KABANATA 9

"Anong ginagawa mo rito, Leo?!"

Nagulat si Robert nang makita ang biglang paglabas ni Leonardo sa aparador at bigla siyang binugbog nito.

Tama nga ang kanyang hinala na mayroong relasyon si Rowena at si Leo!

"Ayos ka lang ba, Ate Rowena?" Nag-aalalang tanong ni Leo nang nakita itong nakahiga sa sahig.

"Leo, ayos lang ako, at bakit ka lumabas? Kailangan mo ng umalis dito!"

Agad na pinrotektahan ni Rowena si Leo, ayaw niyang masaktan ito ng kanyang biyenan.

"Rowena, talagang wala kang hiya! Sa daming lalaki si Leo pa ang pinunterya mo?! At gusto mo pang makipagtalik sa kanya?? Nakakatawa!" Bakas ang pangungutya sa boses ni Robert.

Humalakhak naman ito at itinatanggal ang kanyang sinturon. "Puwes! Ipapakita ko sa iyo kung ano ang tunay na lalaki!"

Naghubad ito sa kanyang harapan at ipinakita ang kanyang pagkalalaki ngunit walang reaksyon si Rowena.

"Mas nakakahiya ka! Walang-wala ka sa laki ng kay Leo!" Dikta ni Rowena. "Walang babae ang magkakagusto sayo dahil malaki lang ang pwet mo!"

Agad namula ang mukha ni Robert. Hindi siya makapaniwala na ilang beses na mas malaki si Leo kaysa sa kanya. Kahit na sinong lalaki ay hindi matatanggap ang ganitong uri ng insulto. Tiyak na sinadya lang ni Rowena na ipahiya siya.

"Umalis ka na dito, Robert! Huwag mo ng guguluhin pa si Rowena!" Sigaw ni Leo, tinulungan niya naman makatayo si Rowena.

Ngumisi si Robert na hindi natatakot kay Leo, "Tsk. Tsk. Tsk. Hindi lang si Rowena ang sasakyan ko, pati na rin ang tiyahin mo!"

Kinuha ni Robert ang basag na bote at akmang susugurin si Leo para saksakin ito.

"Leo, papatayin kita!"

Nang marinig ito ni Leo, namula ang kanyang mga mata, kinuha niya ang upuan para panangga.

Kilalang gangster si Robert noon, at madalas siyang nakikipag-away sa labas ng nayon. Malakas ang loob niyang kalabanin si Leo dahil hindi pa ito kailanman na nakipag-away sa kahit na sino. Tingin niya ay madali niya itong talunin ng walang kahirap-hirap.

"Pasaway kang bata! Nakikipag-talik ka sa iyong hipag! Tuturuan kita ng leksyon!"

Pilit na sinasangga ni Leo gamit ang upuan ang tangkang pananasak ni Robert ngunit dahil mas malakas ito at may kasanayan sa pakikipaglaban, nagawa nitong ilampaso ang upuan at nahuli siya nito sa kuwelyo.

Hanggang sa itinusok ni Robert ang basag na bote sa kanyang dibdib.

"Leo!" Napasigaw si Rowena sa takot!

Pero wala sa kanila ang nakapansin ng mga makukulay na kaliskis na parang pilak na lumilitaw sa katawan ni Leo.

Ang bitak sa bote ay direktang nabasag, pero napunit lang ang damit ni Leo at hindi siya nasaktan.

Namumula ang mga mata ni Leo at wala siyang maramdaman na masakit. Napagtanto niyang hindi siya nasugutan. Kinuha niya naman itong pagkakataon at pinaghahampas niya si Robert sa ulo gamit ang bangko!

Bigla namang natumba si Robert at bumagsak sa lupa, duguan ang ulo.

"Tangina! Papaano iyon nangyari?!" Napamura si Robert dahil sa nakitang bagay. Malinaw sa kanya na natusok si Leo sa dibdib.

"Umalis ka sa daan, Robert!"

"Babala ko sa 'yo, kung manggugulo ka ulit sa aking tiyahin at hipag na si Rowena, papatayin kita!"

Malakas na babala ni Leo.

Matapos sabihin iyon, naiinis pa rin siya, kaya itinapon niya ang bangko at pinadyak-padyak ang ulo ni Robert ng ilang beses!

Hanggang sa mawalan ng malay si Robert na parang patay na aso, saka lang napagtanto ni Rowena at dali-daling pinigilan siya.

"Leo, tigilan mo na ang pakikipaglaban. Nasugatan ka. Kailangan kong gamutin ang sugat mo!"

Sobrang nag-aalala si Rowena kaya umiyak siya. Dali-dali niyang kinuha ang damit ni Leo at tiningnan ang sugat nito.

"Nasugatan ba ako?" Nagtataka pa rin si Leo, pero wala siyang nararamdamang anong sakit.

"Sinaksak ka niya sa dibdib..." Kitang-kita ni Rowena kung papaano sinaksak ni Robert si Leo gamit ang basag na bote.

Hinubad naman ni Leo ang kanyang damit at nagulat siya nang walang makitang sugat. Pati si Rowena ay nagulat kung papaano ito nangyari.

"M-mukhang naiwasan ko ito...hindi niya ako natamaan." Kaagad na sabi ni Leo, ayaw niyang mag-isip si Rowena ng kakaiba sa kanya.

"Imposible ito..." Hinawakan ni Rowena ang dibdib nito. "Pero mabuting hindi ka niya natamaan." Nakahinga naman siya ng maluwag.

"Leo, papaano natin haharapin si Robert?"

Nilapitan naman ni Rowena si Robert na nakahiga sa sahig, at nag-aalala siya kapag nagising ito.

"Kung makikita niya ang nangyari sa atin, tiyak na ipagsasabi niya ito sa ibang tao!" Pag-aalala ni Leo. "Baka siraan niya ang pagkatao mo."

"Wala akong pakialam kung ipahiya niya ako pero ang mahalaga ay hindi ka masangkot."

Hindi inaasahan ni Leo na sa oras na ito, mas inalala siya ni Rowena kaya siya naantig.

Alam niya, kapag lumabas itong isyu, tiyak na mas malubha ang magiging kahihinatnan para kay Rowena kaysa sa kanya.

"Huwag kang mag-alala, may paraan ako para makalimutan niya ang nangyari ngayong gabi."

Nag-isip siya sandali at naalala ang 'Acupuncture and Memory Interruption Method' na nakasulat sa sinaunang aklat na binasa niya kamakailan lang.

Sapat na para kay Leo na gamitin ito.

Ito ay isang paraan ng acupuncture na maaaring magdulot sa tao na mawalan ng memorya kaya ipinaliwag niya ito kay Rowena.

"Talaga? Ang galing naman!" napangiti si Rowena nang marinig ito. "Sa ganitong paraan, magpapatuloy ang ating kasiyahan!"

Na-kumbinse rin si Leo. Talagang gusto lang pala ni Rowena na makipag-talik sa kanya.

Gayunpaman, ang pangunahing layunin ay solusyunan muna ang problema nila na si Robert.

May kinuha si Leo na isang bagay na lumabas sa kanyang bulsa at itinusok ito sa batok ni Robert, sinunod niya ang bagay na iyon sa sinaunang medikal na aklat..

Sa buong proseso, mukhang labis na nakatutok si Leo at hindi nanginginig ang kanyang mga kamay.

Walang itinira sa pagtusok, lakas, lalim, at kahit ang galaw ng paghawak sa karayom, ito ay eksakto ayon sa naitala sa sinaunang aklat.

Ito rin ang unang pagtatangka ni Leo, at wala siyang masyadong kumpiyansa, kaya't kailangan niyang subukan ang kanyang natutunan.

Kung buhay pa ang ama ni Leo, tiyak na labis siyang magugulat, dahil kahit siya ay hindi kayang gawin ang teknikang itong acupuncture!

Lumipas ang labing-limang minuto, sinunod ni Leo ang mga nakasulat sa aklat, tsaka dahan-dahang inalis ni Leo ang karayom na nakatusok sa katawan ni Robert.

"Leo? Totoo ba talaga ito? Makakalimutan niya ba ang nangyari ngayong gabi?"

Sa buong proseso, hindi makahinga si Rowena dahil sa takot na baka hindi umepekto ang ginawa ni Leo.

"Hayaan mong subukan ko ito at malalaman ko. Kung magtagumpay ito, hindi maaalala ni Robert ang nangyari ngayong gabi hangga't hindi siya nakakatanggap ng malaking pampasigla."

"Hipag Rowena, huwag mo na akong sundan. Maghintay ka na lang sa bahay. Babalik ako agad."

Sinubukan ito ni Leo at nagawa niyang ikarga si Robert sa kanyang mga balikat at mabilis na lumabas ng pinto.

"Rowena, maging mas maingat!" Nag-aalalang babala ni Rowena habang pinagmamasdan ang pagkawala ni Leo.

Pagkatapos, sinimulan niyang linisin ang mga mantsa ng dugo sa bahay upang maiwasan ang kanyang mga biyenan na makahanap ng anumang hindi pangkaraniwan sa kanilang pagbalik.

Hindi nagtagal, binuhat ni Leo si Robert sa kakahuyan sa paanan ng pinuno ng nayon at inilagay siya doon. Pagkatapos ay nagtago si Leo sa likod ng isang bato, dumampot ng bato, at malakas na ibinato, ginising si Robert!

"Aray!"

Napaupo si Robert sa sakit, sinilip ang kanyang paligid, at agad na sumigaw na parang nakakita ng multo!

Nagtataka siya kung papaano siya nakalabas sa klinika ni Leo.