KABANATA 20

"Paalam, Rowena!"

Napakasaya ang nararamdaman ni Leo. Naamoy niya pa rin ang mabangong buhok ni Rowena sa kanyang mga kamay at basang hindi niya maiwasang mabighani.

"Ang bango."

Ang nasa isip ngayon ni Leo ay makasama si Rowena mamayang gabi, hindi niya na naisip pa ang nga nakakabaliw na nangyari sa gubat.

"Tiya, nakauwi na ako!" Sa loob ng kalahating oras, bumalik si Leo sa klinika.

"Oh, Leo, bakit ang tagal mo?" Seryosong tanong ni Felicidad. Kanina pa siya naghihintay kay Leo na makauwi, at nag-aalala siya na baka may nangyari rito.

"Sobrang dami kasi ng mga halamang-gamot ang nakuha ko ngayon kaya ako matagal na nakauwi. Kumuha rin ako ng ilang bungang-kahoy. Subukan mo, Tita, kung gaano kaganda ang lasa nila."

Gumawa na naman ng palusot si Leo. Ang toroo ay naantala siya dahil sa pagliligtas niya kay Rowena mula sa mga salbahing lalaki tulad ni Carlos at Dante.

Inilagay namaj ni Leo ang basket ng gamot, kinuha ang ilang persikong galing dito, hinugasan at inabot kay F