KABANATA 13  

"Sige na nga."  Dismayadong bumuntong-hininga si Leo.

Kung alam niya lang na ang teknik sa pagmamasahe ay napakabisa, hindi na sana niya minasahe si Felicidad.  At least, patuloy sana niyang nabubuhat si Felicidad at nasisiyahan sa magandang pakiramdam na iyon.

Pero hindi naman gaanong nagsisisi si Leo.

Hindi na masakit ang paa ni Felicidad, at mas gumaan ang loob niya.

Bukod pa rito, pumayag na si Felicidad na magbigay siya ng full-body massage sa kanya sa hinaharap! Ang bagay na ito ay nagdudulot sa kanya ng matinding excitement!

"Tara na.  Kumuha ka ng pera, at pupunta na tayo doon para mamili ng damit mo."

Sinabi ni Felicidad kay Leo na kumuha ng pera mula sa drawer.  Pagkatapos niyang i-lock ang pinto, pinatulong niya kay Leo na maglakad patungo sa tindahan sa pasukan ng nayon.

"Tiya, maghintay ka dito.  Pupunta lang ako para tingnan kung ano ang nangyayari."

Sa daan, nakita ni Leo ang ilang mga taganayon na nagkakatipon, tila may pinag-uusapan.  Hindi niya maiwasang ma-curious at lumapit para makinig.

"Mag-ingat ka."

"Alam ko, Tiya."  Sang-ayon ni Leo.

"Narinig mo ba? Nakakita ng multo si Robert kagabi.  Nang makita siya ng mga tao ngayong umaga, sumisigaw at umiiyak siya..."

"Narinig ko na. Parang galit ang patay na asawa niyang si Eleanor dahil nambabae siya at gusto siyang kunin. Natakot ng husto si Robert kaya nabali pa ang binti niya."

"Hoy, bagay lang sa kanya. Karma niya 'yan!"

Napailing si Leo nang marinig ito. Mabuti ngang natakot lang si Robert at hindi inatake sa puso.

"Huwag na nating pag-usapan ang lalaking iyon. Narinig ko lang ang sinabi ni Herald na bukas may grupo ng mga mangangalakal na pupunta sa ating nayon para bumili ng mga halamang gamot. Mataas ang presyo na inaalok nila.  Bakit tayo mag-aaksaya ng oras, umakyat na tayo sa bundok para mangolekta ng mga halamang gamot."

"Oo, alam ko rin 'yan.  Tara na! Oras na para mangolekta ng mga halamang gamot."

"Bumibili ng mga halamang gamot..." Usal ni Leo at saglit na naliwanagan.

Alam niya na sa likod ng bundok ang pinakamaraming halamang gamot, at lahat sila ay de-kalidad na mga halamang gamot na may mga taon ng paglaki.

Plano ni Leo na umakyat sa bundok at mangolekta ng ilan pagkatapos niyang umalis sa bahay ni Mirabelle.  Ibebenta niya ang mga ito bukas para kumita ng pera.

Matapos niyang magdesisyon, tinulungan ni Leo si Felicidad na maglakad patungo sa pasukan ng nayon.

"Tara na, Tiya."

***

Sa oras na iyon, si Mirabelle, na natutulog pa rin sa kama, ay biglang naglabas ng isang serye ng nakakaakit na ungol nang hindi namamalayan.

"Leo, huwag... huwag..."

Kagabi, matapos mag-espiya pabalik sa bahay at humiga sa kama, hinubad ni Mirabelle ang kanyang mga damit at naghanda nang matulog.

Pero hindi alam ni Mirabelle kung ano ang mali sa kanya. Si Leo, ang masamang lalaking iyon, ang tanging naiisip niya buong gabi.

Gumulong-gulong si Mirabella, hindi makatulog.  Hindi niya maiwasang mag-pantasya.  Sa klase niya sa Biology, nakita niya ang isang diagram ng anatomy ng isang lalaki sa textbook.

Pero alam niya lang ang pangkalahatang balangkas.  Hindi pa nakakakita si Mirabelle ng tunay na "bagay" ng isang lalaki.

Habang nararamdaman niyang nakakadiri, isang kaunting pagkamausisa ang sumulpot sa kalaliman ng puso ni Mirabelle.

Pagkatapos ng klase nang araw na iyon, nakatulog si Mirabelle sa dormitoryo at hindi sinasadyang nakarinig ng usapan ng ilang babaeng kaklase niya tungkol sa "mga bagay" ng mga lalaki.

Hindi nakisali si Mirabelle sa usapan.  Nahihiya siya.

Pero hindi niya mapigilan ang kanyang pagkamausisa, kaya nagkunwari siyang natutulog, pero nakikinig siya nang may nakataas na mga tainga.

Malinaw na naalala ni Mirabelld ang sinabi ng babaeng kaklase na nagsabing nakapalagay na ng ilang boyfriend.

Noong panahong iyon, nakaramdam ng pagkadiri si Mirabelle. Ang bagay na iyon ay napakadumi at mukhang nakakatakot, paano kaya magiging masarap ang pakiramdam na makipagtalik?

Siguradong masakit sa pakiramdam iyon.

Pero ang ibang babaeng kaklase ay nakikinig nang may inggit, at kulang nalang ay tumulo ang laway.

"Ugh, naiinggit ako kay Suzi. Buti ka pa nadiligan na!"

"Ang boyfriend ko ay walang kwenta. Ang liit ng pipino niya. Maghahanap ako ng mas malaki."

"Oo, kailangan ko ring makipaghiwalay!  Bilang isang babae, hindi mo dapat pinapahirapan ang sarili mo. Habang buhay naman 'yan, e!"

Nakarinig si Mirabelle ng mga naiinggit na tono ng kanyang mga kaklase, at nagsimula siyang magduda sa sarili.

Posible bang mas masarap ang pakiramdam ng mga babae kapag malaki ang alaga ng lalaki?

Nang gabing iyon, gumulong-gulong si Mirabelle ng matagal bago nakatulog.

May kakaibang ideya sa kanyang isipan na dapat siyang maghanap ng boyfriend sa hinaharap na mayroong matatag na pagkalalaki.

Ngayon, nakahiga siya sa kama, naisip ni Mirabelle si Leo at nagising nang hindi niya namamalayan.

Naalala niya ang araw na tinulungan niya si Leo na akala niya ay nalulunod, nakita niya ang tumatayong bagay nito na pansin niyang malaki.

Naisip ni Mirabelle ito, at nagsimulang uminit ang kanyang katawan.  Hindi niya namamalayan na sobra na siyang nagpapantasya.

Pero si Mirabelle ay nanaginip pala tungkol kay Leonardo na may ilang babaeng nakaluhod sa harapan nito at nagmamakaawa na maging girlfriend niya.

Para bang hindi niya gustong may babaeng naghahabaol kay Leo, at nakaramdam siya ng matinding selos nang makita ito.

"Hindi ako papayag! Hindi ba sinabi mong gusto mo akong maging girlfriend, Leo?"

 Agad na nagalit si Mirabelle at pinalayas ang mga babaeng iyon.

"Oo, Mirabelle, gusto kita.  Ikaw ang girlfriend ko."

Sa panaginip, ang boses ni Leo ay napakaganda, matangkad at guwapo, at ang kanyang tingin ay nakakatunaw.

"Mabuti, ako lang at walang iba."

Sandali lang, namula si Mirabelle at hindi sinasadyang ibinaba ang kanyang ulo.

"Mirabelle, ikaw lang ang mahal ko."

Naramdaman ni Mirabelle na niyakap siya ni Leo.  Kahit na panaginip lang ito, naramdaman ni Mirabelle kung gaano kasarap ang pakiramdam na iyon.

Parang lumulutang ang kanyang kaluluwa sa langit.  Napakasarap!

"Hmm... Leo... huwag..."

...

Nagising si Mirabelle, at naramdaman niyang mainit ang kumot sa ilalim niya.

Inabot niya at hinawakan ito.  Nahihiya na halos maiyak si Mirabelle. "Kasalanan mo talaga ito, Leo!" Paninisi niya.

Kahit alam niyang panaginip lang iyon, hindi niya maiwasang magalit kay Leo!

Bukod pa rito, alam na alam ni Mirabelle na hindi niya gusto si Leo, pero bakit ganoon?

"Manyakis at mabaho siya. Hindi dapat ako magkakagusto sa kanya."

Galit na galit si Mirabella.  Akma na siyang magpapalit ng damit, pero kumatok ang kanyang ina, si Esmeralda, sa pinto.

"Mirabella, may sakit ka ba?  Bakit ka nagiingay? Tanong niya, pinihit ang seradura para pumasok!