This chapter is unedited. Expect grammatical errors and spelling mistakes. Thank you!
"Fajardo, ipapaalala ko lang sa iyo, ha. Gusto kong akin ka lang. Kailan mo ba hihiwalayan ang bruhang si Ruanne? Matagal na akong naghihintay!""Alam mo namang hindi pa pwede, di ba? Basta hangga't hindi kami kasal, wala kang dapat ipag-alala. At hindi mangyayari iyon, Jacoma."Ang palitan ng mga salitang iyon ay tila mga patalim na tumarak sa puso ni Ruanne at nagpasakit ng dibdib nito. Huli na nga siyang nakarating sa pinagtatrabahuhan ng nobyo kung kaya't hindi siya umasang maaabutan pa niya ito. Ngunit, pinagpala yata siya ng langit at naabutan niya pa ito sa mismong tapat ng gusali nila. Ngunit kasama niya si Jacoma, ang mortal niyang kaaway na dati ay kaibigan niya.Hindi maipaliwanag ni Ruanne ang nadarama. Halu-halong kaba, gulat, kalungkutan, at galit. Sobrang gulo ng kanyang puso't isipan na hindi niya malaman kung ano ang uunahin. Nanigas na lamang siya sa kanyang kinatatayuan."Babe, alam mo namang wala akong balak pakasalan si Ru-RUANNE!" Para bang nakakita ng multo so
"Nababaliw ka na," nasabi na lamang ni Catalina sa kaibigan nang makita niya ang singsing na hawak-hawak nito at ipinagmamalaki pa. "Magkano naman iyan?"Nagsalubong ang mga kilay ni Ruanne at napaatras ang ulo sa sunod na sinabi ni Catalina. "Bakit mo naman natanong? May reregaluhan ka ba? O pakakasalan?" tanong ni Ruanne.Napairap naman ang kaibigan at hinablot ang kahon ng singsing mula rito."Hoy!"Sinubukang bawiin ni Ruanne ang singsing ngunit inilayo ni Catalina ang mga bisig niya kaya hindi niya maabot. Hindi naman niya mahabol ito dahil nakakahiya sa dami ng tao sa paligid. "Tinatanong ko kasi baka sobrang mahal nito tapos nasayang lang. Ikaw naman kasi. Bakit mo naman naisipang mag-propose? ," sabi ng kaibigan habang kinikilatis ang singsing.Simple lang naman ang singsing na binili niya. Wala namang kahit anong bato na nakalagay roon. Masyado kasing feminine ang style ng mga ganoon. Makapal lamang ang singsing na gawa sa ginto. May nakaukit lamang na infinity sign dito a
"Ci---""Don't call me by my name, Hara. You know the rules," nagbabantang sabi ng lalaki.Naiinis ang lalaki sa tuwing tinatawag nito ang pangalan niya. At higit sa lahat, malapit na siyang labasan. Gusto niyang labasan na kaso napakaingay ng dalaga at hindi matuloy-tuliy ang gusto niya. "But---ohhh! Oh, God! Sige pa. Ahhh!"Hindi na nga napigilan pa ng dalawa ang sarili at narating na nga nila ang rurok ng kanilang kaligayahan. Sobrang sarap sa pakiramdam lalo na at pangatlong beses na nila nito sa gabing iyon. At mas lalo pang naging kapana-panabik ang kanilang pakikipagtalik dahil nasa isang pampublikong lugar sila--- sa loob ng men's bathroom."Ci---uhmmm... Orcy, kailan ulit tayo magkikita? Balita ko sasabak ka na talaga sa negosyo ng pamilya mo. Mind telling me your plans, mister?"Walang ganang tumingin ang lalaki sa kanya at itinaas na lamang ang pang-ibaba. Kaya lang naman siya nakipagkita rito ngayon dahil sa nais niyang mapaligaya ngayong gabi. Dahil sa mga susunod na ara
Dahan-dahang ibinuka ni Ruanne ang kanyang mga mata. Ihinarang pa niya ang kanyang palad sa kanyang mata dahil sa biglaang pagkasilaw sa liwanag. Kahit sa malabong paningin dahil sa pagkakagising, naaaninag niya ang mukha ng dalawang lalaking nasa harap niya. Unti-unting naging malinaw ang itsura ng dalawa at agad na lamang siyang napaatras. Hindi niya kilala ang mga taong ito. "T-Teka, sino kayo? Ha? Anong kailangan niyo?" napapraning na tanong ni Ruanne. Agad namang umatras ang mga lalaki upang bigyan siya ng espasyo at hindi masyadong magalit. Itinaas ng isang lalaki ang kanyang kamay na parang sumusuko sa pulis. "Sandali lang, binibini. Wala kaming gagawing masama sa iyo. Nag-aalala nga kami sa iyo at ganyan ang kalagayan mo," sagot nito. Tinarayan naman ni Ruanne ang dalawang lalaki sa pamamagitan ng pagtaas ng kilay. "At bakit naman kayo---"Ruanne? RUANNE!" Nakarinig na lamang si Ruanne ng paglakad ng heels na papalapit sa kanya. Agad niyang namukhaan ang mabungangang kai
"W-Wala kasi akong mapili."Napakagat-labi na lamang si Ruanne. Wala naman siyang balak bumili talaga. Napapasok lang siya rito dahil sa kaibigan. Ngunit, napag-isip-isip niya na rin ang suhestyon ng kaibigan. Paano kung alamin niya na lang din kaya kung sino talaga ang may-ari ng lugar?Siguro iyon na nga lang ang gagawin niya. Matagal na rin siyang curious sa kung sino ba ang misteryosong lalaking iyon, o kung lalaki ba talaga iyon. Ngunit hindi makapag-isip si Ruanne nang maayos sa presensya ng lalaking nasa harap niya. Bukod pa sa napakagwapo nito, hindi rin maikakailang malakas ang dating. Ang dating niya ay ang tipo na hindi mo maaaring basta-bastahin. Ewan ba niya. Basta intimidating ang lalaki para sa kanya. "Ano ba ang tipo mo sa mga tsinelas?" tanong ng lalaki.Hindi naman nakatingin si Ruanne na sumagot."W-Wala naman akong espisipikong gusto. Basta maganda tingnan at komportable, a-ayos na sa akin."Ngumiti naman si Pio kay Ruanne. "Kung ganoon, maupo ka na lamang diyan.
"H-Hindi na! Aalis na nga ako!"Kung totoong thunderclouds lang ang puso ni Ruanne, baka ilang puno na ang nasira dahil sa mga kidlat at kulob na inilalabas nito. Tuluyan na nga siyang nawala sa sarili. Ang sobrang lapit na distansya niya kay Pio ay nagpablangko ng kanyang isipan.Hindi siya makapaniwalang ganoon si Pio. Anong tingin niya sa dalaga, easy to get? Halatang-halata ni Ruanne ang intensyon ni Pio sa kanya. May gusto siya rito! At malamang sa malamang, hindi ito seryoso. Nakita niya naman kung paano umarte ang lalaki. Parang skilled na skilled sa ginagawa. "Binibini, hindi ka pa nakakapili ng ibang sapatos. Hindi ka na ba bibili?""Hindi na! Ayoko nang mapalapit sa iyo. Manyak!" galit na galit niyang saad.Maglalakad na sana ulit si Ruanne nang tawagin na naman siya ni Pio. Napairap na lamang siya at lumingon ulit."Ano na naman ba?" irita niyang tanong.May naglalarong ngiti sa mga labi ng binata nang ituro niya ang sahig. Napatingin naman doon si Ruanne at nakita ang kah
"Ninang Anne!"Napaangat na lamang ng ulo mula sa pagkakayuko si Ruanne nang tawagin ng isang bata ang pangalan niya. Ngumiti na lang siya nang malaki at ibinuka ang mga kamay upang salubungin ang bata. Si Oval naman ay masayang niyakap ang kanyang ninang na halos isang linggo din niyang hindi nakita.Nabaling ang tingin ni Ruanne sa nanay ng inaanak. Mapipinta sa kanyang mukha ang pag-aalala."Anong nangyari, Ruanne? Wala bang nanakit sa iyo?"Naupo na lamang si Catalina sa tabi ng kaibigan. Hinayaan na lang naman nilang magtatakbo si Oval sa tapat nila dahil wala namang dumadaan. Nakakapagtaka. Sa dami ng tao at mga pasyente sa ospital, wala man lang ni isang nurse na dumadaan." Si Mang Tomi kasi, ni-lock ako sa loob ng bodega niya kaya ayan ang nangyari. Siya ang sumalo ng lahat ng kabulastugan ng mga lalaking iyon," komento ni Ruanne.Napahinga naman nang malalim si Catalina."Alam mo, wala ka rin naman kasing magagawa. Saka ano bang ginawa nila kay Mang Tomi?"Napakunot naman an
"Anong nangyayari rito, magandang binibini?"Malinaw na malinaw sa tenga ni Ruanne ang narinig niya. Ngunit gusto niyang paniwalaang nabingi na yata siya dahil kung anu-ano na ang naririnig niya. Ngunit hindi eh. Iyon talaga ang narinig niya. Mahal? Magandang binibini? Ano na ba ang tumama kay Pio at kung anu-ano na ang pinagsasasabi niya?Naiilang na napatingin si Ruanne sa kanyang dalawang kaaway. Nakita niya ang mapagmataas na tingin ni Jacoma at ang inis na nagtatakang titig ni Fajardo. Nakahawak pa sila sa isa't isa nang ipakita nila ang mga ganoong ekspresyon. Aakalain ng kahit sinong matalinong tao katulad ni Pio na kalokohan lang ang relasyon ng dalawa. Ngunit si Ruanne ay t*nga. Lumingon na lamang muli si Ruanne kay Pio. Nakikipagtitigan ang binata sa mga nasa harapan nila at ayaw na ni Ruanne na makahakot pa ng napakaraming atensyon. Napapatungo na lamang siya dahil dumadami na ang mga taong nasa paligid na tumitingin sa kanila. Ang iba ay pinipili na lamang dumiretso sa p
"Gaano pa ba katagal bago lumabas ang resulta? You called me to say na meron ng results pero pagdating ko ay kailangan ko pa palang maghintay."Napatungo na lamang si Demetrio kay Pio."Pasensya na po, young master. Hindi ko po alam kung anong aberya ang nangyayari."Napabuntong-hininga na lamang si Pio at naghintay nang mataimtim. Wala rin namang magagawa ang pagwawala niya sa ospital kung gagawin niya iyon. Makadadagdag lamang siya sa stress ng doktor at baka lalo pang tumagal ang proseso.Sabay na lamang napatingin sina Demetrio at Pio sa direksyon kung saan sila nakarinig ng pagbukas ng pinto. Lumabas na nga ang taong nag-aasikaso sa kanila na may hawak na mga papeles.Agad na tumayo sa Pio mula sa kanyang kinauupuan at sinalubong ang doktor."Paumanhin po, Mr. Cypher. Ito na po ang papeles na inyong hinihingi."Agad na kinuha ni Pio mula sa kamay ng doktor ang brown na envelope at inilabas ang papel na nasa loob nito. Habang binabasa niya ang laman nito ay nagpaliwanag naman ang d
"Catalina? Uuna na kami ni Pio. Gabi na rin kasi. Salamat sa pag-imbita ha." Dali-dali namang nagpunas si Ruanne ng kanyang kamay at sinalubong ang dalawa sa sala. "Wala 'yon. Para ka namang estranghero n'an. At saka, ako nga dapat ang magpasalamat sa inyo at kundi di kayo dumating, malamang ay walang bisita ang anak ko." "Ninang!" Napatingin na lamang silang tatlong matatanda sa batang tumatakbo papunta sa kanila. "Uuwi na po kayo?"Tumango naman si Ruanne."Oo, Oval. Gabi na rin kasi at baka kung ano pang mangyari sa amin sa daan. Bibisitahin ka na lang namin sa ibang araw ha?"Masigasig namang tumango ang bata at bumaling kay Pio."Ninong Pio! Sa susunod po, gusto ko naman ay malaking robot! Yung umiilaw saka nagsasalita!"Napakunot na lamang sina Ruanne at Catalina sa hiling ni Oval. Ngunit si Pio naman ay napangiti na lamang. Ginulo niya ang buhok ng bata na siyang nagpatawa rito." Sa susunod, hindi lang iyon ang ibibigay ko sa iyo. Huwag kang mag-alala, " ani Pio.Napairap na
Hello, peeps! May nag-aabang pa kaya sa story na ito?I would like to apologize for not being able to keep my word na mag-uupdate ako ng 2-3 times a week since isang beses ko lang na naiupdate ang story na ito nitong nakaraang week.By August 6, 2023, this Sunday, I will try to post two chapters to make up for what I deprived you of. I repeat, I will TRY. Hindi ko maipapangako na magagawa ko talaga siya since medyo busy ako sa ibang bagay and ayaw ko naman na minadali yung chapter na ibibigay ko sa inyo. Despite being pressured sa time, I will do my best to give you updates as soon as possible without sacrificing the quality of the content. Thank you for still waiting for an update even if it's really slow. I really appreciate you guys.Love lots,achyyy
Hindi inakala ni Ruanne na ganito ang kalalabasan ng araw ng kaarawan ni Oval. Inaasahan niya ay kakain lamang siya o di kaya ay makikipaglaro sa bata. Okay rin naman sana kung pupunta sila sa perya. Ngunit bakit pa kailangang dumating sila Jacoma?Napabuntong-hininga na lamang si Ruanne na akala mo ay pagod na pagod na, kahit kararating lamang nila sa perya. Maagang nagbubukas ang perya at maliwanag pa naman. At dahil nga maliwanag pa, wala pang katao-tao. Hindi naman kasi ganoon kasaya sa isang peryahan kung maliwanag pa.At sino naman kasing magbubukas ng perya nang maliwanag pa? Ito lang yatang perya na ito na pinuntahan nila ang gagawa nang ganoon.Masayang nagtatatalon si Oval papasok ng peryahan habang hawak-hawak ang espadang niregalo sa kanya. Nagniningning ang mga mata ng bata na akala mo ay ito ang unang beses na nakapunta ito sa isang peryahan. Sigurado si Ruanne na hindi ito ang first time ni Oval sa mga ganitong lugar dahil nababanggit na rin naman ni Catalina ang mga kwe
"Ay, Diyos ko. Ano ba naman ito?!" Nagmamadaling isinukbit ni Catalina ang kanyang bag at naglakad papuntang pinto. "Ruanne, puwedeng ikaw muna bahala rito? Susunduin ko lang si Manang Niña at umuwi na pala iyon dito."Napatango-tango na lamang si Ruanne. Bigla namang napatayo si Oval mula sa paglalaro ng kanyang mga laruan at napatakbo sa kung nasaan ang kanyang mama." Ma, punta ka saan? "Napalingon na lamang si Catalina sa anak at nginitian ito. Niyakap niya ito sa may ulo."'Nak, pupuntahan lang ni mama si Aling Niña. Pupunta raw siya rito at makikikain sa atin. Dito ka muna kay ninang mo ha."Tumango na lamang si Oval at nagpaalam na sa kanyang mama. Bumaling ang tingin ng bata sa kanyang ninang na hindi niya maintindihan ang ekspresyon." Ninang Uanne, bakit po pula ang pisngi mo? "Tila naalimpungatan naman si Ruanne na nanlaki ang mga mata at umiling-iling ang mga kamay kay Oval. Natatarantang bumaling ng tingin si Ruanne kay Pio. Nanonood lamqng qng binata sa kanya. Ang totoo
"Hoy teh. Ano na? Hinahanap ka na ng inaanak mo? Nasaan ka na?"Napakamot na lamang si Ruanne sa ulo gamit ang tuktok ng telepono. Palakad-lakad siya sa loob ng kanyang opisina at stressed na stressed ang mukha. Kanina pa yata siya may hinahanap ngunit hindi niya mahanap."Pakisabi kay Oval, hinahanda ko lang ang regalo niya ha. Wait lang siya. Maganda ito!"Napatingin na lamang si Catalina sa anak na naglalaro ng kotse-kotsehan bago ibalik ang atensyon sa telepono. Halos mapairap siya sa kaibigan na siguradong may inaasikasong iba kaya hindi magkandaugaga." O sige sige. Basta bilisan mo ha. Walang katao-tao rito. Alam mo naman yung mga nanay ng kaklase ni Oval, mga tsismosang palaka. Huwag raw makipagkaibigan sa anak ko at anak ng p*ta. Aba, sinong sinasabihan nila ng p*ta? Ako?!"Papaalalahan lang sana ni Catalina si Ruanne ngunit nagawa niya pang maglabas ng sama ng loob dito. At hindi iyon nakatulong sa aligagang si Ruanne na lihim na iniisip na sana ay ibaba na ni Catalina ang te
Kanina pa palakad-lakad si Ruanne sa kanyang opisina. Hindi siya mapakali at tila ba kitikiti na nagpapaikot-ikot sa kama kanina lang bago naman siya magpaikot-ikot. Kung naroroon lamang ang kaibigan niya ay nasisiguro niyang kanina pa siya nito binatukan at nakakahilo na ang ginagawa niya.Ngunit kahit anong gawing pag-ikot-ikot at pag-iisip ni Ruanne, hindi nito mareresolba ang problema niya. Lalo pa't mukhang bayolente ang kalaban niya.Napapikit na lamang siya at napasandal sa sulok ng kanyang lamesa. Itiningala niya ang kanyang ulo sa ilaw niya sa kisame at pumikit.Nakakagulat talaga at ayaw niyang maniwala. Ngunit ang nakita niya ay nakita niya. Hindi mabait na tao si Julian. May lihim itong tinatago at hindi niya na gugustuhin pang tuklasin ang side niyang iyon. Sa katunayan niyan ay salungat doon ang nais niyang mangyari. Nais niyang malayo sa binata. Ngunit paano naman niya gagawin iyon? Siguradong alam na ng binata na may nalalaman siya. Well, hindi naman sigurado na alam ng
Labis-labis ang pagharurot ng puso ni Ruanne sa pagtibok. Ni paghinga niya ay hindi niya magawang ituloy sa takot na makalikha siya ng ni katiting na tunog na maaaring magpahamak sa kanya. Hindi niya na tinangkang tumingin pa sa maliit na siwang sa pinto upang siguraduhin ang presensya ng mga taong nasa labas. Ang magagawa niya lamang ay pakiramdaman ang mga bagay-bagay.Mahigpit na nakatakip ang palad ni Ruanne sa kanyang bibig. Pinatalas niya ang kanyang pandinig upang malaman kung wala ng mga tao sa labas. Narinig niya ang mararahas na yabag ng mga taong iyon palabas. Nang unti-unti nang humina ang mga yabag at wala na siyang marinig, maingat niyang iginalaw ang sarili upang tumingin sa siwang.Malilikot ang mga matang naglakas-loob siyang sumilip. Sa kanyang pagtingin ay walang naabutan ang kanyang mga mata. Wala na sina Julian at ang dalawa pang lalaki sa may tapat ng lababo.Sa nanginginig na mga kamay ay pinalaki ni Ruanne ang siwang sa pinto. Matatalas ang kanyang mga mata na
"Ma'am Ruanne, kahit wala ka ng kolorete sa mukha, maganda ka na. Saka girlfriend ka ni Ginoong Pio, ano. Siguradong maganda ka sa paningin niya kahit ano pa man ang mangyari," komento ni Manang Celeste.Napanguso naman si Ruanne sa itsura niya sa salamin. Kahit mukhang maayos naman ang itsura niya, hindi siya kumbinsido sa kanyang nakikita. Kahit ano naman kasing mangyari, maganda ang tingin niya sa sarili niya. Ewan niya nga lang kung anong itsura niya sa paningin ng ibang tao.Nakasuot siya ngayon ng skinny jeans at camisole top na pinatungan ng cropped denim jacket. Naka-high ponytail ang mahaba niyang buhok at nagsuot na rin siya ng kaunting kolorete sa mukha. Sa kanyang paa ay nakasuot ang isang pares ng white sneakers na pinaresan niya naman ng white na handbag.Sobrang ayos ng itsura niya. Sobrang ganda niya na. Ngunit pakiramdam niya, kapag humarap siya kay Pio ay hindi. Natatakot siya na ma-disappoint ang binata.Ngayon lang siya lalakad para sa isang proper date ano! Natural