LOGINShare
Chapter Fifty-two
Last Updated:
2025-01-11 08:03:45
Related chapters
The Missing Piece Chapter Fifty-three
KINABUKASAN kahit madilim-dilim pa ay agad na bumiyahe pauwi si Jacob. Hindi na siya makapaghintay na mapuntahan at makita si Vanessa.Hapon na siya nang makarating pero wala sa isip niya ang magpahinga. Ni hindi na nga niya naisipang dumaan sa bahay niya dahil agad na niyang tinahak ang papunta sa bahay nito. Nasa iisang lugar ang sila pero magkaibang bayan.Ipinarada niya ang sasakyan hindi kalayuan sa harapan ng bahay nang mga magulang nito. Gano’n pa rin ang itsura ng bahay, walang ipinagbago buhat nang huling tumuntong siya rito limang taon na ang nakararaan dahil sa pagmamakaawang sabihin sa kanya kung nasaan ang dalaga.May nakita siyang papalabas na sasakyan at kumakaway doon si Vanessa at ang batang nasa tabi nito. Magkahawak pa ng kamay ang dalawa, palatandaan na mag-ina nga ang mga ito.Natanaw niya ang sakay nang lumabas na sasakyan, ang mag-asawa. Tamang-tama pala ang timing niya dahil si Vanessa lang ang naiwan. Makakausap niya ito ng maayos.Nang mawala sa paningin niya
Last Updated : 2025-01-11The Missing Piece Chapter Fifty-four
TUMUGON naman ang babae sa ginawa niyang paghalik dito. Matagal silang nasa gano’ng posisyon hanggang sa ito na lang ang kusang bumitiw.Pareho silang humihingal nang pakawalan nito ang kanyang mga labi. Kinabig niya ulit ito pabalik at pinagdikit niya ang kanilang mga noo at nagsalita.“I need your explanation, babe. Simula sa simula,” sambit niya rito sa humihingal na tinig.Inalis nito ang pagkakadikit nang noo nito sa noo niya at umayos ito sa pagkakaupo bago tumugon sa sinabi niya.“Sobrang dami na nang mga nangyari sa buhay ko simula no’ng mawalan tayo ng koneksyon at komunikasyon, at alam kong gano’n ka rin naman. Hindi naging madali ang buhay ko lalo na no’ng naghiwalay tayo,” nakayukong sambit nito.“Nessa, hindi tayo naghiwalay! Ikaw lang ang kusang lumayo at pumutol nang komunikasyon natin ng hindi sinasabi sa ‘kin ang sapat na dahilan. Sa tingin mo ba, naging madali rin sa ‘kin ang lahat?” wari ‘y nanunumbat ang kanyang tinig.“Jacob, hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral ka
Last Updated : 2025-01-12The Missing Piece Chapter Fifty-five
“Gusto mo bang maka-bonding ang anak mo bago ka man lang umuwi?”“Oo naman! Para magkaroon kami ng time na kilalanin ang isa ‘t isa,” masiglang tugon niya.Tumayo ito at pinuntahan ang anak sa kwarto. Paglabas nito ay kasama na ang anak nila.“Daddy! Mommy said you want to play with me!” sambit nito habang nagtatalon sa tuwa habang papalapit ang mga ito sa direksyon niya.“Yes, baby. And what do you want to play, huh?” nakangiting tanong niya.“I have many toys in my room. Come on, let’ s play there!” hinawakan siya nito sa isang kamay at pilit na hinihila.Tumingin siya kay Vanessa para humingi ng permiso kung pwede ba siyang pumasok sa kwarto ng anak na agad naman nitong sinang-ayunan kaya tuluyan na siyang nagpahila sa anak.Sa maikling oras ng pakikipaglaro niya rito ay napansin niyang mabait, magalang at masayahin itong bata. Matalino rin ito lalo na sa paraan ng pananalita nito.Ang napansin lang niya rito ay himalang hindi nito namana ang pagiging spoiled brat at kamalditahan n
Last Updated : 2025-01-12The Missing Piece Chapter Fifty-six
“Bakit apilyedo mo ang gamit niya at hindi apilyedo ko?” kunot na kunot ang kanyang noo habang tinatanong ang babae.Masakit sa loob niya na ngayon na nga lang niya nalaman na may anak siya at ngayon niya lang din ito nakita, kahit ang paglaki nito ‘y hindi man lang niya nasubaybayan, pagkatapos, hindi rin apilyedo niya ang nakadugtong sa pangalan nito.Napansin niya ang pagkabalisa ni Vanessa at hindi rin ito mapakali.“A-ahm, ‘yon nga, kasi…ahm, I have no idea na matatanggap mo siya bilang…anak.”“Ano ka ba naman, babe! Syempre dugo ‘t laman ko ‘to, paanong hindi ko matatanggap? Hindi ako papayag na apilyedo mo lang ang gagamitin niya. Dapat, parehong apilyedo natin ang nakadugtong sa pangalan niya, okay? Aasikasuhin ko ang pagpapalipat ng apilyedo ko sa kanya sa lalong madaling panahon.”Mas lalo tuloy nadagdagan ang pagkabalisang nakikita niya sa mukha nito.“Babe, darating din naman tayo diyan kaya huwag kang magmadali.”“Oo nga, pero hindi ibig sabihin na kailangan pa natin iton
Last Updated : 2025-01-12The Missing Piece Chapter Fifty-seven
WALA siyang sinayang na oras at panahon dahil sa unang araw pa lang nila ay agad na niyang ipinasyal ang mag-ina na labis namang ikinatuwa nang kanyang anak.Halos ginugol lang nila ang tatlong araw sa pamamasyal sa iba ‘t ibang lugar at pasyalan at pagkain sa labas.Nang huling araw na nila sa maynila ay nagkaroon sila ni Vanessa ng pagkakataon na magkausap ng sarilinan. Maaga kasing nakatulog ang kanilang anak dahil na rin siguro sa pagod.“So, pwede na ba nating ipagpatuloy ang pinag-usapan natin no’ng nakaraan? Baka naman ngayon, masagot mo na lahat nang natitirang mga katanungan na nagpapagulo sa isip ko,” sambit niya kay Vanessa habang nakaupo sa paanan nang natutulog na anak.“Susubukan kong sagutin lahat ng tanong mo sa abot ng aking makakaya.”Tumikhim muna siya bago nagumpisang magtanong.“Bakit pala, wala na ang mga katulong ninyo at mga gwardya? Ano bang nangyari? Hindi ba halos magka-level lang sa negosyo ang mga magulang natin noon?”Bumuntung-hininga muna ito at saglit
Last Updated : 2025-01-12The Missing Piece Chapter Fifty-eight
HALOS isang linggo ang lumipas na wala man lang paramdam kay Michaela ang binata. Hindi man lang siya nito naisipang i-text o tawagan man lang para kumustahin siya o magsabi man lang ito kung nasaan at kung ano ang ginagawa.Kung hindi pa dahil kay Ms. Glydel na siyang nagsabi sa kanya na nag-text ang binata rito at nagsabing limang araw itong mawawala sa restaurant, ay hindi pa niya malalaman.Limang araw lang ang sinabi ng binata kay Ms. Glydel na mawawala ito pero heto ‘t dalawang linggo na ang lumipas simula no’ng magtalo ito at ni Geneva, pero wala pa rin ito.Medyo nabawasan lang ang pag-iisip niya rito nang magsimula ang enrolment sa eskwelahang papasukan niya. Tatlong araw siyang nagpabalik-balik nang sa wakas ay maging officially enrolled na siya.Wala siyang ibang kasa-kasama sa paglalakad kundi ang bodyguard na si Troy na halos sobrang tipid magsalita. Magsasalita lang ito kapag tinatanong niya lang.Hindi na kasi nagawa pa ng binata ang ipinangako nitong ito ang sasama sa
Last Updated : 2025-01-13The Missing Piece Chapter Fifty-nine
“Mapagbiro ka rin pala,” kunwari ‘y sinakyan niya rin ang sinabi nito.“Okay lang ba sa ‘yo na umupo ako rito sa tabi mo?” kapagkuwan ay tanong nito.Mabilis naman siyang tumango at umusog ng kaunti.“Oo naman! Sige, upo ka!”Mahaba naman kasi ang bench na kinauupuan niya, kasya ang tatlong tao. Nagkataon lang na sa gitna siya pumwesto ng upo kaya siguro nag-alangan itong tumabi at nagpaalam muna sa kanya.“By the way, I’m Albert Bonifacio,” inilahad nito ang kamay sa kanya.“I’m Michaela. Michaela Gomez,” muling pakilala niya rito.“Kilala na talaga kita noong unang araw pa lang nang klase natin.” Pangatlong araw na klase nang klase nila ngayon. “Tinandaan ko talaga ‘yong pangalan mo. Sa totoo lang, naagaw mo ang atensyon ko simula no’ng unang araw pa lang.”Napayuko tuloy siya sa hiya dahil sa hayagang pagtatapat nito.“I-I’m sorry kung na-offend kita sa sinabi ko. Hindi ko sinasadyang masabi ‘yon sa ‘yo. Hindi ko lang kasi mapigilang hindi humanga sa ‘yo.”Napatingin siya rito. Nap
Last Updated : 2025-01-13The Missing Piece Chapter Sixty
ANG dalaga agad ang naisip niya nang makapasok siya sa restaurant. Agad siyang pumunta ng kitchen area dahil doon ito madalas lalo na kapag maraming customer.Pero nagtaka siya ng makitang wala ito roon. Inilibot niya ang paningin sa dining area, hindi rin niya ito nakita na nagse-serve.Nilibot niya ang buong area at nagbabakasakaling makita ang dalaga. Sa locker, sa restroom, maging sa staff break room, at outdoor dining area baka sakaling may customer doon at doon ito nagse-serve.Nagtataka na nga sa kanya ang iba kasi kanina pa siya paikot-ikot na parang may hinahanap. Tiningnan niya ang relong pambisig, alas quarter to four pa lang naman. Alas singko ang out ng dalaga kaya nakakapagtakang wala ito roon.O, baka naman hindi pumasok. Naisip niya na lang na puntahan sa opisina nito si Ms. Glydel para ito na lang ang tanungin niya. Siguradong masasagot siya nito.Umakyat siya papuntang second floor pero nang malapit na siya ay nakita naman niyang papalabas na nang kanyang opisina si
Last Updated : 2025-01-13
Latest chapter
The Missing Piece Chapter One hundred-sixty-seven
“ANG MGA walang hiyang ‘yon! Ang sasama talaga ng mga budhi nila! Ano pa bang ikina-iinggit nila sa kaibigan ko, eh wala namang kayamanan iyon! Hindi na sila nakuntento sa kung anong mayroon sila!” malakas na sambit nito na akala mo ‘y nasa harapan lang nito ang dalawang babaeng kinamumuhian.“Relax ka lang. Dahil nakuha na nila ang kabayaran sa mga ginawa nila,” pagpapakalma niya rito.“Bakit po, ano ang ibig ninyong sabihin?” kunot-noo nitong tanong. Pero mababakas pa rin ang galit sa mukha nito.“Sad to say, naaksidente si Geneva dahil sa pagtatangkang tumakas sa mga pulis na humahabol sa kanya. Kaya ayon, nahulog ang minamaneho niyang sasakyan sa bangin. Pinuntahan ko ang kinaroroonan niyang ospital, pero hindi ako nagpakita sa kanya. Putol ang dalawang paa nito, at bali ang isang braso. May na-dislocate rin na mga buto sa kanyang mukha. Kaya para na siyang mawawala sa katinuan niya dahil hindi niya matanggap ang nangyari sa kanya,” mahabang litanya niya.Napasinghap ito sa gulat
The Missing Piece Chapter One hundred-sixty-six
“HINDI ba dapat ako ang nagtatanong sa ‘yo ng ganyan?” tanong niya kay Claire sa mababang tono. Gusto niyang malaman ang dahilan nito kaya ayaw niyang masindak ito sa kanya.Nakita niya ang pagdaan ng takot sa buong sistema nito. Bahagya rin itong nanginig at hindi na mapakali sa pagkakaupo. Hindi siguro nito inaasahan ang itatanong niya, kaya hindi nito iyon napaghandaan. Hindi na muna niya sinegundahan ang tanong, bagkus ay hinintay niya muna itong sumagot.“Si-Sir…paano…pero…” kandautal na sambit nito na hindi matapos-tapos ang nais na isatinig.Tuluyan na niyang inalis ang atensyon sa pagpipirma ng mga papeles para harapin ito.“Bakit wala kang sinabi sa ‘kin? Alam mo kung gaano ako nag-alala sa kanya, nakita mo naman, ‘di ba? Halos hindi na ‘ko makatulog nang maayos at makakain nang maayos sa kaiisip sa kanya kung nasaan ba siya, kung kumakain pa ba siya, kung nasa mabuti ba siyang lugar at kalagayan. Saksi ka, alam ko iyon. Ngayon, gusto kong marinig ang paliwanag mo tungkol doo
The Missing Piece Chapter One hundred-sixty-five
GABI. Malungkot na nakatanaw si Michaela sa dagat habang nakatayo sa may terrace. Iniisip niya kung kailan ba babalik si Jacob. Miss na miss na niya ito. Hindi na siya makapaghintay na muli itong makita.Maya-maya ay naramdaman niya ang presensiya ni nanay Minerva. Tumabi ito sa kanya at tumanaw din sa payapang dagat.“Nami-miss mo siya, ‘no? Babalik din iyon, huwag kang mag-alala. Baka marami lang inaasikaso kaya hindi agad nakabalik,” panimula nito sa usapan.“Hindi ko naman po ide-deny na sobra ko na siyang na mi-miss. Tama po kayo. At saka, alam ko naman po na kapag nasa trabaho iyon, talagang doon naka-focus ang kanyang atensyon. Wala akong ibang gustong mangyari sa ngayon, kundi ang umuwi na siya at ng makita at mayakap ko na siya,” sambit niya sa malungkot na tinig.“Mangyayari rin iyan, maghintay ka lang. Malay mo bukas o makalawa ay nandito na siya. ibaling mo muna sa ibang bagay ang atensyon mo para hindi ka mainip sa paghihintay sa kanya.”“Eh paano naman po, saan?”“Naku,
The Missing Piece Chapter One hundred-sixty-four
ISANG LINGGO na ang nakalilipas mula nang umalis si Jacob sa isla. Gusto na niyang bumalik para masilayan man lang si Michaela, pero kapag naiisip niyang labis siya nitong kinamumuhian ay bigla siyang umaatras. Natigil siya sa pagmumuni-muni nang tumunog ang kanyang cellphone.Tiningnan niya kung sino ang tumatawag, ang private investigator na inatasan niyang mag-imbestiga sa masasama at tiwaling gawain ni congressman Lagdameo. Desidido na siyang banggain ito at ipakulong.Kinakailangan lang niya ng maraming ebidensiya para mangyari ang kanyang gusto. At ngayon na siguro ang pinakahihintay niyang araw. Pinindot niya ang answer button at sinagot ang nasa kabilang linya.“Hello? Any update?”“Yes, Sir! At siguradong hindi na siya makakalabas pa ng kulungan sa mga ebidensiyang nakalap ko. Kailan niyo ba balak kunin sa ‘kin ang mga ito?” tukoy nito sa mga ebidensiyang hawak.“Ngayon din. Hindi na ‘ko makapaghintay na masampahan siya ng kaso,” nakangising sagot niya sa kausap na para bang
The Missing Piece Chapter One hundred-sixty-three
MASAYANG-MASAYA si Vanessa sa balita na sinabi sa kanya ni Ethan. Kahit na alam niyang darating din ang araw na makukulong siya, ay sapat na ang pagpayag ni Jacob sa suhestiyon niya kay Ethan na bigyan siya ng isang buwan para makasama ang anak.Kahit malaki ang pagkakasala niya rito ay nagawa pa rin siyang pagbigyan. Kaya hindi niya sasayangin ang pagkakataon na pwede pa siyang magbago. Handa na siyang harapin ang bagong buhay na naghihintay sa kanya sa kulungan. At hindi niya alam kung makakalabas pa ba siya dahil alam niyang mabigat na kaparusahan ang katumbas nang ginawa niyang kasalanan sa batas.Habang iniisip niya ang mga bagay na iyon ay may ngiti siya sa labi habang nakatanaw sa hardin sa harap ng bahay ni Ethan. Maya-maya ay bigla na lang itong nagsalita sa likuran niya.“Kanina pa kita hinahanap, nandito ka lang pala! Mukhang malalim ang iniisip mo, ah!” nakangiting bati nito sa kanya sabay upo sa tabi niya.“Sino ba ang hindi lalalim ang isip sa sobrang daming ganap sa buh
The Missing Piece Chapter One hundred-sixty-two
HABANG binabaybay ni Jacob ang daan patungo sa kanyang restaurant ay isang hindi kilalang numero ang rumehistro sa kanyang tumutunog na cellphone. Agad niya itong dinampot at sinagot.“Hello? Sino ‘to?”“Hello, Mr. Perkins! Pwede ba tayong magkita ngayon? May importante lang akong sasabihin sa 'yo, at kailangan ay personal. Sana ‘y mapagbigyan mo ako,” boses ni Raymond sa kabilang linya.“Actually, I’m on my way sa restaurant, doon na lang tayo magkita,” sagot niya rito.“Sige Mr. Perkins, thank you!”Agad na niyang ibinaba ang cellphone pagkatapos na putulin nito ang tawag. Nagtataka siya kung ano pa ba ang kailangan nito sa kanya. Hindi na niya ito pinagtuunan pa masyado ng pansin. Malalaman din naman niya ito mamaya.Nagtaka pa siya nang maabutan niyang naroroon na si Raymond. Bumaba ito ng sasakyan nang makitang pumarada na ang kanyang sasakyan.“Naunahan mo pa ‘ko, ha? Sobrang importante ba ng sasabihin mo?”“Yes, Mr. Perkins!”Niyaya niya itong sa opisina na lang niya sila magus
The Missing Piece Chapter One hundred-sixty-one
NASA MANSYON ngayon si Jacob at kasalukuyang nasa kanyang silid. Nabalitaan niya ang nangyari kay Geneva. Paunti-unti na itong sinisingil ng karma. Pinuntahan niya ang kinaroroonan nitong ospital hindi para tingnan at kumustahin ang kalagayan nito, kundi para ipaalala rito na naaksidente man ito, ay hindi pa rin ito makakatakas sa batas. Hihintayin niya munang gumaling ito bago niya ipakulong.Ngunit nagulat siya sa nakitang hitsura nito. Nakasilip siya sa salamin ng pintuan sa kinaroroonan nitong silid sa ospital. Putol ang dalawa nitong mga paa habang nakasemento naman ang isang braso. Halos hindi niya ito makilala sa mga tinamong pasa at sugat sa mukha nito.Paano niya pa ito ipakukulong kung mas malala pa sa pagpapakulong ang tinamo nito? Kahit siguro sino ang makakita sa hitsura nito, ay tutubuan ng awa at konsensiya sa puso. Mas lalo pa siyang nagulat sa mga narinig mula rito. Kausap kasi nito ang ina at ama at nagwawala, pilit naman na inaawat ito ng mag-asawa.“Mommy, daddy, h
The Missing Piece Chapter One hundred-sixty
KINABUKASAN ay maagang nagising si Michaela. Hindi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng excitement sa kaisipang balak na niyang kausapin ng maayos si Jacob. At hihingi rin siya ng paumanhin sa mga hindi magandang salitang nabitiwan niya rito.Paglabas niya ng silid ay dumiretso agad siya patungo sa silid ng binata. Kumatok siya sa pintuan nito. Ngunit nagulat siya nang si nanay Minerva ang nagbukas ng pintuan.“Nanay Minerva, kailan po kayo dumating?” tanong niya sa matanda.“Kaninang madaling araw lang, hija. May kailangan ka ba kaya ka naparito sa kwarto ni Jacob?”“Ah, gusto ko po sanang kausapin si Jacob,” nahihiyang pag-amin niya rito.“Naku anak, kanina pa siya umalis pagdating ko rito! Bakit, hindi pa ba kayo nagkakausap simula nang umalis ako?”Yumuko lang siya sa halip na sagutin ang tanong nito.“Halika, pumasok ka muna,” paanyaya nito sa kanya.Pumasok naman siya. Iginala niya ang buong paningin sa kabuuan ng silid, malinis ito at kaunti lamang ang mga naroong gamit. M
The Missing Piece Chapter One hundred-fifty-nine
SAMANTALANG nagngi- ngitngit naman si Michaela sa galit nang iwanan siyang mag-isa ni Jacob sa terrace. Babawian niya sana ito ngayon sa pamamagitan ng mga salita dahil mukhang may gana siyang kausapin ito nang pasumbat.Pero mukhang siya ang nabawian dahil mukhang hindi ito interesadong kausapin siya. Akala ba niya ay gusto nitong kausapin niya ito? Ano ang nangyari at iniwanan siya?“Bwisit!” sigaw na lang niya habang ipinapadyak ang mga paa sa sobrang inis sa binata.Sobra talagang nag-iinit ang ulo niya ngayon at parang hindi niya kayang lumipas ang gabi ng hindi niya naaaway ang binata. Kaya ang ginawa niya ‘y tinungo niya ang direksyon patungo sa kwarto nito at malalakas na katok ang pinakawalan niya sa pintuan. Hindi naman nagtagal at binuksan naman nito ang pintuan.“Ano? May kailangan ka ba?” malumanay na tanong nito at nakatingin sa kanya ang namumungay nitong mga mata. Siguro dahil nakainom ito.“Oo! Marami! Kailangan kong ilabas lahat ng sama ng loob ko sa ‘yo! Ang kapal m
