NAPATDA NA DOON si Bethany na ilang segundo ang muna ang lumipas bago pa maigalaw ang namanhid niyang katawan. Nang mapansin ang reaction niya ni Gavin ay tinulungan niya ito. Ibinaba niya ang damit nitong nagawa niyang maitaas kanina, at hilahin pataas ang pang-ibaba nitong skirt na hindi sinasadya niyang naibaba kanina nang haplusin ang hita.“A-Ako na…” nanginginig ang boses na sabi ni Bethany, hindi na makatingin ng diretso sa mga mata ni Gavin na nasa kanya ngayon. Kumibot-kibot pa ang labi niya.“Sorry, hindi ko sinasadya.”Hindi nagsalita si Bethany na sa mga sandaling iyon ay pahiyang-pahiya pa rin. Hindi talaga siya nag-iisip. Ang labas tuloy ay gusto niya ang nangyari dahil hindi siya tumanggi. Napansin naman iyon ni Gavin, at sobrang nakokonsensya siya sa ginawa. Upang ipakitang hindi niya intensyon at makabawi sa dalaga ay siya na mismo ang tumawag kay Attorney Hidalgo at ini-explain ang kaso ng ama ni Bethany. Gusto niya sanang kunin ang kaso, kaya lang hindi pwede lalo
KINABUKASAN AY PUMASOK sa trabaho si Bethany na parang walang nangyari. Hindi niya ipinakita kung paano siya naging problemado. Kailangan niyang paghiwalayin ang personal niyang problema sa trabaho niya. Binati diya agad ng kanyang mga ka-trabaho na worried agad ng malaman ang nangyari sa ama.“May pakpak talaga ang balita.” komento niya na maliit ngumiti.Hindi nagkwento si Bethany ng totoong nangyari, alam kasi niya na wala rin namang maitutulong iyon. Minabuti na lang niya ang manahimik at hayaan na lang sila.“Ayos lang naman ako, kinakaya naman at patuloy na kakayanin ko ang lahat mailabas ko lang si Papa kahit na hindi maibalik ang lahat.” pinal niyang saad nang marinig pa ang ibang kuro-kuro ng mga ito.Alas-diyes ng umaga nang may maghanap sa kanyang delivery rider upang derektang e-deliver sa kanya ang package na galing daw sa isang Gavin Dankworth. Puno ng pagtataka ang mga mata ni Bethany nang malaman iyon. Eh natatandaan niyang ang sabi ng abugado ay ayaw na siya nitong ma
SA MGA SUMUNOD na araw ay naging busy si Bethany sa pag-aasikaso ng maraming mga bagay. Nakipagkita siya kay Attorney Hidalgo at sa ilang beses na pagpunta niya sa office nito ay naipasa na niya ang lahat ng documents na kailangan ng abugado. At ang araw na iyon ay ang pinaleng pakikipagkita nila para masinsinang makausap siya nito. Tahimik niyang pinagmasdan ang abugado sa harapan niya na pinapasadahan ng mata ang mga documents na kanyang hawak. Iyon din ang araw na medyo nagtagal siya sa malawak na opisina ng abogado. Noong mga nakaraang araw kasi, kung wala ang abugado tuwing pupunta siya ay busy naman ito sa ibang kaso kaya madali lang siya doon.“Tutal ay ipinakiusap ni Attorney Dankworth na kunin ko ang kaso ng iyong ama, sasabihin ko na sa’yo ang totoo, hija. Base sa mga na-submit mong documents at explanation, kaya nating mapababa ang magiging sentence ng ama mo sa dalawang taon.” anitong itinaas pa sa kanya ang mata gamit anng suot na salamin sa mata.Napa-angat na sa upuan a
MAGDADAHILAN PA SANA ng kung anu-ano si Bethany, subalit sa bandang huli dala ng hiya sa ama ng lalake ay napilitang pumayag na lang ang dalaga. Baka kasi magsumbong ito sa ama at bitawan na naman nito ang kaso. Hindi niya na alam ang gagawin o kung saan pa siya hahanap ng abugado kapag nangyari iyon. Saka si Gavin Dankworth na ang nagbigay nito sa kanya, mamaya kapag lumapit siya dito baka hindi na ito tumulong pa.“Sige na nga.”Mabilis na nagliwanag ang mukha ni Patrick na animo ay tumama ito sa lotto.“Yown!” hiyaw pa nito na animo naka-score sa kanyang nilalaro, “Saglit lang Bethany, kukunin ko lang ang sasakyan ko. Hintayin mo na lang ako dito.”Naiiling na sinundan niya ng tingin ang lalake. Mukha naman itong mabait. Hindi rin naman mukhang bastos at maniac gaya na lang ng isang taong kakilala niya. Mabilis niyang ipinilig ang ulo ng maalala si gavin. Hindi niya dapat iniisip ngayon ang binata. Paghinto ng sasakyan nito sa kanyang harapan ay walang arte na siyang lumulan sa kul
NAPAPAHIYA NG NAPAKURAP ng mga mata doon si Bethany. Mabilis ng nag-iwas ng kanyang mga mata kay Albert. Bigla siyang natauhan nang marinig ang inosenteng boses ng babae at matagpuang nasa harapan niya ito ngayon. Akmang sasagot na sana si Albert sa katanungan ng kanyang fiancee, nang unahan siyang magsalita ni Patrick na parang nang-aasar ang tono na alam niyang patungkol sa nakaraan nila ni Bethany.“Si Bethany, kaibigan ko kaya malamang ay kilala niya rin. Huwag kang mag-alala, Briel. Ang loyal niyang kaibigan ko sa’yo. Sa sobrang loyal nga niyan ay hindi niya kayang tumingin sa mukha ng ibang babae eh.” tumikwas pa ang gilid ng labi ni Patrick habang nasa kay Albert pa rin ang paningin.Halata sa mukha ni Albert na hindi niya nagustuhan ang sinabing iyon ni Patrick, ngunit hindi siya maka-react dahil kasama niya ang fiancee. Kung hindi lang ay malamang kanina niya pa pinulbos ang mukha ng kaibigan ng mga kamao niya dahil parang hinahamon siya nito ng away ngayon. Minabuti na lang
LINGID SA KAALAMAN ng mga naroon ang tunay na nangyari. Nang gumamit ng banyo si Patrick ay sumunod doon si Albert. Hindi naman ito direktang nakipag-away agad. Ginawa niya lang iyon dahil nais niyang makipag-usap ng lalake sa lalake sa kaibigan. Baka na-misunderstood niya lang din ito.“Bakit kasama mo si Bethany?” tanong ni Albert na puno na ng pagkadismaya ang tinig, hindi niya ito pinahalata pero mababakas iyon sa tinig niya. “Sa lahat ng lugar dito mo pa talaga siya dinala?” “Nasagot ko na ang tangong mo kanina kung paano kami nagkita. Isa pa, gusto niyang kumain ng korean food. Ito lang ang naisip kong lugar kung saan pwede siyang magtanggal ng stress. Hindi ko naman alam na pupunta kayo dito eh.” katwiran ni Patrick sa kaibigan na lalo pang uminit ang ulo, "Kung alam ko iyon sa tingin mo ba ay gugustuhin pa naming pumunta sa restaurant na ito?"“Inaasar mo ba talaga ako, Patrick?” Napuno ng biglang kinuwelyuhan ni Albert ang kaibigan na napataas na doon ang dalawang kamay, si
ILANG BESES NA sinulyapan ni Patrick si Bethany na tahimik lang na nakatayo sa gilid na parang may sarili itong mundo at natameme ng mga sandaling iyon. Gusto niyang magsalita ito at magbigay ng opinyon sa sinasabi ni Gavin na nais niyang mapag-isa kasama siya. Kapag sinabi ni Bethany na ayaw niyang maiwan doon, taos sa puso niyang gagawin iyon kahit pa si Gavin Dankworth iyon. Hinihintay niya lang talaga itong umangal, magreklamo at sabihing ayaw niya. Ngunit nanatiling tikom ang bibig ng dalaga na hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isipan ng mga sandaling iyon. Para itong nabato-balani na hindi na makapagsalita. Nakahanda si Patrick na piliing sundin ang sasabihin nito kumpara sa pakiusap ni Gavin sa kanya na bagamat halos ka-edad lang nila ni Albert, pagdating sa pagiging super successful sa karera at sa buhay nito ngayon kung kaya naman mataas ang respeto niya at paghanga sa binata. Ilang minuto pa ang lumipas at bago lumabas ay nagawa pa niyang kumindat kay Bethany na baha
NAGKUKUMAHOG NA LUMAPIT na kay Bethany si Gavin nang makitang unti-unting napahikbi ang dalaga. Nakatuon pa rin ang kanyang mga mata sa mukha ni Bethany na hindi na gumalaw doon kung kaya hindi nakatakas sa kanya ang tanawing iyon. Lalo pang naiyak sa sama ng loob ang dalaga sa ginawa ni Gavin. Bakit siya ang bini-bintangan na may sala ng scandal na nangyari? Sa tingin ba ng lalakeng ito ay mahal pa niya ang dating nobyong si Albert? Iyon ba ang paniniwala nito dahil sa pagkakamaling nagawa niya noon sa abogado sa loob ng bar? Napaka-judgemental naman!“Bethany…”Ini-unat ni Gavin ang kanyang isang kamay upang haplusin sana ang kaliwang pisngi ng dalaga pero mabilis na iniiwas ni Bethany ang mukha niya. Bukod sa sobrang napahiya siya ay anong karapatan nitong gawin iyon sa kanya? Wala sila doong malinaw na relasyon.“Maaaring hindi mo pa tanggap ang lahat hanggang ngayon, pero makinig kang mabuti sa mga sasabihin ko. Hindi ka na mahal ni Albert. Niloko ka niya at naghanap siya ng iba
PARA MATIGIL NA ang bunganga ni Patrick ay tinanggap na lang iyon ni Briel. Ininom niya ang tubig para manahimik na si Patrick na alam niyang hindi siya tatantanan hangga’t hindi niya pinagbibigyan. Akma pa nitong pupunasan ng hawak na tisyu ang labi niya na may kalat ng kaunting tubig nang hablutin niya na ang tisyu mula dito. Sigurado siya na pinagmamasdan pa rin sila ni Giovanni at hindi sa pagiging assumera lang niya na kapag nakita nito ang tagpong iyon ay iisipin nitong may relasyon marahil sila ni Patrick; na wala naman. Nagkita lang din sila sa banquet na iyon. Sandali, kailangan niya pa bang ipaliwanag pa iyon sa Gobernador? Bakit niya gagawin ito?“Ako na. Masyado mo akong bini-baby!”“Bini-baby? Ganyan naman kita e-trato dati ah. Speaking of it, pwede na siguro kitang maging baby.” Matalim ang mga matang inirapan siya ni Briel. Alam na ni Patrick ang reaction na iyon ng babae. Pagak na muling natawa lang si Patrick na aliw na aliw sa hitsura ni Briel. Aaminin niya, sobrang
PATULOY LANG SIYANG pinagtawanan ni Patrick sa pagiging defensive at pandidilat ng kanyang mga mata. Hindi pa rin naalis ang malagkit na mga paninitig ng lalaki sa kanya. Nagawa pa nga nitong basain ng laway ang labi niya na medyo ikinailang ni Briel. Kung noon ay ayos lang sa kanya ang bagay na iyon, ngayon ay hindi na. Nagbago na ang pananaw niya mula ng magkaroon ng anak. Bagay na medyo naiintindihan niya dahil alam niya noong taken na siya.“Come on, Briel. Let’s drink!” pag-aaya nito na akmang hahawakan pa siya ngunit mabilis na umatras si Briel upang maiwasan iyon, hindi iyon ginawang big deal ni Patrick kahit gusto niyang taasan ito ng kilay. “It’s been a while na rin kaya noong huling nag-bonding tayo. Taon na nga. Di ba?” anitong nais kumpirmahin ang kanyang sinasabi.“Mamaya na ako. Kayo na lang muna.”Napaawang na ang bibig ni Patrick sa kanyang sagot. Hindi niya inaasahan iyon sa isang Gabriella Dankworth.“Wow! Nakakapanibago ka naman. Pati ba alak nagbawas ka na? Huwag g
DUMUKWANG PAPALAPIT SA tainga ng Gobernador si Gavin at bahagyang tinapik ang balikat nito na para bang magka-level lang silang dalawa ng estado sa mga oras na ito. Tumindi pa ang duda ni Giovanni dito. Nakikinita niya ng mukhang hindi yata nito bibigyan ng matinong sagot sa kanyang mga katanungan.“I don’t know? Why don’t you get up? Simulan mong suyurin ang buong area ng venue. Malamang kapag nakita ka noon, gagawa iyon ng paraan upang huwag mag-krus ang landas niyong dalawa, Tito.”Inaasahan na ni Gavin na pupunta ang kapatid. Ito pa ba? Halata namang mayroon pa 'ring pagtingin sa Governor. Nabubulag lang ito ng galit niya na alam ni Gavin na oras na mapag-usapan nila o magsimul si Giovanni na mag-effort ay walang pag-aatubiling mabibigyan niya ito ng isa pang pagkakataon. Sa hitsura nga ngayon ng kapatid ay mukha namang wala itong anumang iniindang panghihina ng katawan. Gusto niyang matawa. Naguyo siya ng kapatid na hindi kuno pupunta. Na-invite na niya noon si Giovanni nang mapa
TUMANGO LANG SI Bethany kahit na marami pa siyang gustong sabihin sa tiyuhin. Nabaling na ang mga mata ng lahat ng bisita sa stage nang umakyat na doon si Gavin matapos na iinvite ng emcee para sa magiging speech nito bago ang simula ng party. Abot-tainga ang ngiti ng dating abogado na para bang iyon ang unang taon na itinatag ang kumpanya niya. Mababakas ang kaligayahan na salamin ng ngiti niya.“Uupo na kami ni Gabe, Tito.” paalam ni Bethany nang tanggapin na ni Gavin ang microphone.Kinuha na ni Bethany si Gabe sa bisig ng tiyuhin na agad naman nitong ibinigay. Nag-upuan na ang karamihan sa mga guest sa designated nilang table, ngunit may mangilan-ngilan pa ‘ring nakatayo. Bakas sa mukha ni Giovanni na wala siyang planong gawin iyon. Hindi siya uupo. Hahanapin niya pa si Briel.“Maupo ka na rin…Tito...” habilin pa ni Bethany bago tuluyang talikuran siya, nasa dulo na ng dila niya ang sabihin na hindi darating si Briel pero pinili na lang niyang tumahimik. Ayaw niyang masira ang gab
NAKANGITI NA SIYANG sinipat ng Ginang mula ulo hanggang paa. Bakas sa mukha ng ina ang pagiging proud sa kanyang hitsura ngayon na nagawa pang bigyan siya ng kakaibang ngiti sa kanyang labi. May panunukso iyon na hindi pinansin ni Briel. Pakiramdam ng ina ay unti-unting bumabalik ang bunso nila. Bagay na hinihintay nilang mangyari ng kanyang asawa; ang muling maka-adopt sa buhay nila si Briel. “Pupunta na ako, Mommy. Sayang naman ang gown ko saka baka magtampo sa akin si Bethany.“ tugon ni Briel na ipinakita pa ang kanyang kabuohan na para bang sayang naman kung hindi siya pupunta, “Ngayon lang din naman ako pa-party after two years. Reward ko na sa sarili. Hindi rin naman ako magtatagal.”Tumang-tango ang Ginang sa kanyang sinabi. Tama nga naman ang kanyang anak. Reward niya iyon.“Hindi iyon magtatampo, nauunawaan naman niya na masama ang pakiramdam mo. Well, kung okay ka naman na better attend na rin para suportahan ang Kuya Gav mo. Hindi kami pupunta ng Daddy mo eh. We choose to
BAKAS ANG PANGHIHINAYANG sa boses ni Bethany nang sumapit ang araw ng banquet party at malaman niyang hindi makakapunta si Briel dahil umano sa biglaang pagsama ng kanyang pakiramdam. Ano pa nga bang magagawa niya doon? Hindi niya naman pwedeng pilitin ang hipag lalo na kung kalusugan iyon. Iba naman ang naging ngisi ni Gavin nang malaman at marinig iyon; nakakaloko na halatang mayroong ibang plano ang dating abogado. Hindi niya ipinaalam sa asawang si Bethany na tinawagan niya si Giovanni matapos na malaman iyon upang sabihin na may available na invitation slot para sa kanya sa gaganaping anniversary ng kanyang kumpanya. Iimbitahin niya ang Gobernador dahil wala naman ang kapatid dito. Wala pa man ay nagdiriwang na sa galak si Gavin. Nakikinita na niya ang pagkabigo sa mukha ni Giovanni oras na malaman nitong wala naman pala sa party ang kanyang kapatid. Another points niya rin iyon.“Anong nagpabago ng isip mo, hijo?” puno ng pagdududang tanong ni Giovanni nang sagutin niya ang tawag
DUMILIM ANG MUKHA ni Giovanni nang marinig ang huling sinabi ng investigator. Hindi niya nagustuhan na naging ex-boyfriend ito ng pamangkin at lalong hindi niya mapapalampas ang pagiging ex-fiance nito ni Gabriella. Anong tingin ng asshole na iyon sa mukha niya? Gold? Hindi naman ito kagwapuhan sa kanyang paningin. Oo, bata sa kanya pero kung hitsura ang pagbabaehan nila malayong-malayo ito sa mukha niya. Tumingin pa siya sa salamin upang ikumpara ang kanyang hitsura sa dating fiance ni Briel. Ilang beses niya pang sinipat ang kanyang mukha. “Hindi ko maintindihan ang taste ng mag-hipag. Mabuti na lang at hindi iyon ang nakatuluyan ng pamangkin ko.”Sa palagay niya ay kailangan niyang turuan ito ng leksyon. Ang huling tanda niya ay nasa ibang bansa na ito noong minsang mapag-usapan nila iyon ni Briel. Hindi niya maintindihan kung bakit kinakailangan pa nitong bumalik. Hindi na lang naglagi at piniling tumanda kung saan man ito tumambay na bansa. At talagang sinadya pang makipagkita s
HINDI NA HININTAY pa ni Briel na sumagot si Bethany at mabilis na siyang lumabas ng fitting room upang ipakita ang kanyang sarili sa dati niyang fiance. Napag-alaman ni Briel na may kasama itong babae na kilalang rising actress ng bansa na saglit na tumingin sa ginawang padabog na paglabas niya sa fitting room. Bahagya siya nitong pinagtaasan ng kilay, bagay na hindi na niya pinag-aksayahan ng pansin. Sa puntong iyon ay nabaling na ang tingin ni Albert sa kanyang bulto na ikinatikwas ng isang kilay ni Briel. Sa panlalaki ng mga mata nito ay bakas ang pagkagulat na nakita siya doon. Ang buong akala ni Albert ay si Bethany lang ang naroon, nakalimutan niya na hipag nga pala ito ng dati niyang fiancee. Hindi naman alam ni Briel kung dahil sa biglang paglitaw niya o ng dahil sa hitsura niya kung kaya gulantang ang hitsura nito. Matagal na panahon na rin nang huli siyang makita ni Briel. Wala naman na siyang natitirang galit dito. Nabura na iyon ng mga taong dumaan dahil nabaling na iyon k
NABULABOG ANG MAHIMBING na pagtulog ni Briel ng tawag ng kanyang hipag kinabukasan. Pagdilat ng kanyang mga mata ay wala na sa kanyang tabi si Brian. Lingid sa kanyang kaalaman ay maaga itong kinuha ng kanyang ina upang ibaba at makasama nila ni Donya Livia sa garden upang magbilad sa hindi pa masakit na sikat ng araw. Kumamot siya sa ulo at nakapikit na sinagot ang kanyang cellphone. Wala pa siyang planong ibangon ang sarili niya.“Tulog ka pa?” “Hmm, bakit ang aga mo namang tumawag Bethany?” Mahinang tumawa si Bethany sa kabilang linya. “Anong maaga pa? Alas diyes na kaya Briel. Huhulaan ko napuyat ka kakaisip kay Tito, ano?” Awtomatikong bumukas na ang mga mata ni Briel nang mabanggit iyon ni Bethany sa kanya. Totoo naman iyon, hindi niya rin kailangang itanggi. Ganunpaman ay hindi niya kinumpirmang iyon nga ang dahilan ng pagkapuyat. “Bangon na. Papunta na ako diyan. Samahan mo akong magsukat at mamili ng isusuot nating gown.” “Bakit?” lutang na tanong ni Briel, wala siyang