Library
Maghanap
Home / Romance / The Missing Piece / Chapter Fifty-three

Share

Chapter Fifty-three

Author: Serene Hope
last update Huling Na-update: 2025-01-11 08:05:29

KINABUKASAN kahit madilim-dilim pa ay agad na bumiyahe pauwi si Jacob. Hindi na siya makapaghintay na mapuntahan at makita si Vanessa.

Hapon na siya nang makarating pero wala sa isip niya ang magpahinga. Ni hindi na nga niya naisipang dumaan sa bahay niya dahil agad na niyang tinahak ang papunta sa bahay nito. Nasa iisang lugar ang sila pero magkaibang bayan.

Ipinarada niya ang sasakyan hindi kalayuan sa harapan ng bahay nang mga magulang nito. Gano’n pa rin ang itsura ng bahay, walang ipinagbago buhat nang huling tumuntong siya rito limang taon na ang nakararaan dahil sa pagmamakaawang sabihin sa kanya kung nasaan ang dalaga.

May nakita siyang papalabas na sasakyan at kumakaway doon si Vanessa at ang batang nasa tabi nito. Magkahawak pa ng kamay ang dalawa, palatandaan na mag-ina nga ang mga ito.

Natanaw niya ang sakay nang lumabas na sasakyan, ang mag-asawa. Tamang-tama pala ang timing niya dahil si Vanessa lang ang naiwan. Makakausap niya ito ng maayos.

Nang mawala sa paningin niya
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The Missing Piece   Chapter Fifty-four

    TUMUGON naman ang babae sa ginawa niyang paghalik dito. Matagal silang nasa gano’ng posisyon hanggang sa ito na lang ang kusang bumitiw.Pareho silang humihingal nang pakawalan nito ang kanyang mga labi. Kinabig niya ulit ito pabalik at pinagdikit niya ang kanilang mga noo at nagsalita.“I need your explanation, babe. Simula sa simula,” sambit niya rito sa humihingal na tinig.Inalis nito ang pagkakadikit nang noo nito sa noo niya at umayos ito sa pagkakaupo bago tumugon sa sinabi niya.“Sobrang dami na nang mga nangyari sa buhay ko simula no’ng mawalan tayo ng koneksyon at komunikasyon, at alam kong gano’n ka rin naman. Hindi naging madali ang buhay ko lalo na no’ng naghiwalay tayo,” nakayukong sambit nito.“Nessa, hindi tayo naghiwalay! Ikaw lang ang kusang lumayo at pumutol nang komunikasyon natin ng hindi sinasabi sa ‘kin ang sapat na dahilan. Sa tingin mo ba, naging madali rin sa ‘kin ang lahat?” wari ‘y nanunumbat ang kanyang tinig.“Jacob, hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral ka

    Huling Na-update : 2025-01-12

  • The Missing Piece   Chapter Fifty-five

    “Gusto mo bang maka-bonding ang anak mo bago ka man lang umuwi?”“Oo naman! Para magkaroon kami ng time na kilalanin ang isa ‘t isa,” masiglang tugon niya.Tumayo ito at pinuntahan ang anak sa kwarto. Paglabas nito ay kasama na ang anak nila.“Daddy! Mommy said you want to play with me!” sambit nito habang nagtatalon sa tuwa habang papalapit ang mga ito sa direksyon niya.“Yes, baby. And what do you want to play, huh?” nakangiting tanong niya.“I have many toys in my room. Come on, let’ s play there!” hinawakan siya nito sa isang kamay at pilit na hinihila.Tumingin siya kay Vanessa para humingi ng permiso kung pwede ba siyang pumasok sa kwarto ng anak na agad naman nitong sinang-ayunan kaya tuluyan na siyang nagpahila sa anak.Sa maikling oras ng pakikipaglaro niya rito ay napansin niyang mabait, magalang at masayahin itong bata. Matalino rin ito lalo na sa paraan ng pananalita nito.Ang napansin lang niya rito ay himalang hindi nito namana ang pagiging spoiled brat at kamalditahan n

    Huling Na-update : 2025-01-12

  • The Missing Piece   Chapter Fifty-six

    “Bakit apilyedo mo ang gamit niya at hindi apilyedo ko?” kunot na kunot ang kanyang noo habang tinatanong ang babae.Masakit sa loob niya na ngayon na nga lang niya nalaman na may anak siya at ngayon niya lang din ito nakita, kahit ang paglaki nito ‘y hindi man lang niya nasubaybayan, pagkatapos, hindi rin apilyedo niya ang nakadugtong sa pangalan nito.Napansin niya ang pagkabalisa ni Vanessa at hindi rin ito mapakali.“A-ahm, ‘yon nga, kasi…ahm, I have no idea na matatanggap mo siya bilang…anak.”“Ano ka ba naman, babe! Syempre dugo ‘t laman ko ‘to, paanong hindi ko matatanggap? Hindi ako papayag na apilyedo mo lang ang gagamitin niya. Dapat, parehong apilyedo natin ang nakadugtong sa pangalan niya, okay? Aasikasuhin ko ang pagpapalipat ng apilyedo ko sa kanya sa lalong madaling panahon.”Mas lalo tuloy nadagdagan ang pagkabalisang nakikita niya sa mukha nito.“Babe, darating din naman tayo diyan kaya huwag kang magmadali.”“Oo nga, pero hindi ibig sabihin na kailangan pa natin iton

    Huling Na-update : 2025-01-12

  • The Missing Piece   Chapter Fifty-seven

    WALA siyang sinayang na oras at panahon dahil sa unang araw pa lang nila ay agad na niyang ipinasyal ang mag-ina na labis namang ikinatuwa nang kanyang anak.Halos ginugol lang nila ang tatlong araw sa pamamasyal sa iba ‘t ibang lugar at pasyalan at pagkain sa labas.Nang huling araw na nila sa maynila ay nagkaroon sila ni Vanessa ng pagkakataon na magkausap ng sarilinan. Maaga kasing nakatulog ang kanilang anak dahil na rin siguro sa pagod.“So, pwede na ba nating ipagpatuloy ang pinag-usapan natin no’ng nakaraan? Baka naman ngayon, masagot mo na lahat nang natitirang mga katanungan na nagpapagulo sa isip ko,” sambit niya kay Vanessa habang nakaupo sa paanan nang natutulog na anak.“Susubukan kong sagutin lahat ng tanong mo sa abot ng aking makakaya.”Tumikhim muna siya bago nagumpisang magtanong.“Bakit pala, wala na ang mga katulong ninyo at mga gwardya? Ano bang nangyari? Hindi ba halos magka-level lang sa negosyo ang mga magulang natin noon?”Bumuntung-hininga muna ito at saglit

    Huling Na-update : 2025-01-12

  • The Missing Piece   Chapter Fifty-eight

    HALOS isang linggo ang lumipas na wala man lang paramdam kay Michaela ang binata. Hindi man lang siya nito naisipang i-text o tawagan man lang para kumustahin siya o magsabi man lang ito kung nasaan at kung ano ang ginagawa.Kung hindi pa dahil kay Ms. Glydel na siyang nagsabi sa kanya na nag-text ang binata rito at nagsabing limang araw itong mawawala sa restaurant, ay hindi pa niya malalaman.Limang araw lang ang sinabi ng binata kay Ms. Glydel na mawawala ito pero heto ‘t dalawang linggo na ang lumipas simula no’ng magtalo ito at ni Geneva, pero wala pa rin ito.Medyo nabawasan lang ang pag-iisip niya rito nang magsimula ang enrolment sa eskwelahang papasukan niya. Tatlong araw siyang nagpabalik-balik nang sa wakas ay maging officially enrolled na siya.Wala siyang ibang kasa-kasama sa paglalakad kundi ang bodyguard na si Troy na halos sobrang tipid magsalita. Magsasalita lang ito kapag tinatanong niya lang.Hindi na kasi nagawa pa ng binata ang ipinangako nitong ito ang sasama sa

    Huling Na-update : 2025-01-13

  • The Missing Piece   Chapter Fifty-nine

    “Mapagbiro ka rin pala,” kunwari ‘y sinakyan niya rin ang sinabi nito.“Okay lang ba sa ‘yo na umupo ako rito sa tabi mo?” kapagkuwan ay tanong nito.Mabilis naman siyang tumango at umusog ng kaunti.“Oo naman! Sige, upo ka!”Mahaba naman kasi ang bench na kinauupuan niya, kasya ang tatlong tao. Nagkataon lang na sa gitna siya pumwesto ng upo kaya siguro nag-alangan itong tumabi at nagpaalam muna sa kanya.“By the way, I’m Albert Bonifacio,” inilahad nito ang kamay sa kanya.“I’m Michaela. Michaela Gomez,” muling pakilala niya rito.“Kilala na talaga kita noong unang araw pa lang nang klase natin.” Pangatlong araw na klase nang klase nila ngayon. “Tinandaan ko talaga ‘yong pangalan mo. Sa totoo lang, naagaw mo ang atensyon ko simula no’ng unang araw pa lang.”Napayuko tuloy siya sa hiya dahil sa hayagang pagtatapat nito.“I-I’m sorry kung na-offend kita sa sinabi ko. Hindi ko sinasadyang masabi ‘yon sa ‘yo. Hindi ko lang kasi mapigilang hindi humanga sa ‘yo.”Napatingin siya rito. Nap

    Huling Na-update : 2025-01-13

  • The Missing Piece   Chapter Sixty

    ANG dalaga agad ang naisip niya nang makapasok siya sa restaurant. Agad siyang pumunta ng kitchen area dahil doon ito madalas lalo na kapag maraming customer.Pero nagtaka siya ng makitang wala ito roon. Inilibot niya ang paningin sa dining area, hindi rin niya ito nakita na nagse-serve.Nilibot niya ang buong area at nagbabakasakaling makita ang dalaga. Sa locker, sa restroom, maging sa staff break room, at outdoor dining area baka sakaling may customer doon at doon ito nagse-serve.Nagtataka na nga sa kanya ang iba kasi kanina pa siya paikot-ikot na parang may hinahanap. Tiningnan niya ang relong pambisig, alas quarter to four pa lang naman. Alas singko ang out ng dalaga kaya nakakapagtakang wala ito roon.O, baka naman hindi pumasok. Naisip niya na lang na puntahan sa opisina nito si Ms. Glydel para ito na lang ang tanungin niya. Siguradong masasagot siya nito.Umakyat siya papuntang second floor pero nang malapit na siya ay nakita naman niyang papalabas na nang kanyang opisina si

    Huling Na-update : 2025-01-13

  • The Missing Piece   Chapter Sixty-one

    EKSAKTONG alas otso nang magsilabasan ang mga studyante. Napakarami ng mga ito na halos magsiksikan na palabas ng gate kaya alam niyang hindi niya basta-basta makikita ang dalaga.Pinagmasdan na lang niya ang mga nagsisilabasang mga studyante mula sa loob ng sasakyan para hintaying makita ang dalaga.Nang sa wakas ay kaunti na lang ang lumalabas na studyante, ay doon niya pa lang nakita ang dalaga. Pero nanumbalik ang galit niyang nararamdaman katulad kanina nang makita niyang kasama pa rin nito ang kausap nitong lalaki kanina.Madadaanan ng mga ito ang tapat ng kotse niya kaya bago pa man tumapat ang mga ito ay bumaba na siya. Nagulat pa ang dalaga nang makita siya nito.“Jacob? Anong ginagawa mo rito? Kailan ka pa dumating? Nasaan si kuya Troy?” sunud-sunod na tanong nito.Mas lalong nadagdagan ang galit niya dahil siya na nga ang kaharap, ibang tao pa ang hinahanap.“Huwag mo na siyang hanapin dahil hindi siya darating. Ako na ang maghahatid sa ‘yo ngayon,” seryosong sambit niya.B

    Huling Na-update : 2025-01-13

Pinakabagong kabanata

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-twenty-three

    NANG sumapit ang gabi ay sa silid na nga ng mag-ina siya natulog. Pero nasa gitna nila si Venisse. Nagpanggap siyang tulog na tulog na at sinabayan pa niya ng pekeng paghilik.Maya-maya ‘y narinig niyang tumunog ang cellphone nito. Kinuha nito iyon at saglit na tumingin sa direksyon niya na para bang sinisigurado na tulog na siya at saka lumabas ng kwarto. Palihim niya naman itong sinundan. Todo ingat siyang huwag makalikha ng kahit na anong ingay na makakapag-agaw sa atensyon nito. Sa likod ng mansyon sa garden ito pumunta.“Hello, ano? Alam mo na ba kung saan nagtatago ang babae ni Jacob?” Narinig niyang tanong nito sa kung sinumang kausap nito sa kabilang linya. “Ano?! Wala ka pa ring alam kung nasaan nagtatago ang babaeng iyon? Kailangan nating maunahan si Jacob sa paghahanap sa kanya para hindi na muling mawala ang atensyon niya sa ‘kin! Nagkaayos na kami kanina lang at nasa kwarto namin siya ng anak ko natutulog ngayon. Ayaw ko nang may magbago pa sa kung anumang nangyayari sa ‘

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-twenty-two

    LABIS ang pagpipigil ni Jacob sa kanyang emosyon na huwag siyang sumabog sa galit sa mga natuklasan. Kung paiiralin niya ang galit ay baka iyon lang ang makaapekto sa mga gusto pa niyang malaman tungkol sa mga masasamang hidden agenda ni Vanessa.Isang plano ang nabuo sa kanyang isipan. Kung magaling man sa aktingan at pagkukunwari si Vanessa, pwes, sasakyan niya ito. At magsisimula siya ngayong araw mismo.Tinawagan niya ang private investigator na inatasan niyang mag imbestiga kay Vanessa. Pagkatapos ay sunud-sunod na mga files ang ipinadala nito sa kanyang email.Natuwa siya dahil napakadetalyado nang pagkakagawa nito sa mga files na ipinadala sa kanya. Bawat larawan ni Vanessa ay may nakalagay kung anong taon at kung anong petsa.Natawa na lang siya nang mapakla sa mga nakita niya. Kahit kailan, hinding-hindi nagbago ang babaeng minsan na siyang nabulag sa pagmamahal dito.Hindi niya nga pala talaga anak si Venisse. Base sa nakikita at nababasa niya ngayon sa mga files na nasa har

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-twenty-one

    “Oh, ikaw pala ‘yan, babe,” sambit ni Vanessa sa kanya habang matamis na nakangiti.Kung noon ay kilig na kilig siya kapag tinatawag siya nito sa ganoong paraan, ngayon naman ay iritang-irita siya. Tuluyan na nga talagang nawala ang pagmamahal niya rito.“Magpapaalam lang ako kay Venisse,” malamig na tugon niya rito.“Sa anak ka lang natin magpapaalam? At sa ‘kin, hindi? Kung sa gano’n, ano na lang ako sa buhay mo?”“Ayaw ko ng drama ngayong umaga, Vanessa,” seryosong saad niya rito. “Baby?” Pagtawag niya sa anak.Lumapit naman ito sa pintuan katabi ng ina.“Ye, daddy?” Inosenteng tanong ni Venisse sa kanya.“Aalis na ulit si daddy para magtrabaho. Behave ka lang palagi rito, ha?” Malambing na sambit niya sa anak sabay haplos sa buhok nito sa likod ng ulo.“Palagi naman po akong behave, daddy.”“Then very good!” Yumuko siya para mapantayan ito at saka hinalikan ito sa noo.“Bye for now, baby. See you later!”Kumaway naman ito sa kanya nang magsimula na siyang maglakad. Pagkatapos ay d

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-twenty

    BUMALING si Vanessa sa kanya nang marinig nito ang boses niya mula sa likuran nito. Natagalan pa nga ito bago sumagot sa kanya dahil natulala ito nang makita siyang halos hubad na sa harapan nito.“Ah, eh ito kasi, eh!” Sabay turo nito sa guard. “Ayaw akong palabasin! Eh male-late na ‘ko sa usapan naming ni Geneva.”“Utos ko ‘yan sa kanya kaya wala kang magagawa. Ang dapat mong gawin ngayon ay bumalik ka sa kwarto ninyo at tabihan mo ang anak natin sa pagtulog. Wala kang ibang gagawin mamula ngayon kundi ang alagaan ang anak natin. Hindi ka na makakalabas ng mansyon maliban kapag sinbi ko o kung kasama ako.”“Ano?!!! Hindi ko yata kakayanin ‘yan! Huwag mo namang gawin sa ‘kin to, Jacob!”Iniwan niya itong nagngangangawa sa labas at hindi na pinagtuunan pa ng pansin na sagutin pa ito. Masasayang lang ang oras niya rito sa walang kwentang pag-uusap.Nawala na tuloy ang antok niya dahil sa ingay nito. Kaya wala siyang nagawa kundi ang pumasok sa banyo para maligo.Pagkatapos ay bumaba si

  • The Missing Piece   Chapter one hundred-nineteen

    UMALIS si Jacob mula sa pagtanaw sa terrace at bumaba sa living area. Napailing siya nang makitang pasuray-suray na naglalakad si Vanessa papasok ng mansyon. Humahawak pa ito sa pader para kumuha ng suporta para hindi ito mitumba.“Gawain ba ‘yan ng isang matinong ina? Iyong anak mo kanina pa naghihintay sa pagdating mo at halos wala ka nang oras sa kanya! Ano ba ‘ng pinagkakaabalahan mo ‘t hindi ka mapigil-pigil sa pag-alis mo araw-araw? Matutuwa pa ‘ko kung naghahanap ka ng trabaho. Eh kaso, hindi eh! Puro ka lang lakwatsa at party-party! Gumising ka na sa katotohanan na hindi na ikaw ang dating Vanessa na sunod sa luho! At isa pa, may anak ka na na dapat pinagtutuunan ng pansin!” Mahabang sermon niya rito.Natigil naman ito sa paglalakad at dahan-dahang humarap sa kanya habang namumungay ang mga mata gawa ng kalasingan. Tumawa ito ng pagak at saka nagsalita.“Wow! Sa tingin mo, ano ‘ng dahilan kaya araw-araw akong umaalis at nagpapakalasing? Dahil lang naman wala na ‘kong halaga sa

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-eighteen

    HABANG nakatayo si Jacob sa terrace ng kanilang mansyon at pinagmamasdan ang harapan nito, ay siya namang paglapit ng kanyang anak.“Daddy, daddy, let ‘s play!” Sambit nito sa kanya habang hinihila ang laylayan ng kanyang damit.Binalingan niya ito at kina-usap.“Baby, later na lang kapag dumating na si mommy mo, ha? Wala kasi sa mood si daddy makipaglaro sa ‘yo ngayon dahil marami akong iniisip at problema sa work,” mahinahong sambit niya sa anak.Bigla na lang lumungkot ang kanina ‘y masigla nitong mukha. Pero tumango naman ito sa sinabi niya.“Okay po, daddy. I’ll wait mommy na lang,” tugon nito bago tumalikod at bumalik sa kwarto.Napabuntung-hininga siya at napahaplos sa sariling buhok. Madalas umalis si Vanessa na hindi man lang isinasama ang kanilang anak.Alam naman nitong palagi siyang busy at wala na siyang oras pa para makipaglaro sa anak. Hindi rin naman makuhang makipaglaro rito ng mga kasambahay niya dahil busy rin ang mga ito sa kanya-kanyang trabaho.Problemado talaga

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-seventeen

    “Wala po ‘yon, nanay. Ang mahalaga naman sa ‘kin ay natupad ko ang kahilingan ninyo. Masaya ako dahil masaya kayo,” tugon niya kay nanay Myrna.“Hay naku, kumain na muna kaya tayo dahil baka sobrang lamig na nang mga pagkaing inihanda namin ni Micah! Kanina pa ‘yan nakahain diyan! Tama na muna ang drama! Kainan na muna!” Pabirong sambit ng kanyang kaibigan.Magkakasunod naman silang dumulog sa hapagkainan at masayang nagkukwentuhan habang kumakain. Masaya siya sa nakikitang kasiyahan ng pamilya ng kanyang kaibigan.Kung ganito rin lang naman ang pamilyang titirahan niya ‘y mukhang hindi na siya mangungulila sa tunay niyang mga magulang dahil ang mga ito pa lang ay sapat na sapat na sa kanya.Naramdaman niya sa piling ng mga ito kung ano ang pakiramdam ng magkaroon ng masaya at kumpletong pamilya. Pakiramdam nang may kapatid na nag-aalala sa ‘yo at mga magulang na mapagmahal.Habang kumakain ay kaliwa ‘t kanan ang ibinabatong katanungan ng pamilya ng kanyang kaibigan dito.“Bunso, kumu

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-sixteen

    BAGO pa man dumating ang tanghali ay nakaayos na sa lamesa ang mga pagkaing kasama sa pasurpresa ng kanyang kaibigan para sa pamilya nito.Sa sobrang excited ng kaibigan niya ay hindi na nagawa nitong magpahinga o kahit ang umidlip man lang kahit ilang minuto.Pagkatapos nitong mag-almusal kanina ay nagmadali silang lumuwas ng bayan para bumili ng mga pagkain katulad ng letson manok, cake, at iba pang pagkaing luto na para hindi na sila mapagod.At saka, kung magluluto pa sila ay kakapusin na sila sa oras dahil mag a-alas siete na dumating ang kaibigan niya kanina at kumain pa ito.Pagpunta pa lang sa bayan ay bawas na ang kanilang oras kaya iyon na lang ang naisipan nilang gawin, ang bumili ng mga luto nang pagkain.Saktong alas onse na nang matapos sila sa paghahanda ng mga pagkain sa lamesa. Napag-usapan na nila kung ano ang gagawin pagdating ng pamilya nito.Mag a-alas dose na nang magkakasunod na pumasok sa kabahayan ang tatlo. Sina nanay Myrna, tatay Diego at Carlo.Nagulat pa a

  • The Missing Piece   Chapter One hundred-fifteen

    MULING may sumaging ideya sa kanyang isip. Muli siyang bumalik sa restaurant at hiningi niya kay Ms. Glydel ang susi nang locker room.Binuksan niya ang locker ni Michaela at nagbabasakaling may makita siyang bakas roon kung nasaan man ito.Pagbukas niya ‘y tumambad sa kanya ang nakatupi nitong uniform sa restaurant at isang hindi kalakihang kahon na naka-packing tape.Alam niyang masama ang mangialam sa gamit ng iba pero nangangati ang kanyang kamay na buksan ang kahon.Pagbukas niya ng kahon ay nakita niya roon ang lahat ng mga ibinigay niya sa dalaga. Ang kwintas at hikaw na pinalagyan niya ng device alarm ay kasama sa mga naroon.Nanghihina niyang ibinalik sa kahon ang mga iyon at wala sa oras na napaupo siya sa pahabang upuan na naroon. Naglayas ba talaga ito o umalis? Ano ba ‘ng pinagkaiba ng dalawa?Kung umalis man ito, ano ang dahilan? Wala naman siyang ibang nakikitang dahilan kundi ang pag-aaway nila tungkol kay Vanessa.Doon niya naalala ang lahat nang mga ipinangako niya p

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status