“TOTOO BANG MAY ANAK TAYO?” Tanong ni Gabrielle kay Millet hinawakan niya ito sa magkabilang balikat, “At nasa pangangalaga sya ni Mommy?” Matamang tanong niya rito.Hindi magawang tingnan ni Millet si Gabrielle.“Hanggang kailan mo balak itago sakin ang totoo?” Hindi makapaniwalang tanong ni Gabrielle, “Talaga bang hindi mo ako pinagkakatiwalaan?”“Nag-iingat lang ako. Ayokong pati anak natin malagay sa panganib,” sagot ni Millet.Napahinga ng malalim si Gabrielle. “I need to see our son now. Dalhin mo ako sa kanila.” Aniya kay Millet, “Bago pa tayo maunahan ng ibang tao.”Tumango si Millet. Ilang sandali pa ay sakay na sila ng helicopter patungo sa kinaroroonan ng kanyang anak at ina ni Gabrielle. Hindi makapaniwala ang ina nito nang magkaharap-harap sila.“Gabrielle, anak. . .” tinangkang hawakan ni Dr. Bernadette si Gabrielle ngunit kaagad itong lumayo sa ina sa halip ay kinuha nito si Adrian at nilingon si Millet.“Iuuwi na natin si Adrian. Hindi siya maaring lumaki sa gani
BINALIKAN NI GABRIELLE ANG INA. “Pinalalabas nyo bang gusto kayong ipapatay ni Daddy dahil nabisto nyo ang mga illegal transactions nya?”Tumango ang kanyang ina. Saka tiningnan siya ng matiim, “Sa palagay mo, magagawa kong sumama sa ibang lalaki at iwanan ka? Hindi ako ganuon kasamang tao, Gabrielle,” umiiyak na sabi nito sa kanya.Napakurap-kurap si Gabrielle. Hindi pa rin siya naniniwalang magagawa ito ng Daddy niya sa kanyang ina. Alam niya kung paano naghirap ang Daddy niya nang umalis ang Mommy niya sa kanila.“Naniniwala ka pa rin bang sumama ako sa ibang lalaki?”Hindi siya umimik.“Marami akong mga ebedensyang pinanghahawakan Gabrielle. Ayoko lang ilabas dahil makakaladkad pati ang pangalan mo oras na inilabas ko ang buong katotohanan tungkol sa ama mo.”Natahimik si Gabrielle.“Bigyan mo ako ng pagkakataon, Gabrielle. Patutunayan ko saiyong hindi ako nagsisinungaling,” nagsusumamong sabi ng kanyang ina sa kanya. Pumasok itong muli sa loob ng bahay at kahit nag-aatubi
“ANAK. . .” TINANGKANG hawakan ni Don Miguel si Gabrielle para magpaliwanag ngunit parang nandidiring umiwas siya rito.Sa ngayon ay ayaw na muna niyang makita ang ama.“All these years I was living in a lie. Mga kasinungalingang inembento nyo para lang paniwalain ako kung gaano kasamang tao si Mommy. Iyon naman pala, kayo ang tunay na masama. How could you do this Dad? How could you do this to your own son?” sigaw niya sa ama.“Alam kong napakalaki ng kasalanang nagawa ko saiyo at sa Mommy mo at walang araw na hindi ko pinagsisihan ang mga nagawa ko. . .lalo na sa Mommy mo pero. . .pero kung hindi ko ginawa ang mga ginawa ko, sa akala mo ba mabubuhay pa hanggang ngayon ang Mommy mo? Oo, pinagtangkaan ko siyang patayin dahil ikaw ang papatayin ng mga kasamahan ko kung hindi ko gagawin iyon. . .pero sa huli, umiral pa rin ang labis kong pagmamahal sa nanay mo kaya pinalabas ko na lang na namatay sya. . .anak, mas pinili kita kaya. . .kaya ko nagawa ang mga bagay na ginawa ko.”Nap
MATIYAGANG binantayan nina Dr. Bernadette at Millet sa ospital si Gabrielle. Naghahalinhinan lamang sila at sinisigurado na walang ibang makakapasok sa hospital suite nito kundi silang dalawa lamang. Ipinagbawal rin nila ang lahat ng media at tiniyak na mahigpit ang security ng ospital.Kahit ang mga malalaking tv network ay hindi nila pinagbigyan na makita ang kalagayan ni Gabrielle. Umiiwas rin sila sa mga interview.Sa loob ng isang buwan ay unconscious si Gabrielle kung kaya’t walang ginagawa si Millet kundi ang magdasal ng magdasal. Pugtong-pugto na nga ang mga mata niya sa kakaiyak. Hindi yata niya alam kung ano ang kanyang gagawin kapag hindi nan aka-recover pa si Gabrielle.Wala siyang ibang sisihin kundi ang kanyang sarili dahil siya ang nagdala kay Gabrielle sa kapahamakan.“Iha, magpahinga ka na muna. Ako ng bahala kay Gabrielle. At saka paniguradong hinahanap ka na ng apo ko. Sige na, umuwi ka na muna at magpahinga. Baka ikaw naman ang magkasakit dahil halos wala
MASAYA SI MILLET na makitang nagkamalay na si Gabrielle bagama’t hindi pa rin ito nakakapagsalita. Kailangan itong muling maoperahan sa lalong madaling. Ang inaalala nga lamang niya, hindi garantisado kung magbabalik pa sa normal ang lahat. Ngunit anuman ang mangyari ay hindi siya aalis sa tabi nito. Ngayon higit kailanman siya kailangan ni Gabrielle. Mahal niya ito at hinding-hindi niya ito iiwan kahit na ano pa ang mangyari.Kaya kahit napapagod ay araw-araw siyang nasa ospital para halinhan si Dr. Bernadette sa pagbabantay kay Gabrielle habang ang kanyang nanay naman ay siyang nag-aalaga kay Adrian kapag hindi niya ito naisasama sa ospital. Ngunit madalas ay isinasama niya ang anak sa ospital para kahit na paano ay maka-bonding ito ng ama kahit pa nga sabihing wala naman siyang nakikitang reaction mula kay Gabrielle.At least man lang, lumalaki ang anak na familiar dito ang mukha ni Gabrielle.Ngunit napapansin niyang tuwing siya ang nagbabantay kay Gabrielle ay parang umiiwas
RAMDAM NI MILLET na simula nang mabaril si Gabrielle ay maging paralisado ang kalahati nitong katawan ay palagi na itong galit sa kanya. Na para bang ayaw na nitong makita pa siya duon. Ni hindi nito naappreciate ang tulong na ibinibigay niya. “Iha, pagpasensyahan mo na lang si Gabrielle kung palaging mainit ang ulo saiyo. Siguro ay hindi lang niya matanggap na wala siyang magawa sa sitwasyon niya ngayon,” sabi ni Dr. Bernadette sa kanya, “Besides, he’s emotionally unstable dahil sa nangyari sa Daddy niya. Sunod-sunod ang mga nangyari at hindi niya matanggap ang lahat ng iyon. Alam mo namang halos buong buhay niya, minanipula ito ni Miguel.”“Siguro ako ang sinisisi nya sa nangyari sa kanya. K-kung hindi naman kasi dahil sa akin, hindi malalantad ang lahat ng bahong itinatago ni Don Miguel at hindi siya baba sa pwesto.” Malungkot na pahayag ni Millet.Hinagod ng babae ang kanyang buhok, “Iha, kung hindi dahil sa tapang mo, hanggang ngayon ay nabubuhay sa isang malaking kasinunga
NAGPROPROTESTA SI GABRIELLE ngunit wala na siyang nagawa nang si Millet ang magpaligo sa kanya. Hiyang-hiya siyang makita nito na wala ng silbi pa ang kanyang pagkalalaki. Kung siya lamang ang masusunod, ayaw na niya itong makita pa dahil pakiramdam niya ay mas lalo siyang nanliliit na makita nito ang kanyang mga kahinaan. Ano pa bang maipagmamalaki niya? Galing siya sa dysfunctional na pamilya. Isang criminal ang ama niya. Iyong inaakala niyang marangal na tao at tiningala niya ng halos buong buhay niya, pinagloloko lamang naman pala siya.Kung tutuusin, walang ipinagkaiba ang ama ni Millet sa Daddy niya. Pareho lamang manloloko ang mga ito. Nanliliit siya ngayon kaya mas gusto na lamang niyang umalis na si Millet.“Palagay mo ba, magbabago ang pagtingin ko saiyo kapag pinagtiyagaan mo ako?” Sita niya kay Millet, ayaw niya itong tingnan sa kanyang mga mata kaya hangga’t maari ay iniiwasan niyang magsalubong man lang ang kanilang mga paningin, “Paulit-ulit kong sasabihin saiyo
NAGULAT SI MILLET nang hawiin ni Gabrielle ang mga pagkain na ipinatong niya sa mesa para dito.“Gabrielle?” Nagtatakang tanong niya.“Hindi ako nagugutom,” galit na sabi nito sa kanya.“Pwede mo namang hindi kainin, hindi ba? Pero iyong itatapon mo pa ang mga pagkaing niluto ko, sobra ka na.” napipikong sabi niya dito.“Napapagod ka na? Bakit hindi ka na lang umalis kung nagrereklamo ka!” May sarcasm na tanong nito sa kanya.“Gabrielle, ano bang nangyayari saiyo?” Parang maiiyak nang tanong niya dito, “Pinagsisilbihan kita dahil gusto ko. Para saiyo at para sa anak natin kaya ko ginagawa ito. Sana naman maappreciate mo man lang kahit na paano ang ginagawa ko.”Ngunit sa halip na pakinggan siya ni Gabrielle ay pinatakbo nito ang wheel chair palayo sa kanya.Napakagat labi siya. Minsan ay parang gusto na rin niyang sumuko kaya lang ay ayaw naman niya itong iwan. Gusto niyang maramdaman nito na nandito lang sya kahit na ano ang mangyari.Umiiyak na isa-isang niyang dinampot ang mga
PARANG MABABALIW SI ANTHONY HABANG hindi malaman kung nasaan si Selena. Kanina pa niya tinatawagan ang phone nito ngunit ‘can’t be reach’ iyon. Maski si Archie ay tinawagan na rin niya para magpatulong na hanapin si Selena. Kumikilos na rin ang lahat niyang mga tauhan para matukoy kung nasaan ito.Nagagalit siya sa kanyang sarili. Dapat ay twenty four hours siyang nasa tabi nito para hindi na maulit ang mga nangyari nuon. Sobra na siyang nag-aalala lalo pa at alas-nuebe na ng gabi ay wala pa rin ito sa bahay. Lahat na ng maari niyang mapagtanungan ay tinawagan na niya ngunit walang makapagsabi kung nasaan ito. Hindi na siya nagdalawang isip pa, kaagad niyang pinuntahan si Christine.“Nasaan si Selena?” Ulit niya sa tanong, nang hindi pa rin nito sinasagot ang tanong niya ay kinaladkad na niya ito papunta sa kanyang sasakyan. Nagwawala ito kaya itinali niya ang mga kamay nito at tiniyak na naka-seatbelt ito ng maayos saka nagmamadaling pinatakbo ang sasakyan, “Uulitin ko, saan
ISANG MALAKAS na sampal ang ibinigay ni Don Narciso kay Christine. Iyon ang kauna-unahang pagkakataon na napagbuhatan niya ito ng kamay. Hindi naman siya manhid, mas lalong hindi siya ilusyunado, alam naman niyang ibinibigay lamang ni Christine ang katawan sa kanya, kapalit ng mga ipinagagawa nito sa kanya. Ramdam naman niyang kahit anong gawin niya, hindi niya mapapalitan ang katotohanang si Anthony ang mahal nito.Pero masakit pa rin para sa kanya na sa bibig mismo nito manggaling ang mga salitang iyon lalo pa at may kasama pa palang pandidiri ang nararamdaman nito sa kanya. Napakuyom ang kanyang mga palad. Ang totoo, sa pagdaraan ng mga araw ay mas lalong lumalalim ang nararamdaman niya para dito. Ngunit hindi dahilan iyon para kunsintihin niya ang mga katarantaduhan nito.“Anong partisipasyon mo sa nangyaring panggagahasa kay Selena? Ikaw ba ang mastermind nuon?” Tanong niya rito. Hindi ito sumagot, sa halip ay napangisi lang ito sa kanya.Napahinga siya nang malalim. Hin
NILAPITAN SI SELENA NI RIGOR. Gumapang ang takot sa buong katawan ni Selena nang maamoy ang pamilyar na pabango nito. “I-ikaw ang gumahasa sa akin,” aniya habang hindi na napigilan ang pagpatak ng mga luha, “Ginahasa mo akong hayup ka!” nanlilisik ang mga matang sabi niya rito.Napangisi si Rigor, “Oo at simula nuon, hindi ko na nakalimutan pa ang napakasarap mong. . .”“Hayup ka!!!” Galit na galit na itinulak niya itong palayo sa kanya. Akmang tatakbo siya palabas ngunit mabilis siya nitong naharang.“Sa akala mo, papayagan pa kitang makatas ngayong alam mo na ang lahat? Saka, nasasabik akong matikman kang muli,” akmang hahalikan siya nito ngunit mabilis niya itong dinuruan sa mukha. Galit na galit na hinawakan siya ni Rigor sa mukha, “Putang ina mo! Huwag kang ng mag-inarte pa dahil natikman na kita ng paulit-ulit!” Singhal nito sa kanya.Kinikilabutan siya sa bawat paglapat ng mga labi nito sa kanyang balat. Umiiyak siya habang umiisip ng paraan kung paano makakatakas dito.
“KARLA, KAILANGAN mong tumistigo laban kay Christine. May mga nakalap na rin kaming mga ebedensya na makakatulong para madiin siyang mastermind sa nangyari kay Selena.” Sabi ni Anthony sa dalaga.Hindi makapagsalita si Karla. Bakas ang takot at pag-aalilangan sa mukha nito.“Kung hindi ka makakapagtulungan, ipakukulong rin kita sa pakikipagsabwatan mo kay Christine,” giit ni Selena dito. Takot na napatingin si Karla sa kanya. “Gagawin ko talaga iyon kung hindi ka makikipagtulungan sa amin!”Parang maiiyak si Karla, hindi nito malaman kung ano ang gagawin. “Malalagay sa alanganin ang pamilya ko kapag tumestigo ako laban kay Christine,” maluha-luhang sabi nito sa kanya.“Natatakot ka kay Christine pero sa batas hindi ka natatakot?” Matiim na tanong ni Anthony dito.Napahikbi si Karla. Napakurap kurap si Selena habang nakatingin dito. Hanggang ngayon ay hindi siya makapaniwalang nagawa nitong talikuran ang kanilang pagkakaibigan. Maya-maya ay tumunog ang kanyang phone. Si Archie
ISANG MALAKAS na sampal ang dumapo sa pisngi ni Christine. Nuon lamang siya nasaktan ng ama ng ganuon. Gulat na gulat na napatingin siya sa ama. Nagpupuyos sa galit na hinawakan siya nito sa magkabilang balikat, “Nakikipagrelasyon ka sa ama ni Anthony? Pumatol ka sa mas matanda pa sa akin?”“Papa. . .” napatungo siya dahil hindi niya magawang tingnan ng diretso sa mata ang ama. Hiyang-hiya siyang natuklasan nito ang kanyang pinakatatagong lihim. Maski siya, nasusuka kapag naiisip na pumatol siya sa ama ni Anthony, “K-kinailangan kong gawin iyon dahil. . .” Napaiyak siya, “Mahal na mahal ko si Anthony at iyon lang ang paraang alam ko para makontrol ko sya, ang kontrolin si Don Narciso,” pagtatapat niya sa ama.Muli siyang nasampiga nito. Sa lakas niyon ay bumagsak siya sa sahig.“Sana ako ang kinausap mo hindi iyong kumilos kang mag-isa! Hindi ko alam ang sasabihin ko kay Anthony nang malaman ko ang ginawa mong yan! Ngayon, may matibay na siyang ebedensya para makipaghiwalay sa
“KUMPADRE, anong kalokohan itong ginagawa ng anak mo sa anak ko?” Kaagad na kinumpronta ng ama ni Christine si Don Narciso, “Ano bang akala nya kay Christine, criminal?” Galit na galit na sabi ng matanda habang kausap sa telepono ang ama ni Anthony.Si Christine naman ay tahimik na tahimik habang pinag-iisipan ang susunod niyang mga hakbang. Ngayong nalaman na ni Anthony ang tungkol sa kanila ni Don Narciso ay tiyak niyang mas mahihirapan siyang maibalik muli ang tiwala nito sa kanya.Kagagawan itong lahat ni Selena. Ito ang sumira sa pagsasama nila ni Anthony kung kaya’t dapat lamang itong mawala.“Pa, saan ka pupunta?” Tanong niya nang mapansing paalis ito.“I’m going to see Anthony para maayos at mapag-usapan ninyo. . .”“Pa, kung may dapat kang unahin, iyon ay ang ipapatay ang kerida niya!” Aniya sa ama, napakunot ang nuo ng Papa niya.“Anak, talaga bang ganyan katindi ang galit mo para humantong sa ganyan ang naiisip mo? Malalagay tayo sa alanganin kapag ginawa mo yan. Ikaw an
HINDI NA NAGULAT PA SI DON NARCISO nang makarating kay Anthony ang namamagitan sa kanila ni Christine. Actually, nuon pa ay gusto na niyang sabihin sa anak ang nangyayari sa kanila ng asawa nito dahil gusto na niyang magsama sila ni Christine, total naman ay alam niyang kahit na kailan ay hindi naman ito minahal ng anak niya. Pero ang ikinagulat niya ay ang inaakusa ni Anthony laban kay Christine.Ipinagahasa nito si Selena? Hindi niya akalaing kailangang humantong sa ganuon ang lahat. Muli ay naisip niya ang sinabi nito sa kanya, gusto nitong ipapatay si Selena para masolo na nito si Anthony.“Anak, patawarin mo ako pero talagang hindi ko alam na may ganuon palang nangyari,” aniya kay Anthony nang makapag-usap sila ng sarilinan habang si Christine ay pinainom ng pampakalma ng mga nurse dahil hindi na ito mapigilan sa pagwawala. Kasalukuyang natutulog na si Christine sa kwarto nito.Nag-aalala siya sa kalagayan ni Christine ngunit mas matimbang pa rin para sa kanya ang nararamdam
HINAGOD NI ANTHONY ang likuran ni Selena upang ipaalala dito na nandito lang siya para dito. This time, gusto niyang iparamdam kay Selena na wala na itong dapat pangilagan at katakutan pa. Hinalikan niya ito sa nuo. Mahal na mahal niya ito at gagawin niya ang lahat para mapakulong ang lahat ng mga salarin. Kahit masira pa ang political career niya.“Basta wag na wag kang kikilos ng hindi ko alam. Hindi natin alam kung sinu-sino ang mga kalaban kaya dapat hindi na tayo maglilihim pa sa isa’t-isa.” Aniya kay Selena.Tumango ito sa kanya.“Dito lang muna kayo sa safe house. Aasikasuhin ko ang mga kailangang asikasuhin, wag na wag kayong lalabas. Anyway, kumpleto naman na ang mga kailangan nyo. Babalik rin ako mamaya. Tawagan mo lang ako kung may kailangan ka pa.” kabilin-bilinan niya rito saka iginala ang paningin sa kabuoan ng condominium, “Mahigpit ang security dito at saka kinabitan ko ito ng mga cctv para namo-monitor ko ang mga nangyayari dito kahit nasa labas ako.”Hinagod
HINDI MAPAKALI SI CHRISTINE habang paikot-ikot siya sa kanyang kuwarto. Hinihintay niya ang lalaking gagawa ng trabaho niya para patayin si Selena. Kailangan na niyang kumilos. Hindi siya maaring magkamali. Si Selena ang nakita niya. Nasaksihan nito ang namamagitan sa kanila ni Don Narciso. Kailangang mawala na ang babaeng iyon bago pa kumalat ang sekreto niya.Nagsindi siya ng sigarilyo. Ang usapan nila ng hired killer niya ay alas nuebe ng umaga, tatawagan siya nito para sa detalye ng trabahong ibibigay niya ngunit alas-diyes na ay hindi pa siya nito tinatawagan. Hindi naman niya alam kung saan ito kokontakin dahil kahit kailan naman ay hindi nito ibinibigay ang number sa kanya. Maski ang source niya na nagrecommend ng hired killer sa kanya ay hindi rin alam ang number nito.Kaya inis na inis na siya. Mas lalo pang nadagdagan ang inis niya nang tawagan niya ang maid at sabihin nitong hind isa bahay nila umuwi si Anthony. Tiyak niyang magdamag na naman itong nagtampisaw sa