KABANATA 12

"Leo, kung mapagod ka, ibaba mo na lang ako." Sabi ni Felicidad, medyo nag-aalala na baka matumba sila sa lubak na daanan.

"Okay lang, Tiya.  Bubuhatin kita habang buhay at hindi ako mapapagod!"  Masiglang sabi ni Leo.

Hindi naman kalayuan ang klinika.  Nag-aalala si Leo sa sugat ni Felicidad, kaya dali-dali niyang inilagay siya sa kama.

"Tiya, maghintay ka dito. Kukuha lang ako ng gamot." Sabi ni Leo at lumingon para pumasok sa silid at binuksan ang cabinet na lalagyanan ng gamot.

Naiwan naman sa upuan na namumula nang husto ang mukha ni Felicidad dahil sa pagmamalasakit ni Leo sa kanya. Ngunit bumagabag sa kanyang isipan ang kakaibang ikinikilos nito.

Hindi maiwasang isipin ni Felicidad na baka   nag-iisip si Leo tungkol sa mga bagay-bagay tulad ng kababaihan.

Kasi naman, labing-walong taon na gulang na si Leo, at siguradong naghahanap na siya ng ganoong bagay.

'Hindi na bata si Leo.  Panahon na para hanapan siya ng girlfriend.' Isip ni Felicidad, at napabuntong-hininga ulit. Ngunit alam ng buong nayon na ordinaryong lalaki lang si Leo. Kaya sinong babae ang gugustuhing makasama siya?

'Lalaki si Leo, pero walang babaeng gustong makasama siya. Siguro ay malungkot siya.'

Mas lalo pang nag-aalala si Felicidad sa tuwing naiisip niya ito.

"Tiya, balik na ako." Bumalik sa reyalidad si Felicidad nang lumabas si Leo sa silid.

"Huh, Tiya, bakit namumula ang mukha mo?  May sakit ka ba?" Agad siyang nagtanong nang may pag-aalala.

Nagulat si Leo nang makita na namumula ang mukha ni Felicidad, na parang nasunog sa araw.

"Ah, ayos lang ako. Pahiran mo nalang ng gamot ang paa ko."

Mabilis na ibinaba ni Felicidad ang kanyang ulo para itago ang kanyang naguguluhang ekspresyon at mabilis din ang tibok ng kanyang puso.

"Sige, Tiya, tiisin mo lang."

Naisip ni Leo na siguradong masakit ang paa ni Felicidad.  Agad siyang lumuhod, hinubad ang sapatos at medyas ni Felicidad, at naghanda nang pahiran ng gamot.

Nang makita niya ang paa ni Felicidad, hindi maiwasang mapalunok si Leo. Napakaganda ng paa ni Felicidad. Magaan ang kanyang balat, kasing puti ng niyebe, walang anumang gasgas.

Maayos na nakahanay ang kanyang sampung daliri sa paa, parang manipis na puting sibuyas.  Maganda ang pangkalahatang kurba ng kanyang paa, at malambot at makinis ang balat.

"Tiya, napakaganda mo.  Pati ang paa mo ay napakaganda." Taos-pusong bulalas ni Leo.

Ang tanging kapintasan lang ay ang kanyang dating manipis at malusog na bukung-bukong ay ngayon ay namumula at namamaga.

"Ano ba ang pinagsasabi mo?  Bilisan mo na at pahiran mo ng gamot ang paa ko!"

Agad siyang sinaway ni Felicidad, pero palihim na natuwa ang kanyang puso.

"Sige, Tiya."

Mabilis na sumang-ayon si Leo. Binuksan niya ang langis ng atsuete, naglagay ng kaunti sa kanyang palad, at dahan-dahang inilapat ito sa bukung-bukong ni Felicidad.

Pagkatapos ay pantay-pantay niyang ikinalat at sinimulang dahan-dahang imasahe ang mga pressure point sa kanyang paa, nakatuon ang kanyang ekspresyon.

"Huh, kailan ka natuto mag-masahe?"

Noong una, nakaramdam si Felicidad ng matinding sakit.  Pero habang minamasahe siya ni Leo, parang naliligo ang kanyang paa sa mainit na bukal.  Namangha siya.

"Tiya, ito ay isang teknik sa pagmamasahe na natutunan ko lang sa isang sinaunang libro.  Sa isa o dalawang beses lang ay gagaling na ang paa mo." Paliwanag niya at tumango si Felicidad.

"Kumusta, Tiya?  Masarap ba ang masahe?"  Mayabang na tanong ni Leo.

"Hmm, komportable na komportable ang pakiramdam ko." Nagulat si Felicidad, at naglabas ng isang mahinang buntong-hininga mula sa kanyang ilong.  Parang tumigil ang puso ni Leo.

Pagkatapos, tumawa siya at matapang na sinabi, "Tiya, nakita ko sa librong iyon na may mga teknik sa acupressure sa buong katawan.  Kapag natutunan ko na, susubukan ko rin sa iyo.  Garantisado kong mas lalo kang magiging komportable."

"Ikaw na bata ka, gagawin mo ba akong baboy?" Natatawang sabi ni Felicidad, pero tumango pa rin siya bilang pagsang-ayon. "Pero tingin ko ay maganda iyon."

"Tiya, pumapayag ka ba??" Gulat na tanong ni Leo. Sinabi niya lang iyon ng basta-basta, at hindi niya inaasahan na sasang-ayon si Felicidad!

Hindi lang maganda si Felicidad, kundi pati ang kanyang pangangatawan ay talagang perpekto. Maputi ang kanyang balat, at mas maganda pa ang kanyang pangangatawan kaysa kay Rowena.  Tunay siyang isang dyosa ng nayon.

Ang pagkakaroon ng pagkakataong magbigay ng full-body massage kay Felicidad ay tiyak na magiging isang napakagandang karanasan. Nasisiyahan si Leo sa bagay na ito na nais niyang iparanas sa kanyang tiyahin para makaramdam ng saglit na kaginhawaan.

"Hmm, kung matututo kang mag-masahe sa buong katawan ng tao, malaki ang kikitain mo bilang masahista." Tumango si Felicidad, nagkukunwari na hindi naririnig ang excitement sa boses ni Leo. "Maraming salamat din."

"Sige, Tiya.  Kapag natututunan ko na, gagawin ko itong isang trabaho at kung magkakaroon ako ng maraming pera. Susuportahan kita sa pagpapagamot sa kabila mong mata." Ngumiti si Leo.

Habang patuloy na minamasahe ni Leo si Felicidad, paminsan-minsan ay naglalabas siya ng isang napipigilang buntong-hininga, at hindi sinasadyang hinahawakan ng kanyang manipis na mga daliri ang kumot.

"Tiya, subukan mong maglakad ng ilang hakbang. Tingnan natin kung sumasakit pa ba."

Pagkatapos mag-masahe ng mga sampung minuto, nag-aalanganang binitawan ni Leo ang magagandang paa ni Felicidad at tinulungan siyang isuot ang kanyang sapatos at medyas.

Naghanap ng daan si Felicidad para tumayo.  Nang matapakan ng kanyang mga paa ang sahig, hindi niya maiwasang magulat.

"Talaga ngang hindi na masakit.  Ang galing mo, Leo."

Naisip niya na napawi ni Leo ang sakit, at parang hindi siya nagkaroon ng sugat.

"Sinasabi ko na nga ba! Magaling na akong manghilot. Marami na akong kayang gawin. Hindi na ako isang walang alam tulad ng sinasabi mo tiya!" Ngumisi si Leo.

"Tumigil ka nga sa pang-aasar sa akin. Pero, hindi na masakit ang paa ko.  Bumili na tayo ng mga gamit at pumunta na tayo sa bahay ni Mirabelle." Pambubulyaw ni Felicidad sa kanya nang may paglalaro.

"Sige, Tiya.  Bubuhatin ulit kita, para hindi na ulit masugatan ang paa mo." Sabi ni Leo, akmang luluhod at uupo sa harap ni Felicidad.

"Ikaw na bata ka, kaya ko nang maglakad.  Hindi mo na ako kailangang buhatin!"

Namula ang tenga ni Felicidad nang marinig iyon.  Inabot niya at tinapik ang ulo ni Leo!