Chapter 10

"Naku, anak. Wala pa ang kuya mo. Nasaan na kaya yun? Ang batang yun talaga—haist," sabi ko.

Bumungisngis lang si Zebediah sa inakto ko. Akmang tatayo ako mula sa kama nang biglang bumukas nang pabagsak ang pinto. Lumingon kami ni Zebediah at nakita namin si Zephyr, nakasandal sa pinto habang pinupunasan ang noo at naghahabol ng hininga.

"Anong nangyari sa'yo? Bakit ngayon ka lang? Sabi ko naman sa'yo, ako na lang sana. Ayan tuloy, pinagpawisan ka. Halika dito, anak," tawag ko sa kanya. Lumingon siya sa akin, kunot ang noo. Hindi siya lumapit at sa halip ay nag-cross ng mga braso sa dibdib, mukhang bad trip.

"I hate him."

"Huh?" Napatingin ako sa sinabi niya. Kunot na kunot ang noo niya habang nakatitig sa sahig.

"I bumped into a random guy, nanay. Natapon ang mga coins. Hinanap ko, pero hindi ko makita. Sinipa ko siya sa tuhod. He glared at me but he was totally shocked when he saw me. I didn’t care about his reaction. Tsk! Wala tayong tubig, nanay. I hate him for that," mahaban