“Pero gusto ba talaga nila umalis sa kompanya? Pakiramdam lang siguro nila ay masyado silang maraming ginagawa kaya nagrereklamo sila. Kung ganun ay bibigyan na lang natin sila ng opportunity na umalis sa kompanya. Doon lang tatahimik ang bibig nila, habang ang iba naman na hindi gustong umalis ay makakaramdam ng pros and cons at gagawa sila ng desisyon base sa kalagayan nila ngayon. At pag nangyayari iyon, kailangan lang natin damihan ang benefits at itaas ng sweldo nila. Kung ganun, ano na sa tingin mo ang nasa isip nila?”Inisip iyon nang mabuti ni Hedeon. “I see. Iisipin nila na pang-akim lang ang notice na nagsasabi sa kanilang mag-resign.” Nagbukas ang pinto ng elevator, at pumasok sa loob si Nollace. “Iisipin nila na isang kalokohan lang iyon, matutuwa pa sila na pinili nilang manatili, at yung mga umalis naman ng kumpanya ay hindi na mararanasan ang ilang benepisyo pati ang taas ng sweldo. Kung ganun, natural lang na hihinto na ang mga reklamo.” Hindi nakapagsalita si Hede
Samantala, paisa-isang hinatid ni Freyja palabas ng villa ang mga coursemate niya.Pumunta si Leia sa sasakyan, biglang tumigil, at humarap para tumingin kay Freyja. “Salamat sa pagtanggap, at kailangan ko humingi sa'yo ng tawad.”Bahagyang nagulat si Freyja.Yumuko si Leia. “Itinuturing ko na kaibigan si Shannon. Sinisi ka niya nang sinisiraan ka niya noon. Kahit na wala naman akong pakialam doon, dapat pinigilan ko siya. Pasensya na doon.”Bahagyang tinikom ni Freyja ang labi niya. Lagi siyang nag-iisa at ayaw niyang magkaroon ng malapit na koneksyon sa iba, kaya wala siyang pakialam sa iniisip ng iba sa kaniya.Mukha lang na wala siyang pakialam doon sa kaniyang panlabas, pero sa loob niya ay may pakialam siya.Bahagya siyang nagulat na humingi si Leia ng tawad sa kaniya pero nakaramdam din siya ng init sa kaniyang dibdib. “Ayos lang.”“Freyja, totoong totoo ka kapag kasama mo ang asawa mo. Kahit na palakaibigan ka naman kapag kasama ka namin, nakikita ko na peke lang ang ngi
Kahit na hindi malaki at magarbo ang Pruitt manor, matagal na itong itinayo at isang antique na bahay.Nasa bahagyang abala na parte ng siyudad ito at kung maibebenta ito sa mababang halaga, malaking kawalan ‘yon.Patuloy na tumataas ang halaga ng mga ari-arian sa lugar na ‘yon at mahal na naibebenta. Walang rason para ibenta ito.Tiningnan ni Brandon ang kwarto na ilang dekada niyang tinirahan. Puno iyon ng alaala at hindi niya ‘yon ibebenta.Ilang kahon ang nilagay sa sasakyan habang nakatayo si Brandon sa hardin, nakatingin siya sa lumang bahay. Sumakay siya sa sasakyan pagkatapos ng ilang sandali.Kinabukasan…Bumalik si Freyja sa college para magpasa ng application sa shoot. Nakasalubong niya si Leia at ilang tao nang lumabas siya sa opisina.Nang maalala ang nangyari kahapon, kinagat niya ang kaniyang labi at lumapit. “Good morning.”Natigil ang magkakaibigan dahil nagulat sila. Hindi sila binabati ni Freyja noon.Tiningnan siya ni Leia. “Morning, Freyja.”Ngumiti ang i
“Anong ibig sabihin nito?”Kumunot si Freyja, pero lumapit si Shannon at hinawakan ang kwelyo nito bago siya magsalita. “Inilayo nila ako dahil sa'yo. Ito ang gusto mo, hindi ba?”Ginalaw ni Freyja ang kamay nito at tinulak. “Anong kinalaman ko diyan?”“Matagal ka nang nagsisinungaling sa akin. Plano niyo ito ng asawa mo, hindi ba? Bakit siya dumating pagkatapos mong sabihin na hindi siya darating? Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana sila umalis. Kasalanan mo ito lahat!”Tinuon ni Shannon ang lahat ng galit niya kay Freyja dahil pinahiya siya nito sa harap ng lahat at naging dahilan kung bakit siya nilalayuan.Hindi siya pinansin ni Freyja at aalis na sana.Hinawakan siya ni Shannon at hindi hinayaan na makaalis si Freyja. “Hindi kita hahayaan na makaalis hanggang sa maayos natin ito.”Sa oras na ‘yon, dumating si Leia. “Shannon, anong ginagawa mo?”Lumapit siya para hilain si Shannon. “Baliw ka ba?”Tinulak siya palayo ni Shannon. “Ano? Walang taon na tayong magkaibigan, nakal
“Aray…”Habang unti-unting bumabalik ang malay ni Maisie, tanging ang pumipintig lamang niyang ulo at masakit niyang katawan ang kaniyang nararamdaman, para bang nabangga siya ng sasakyan. Nagsalubong ang mga kilay niya sa sakit ngunit wala siyang lakas para labanan ito.Halos hindi niya maaninag ang anino ng lalaking nasa dilim ngunit naamoy niya ang kakaiba nitong Gucci cologne, binabalot nito ang hangin sa paligid.Nanatiling tahimik ang lalaki habang dinidikit nito ang katawan sa kaniya, hinahalikan at dinidilaan ang kaniyang makinis na leeg…Kasabay nang bukang-liwayway, suminag na ang araw.Biglang idinilat ni Maisie ang kaniyang mga mata. Nagulantang siya nang makita niya ang sariling nakahubad sa kama katabi ang isang taong hindi niya nakikilala. Nakatalikod ito sa kaniya.Namutla ang mukha ni Maisie nang bumalik sa kaniya ang mga alaala mula kagabi. Hindi iyon panaginip lang!Paano siya napunta rito?Ang tanging naaalala lang ni Maise mula sa mga nangyari kagabi ay nag
Sa airport ng royal capital of Bassburgh…Sa gitna ng hindi mabilang na mga turista, isang mag-ina ang lumabas. Lahat ng tao ay nakatingin sa kanila.Ang totoo, isang ina at tatlong magagandang bata ang kasama niya.Mahinhin at napakaganda ng babae. Ang kumuha sa atensyon ng mga tao ay ang napakagandang batang babae na buhat-buhat nito sa isang braso. Kulot at makapal ang buhok ng batang babae, dahilan para magmukha siyang manika.Ang dalawang magkamukhang dalawang batang lalaki na sumusunod sa kaniya ay napakaganda rin ng features ng mukha, isang pares ng makikinang at kulay amber na mga mata, kulay dark brown na buhok, at napakaputing mga balat. Parang hindi sila totoo!Inalis ng babaeng nakatayo sa harapan ng BMW ang kaniyang sunglasses. Pinapanood niya si Maisie Vanderbilt na karga-karga ang isang bata at ang dalawa pang nakasunod rito, napasingjap siya sa gulat. “Grabe, Zee! Tatlo kaagad ang anak mo sa isang pagbubuntis lang?”Wala siyang masabi nang makita niya ang apat! Hi
Ang matalim na tingin ng lalaki ang tumambad kay Maisie nang lumingon siya. Natulala siya dahil sa mukha nito.Maputi ang balat ng lalaki, napakaganda ng features ng mukha nito, kapansin-pansin ang kulay amber nitong mga mata na tila mayroong tinatagong lalim, at isang linya ng maninipis na labi na kasing talim ng kutsilyo.Kamukhang-kamukha nito sina Colton at Waylon. Pareho din sila ng kulay ng mga mata!Nalaman lang ni Maisie na triplets ang magiging anak niya noong nasa labor na siya sa Stoslo. Walang namana sa itsura niya ang panganay at pangalawa niyang anak. Pero, mayroong kaunting pagkakahawig sa kaniya ang bunso na mayroong itim na itim na buhok–kapareho din ng lalaking nakatayo sa harapan niya ngayon.Nagdilim ang mga mata ni Maisie habang tinititigan niya ang lalaki sa harapan niya.‘Sino ang lalaking ito? Anong relasyon niya kay WIllow?’Naka-focus ang mga mata ni Nolan Goldmann sa mukha ni Maisie. Nagsalubong ang kaniyang mga kilay. ‘Ang babaeng ito…’Nang makitang
”Alam ng lahat na isang VIP si Nolan na minsan na rin inimbita ng royal family ng Stoslo, at kaibigan niya rin ang prinsesa ng Stoslo. Natural lamang na nakita na niya ang commemorative medal ng royal family. Makikita niya ang tricks ni Maisie kahit na mayrooon man itong maipakita!”Ngumisi si Maisie. “Bakit ko ipapakita sa iyo ang ganoong kahalagang bagay?”Pinapahawatig nitong hindi siya karapat-dapat!Nanginginig na sa galit si Willow pero mayroon pa rin ngisi sa mukha niya. “Ibig bang sabihin ay wala kang lakas ng loob na maipakita iyon?”“Tingnan mo siya, Nolan. Sinungaling siya. Alam niyang minsan ka ng bumisita sa royal family at makikilala mo ang medal. Kaya wala siyang lakas ng loob na ilabas iyon.” Ibang-iba ang ugali ni Willow pagdating kay Nolan.Seryosong tumaas ang maninipis na labi ni Nolan. “Ideya ko ang pagbabayad ng $150,000,000. Ideya ko rin ang pagkuha kay Zora bilang designer namin. Kaya naman, palalagpasin ko ang nangyari ngayong araw kung mapapatunayan mong