“Mabubuhat ko pa kaya siya pag-uwi ko?”Pinisil ni Colron ang pisngi niya. “Iniisip mo na magiging sobrang bigat ng baby mo?”Inalis ni Freyja ang kamay ni Colton at yumuko. “Natatakot ako na baka hindi niya na ako makilala. Sa tingin mo ba makasarili ako?”Hinawakan ni Colton ang kamay nito. “Ilalaan natin lahat ng oras natin sa kaniya pagbalik natin at panunoorin natin siyang lumaki.”Ngumiti si Freyja at tumango.Nang makabalik sila, nakita nila si Brandon at ang katulong na naglalagay ng dekorasyon sa bahay. Naging masigla doon.Tumingin si Brandon sa kanila at ngumiti. “Nakabalik na pala kayo.”“Dad, anong ginagawa mo?”“Well, wala akong ginagawa kaya inisip ko na subukan tumulong.” Sinabit ni Brandon ang maliit na regalo sa Christmas tree. “Ayaw ng mom mo ng mga dekorasyon at handaan, kaya hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na maglagay.”Ngumiti si Freyja.Totoo ‘yon. Isang pasko, kahit na ayaw ng mom niya ng mga ganoon, gusto pa rin ni Brandon na magsaya sila ni Ken, k
Inangat ni Nick ang mata niya para tingnan si Cameron at tumalikod. “Walang kinalaman ang insidente doon.”Alam niya na prank ni Cameron ang mga ‘mangkukulam’ na ‘yon.Siguro nga ay mayabang si Cameron pero hindi siya ganoon kasama para gumawa ng ganoong prank para sirain ang reputasyon ni Nick. Kahit na si Cameron at ang mga ‘mangkukulam' na ‘yon ay naging ginamit ng ibang tao laban sa kaniya.May sumantala sa prank ni Cameron, dahilan para mailabas ang insidente at pinagkamalan siyang “babaero”.Pero, ilang taon na ang lumipas at nakalimutan niya na ‘yon. Nawala na rin ang “galit” na mayroon siya kay Cameron.Nang hindi narinig ni Nick ang boses ni Cameron nang ilang sandali, lumingon siya para tingnan ito.Nakatulog na si Cameron sa mesa. Mahimbing ang tulog niya na kahit ang ingay sa paligid sy hindi siya kayang gisingin. Tiningnan siya ni Nick at inobserbahan ang mukha nito. Naalala niya nang makita niya ang pinag-uusapan na batang tagapagmana ng Southern sa East Island, i
Nagulat si Cameron at sinabing, “Sino sa tingin mo ang kukuha sa akin bukod sa'yo?”Naglagay ng itlog si Waylon sa plato ni Cameron at tinanong, “Paano kung hindi ako?”Tinikom ni Cameron ang labi niya at sinabing, “Sige, sige. Nangangako ako na hindi na ako iinom nang marami ulit.”Dahil alam niya na may ginawa siyang mali, tumawa si Waylon at sinabing, “Pinapatawad na kita kung ganoon. Sa sobrang totoo mo ngayon.”Habang nagbabalat siya ng itlog, tinanong niya, “Habang lasing ako kagabi, wala naman akong sinabing kakaiba, hindi ba?“Well, may sinabi ka nga,” sagot niya.Nagulat siya at inalog ang kaniyang ulo. “Anong sinabi ko?”Hindi sinagot ni Waylon ang tanong. Tumingin siya kay Cameron at sinabing, “Subukan mong alamin nang mag-isa.”Natahimik si Cameron at nag-isip. Alam niya na may sinabi siya kagabi pero hindi niya maalala.‘Gustong gusto kita, Wayne.’Nagulat si Cameron at tinakpan ang pisngi niya.‘Oh my gosh. Umamin ba ako kagabi?’Inangat din ni Waylon ang kila
Natahimik si Cameron.Hindi niya alam kung paano sumagot kay Chadwick, at nag-alaal siya na hindi siya magkaroon ng girlfriend sa future sa ganitong ugali niya.Nag-squat siya sa harap ni Chadwick at tiningnan sa mata. “Walang patakaran na kailangan gusto mo para hindi mo tanggihan. Pero kahit na gusto mo o hindi, kailangan mo magpasalamat sa kabaitan ng ibang tao.“Kahit na hindi mo gusto, pwede mo sabihin na hindi mo kailangan at magsabi ka ng salamat para sa kabaitan niya. Dapat lang ‘yon, naiintindihan mo ba?”Tiningnan siya ni Chadwick at sinabing, “Ang ingay niyo.”Nang may sasabihin na si Cameron, umiyak nang malakas ang batang babae, kaya wala siyang nagawa kundi iwan si Chadwick para pakalmahin ang batang babae.Narinig ni Nick ang kaguluhan at lumapit. Binuhat niya ang batang babae at tinanong, “Bakit ka umiiyak? Hindi mo ba gusto ang regalo mo?”Umiyak ang babae at umiling. May luha sa gilid ng mata niya habang humihikbi. “Hindi niya ako gusto…”Tumingin si Nick kay
Sa Blackgold Group…Pinag-usapan ng mga department staff ang kanilang evening activities kapag may libre silang oras. Nang dumaan si Leonardo sa kanila na may dalang regalo sa kamay niya, isa sa kanila ang nagtanong, “Mr. Prichard, regalo ba yan para sa girlfriend mo?”Saglit na nagulat si Leonardo. Pagkatapos, ngumiti siya at sinabing, “Hindi. Wala akong girlfriend. Para ‘to kay Mr. Goldmann.”Lahat sila ay pumalibot kay Leonardo. “Ano ‘to? Alahas ba ito?”“Regalo ba ito ni Mr. Goldmann para sa asawa niya?”“Ang romantic naman niya. Bakit walang nagbigay sa akin ng regalo para sa pasko?”Sa totoo lang, hindi alam ni Leonardo kung ano ‘yon. Pero siguro ay alahas ‘yon dahil sa brand.Walang nakakaalam na nakatayo si Waylon sa likod nila. Tumawa siya at sinabing, “Mukhang walang may gusto sa inyo na maagang umalis sa trabaho, paano kaya kung bigyan ko pa kayo ng trabaho?”“Hindi, hindi, hindi, gusto naming maaga makauwi. May mga date pa kami ngayong gabi.”Agad silang bumalik s
Lumabas si Waylon at tinanong, “Hindi ka pa nakapunta sa hot spring noon?”“Wala kaming winter sa East Islands, kaya syempre, wala kaming mga hot spring,” Sinabi ni Cameron habang humaharap siya. Pero, nang makita niya na may nakabalot lang na towel si Waylon sa bewang nito, agad niyang binaling ang tingin sa iba.Lumapit si Waylon sa kaniya at niyakap siya mula sa likod. “Hindi ka ba pupunta sa hot spring?”Bumuntong hininga siya at sinabing, “Oo, gusto kong masubukan ang hot spring pero hayaan mo muna akong mauna.”Tumawa siya at sinabing, “Sige. Kung tutuusin, marami tayong oras.”Pagkatapos niyang magsalita, binuhat niya si Cameron mula sa sahig.Agad na binalot ni Cameron ang braso niya sa leeg ni Waylon at pumikit. “Binabalaan ka! Huwag mo ako ibagsak sa hot spring!”Binuhat siya ni Waylon papunta sa hot spring.Tumalsik ang tubig. Umahon si Cameron mula sa tubig, nakalugay ang basa niyang mahabang buhok.Pinunasan niya ang tubig sa kaniyang mukha at sumigaw, “S*raulo
Ngumiti si Nollace. “Salamat sa pag-alala. Ayos lang sila. Kumusta ka, Tito Brandon?”Tumango si Brandon at kinuha ang teacup. “Ayos lang ako.”Bumaba si Colton sa hagdan at nakita si Nollace. “Alam talaga niya kung kailan dapat bumisita para makalibre sa pagkain.”Sa oras na ‘yon, sinilip ni Daisie ang ulo niya sa kusina. “Huwag mo subukang bully-hin ang asawa ko!”Natahimik si Colton.Tumawa si Brandon at binago ang usapan. “Gusto niyo ba ng roast turkey ngayong gabi?”Agad na sumagot si Daisie, “Gusto ko ng Roast turkey!”Sabi ni Nollace, “Doon ako sa gusto ng misis ko.”Nang magsasalita na sana si Brandon, si Colton lang ang mukhang may ayaw sa ideya. “Roast turkey? Ayaw—”Tumikhim si Freyja.Nagpanggap siya na nagda-dalawang isip at nag-iwas ng tingin. “Okay, mag roast turkey tayo.”Lumaki ang ngiti ni Daisie.Nang 5:00 p.m., puno ng pagkain ang mesa. Mayroong roast turkey, mashed potatoes, potatoes, maple glazed ham, green bean casserole, gravy, cranberry sauce, at ma
Inakbayan ni Nollace si Daisie at kinagatan ang taco kung saan mismo kumagat si Daisie kanina. “Syempre. Sobrang tamis ng lasa, tulad mo.”Namula ang pisngi ni Daisie. “Ikaw… sabi ko kumagat ka lang tapos kung anu-ano na sinasabi mo.”Lumawak ang ngiti ni Nollace. “Katatapos lang natin kumain kala Colton at ngayon kumakain ka na agad ng taco.”“Anak mo naman ang gutom, hindi ako.”“Ibig sabihin mahilig kumain ang anak natin. Sigurado akong magiging chubby boy siya sa susunod.”Tinakpan ni Daisie ng palad niya ang kaniyang tiyan at tumawa. “Bakit naman chubby boy? Baka naman maging chubby girl.”Hinawi ni Nollace ang buhok ni Daisie gamit ang daliri niya, hindi niya napigilan na tumawa nang alakas. “Walang problema. Gusto ko naman kahit ano.”Sa oras na iyon, nag-ring ang phone ni Daisie. Kinuha niya iyon at tiningnan ang caller ID.Si Diana iyon.“Mom?”Ngumiti si Diana, “Daisie, nandito kami ng dad mo sa palace at hindi kami uuwi ngayong gabi kaya pasabi na lang kay Nollace.
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa