MIKAYMarahas ko siyang itinulak palayo sa akin at saka mabilis na lumabas sa C.R bago pa man niya ako muling mapigilan. Ramdam na ramdam ko ang init sa aking mukha na kahit hindi ko na ito tingnan pa sa salamin, alam kong pulang-pula na ito ngayon."Mikael...""Mikay!"Nakuha ni Adam ang atensyon ko. Mabilis akong lumapit sa kaniya."What happened to you..."Hindi niya nagawang ituloy ang sasabihin niya nang mabilis ko siyang hinila at kinaladkad palabas. Tuloy-tuloy lang ang lakad ko hanggang sa pareho naming narating ang labas ng villa. Sobra-sobra ang paghaharumentado ng puso ko na tila ba kakawala ito sa akin.I can't really grasp a word to say right now. Parang nablangko ang utak ko. Ang tanging nasa isip ko na lang ngayon ay kung paano niya ako hinalikan kanina. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang labi niya sa akin."Mikay, are you okay?"Hinila ako ni Adam pagkakwa'y hinawakan niya ang magkabila kong pisngi."May nangyari ba?"Napalunok ako. Mas lalo kong nararamdaman ang
MIKAYHindi ko mapigilang kabahan habang hinihintay ko si Damon na lumabas sa kanilang rest house. Alas tres na ng madaling araw, pero heto ako at dilat na dilat pa rin kahit na sinabi nilang maaga dapat kami bukas para sa opening. Kanina pa ako patingin-tingin sa aking cellphone, inaabangan ang reply ni Damon o tinitingnan kung nabasa niya ba ang message ko.Nakagat ko ang aking ibabang labi. Agad kong binalingan ang aking cellphone ng tumunog ito.D.monyo: Get inside.Napakunot noo nang mabasa ko ang message niya. Get inside? Seryoso ba siya?D.monyo: If you don't want to, then just sleep. I'm sleepy.Me: Saan banda ang kwarto mo?Wala pang ilang segundo ay nag reply ito.D.monyo: Second floor. Second room. Just get in, it's not lock.Huminga ako ng malalim bago ako pumunta sa sliding door. Hindi naman ito nakalock. Dahan-dahan ang bawat galaw ko. Ingat na ingat ako para hindi ako makagawa ng kahit na anong ingay. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko na tila ba kakawala ito sa akin.
MIKAY"Bakit ang tahimik ng beshy ko?"Binalingan ko ng tingin si Adam na kanina pa tahimik sa tabi ko. Sinilip ko pa ang mukha niya. Papunta palang kami sa convention hall ngayon dahil nga late na nang magising ako, tapos paglabas ko ng kwarto ni Damon ay si Adam agad ang bumungad sa akin.Nakasakay kaming pareho ngayon sa golf cart at siya ang nagmamaneho. "Galit ka ba sa akin dahil natulog ako sa kwarto niya?" tanong ko. Nakuha ko naman ang atensyon niya. Saglit lang siyang tumingin sa akin. Napabusangot ako. Kanina ko pa ipinapaliwanag sa kaniya kung bakit ako do'n natulog, pero mukhang hindi naman ito nakikinig sa akin. Mukhang galit nga siya, dahil ganito siya madalas kung galit eh. Hindi namamansin. "Wala namang nangyari eh," pagmamaktol ko.Hanggang sa marating namin ang convention hall ay hindi ako kinibo ni Adam. Nasasaktan na ako sa treatment niya sa akin ah. Nang mapasok namin ang convention hall muli sana akong magsasalita nang bigla na lang niya akong nilayasan kaya n
MIKAYKanina ko pa tinatawagan si Damon pero hindi ito sumasagot. Kinakabahan na ako. Nagwawala na ang ang sistema ko. Nakagat ko ang aking ibabang labi."Sino kaya 'tong kasama niya?"Para na akong mauubusan ng hangin sa katawan. May lumabas kasi na article tungkod kay Damon, yung may date raw siya sa adventure park. Ito na nga ba kasi ang sinasabi ko eh. Buti na lang sa isang picture na lumabas blurred yung mukha ko. Paano na lang kaya kung naface reveal ako? Edi susugurin na ako ng mga fangirls niya online. "Mikay, 'di ba nagpunta ka ng adventure park no'ng friday?""Oh? Anong kinalaman ko riyan?" depensa ko agad dahil sa tanong ni Tina."Tinatanong ko lang naman. Masyado kang highblood," saad ni Tina na umirap pa sa akin.Muli kong binalingan ng tingin ang cellphone ko. Kanina pa ako nag sesend ng message kay Damon pero ni kahit isang reply wala man lang akong natanggap mula sa kaniya. Mukhang busy na naman siya kay Caitlyn. Hindi raw niya jowa, pero kung magdikit sila sa isa't-i
MIKAYHanggang ngayon ay hindi pa rin namamansin si Damon. Parang hindi niya ako nakikita. Ni hindi nga niya ako tinanong kung ayos lang ako dahil sa nangyari kagabi. Kasama niya pa rin si Doc Caitlyn."Mikay, tubig."Kinuha ko ang tubig na inilapag ni Juday sa mesa. Kami ang nasa attendance is table ngayon, kami ang nag c-check ng I.D ng mga lumahok sa convention. Kasalakuyan namang nag d-discuss si Lolo Vincent sa harap... sinasabi niya ang tungkol sa kung ano ang magiging plano nila upang mapaganda pa lalo an hospital o kung ano ang malaking benepisyong alok ng hospital. Hindi ko na nga naiintindihan ang ibang sinasabi niya dahil wala naman akong interes dito. "And I also want to take this opportunity to introduce to you..."Tila nagpantig ang tenga ko nang marinig ko ang sinabi ni Lolo Vincent. Ang kaninang antok ko ay biglang naglaho. Yung kalmado kong sistema ay bigla na lang nagwala... teka...Binalingan ko ng tingin si Damon na nanatili sa kaniyang lolo ang kaniyang atensyon.
DAMONLolo Nico is staring me intently as if he is searching something into my eyes, seconds after he heaved a deep sigh. "I heard what happened," umpisa niya. He sounds disappointed. "How could you leave my apo and choose that Doctor over her?" His tone became sharp.Huminga ako ng malalim. I already see this coming. "Look, I know your relationship with that Doctor is nothing compared your relationship with my apo. Ilang buwan mo palang nakakasama ang apo ko compare to that Doctor. But my apo is your wife, Hijo." Naigting ang aking panga. I couldn't find a word to speak. Huminga ako ng malalim. I can't reason out at this moment as I know I'm really at fault. Malinaw ang galit sa mukha ni Lolo Nico at hindi ko talaga siya masisisi rito. "I'm mad right now, Hijo. I just couldn't believe what you did. My apo already having a panic attack, and yet you didn't even bother to look after her? That's very disappointing. Thankfully, Adam and her friends are their to look after her." Naiku
DAMONThere's really something in me that I couldn't grasp at all. Sobrang daming tumatakbo sa aking isipan. I want to hold her closer to me but I'm a afraid that I might hurt her again. I admit that ever since we met, I never make her happy... I never did something good for her."Anong sabi ni Lolo? Pinagalitan ka ba niya? Huwag mong masyadong isipin ang sinabi niya, gano'n talaga ang mga matatanda." I can't see cleared her face but I know she's smiling right now. "The conversation went well," I simply answered. Akala ko galit pa rin siya sa akin dahil sa nangyari, pero heto siya at kinakausap ako na para bang walang nangyari. I should be the one comforting her right now because she's the one cheering me up instead. "How do you feel? Does those people who keep staring at you makes you uncomfortable?" She doesn't want attention at all, and I know she doesn't like the situation she's experiencing right now. Ibang-iba siya sa mga taong nakilala ko, well, she's been like that ever s
DAMON"What the hell happened?" I asked as soon as I heard about Cait being push by Mikael at the rooftop.My heart is pounding so hard. Caitlyn is crying and I can see how frustrated she is right now. "Nakita na lang po namin si Mikael na itinulak si Doc Caitlyn at tumama po ang likod niya sa railings."Nilapitan ko si Cait na nakangiti sa akin. Umupo ako sa tabi niya. I immediately check on her."I'm fine Dame, you don't need to worry about me," she said still wearing a sweet smile on her face. "Mikael doesn't mean it naman I guess, we just had a small talk, congratulating her being an Ynares but it seems like I got into her nerves.""Grabe talaga si Mikael! Hindi por que apo siya ng may ari ng hospital ay magiging brat na siya.""Kaya nga!""Si Doc Caitlyn pa talaga ang sinaktan niya.""Kaya siguro malakas na ang loob niya ngayon.""Malamang apo siya ng may-ari!"Marahas akong napabuntong hininga. Hindi ko pinansin ang mga sinasabi ng mga interns tungkol kay Mikael dahil nakatuon