ako at napasandal sa pader kaharap ng pinto ng unit nito. Dahan-dahan akong pumikit dahil sa pagod na nararamdaman ko. I did not know that crying can drain me. GABRIEL POINT OF VIEW Fvck this idiot! Hindi ko naiwasan ang mapamura habang pinapanood ko si Rozelle na payapang natutulog habang nakasalampak sa
ROZELLE POINT OF VIEW "Saan ka pupunta?" Tumigil ako sa paghakbang para harapin si Doctor Juarez at sagutin ang tanong nito. Dahan-dahan akong bumaling dito. "Kay Gabriel." Tipid na sagot ko. Pinukol ako ng mapanuring tingin ni Doctor Juarez, dahilan para nag-iwas ako dahil pakiramdam ko ay binabasa nito ang buong kwento ko. "Pwede ko bang malaman kung ano ang gagawin mo kila Gabriel?" Napaiwas ako ng tingin dahil hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Hindi ko pwedeng sabihin na pinapapunta ako ni Gabriel doon gayong ito mismo ang nagpalayas sa akin. Narinig ko na nagbuntong hininga so Doctor Juarez. Nagtataka ko itong tinignan, I was about to say something nung nauna itong nagsalita. "If this is what you want, I am not gonna stop you. It's just that, let me take you there." Nagdalawang isip ako kung papayagan ko ba ito na ihatid ako. Ilang minuto din akong nanahimik, pero sa huli ay pumayag din ako sa gusto nito. Hinatid ako nito sa condo unit ni Gabriel,
GABRIEL POINT OF VIEW "Brenan, can we go home now?" Napapagod na tanong ko sa kaibigan ko. Bagot na pinapanood ko itong inilalagay ang turnilyo ng manibela ng kotse ni Anya. "It's 4 AM and we still haven't done with that!" Dugtong ko nung hindi sumagot ang kaibigan ko. Tumingin ito ng masama sa akin. "Kung tinutulungan mo ako ay baka natapos na tayong dalawa dito!" Asik nito. Napahalakhak ako ng malakas dahil sa matigas nitong pananagalog. "Since when did you learn Tagalog?" Natatawang tanong ko. I know Brenan is half Filipino and half American but I didn't know na marunong itong managalog. As far as I know Kasi ay lumaki ito sa US at hindi pa nakakapunta ng pilipinas ever. Umikot ang mga mata nito. "My Mom is a Filipina, it's a requirement in our household to learn our culture. And you know Filipina Mom's, they're pretty persuasive." Sagot nito. And I couldn't agree more. Because it's the same thing in our family. We are forced to learn Chinese culture. My Mom and Romme
GABRIEL POINT OF VIEW "How did you figure it out?" I ask him. The target wasn't me but Anya but because I used her car ay ako ang napag-abutan. "Your know Anya, she's not the type of person who wears mask. If she doesn't like you, she will say it." Tumango ako. I remember her attitude and how the way she told some random girl that she hates her. "Everyone hates her guts." I commented. "At first I hate her attitude too. You know? But for all the times that we spent together here, I notice that she is actually sweet." Mabilis na bumaling ang tingin ko kay Brenan. "Some love never fades, huh?" Brenan stiff and slowly look at me. Para itong nakakita ng multo sa sobrang putla ng mukha. Natawa ako at napailing bago ilang beses kong tinapik ang balikat nito. Brenan is in love with Anya. I am a witness of his wooing stage but after I got back to the Philippines nawalan na ako ng balita sa kanila. And base on his reaction parang may pagtingin pa rin ito pero hindi nagin
GABRIEL POINT OF VIEW "This is just a friendly game but that doesn't mean we are not judging your performance. There is still money involve and as per every race rules. You need to still do your best to win!" Nakatayo na kami parehas ni Brenan sa tapat ng nakabukas na pinto ng kaniya-kqniya naming gamit na sasakyan. Kapwa kami nakaharap sa lalaki na nagsasalita sa harapan namin. Pinagmasdan ko ang mukha nito dahil hindi ito pamilyar sa akin. Siguro ay bago ito dito or baka matagal na rin dahil hindi na ako napunta dito after ng incident na kinasangkutan ko. "I will be the judge alongside with the other members of the council. And as one of the judges I don't want a messy race. I want a clean one." Seryosong sambit nito at isa-isa kaming tinignan. Nakatingin ako kay Brenan na tumango lang sa bago ako tinignan at minotion na gayahin ko lang siya. Kaya naman ginaya ko nalang ang ginawa nito kagaya na rin ng gusto nito. Tinignan ko ang isa sa mga judge at saka ko ito tinanguan.
GABRIEL POINT OF VIEW After that talk ay tuluyan akong lumabas ng hospital at hindi na bumalik. Naglakad ako hanggang makarating ako sa isang malapit na taxi na nakaparada. Huminto ako sa tapat ng taxi at marahan kong kinatok ang bintana ng driver seat. Yumuko ako ng bahagya nung dahan-dahan na bumaba ang bintana ng taxi. "Can you take me to the forth?" Tanong ko sa driver. Nakota ko ang pagdadalawang isip ng driver. The forth is not far from here but the distance itself and the location of that place is not welcoming. "Uhm," may pagdadalawang isip na ani ng driver ng taxi. "I'll pay you a thousand bucks." Sambit ko na kaagad para hindi na ito makatanggi pa. Siguro ay nangangailangan din ang taxi driver dahil kahit puno ng takot ang mukha nito ay tumango ito at umayos ng upo. Kaagad kong binuksan ang pinto ng back seat at mabilis akong pumwedto don. Pagkasakay mo naman ay kaagad ng ponatakbo ng driver ang taxi. Tahimik ang buong byahe namin papunta ng the fourth. Per