Halos maghabol ako ng hangin nang magising matapos buhusan ng malamig na tubig.Tawanan ng mga tao ang bumungad sa akin nang imulat ko ang mga mata ko habang ako ay kinakain na ng takot."Sino kayo?" matapang na tanong ko kahit na gusto ko nang umiyak.Lumapit sa akin ang isang lalaki at sumilip ang malademonyong ngisi mula sa kaniyang labi."Hindi mo ako natatandaan?" tanong niya. Itinagilid niya ang kaniyang ulo habang nakatingin sa akin."Hindi ako magtatanong kung kilala kita," pabalang na sagot ko.Tumagilid ang ulo ko nang malakas na sampal ang tumama sa aking pisngi. Nag-igting ang panga ko at masama siya na tiningnan."Anong kasalanan ko sa inyo? May nagawa ba ako sa inyo para gawin niyo ito?""Mukhang natatandaan mo na ako. Nagustuhan mo ba ang mga regalo namin? Nakakatuwa kayong panuorin ng asawa mo na nag-aaway sa parking lot," natutuwang aniya. "Hindi pa ito ang tamang oras para patayin kayong dalawa pero you left us with no choice dahil medyo napabilis na manghinala ka sa
"Ito ba ang gusto mo, Aurora?" kalmadong tanong ni Lucas.Ilang minuto pa lang matapos akong magising sa hospital ay sermon na naman siya nang sermon sa akin. Masakit na nga ang ulo ko ay dinaragdagan pa niya."Matagal ko na sinabi na huwag ka na makialam pa sa kung ano ang nangyayari sa buhay ko pero dahil sa katigasan ng ulo mo ay ito ang napapala mo!""Puwede bang manahimik ka na?" iritado na pagpapatigil ko sa kaniya. "Lucas, hindi pa ako nakakakuha ng sapat na pahinga tapos ngayon kung makasermon ka—""Because you're giving me another problem!" sigaw niya. "Sinabi ko na sa'yo na daragdagan mo lang ang problema ko pero hindi ka nakinig—""Hindi ko rin naman sinabi na idagdag mo ako sa putanginang problema mo. Hindi naman ako humihingi ng tulong sa'yo. Ikaw ang kusang nag-alok ng tulong at tinanggap ko lang iyon. Hindi mo sinabi na masama pala sa loob mo na tumulong, kung sana ipinaalam mo sa akin ay hindi na ako sumama pa sa'yo," pagpuputol ko sa litanya niya.Masakit lang sa paki
Tiningnan ko si Lucas nang tumabi siya sa akin. Sa huli ay dito pa rin naman ako tumuloy sa condo niya."Are you still mad at me?" tanong niya.Sa halip na sumagot ay pinagtuonan ko na lang ng pansin ang pagtutuyo ng buhok ko. Katatapos ko lang maligo dahil halos tatlong araw rin ako na hindi nakaligo dahil sa sugat ko. Although, hindi ko naman hinayaan na bumaho ang katawan ko."Can I?" subok niya muli habang bahagyang hinahawakan ang towel na ipinangtutuyo ko sa buhok ko."Matulog ka na," utos ko."I'm sorry," masuyong sambit niya. Kita ko sa gilid ng mga mata ko ang pagnguso niya at bahagyang pagtungo. "I didn't really mean to blame you. I was just upset dahil hindi ka nakikinig sa akin. You make me feel who is someone you cannot trust. Napakahirap para sa akin na pasunurin ka sa mga gusto ko na para rin naman sa ikabubuti mo—""Lucas, hindi ko naman kasalanan na pasukin ako rito!" hindi makapaniwalang pagpuputol ko sa kaniya."No— what I mean is dati," natatarantang sagot niya.Na
Namamangha ako na nakatingin sa dagat na tinatanaw ko mula rito sa private jet na sinakyan namin ni Lucas."Beautiful isn't it?" nakangiting tanong niya nang sandali akong mabalingan.Bahagya akong tumango at panay pa rin ang tanaw sa kalawakan ng isla. Hindi ko alam kung nandito na kami sa isla na sinasabi niya but still kung saan man iyon ay panigurado na mag-eenjoy pa rin ako kahit papaano kung sakaling iwan niya ako sa kung saan kung may meeting siyang aattend-an.-flashback-"No, hindi ako sasakay sa'yo, Lucas. Next month pa ang petsa ng kamatayan ko tapos papaagahin mo?" pagtanggi ko nang sabihin niya na siya ang magmamaneho noon nang makita ko siya na sumakay sa pilot seat."Wala ka bang tiwala sa'kin?" tanong niya."Wala," direktang sagot ko.Paano ako magtitiwala sa kaniya kung sa una pa lang ay hindi ko naman siya nakita na nagpaandar ng kung ano man na sasakyan panghihimpapawid. Pangalawa, aware ako na may galit siya sa akin paano kung ihulog na lang niya ako basta? Pangatl
"Lucas," halinghing ko nang hindi niya tigilan sa pagdila ang pagkababae ko.Napasabunot na lang ako sa ulo niya at pilit iyon na inilayo sa hiyas ko. Nanginginig na ang mga laman ko. Naninigas na ang mga hita ko at bumabaluktot na ang mga daliri ko sa paa dahil sa sensasiyon na muli ay pinararamdam niya sa akin."Release it, Aurora!" utos niya.Hindi ko na rin napigilan pa nang hindi ko na iyon kayang pigilan na lumabas."Ahh..." daing ko nang paluin niya ang hiyas ko.Kagigising ko lang pero nakararamdam na naman ako ng antok dahil sa ginawa niya."Lucas!" suway ko nang galawin niya ang daliri niya na nasa loob ko na naging dahilan ng muling panginginig ng katawan ko.Tatawa-tawa siya na gumapang pataas. Hindi ko na siya matingnan pa nang yakapin niya ako. Ramdam ko ang mga mata niya na naghihintay sa pagsalubong ko sa mga mata niya ngunit hindi ko iyon ginawa."Do you want to swim?" halos pabulong na tanong niya."Bwisit ka," inis na sagot ko at saka nagpumiglas upang umalis na siy
Tinapatan ko ang mapaghanap na halik ni Lucas. Buhat-buhat niya ako habang pabalik na sa tabing dagat. Hindi ko na alam kung paano kami napunta sa sitwasyon na ito basta ang alam ko lang ay sa isang iglap ay buhat na niya ako at wala sa huwisyo na sinasabayan ang mga halik niya. Nagtaasan ang balahibo ko nang marinig ang mahina niyang ungol. Muli kong inulit ang pagkuskos ng hiyas ko sa pagkalalaki niya na nakatago sa loob ng kaniyang short na suot. "Damn it, Aurora!" gigil na aniya. "Ahh..." daing ko nang bahagya niya na panggigilan ang hiyas ko na malaya niyang nahahawakan dahil wala akong suot na kahit anong pang-ibaba. Malamlam ang mga mata ko nang magmulat ako matapos maramdaman ang buhangin sa likod ko. I silently watched him as he took off his shirt and deep his head down to claim my lips once again. Ramdam na ramdam ko ang pagkabasa ng pagkababae ko habang bahagya niya na kiniskiskis ang kaniyang pagkalalaki roon. "Lucas...." Hinayaan ko siya na itaas ang dam
Madaling araw na nang magising ako dahil sa ingay na nagmumula sa pinanonood ni Lucas. "Kanina ka pa gising?" naalimpungatan na tanong ko sa kaniya. Salubong na salubong ang mga kilay niya na nakatingin sa pinanonood. Bakas ang pagkaseryoso kaya naman nang hindi niya ako pansinin ay binaling ko na lang din sa harapan ang atensiyon ko. "Sa ngayon ay iniimbistagahan pa ang nangyaring trahedya para sa mga kalunos-lunos na sinapit ng mga bata sa kamay ng mga hindi matukoy kung sino ang may kasalanan. Ayon sa mga pulisya ay kinikilala na ang may gawa nito ay walang iba kung hindi ang kinikilalang Red na noon ay naipabalita na rin dahil sa pagkawala ng mga menor de edad na bata sa iba't-ibang sulok ng ating bansa," pagbabalita noon. Nagsalubong ang mga kilay ko at umayos ng pagakakaupo. "Si Red," bigkas ko at binalingan si Lucas ngunit mayroon na pala siyang kausap sa cell phone niya. Hindi ko makumpirma kung ang Red na kakilala ko ang siyang tinutukoy sa balita ngunit base sa pagmum
"Morning," bati sa akin ni Lucas nang magmulat ako ng aking mga mata. Napakurap ako at inabot ang mukha niya. Bahagya lang siya na natawa at saka ako pinatakan ng halik sa labi. Nahihiya na lumubog ako dahil hindi pa ako nakakapagsepilyo. "Sabi mo kinabukasan ang dating mo," nagtatampo na sambit ko. "Na-miss mo 'ko?" nakangisi na tanong niya. Mabilis ako na umiling. "Bakit naman kita mami-miss. Inaalala ko lang baka hindi na ako makauwi at makita pa ng mga magulang ko," sagot ko. Lumabi siya at nagkibit-balikat. Inalis ko ang braso niya nakapatong sa braso ko at bumangon na mula sa pagkakahiga. "Dinalhan na kita ng mga damit mo." Ramdam ko ang presensiya niya sa likod ko. Inayos ko ang gulo-gulo na buhok ko bago nag-asikaso sa kusina upang makakain kami na dalawa. Muling sinakop ng kaniyang malalaking braso ang baywang ko. Binigyan ko ng space ang ulo niya sa pagitan ng balikat at pisngi. "Ang baho mo na," aniya. Kahit alam kong nagbibiro lang siya ay napaamoy rin ako sa sa