NAPAHILAMOS NA NG mukha si Zac makaraan ang ilang sandali. Gumala na ang kanyang mga mata sa paligid. Para siyang nahimasmasan nang makita ang mga kasamahan niyang matamang nakatunghay sa kanya. Iyong tipong parang may hinihintay sila na mangyari at sabihin niya kung kaya nakatutok sa kanya.“Eh kumusta naman ang tungkol kay Attorney Dankworth at sa girlfriend niyang si Bethany Guzman? Sa tingin niyo, katuwaan lang din ba ang ginagawa ng dalawang iyon? Naglalaro lang din ba sila ng apoy?”Makahulugang nagkatinginan ang mga kaharap niyang kapwa negosyante na parang nag-uusap ang kanilang mga mata na bakit tinatanong iyon ni Zac sa kanila? Malay din ba nila sa dalawa. Hindi naman nila personal silang kakilala kung kaya hindi nila iyon kayang sagutin. Hindi naman din sila usisero. Kilala rin nila si Gavin Dankworth na workaholic at lalaking ayaw sa commitment at responsibilities kung kaya naman mukhang walang anumang plano ito sa buhay na magpakasal. Hindi rin si Zac naniniwala na kayang
ILANG MINUTO NA ang lumipas magmula nang makaalis doon sina Rina, ngunit si Bethany ay masama pa rin ang timpla habang iniisip ang desisyon ng kaibigan niya. Makailang beses na pinag-isipan niyang usapin ang kaibigan na hiwalayan na ang asawa kahit pa parang nahuhulaan na niyang hindi iyon gagawin ng kaibigan. Siya kasi ang namro-mroblema tuwing nag-aaway sila. Binuhay niya na ang makina ng sasakyan at mabilis na rin niyang nilisan ang lugar matapos na iwaglit iyon sa kanyang isipan. Pagdating sa parking lot ng building kung nasaan ang penthouse ni Gavin, ay ilang minutong nanatiling buhay ang makina ng kanyang sasakyan. Panay ang sulyap niya sa screen ng kanyang cellphone, hinihintay na makita ang pangalan ng kaibigang si Rina doon upang sabihin na nasa bahay na sila ng kanyang asawang si Zac.“Hindi niya talaga ako sini-seryoso, sabi kong mag-chat siya sa akin kapag nasa bahay na sila eh. Bahala nga siya diyan kung ayaw niya akong bigyan ng update. Malaki na siya para alalahanin ko
DAHAN-DAHAN NG TUMAYO si Bethany nang marinig niya kung sino ang tumatawag. Ayaw niyang makinig kung ano ang pinag-uusapan nito kung kaya naman walang imik niyang pinulot ang mga saplot at ang kanyang gamit na nagkalat sa sahig upang tunguhin na sana ang kanilang silid. Subalit ilang hakbang pa lang ang nagagawa niya nang maramdaman ang yakap ni Gavin mula sa kanyang likuran. Gamit ang isa nitong kamay ay nagawa nitong idikit ang kanyang katawan sa kanya na parang nilalagnat sa init ng balat.“Kausapin mo muna iyan!” buka ng bibig niyang nandidilat na ang mata nang lingunin ang binata. Hindi siya pinakinggan ni Gavin na mas kiniskis pa at idinikit ang hubad na katawan sa kanya. Hindi na iyon matagalan pa ni Bethany na muling yumakap na lang sa binata keysa naman mag-protesta. Hinalikan siya ni Gavin sa noo habang nasa isang tainga pa rin ang cellphone. Hindi nito magawang tanggalin ang kanyang mga mata sa magandang mukha ni Bethany na halatang puno ng pananabik at paghihintay na mata
MAGKALAPAT ANG MGA ngiping mariin na namang napapikit ng kanyang mga si Gavin. Parang mauubos na ang kanyang pasensya dahil hindi na niya mapigilan ang pagiging traydor ng katawan. Bahagya pa siyang napatingala upang pigilan ang sariling mahinang mapaungol dahil sa ligayang hatid ng kakaibang ginagawa sa katawan niya ni Bethany ng mga sandaling ‘yun. “O-Opo, Tito narito pa ako…magsalita lang po kayo...” mababa ang boses na sagot niya dito.Puno ng pagbabanta ang mga matang tiningnan niya si Bethany. Ilang beses na rin siyang umiling ngunit hindi iyon pinansin ng dalaga sa halip ay mas ginanahan pa siyang tuksuhin ito at kulitin. Naghuramentado pa ang kanyang pagkalalaki nang mabilis na iyong himasin ni Bethany gamit ang kanyang mainit na palad at akmang didilaan ngunit agad niyang iniharang ang isa niyang palad doon. Napaungot na si Bethany nang gawin iyon ng abogado. Naikiling ng musician ang ulo nang hindi iyon nakaligtas sa kanyang pandinig. Nahulaan niyang kasama ni Gavin ang ka
NAKANGITING SUMANDAL SI GAVIN sa headboard ng kama ng gabing iyon para magpahinga at magsindi na ng sigarilyo na nakaugalian niya ng gawin dati pa. Kakatapos lang nila ni Bethany na pagsaluhan ang mainit na gabi. Isa lang iyon sa mga gabi nilang pilit na sinusulit kahit na pagod sa trabaho si Gavin at abala naman sa pag-ayos ng magiging bagong music center niya ang dalaga. Tumagilid si Bethany paharap sa banda ni Gavin upang magtama ang kanilang mga mata. Gustong-gusto niyang makita na lumubog ang pisngi ng binata sa tuwing humihithit ito sa stick ng sigarilyo, lalo siyang pomo-pogi sa paningin niya na kung minsan ay napagtatanto niyang ang weird kung iisipin ng normal na tao. Ewan ba niya, nakadagdag pa talaga iyon ng pogi points dito. Sabay silang napatingin sa cellphone ni Gavin na nakapatong sa bedside table ng dalawang beses itong tumunog sign na may dumating na text o message at tuloy-tuloy na itong tumunog. Kinuha ito ni Gavin at tinignang mabuti habang patuloy lang sa paghithi
MAGMULA NANG MABANGGIT ni Gavin kay Bethany ang tungkol sa DNA bank kung saan nag-sbumit si Mr. Conley ay hindi na iyon nawala pa sa isipan ng dalaga. Pinagpla-planuhan niya kasing gawin din iyon. Magbabakasakali rin siya na iyon ang magiging tulay at hakbang upang mahanap niya ang tunay niyang ama. Hindi niya alam na baka hinahanap na rin pala siya nito sa mga sandaling iyon. Noong una ay puno pa siya ng pag-aalinlangan, ngunit may bahagi ng kanyang puso na gustong-gusto niyang gawin iyon. “Gusto kong gawin, pero paano kapag nakarating kina Papa at Tita Victoria? Hindi kaya masaktan ko sila dahil hindi ko muna idiniscuss ang aking magiging mga hakbang? Hindi naman nila siguro ako pagbabawalan.” Ilang beses na iyong tinanong ng dalaga sa kanyang sarili. Ngunit iisa pa rin ang sagot niya. Gusto niyang subukan. Gusto niyang gawin dahil gusto niyang makilala ang tunay na ama.“Bahala na nga, siguro sasabihin ko na lang muna kina Papa at kung anuman ang maging desisyon nila, kailangan k
NANG MATAPOS MAGSALITA si Bethany ay hindi nakaligtas kay Alejandrino ang malungkot nitong mga ngiti. Mamasa-masa at medyo pula na rin ang gilid ng kanyang mga mata, halatang naluluha na ang dalaga sa paggunita sa yumao niyang ina. Hindi maitatanggi na na-miss niya na ang kanyang ina. Sa pagkakataong iyon, bumilis ang tibok ng puso ni Drino. “Namatay siya noong bata ka pa lang?” “O-Opo…” Napailing na ang musician. Ang mamatay nang napakabata ay sobrang nakakagulat sa kanya. Ipinalagay niyang hindi si Bethany ang kanyang anak kahit pa may pagkakahawig ito sa dati niyang kasintahan. Hindi ito ang anak ng kanyang minamahal na si Beverly. Malusog iyon at imposibleng pabayaan niya ang kanyang kalusugan. Natatandaan niya rin na sinabi sa kanya noon ng isang manghuhula na mabubuhay siya ng mahaba, matagal at sagana. Nang dahil sa kanyang narinig ay nawalan na ng gana si Drino na inumin ang kanyang kape. “Nakakalungkot naman iyon…” Maliit na ngumiti lang si Bethany, pilit lang iyon. Dati
MATAPOS NA HALIKAN ang tuktok ng ulo ni Bethany at ikulong pa sa mga bisig ng ilang minuto ang katawan ng dalaga ay marahang hinaplos naman ni Gavin ang buhok nito na parang ginagawa niya lang ang bagay na iyon upang pagtakpan ang guilt na nararamdaman niya sa oras na ito dahil sa pagbabalik ng dati niyang nobya. Saglit niyang inamoy-amoy pa iyon na parang adik dito, ngunit hindi noon nabawasan ang paghihinalang nabuo sa isipan ni Bethany na piniling manahimik na lang at hindi na magkomento pa.“Pasensya ka na, Thanie ha? Doon muna ako sa study room ko ngayon. May mga ilang business related na documents na naman akong kailangang basahin at unahing pag-ukulan ng pansin. Babawi rin ako sa’yo oras na matapos ito…huwag mo sanang masamain iyon ngayon...”Pagkatapos na sabihin niya iyon ay tumayo na ang abogado at naglakad palabas ng silid, patungo sa study room niya. Hindi inaasahan iyon ni Bethany kaya naman hindi niya mapigilang mas malala pang mag-isip. Ang akala pa naman niya ay sa kan
BUMUNGISNGIS LANG DOON si Gavin na hinagod na ng isang palad ang kanyang buhok na bahagyang tumakip sa kanyang mukha. Hindi malaman ni Briel kung ano ang pumasok sa utak ng kapatid at nagpahaba ito ng kanyang buhok. Pasalamat din ito na siya ang nasusunod sa kanyang propesyon kung kaya hindi ito napupuna sa bagay na iyon. Kumislap pa ang kanyang mga mata na para bang may naiisip itong nakakakilig dahil halos mapunit ang labi sa ngiti.“Oo naman, Tito. Kayang-kaya ko pa…saka matagal na akong hulog na hulog sa pamangkin mo.” humagikhik pa ito at nagawa pang takpan ang bibig ng kanyang isang palad na para bang kinikilig sa kanyang sinabi, “Kapag narinig ito ng asawa ko baka masundan namin agad si Bryson.” dagdag pa ni Gavin na ikinahalakhak na rin ni Briel habang naiiling. Humahapay na umakyat na si Gavin ng hagdan na halatang mas lalo itong nalasing. Hindi na kailangang sabihan pa si Giovanni na halatang sakto lang ang inom na patakbong hinabol si Gavin upang alalayan itong maayos na m
PARANG SUMABOG NA bombang umalingawngaw sa pandinig ni Briel ang sinabi ni Bethany patungkol sa pagpunta ni Giovanni ng Canada na lingid sa kanyang kaalaman. Bakas na bakas iyon sa mukha niya; ang labis na pagkagulat dito. Ibig sabihin ay hindi aksidente ang pagkikita nilang dalawa. Sinadya iyon ng dating Gobernador kaya sila ay nagtagpo. “Ha? Pumunta siya ng Canada?” naguguluhan na naman niyang tanong na tumayo pa upang harapin ang hipag niya.Bakit hindi niya alam iyon? Bakit sa Hongkong na sila nagkita? Hindi kaya mula Canada pa lang ay sinundan na siya nito patungo sa Hongkong? Bakit hindi niya napansin? Bakit hindi nito sinabi sa kanya noong nasa Hongkong na sila? Napakarami ng kanyang katanungan na alam niyang si Giovanni lang ang makakapagbigay ng kasagutan sa kanya.“Oo, hindi mo ba alam?” naguguluhan na rin na tanong ni Bethany sa hipag na hindi na niya mapigilang pagtaasan ng isang kilay, hindi naman ito mapagpanggap kung kaya bakit siya magsisinungaling sa kanya? “Kung ga
MAKULAY, MAINGAY AT naging masaya ang unang Pasko na sama-sama silang nagdiwang nito. Ganun nila ipinagdiwang ang noche buena ng taong iyon. Walang sinuman ang nagbukas ng usapan tungkol sa tunay na relasyon nina Giovanni at Briel. Maliit pa man ang kanilang pamilya ay nagkaroon sila ng parlor games per family. Ang mag-asawang Dankworth ang magkakampi. Ang mag-anak nina Bethany at Gavin. Sina Giovanni at Briel kasama si Brian na tanging palakpak lang ang ginagawa upang ipakita na excited siya. At upang mas maging masaya ang kanilang pagdiriwang doon ay sinali nila ang mga tauhan ni Giovanni at ng kanilang mga maid. Halos lahat naman sa kanila ay nakakuha ng prizes at gifts. Sa kanilang lahat, ang sobrang nag-enjoy sa mga palaro nila ay sina Brian at Gabe.“Bilisan niyo na kasing sundan ni Tito si Brian nang may kakampi ka na at hindi ka nang-aagaw ng anak ng iba.” pahaging ni Bethany nang gustong hiramin na naman ni Briel si Bry, hindi niya kasi mauto ang anak na palaging naka-karga
NANATILING NAKATAYO LANG doon si Briel. Pinapanood si Giovanni na kausapin ang kanilang anak na pulang-pula ang mukha bunga ng kanyang pag-iyak. Particular na ang ilong nito. Lumambot pa ang tingin niya sa anak na halatang naghahanap na ng kalinga ng ama niya. Bilang ina, hindi na niya mapigilan na mahabag sa ginagawa ng kanilang anak.“Brian, tama ang Daddy. Magbibihis lang siya sa kabilang silid at babalik din agad dito.” eksena na ni Briel, nagbabakasakaling pakikinggan siya ng kanyang anak tutal siya naman ang palaging kasama at siya ang nagpalaki.Parang walang narinig si Brian na hindi man lang nilingon ang ina. Isinandal pa nito ang ulo sa dibdib ni Giovanni at patuloy na ipinakita ang kanyang mga hikbi. Puno ng pagdududa ang mga mata nitong patuloy na namula pa doon.“O siya sige, sumama ka na sa Daddy mo at iwan mo na ako dito. Hindi mo naman yata ako love eh. Sige na, Gabriano…” Hindi pa rin nag-react doon si Brian kahit na pinalungkot pa ni Briel ang kanyang boses. Nasakta
MATAPOS NA MARINIG iyon ay nilingon na ni Giovanni ang anak na pinaglalaruan na ang toy cars na kanyang pasalubong. Pinapagulong iyon sa sofa malapit sa kanyang kinauupuan habang panaka-naka ang tingin sa kanya. Tumingin siya ulit sa itaas na palapag ng mansion. Ano kaya at siya na ang umakyat at magsabi kay Briel ng pinapasabi ng ina? Ang lungkot naman kung doon lang din silang tatlo sa mansion kahit pa pagod sa biyahe. Kahit pagod at gusto na rin niyang matulog, syempre gusto rin niyang pumunta ng Batangas para makita ang pamangkin at mga apo dito.“Daddy?” kuha ng atensyon ni Brian kay Giovanni nang mapansin ng bata ang dahan-dahan nitong paghakbang papuntang hagdan upang takasan siya. Puno ng pagiging inosente ang mga matang nagtatanong na iyon. “Where?”Ngumiti lang si Giovanni at namulsa na ang mga kamay. Ang akala niya ay makakatakas na siya sa anak.“Aakyat lang ako. Pupuntahan ko lang ang Mommy.” Patakbong lumapit na sa kanya ang bata at itinaas na ang dalawang kamay na anim
ANG BUONG AKALA ni Briel ay liliko na ito pero nakasunod pa rin talaga ang kotse sa taxi na kanyang sinasakyan. Pikon na napahilamos na siya ng mukha. Sa loob niya mabuti pang sumabay na lang siya sa kanya keysa naman nagmumukha itong stalker niya sa mga sandaling iyon. Pati ang driver ng taxi ay makahulugan na siyang tiningnan at nagtatanong.“Hay naku, ang kulit. Hindi niya naman ako kailangang ihatid. Sabing huwag na eh! Tigas talaga ng bungo niya!” “Stalker mo, Miss?” Hindi pinansin ni Briel ang taxi driver na patuloy siyang inuusisa kung sino ang nakasunod sa kanila hanggang sa mansion. Nagkunwari na lang siyang hindi niya iyon narinig. Hindi naman sila close para magkuwento siya ng mga nangyari. Ipinakita ni Briel ang busangot ng mukha niya pagbaba niya ng taxi pagdating ng kanilang mansion at malingunan na malakas pa talaga ang loob na bumaba ng kotse niya si Giovanni. Nag-iwas naman ito ng tingin nang humakbang na siya patungo ng gate nila matapos na paulanan siya ng nanlili
HUSTONG PAGPASOK NI Briel sa immigration ay siya namang tayo ni Giovanni upang pumasok na sa eroplano. Muntik ng ma-late si Briel sa flight nang dahil sa kaibigan niyang napakaraming tanong na kinailangan niya pang sagutin kahit na pasakay na siya sa loob ng sasakyang gagamitin niya papuntang airport. Deretso na sa pila agad ang babae papasok ng eroplano. Sa lalim ng kanyang iniisip ay hindi na niya namalayan pa na ilang pasahero lang ang pagitan nilang dalawa ni Giovanni na hindi sinasadyang nagkasabay ang pag-uwi nila ng bansa. Paupo na sana si Briel nang mapansin niya sa gilid na bahagi ng kanyang mga mata ang bulto na ang pares ng mga mata ay matamang nakatingin sa kanya. Damang-dama niya ang init noon. Nang lingunin niya naman ito ay saktong dumaan ang ibang pasahero kaya natakpan nila ang bulto ni Giovanni na tulala na naman at hindi makapaniwalang nakikita niya si Briel sa harap. Ganunpaman pa man ay ipinagkibit na lang iyon ni Giovanni ng balikat at naupo na sa designated niya
TUMAGAL PA ANG tingin ni Giovanni sa mukha ni Briel na para bang hinahanap niya kung totoo ba ang sinasabi nito. Ganundin ang babae na ilang sandali lang na ginawa iyon at nag-iwas na ng kanyang tingin. Sinundan ni Giovanni ng tingin ang galaw nito na kumuha na ng tisyu upang ilagay lang iyon sa kanyang isang kamay. Umawang ang bibig ni Giovanni upang magbigay ng kanyang reaction, ngunit hindi niya nagawang pakawalan kung ano iyon. Nagawa na lang makatayo ni Briel mula sa kanyang inuupuan at walang lingon sa likod na siyang iniwan ay nanatili pa rin si Giovanni na tahimik na nakatitig sa mukha ng babae na animo ay tulala. Sinundan nito ang likod noon na tuloy-tuloy ang hakbang papalayo sa kanyang table. Dumating ang order ni Briel na salad para sa kanya na hindi ni Giovanni pinag-ukulan ng pansin. Hanggang sa makalabas ay pinanood niya lang itong sumakay ng taxi at hindi niya man lang hinabol gaya ng unang pumasok sa kanyang isipan. Ewan ba niya kung bakit hindi niya magawang pakilosi
NAMUMUO NA ANG mga luhang napaangat na ang paningin ni Giovanni kay Briel na hindi na inaalis ang paningin sa kanya na gaya ng ginagawa nito kaninang panay ang iwas ng kanyang mga mata. Pigil na ng lalaki ang hinga dahil pakiramdam niya ay hindi na niya makakayanan na hindi pumatak ang mga luha sa harap ng babaeng mahal niya. Sa kabila ng pasakit na nagawa niya na alam niyang nasaktan niya ng labis si Briel, heto at pilit pa rin siya nitong iniintindi kahit na alam niyang sa part nito ay ang sakit na ng mga nagawa niya. Lumambot na ang mukha nito kumpara kanina na nagmamatigas na ayaw makipag-usap sa kanya at hindi niya alam kung anong gayuma ang nagawa na naman niya o marahil ay sobrang mahal pa rin siya ng isang Gabriella Dankworth kung kaya puno na naman ito ng pag-intindi..“Walang may kontrol, Giovanni, naiintindihan mo?” mas malumanay din ang boses ng mga sandaling iyon ni Briel na sa pakiramdam ni Giovanni ay mas lalo siyang nilalamon ng konsensya dahil puro pasakit ang naging