Chapter 109.2

ILANG SULYAP ANG iginawad pa ni Bethany kay Gavin na tahimik na nakaupo sa dining table habang pinapanood siya sa kanyang ginagawa. Nakahalumbaba pa ito at titig na titig pa rin sa bulto niya. Maliit pa siyang napangiti. Ang tanawing iyon ay nagdulot na ng kakaibang ligaya sa dalaga. Feeling niya, tipikal na mag-asawa na sila ng binata at hinihintay nito ang niluluto niyang pagkain nila. Nag-init ang mukha niya. Masyado siyang ilusyunal sa parteng iyon. Lulutuan lang naman niya ito ng hinihiling na pagkain niya.

“Seryoso ka na ito lang ang gusto mong kainin, Gavin?” pang-ilang beses niya ng tinanong ang binata dahil magaan lang ang lugaw sa tiyan, “Baka may iba ka pang gusto. Sabihin mo at lulutin ko para sa'yo.”

“Hmm, wala akong panlasa at wala akong gana. Iyan na lang para mabilis lunukin. Marahil kapag luto mo ay paniguraddong gaganahan ako. Basta damihan mo lang ng luya para malasahan ko ang anghang.”

Tumango lang si Bethany bilang tugon sa kanya at muling hinarap ang kaserola ng