Back to present....Ipinilig ko aking ulo upang maalis sa isipan ang nangyari bago ang sakuna ng buhay ko. Ayokong maalala ang nangyari. Mas lalong sumisikip ang puso ko kapag naalala ang mga yun. Double kill para sa akin yun. Nakidnap na nga broken hearted pa.Pero ang tanong ko talaga is kailan ako makakaalis dito? Ilang araw na ang nakalipas pero heto, nganga pa rin sila. Ang taas kase ng expectation nila sa akin. Sinabi ko na nga ang katotohanan na wala silang mapapala sila sa akin, hindi pa niniwala. Ayan! Nganga sila hanggang ngayon.Ano ba ang maaasahan nila kay Phoenix? Bukod sa bato ang puso ng lalaking yun, there's no place for him to be kind. Bakit naman ako sasagipin ng baliw na yun?Napatitig ako sa kisame. Napapagod na ako, hindi lang sa pisikal na pagkakulong, kundi pati na rin sa emosyonal na pasakit na dulot ng aking sitwasyon. Hanggang dito na lang ba talaga ako? Ang saklap naman kung ganun.Just when I had given up hope, I heard a commotion outside. The door burst o
Nakatingin lamang ako sa kanila habang nakahiga sa kama. Nakatingin si Phoenix sa doktor na may halong pag-aalala at pagkairita. Kita sa mukha niya ang hindi mapakali habang tinatanong niya ang doktor.“How is she? What’s her condition? Is she alright? Do we need to run any more tests?”Tumingin sa kanya ang doktor at bahagyang ngumiti, parang sanay na sa ganitong klaseng tanong mula sa mga pasyente. “She's stable for now, Phoenix. Exhausted lang siya—both physically and emotionally. May mga pasa siya sa ilang parte ng katawan, at malamang ay napagod din siya sa hirap na dinanas niya. She’ll need time to rest and heal.”Halatang hindi pa rin kuntento si Phoenix. “Do whatever it takes to make sure she recovers quickly, Montero. I can't stand seeing her like this. Or else I'll burn you alive."Binigyan niya ang doktor ng isang mabigat na tingin, na tila hindi basta magtitiwala hangga’t hindi niya nakikita ang resulta.Napakurap-kurap ako makitang tumango ang doktor at walang pakialam sa
Nakahalukipkip akong nakatitig sa kanya kahit gusto ko siyang ihulog sa bintana. Masama ang tingin nito sa akin habang hinimas-himas ang kanyang malaking tiyan. Tinaasan ko siya ng kilay at umayos ng upo. Yung tipong visible sa kanya ang bilogan ko ring tiyan.Nakita ko ang gulat sa mga mata niya at masama ang tingin nito sa katabi kong lalaki na kanina pa nakaakbay sa akin. Nakapikit ang mga nga mata nitong sinandal ang ulo sa balikat ko."Ano na naman ang kailangan mo?" Mahinahon kong tanong sa babae."It's obvious naman. Buntis ka rin pala sa lalaking yan at binahay ka na. So, paano ako?" Tinuro pa ang sarili.Umirap ako sa kawalan. Hindi ko alam kung ano ang nakain ko sa araw na yun at hindi ko ito nasampal. Kapal ng mukha talaga eh."Seryoso ka ba na si Nix ang ama na dinadala mo? Dahil miss, kung hindi, magtago ka na lang. Di mo ki..." Di niya ako pinatapos at nagsalita siya."Nix?" Nagtataka nitong bigkas sa palayaw ko kay Phoenix at di ko yun nagustuhan dahil ako lang ang pwed
Isang buwan matapos isinilang ko si Athena ay naisipan namin ni Phoenix lumapit ng matitirhan. Napili naman ang hindi malayo sa bahay ni Cassandra upang madali ko lamang siya mabisita at matulungan.Hanggang ngayon, itinago ko pa rin sa kanya ang buong katotohanan. Hindi niya alam. Sasabihin ko naman sa kanya ngunit hindi pa sa ngayon. Takot ako. Takot ako sa posibilidad na mangyayari lalo na't alam kong may nakamasid sa paligid namin. Ganun din si Nix, itinago niya rin kami mula sa iba pa niyang mga kaibigan. Si Dr. Montero lamang ang nakakaalam tungkol sa amin ni Athena. Ganun din kami, kami lang din ang nakakaalam na may mag-ina na rin siya. Parang win win na rin sa kanilang dalawa. Magpinsan nga sila. Parehas ang utak."Darling, where I'll put this one?"Napatigil ako sa pag-aayos ng handa sa mesa at lumingon kay Nix. Hawak nito ang number one at tarpaulin na may mukha ni Athena. Dalawang selebrasyon ngayon. Birthday ni Athena at binigay niya rin.Malapit na ang oras ng misa pero
Nakakunot ang noo ko nang sinalubong ako ng katahimikan pagpasok ko sa bahay. Galing ako kila Cassandra pagkatapos ay dumiretso sa palengke para maninda at umuwi agad.Napakurap-kurap akong inilibot ang tingin sa loob ng bahay. Nauhaw ako kaya't pumasok ako sa kusena. Nag-igip ako ng tubig at habang umiinom ay narinig ko ang tilian mula sa likod ng aming bahay.Inubos ko muna ang tubig sa baso at naglakad sa isa pa naming pinto sabay bukas nito. Sumalubong agad sa akin ang sariwang hangin ng probinsiya at amoy mula sa mga prutas. Hinanap ng mga mata ko ang ingay at di kalayuan sa isang puno ng mangga nakita ko ang dalawang bata naglalaro ng habol-habolan habang naka suot ng bestida. May korona rin sa ulo ng mga 'to at nakita ko rin ang isang maliit na table with chairs. Mukha may tea party ang nagaganap habang di ako ang nagbabantay sa kanila.Hinanap ko ang bantay nila at doon ko nakita si Aling Linda na nakaupo sa isang silya habang pinaypayan ang sarili at kachika niya si Frozina.
"Anong klaseng dyaryo 'to? Ang panget basahin. Oh, Lory, mahilig ka sa dyaryo diba? Sayo na yan." Napahinto ako sa pag-aayos ng mga gulay marinig ang boses ni Aling Fe. Napatingin ako sa dyaryo na iniaabot ni Aling Fe. May kaliitan ang mga letra at mukhang bagong labas. Pero dahil mahilig akong magbasa ng balita, agad ko itong kinuha at ngumiti sa kanya. "Salamat, Aling Fe! Alam niyo namang pampalipas-oras ko 'to." Pinagpatuloy ko ang pag-aayos ng mga paninda sa harap ng pwesto ko. Nakikita kong dumarami ang tao sa palengke ngayong umaga, pero napansin ko rin ang ilang mga taong nakasuot ng itim na parang pormal na kasuotan. Parang may kakaibang tensyon sa paligid, lalo na’t hindi naman ito normal na makikita sa ganitong lugar. "Mga men in black pala talaga," bulong ko sa sarili, habang minamasdan ang bawat kilos ng mga lalaking iyon. Bigla akong napatigil nang mapansing nakatayo sa di kalayuan ang isa sa mga lalaking iyon. Diretso ang tingin niya, halos walang emosyon, pero
Palagi ng tinutukso ni Zuhair si Zeus kahit minsan ay nakakatikim ng sapak mula sa kapatid. Sinasaway ko naman silang dalawa pero pinaglihi ata ng kakaibang pagkain itong si Zuhair."Tama na ang paglalaro, Zuhair. Tapos ka na ba sa assignment mo? Ikaw Zeus?" Tumingin ako kay Zeus na sinusuklayan ang buhok ni Athena.Hindi ko mapigilang mapatingin sa anak ko. May hawak itong salamin at mula rito pinagmasdan niya si Zeus. Tumikhim si Athena at nilapit ang salamin kay Zeus, na sinuklayan ang buhok niya nang dahan-dahan. Halatang gustung-gusto ni Zeus ang ginagawa, at mukhang nahihiya naman ang anak ko sa atensyon na binibigay sa kanya.Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o kikilabutan. Juskong mga batang 'to! Napapikit ako at pinakalma ang sarili. Karma ko ata ito kay Frozina. Sana di ko na lang sinabi na mas gugustuhin ko pang maging balae si Cassandra kesa sa kanya. Hindi naman sa ayoko pero si Zeus? Jusko! Nakikita ko na ang future. Oo nga't princess na princess ang anak ko pero ang ba
"Ngayong araw kami pupunta sa Manila, Nix."Kausap ko si Nix ngayon habang hinahanda ko ang dalawang bata. Kita ko ang pagtutol ni Zeus pero hindi siya nagsalita. Hindi ko pa kase nasabi sa kanila na pupuntahan namin nanay nila pero kapag malaman niyang si nanay niya ang pupuntahan namin baka mauna pa ito sa sasakyan."Okay. I'll order someone to fetch you. There's a threat here, but I can watch you. It's fine with you, darling?"Napangiti ako at inayos ko muna ang buhok ni Zeus bago sumagot. "Ayos lang. Mag-iingat ka dyan, Nix. Kausapin mo anak mo."Mabilis kong ibinigay kay Athena ang phone na tahimik lang sa silya. Agad niya itong tinanggap at kinausap ang ama.Hinayaan ko sila at tinignan ang dadalhin namin. Ilan dito ay dinala ni Cassandra at sa pagkakaalam ko rin ay magkaparehas ang damit ng apat. Every matching outfits ay may dalawang wala kaya I'm hundred percents yun ang dinala ni Cassandra."... keep safe, father. I miss you and I'm excited to see you again, father.""Me too