GINIMBAL si Dimitri ng biglaang tanong ni Kira kung mahal ba niya ito. He never asked himself about this matter, and he thought he could manage Kira without forcing himself to invest in love. Sa tagal na pinamahayan ng galit at hinagpis ang kaniyang puso, tila wala nang espasyo ang pagmamahal dito.But while thinking about Kira’s fast development, he can’t help but feel worried. Paano na nga kung bigla siyang singilin ni Kira ng pagmamahal? She might be confused and just heard about love from someone else. O kaya na-trigger ang utak nito dahil sa tukso ng mga kaklase.Ang mga ganoong pangyayari ang iniwasan niya noon bakit ayaw niyang basta ipasok sa normal school si Kira, dahil alam niya na biglang matataranta ang utak nito. Pero hindi na niya mapipigilan ang pag-unlad ni Kira. Kailangan lamang niyang makisabay rito at paghandaan ang posibleng pagbabago.Pagdating ng bahay ay dumitro siya sa kusina upang mag-marinate ng beef tenderloin meat na pinabili niya sa driver. Dahil frozen an
KONTING damit lang naman ang pinamili ni Kira. Mas marami siyang nabiling pagkain at gamit ni Dimitri. Binilhan niya ito ng mga ternong pantulog at underwear na dalawang dosena. Binilhan din niya ng bag si Shaira. Pag-uwi ng bahay ay inilatag niya sa sala lahat ng kaniyang pinamiling damit. Sinamahan naman siya roon ni Manang Sonia dahil wala pa si Dimitri. Ang saya niya sa bagong damit na magagamit niya sa taglamig. “Kasya kaya ito kay Dimitri, Manang?” tanong niya sa ginang. Iniladlad niya ang hawak na sweater na itim para kay Dimitri. Tila hindi siya narinig ng ginang at tulala itong nakatitig sa itim na t-shirt na binili niya para kay Dimitri. Hinahaplos nito ang damit. Nilapitan niya ito at sinilip ang mukha. “Bakit ka po malungkot, Manang?” tanong niya sa malamyos na tinig. Kumislot ito at tumitig sa kaniya. Saka lang niya napansin na mamasa-masa na ang mga mata nito. Dagli nitong kinusot ng kamay ang mga mata at napasinghot. “Wala ito, Kira. May naalala lang ako,” anito s
MARIING napapikit si Dimitri matapos makamit ang ikalawang orgasmo niya. He didn’t expect to feel h*rny in the morning. When he saw Kira, his body started to betray him. And he realized that his s*xual desire got worse. Nagsimula lang naman iyon noong natikman niya ang masarap na blow job kay Kira. He never tried it. Yes, he did maturating, and he got satisfaction, pero iba pala kung babae na ang may gawa. Kira has innocent, yet her knowledge about sex has based on what she saw in the movie. She has the insane copycat syndrome, which is the copied reference perfectly. Habang tumatagal na nagniniig sila, ramdam niya na humuhusay ito. At nitong umaga lang, ramdam niya ang wild at expert movement ni Kira. Hindi niya akalaing makatatlong round siya rito. Kahit magprotesta ang matino niyang isip, pinagtataksilan naman siya ng kaniyang katawan. Ni ayaw lumambot ng alaga niya dahil sa labis na s*xsual tension at biglaang taas ng libido niya. Nang makitang lupaypay sa silya si Kira ay naaw
KASUNOD lang ni Kira si Dimitri na nakauwi ng bahay. Dumiretso kaagad siya sa kaniyang kuwarto at nagbihis. May apat pa siyang tirang chocolate na binigay ni Luther at kaniya itong pinapak. Hindi siya maka-get over sa sarap nito at gusto rin niyang bumili. Kaso mukhang walang ganoong choclate sa mall. Itinago niya sa bag ang box ng chocolate para mahanap niya sa mall. Kumakain pa siya nang biglang pumasok si Dimitri. Tumalikod siya upang hindi nito makita na may kinakain siya. Nagkunwari siyang sumisilip sa bintana. “Kira, may nakaaway ka na naman daw sa school at lalaki naman,” sabi ni Dimitri. May laman pa ang bibig niya kaya hindi siya makapagsalita. “Hmmm….” Tumango na lamang siya. Kahit buo pa ang chocolate ay nilunok na niya bago pa siya mahuli ni Dimitri. “Ano na naman ba ang ginawa sa ‘yo ng kaklase mo?” usisa nito. Nang maubos ang kinakain ay humarap na siya kay Dimitri. “Ano kasi nilalait ka nila kaya nainis ako. Binato ko ng sapatos iyong mayabang kong kaklase,” sumbo
KAMUNTIK nang ma-late si Kira dahil hindi siya ginising ni Dimitri. Nauna pa pala siyang nagising dito. Sandwich lang ang kinain niya. Dahil sa pagmamadali ay naiwan ang kaniyang laptop pero naisiksik niya sa bag ang librong binabasa at maliit na sketch book. Problemado siya sa second subject nila dahil wala siyang laptop. Mabuti pinahiram siya ni Shaira kaya hindi siya na-zero sa activity nila. Sa hapon naman ay dalawa lang ang subject nila. Hindi muna siya umuwi at nagtungo sa opisina ni Luther. Babae naman na mataba ang nadatnan niya roon. “Yes?” bungad nito. May suot itong salamin sa mga mata. “Si Sir Luther po?” aniya. “Lumipat na siya sa kabilang kuwarto.” “Pinalitan n’yo po siya?” “Uh, hindi. I’m also one of the counselors here.” “Kayo na po ba ang kakausapin ko?” “Kung si Sir Luther ang unang naka-assign to guide you, siya ang puntahan mo. Nasa kabilang room siya sa bandang kaliwa.” Ngumiti ito. Tumango lang siya at lumabas. Kumatok naman siya sa kuwartong tinutukoy n
DIMITRI didn’t expect his anxiousness to get worst. When he heard about Kira’s college counselor, it started to burden him. Mabuti na lang nabili na niya ang school ni Kira at ilang proseso na lang ay maayos na ang papeles at opisyal na mailipat sa kaniyang pangalan. He will have the right to control anything in the school. Pagkatapos ng hapunan ay pinuntahan niya sa kuwarto si Kira. Nakaupo ito sa kama at nagbabasa ng libro. “Nasaan ang bag mo?” tanong niya rito. Itinuro nito ang bag na nasa ibabaw ng study table. Nilapitan naman niya ito at binukatkat. Naroon pa rin ang box ng chocolate. Kinuha niya ito at pinakita kay Kira. “Sino ang nagbigay nito sa ‘yo, Kira?” kastigo niya sa asawa. Walang kurap itong tumitig sa kaniya. “Uhm…. ano s-si--” “Don’t lie to me!” He shrieked as he noticed that Kira seems trying to think of an alibi. “Si Sir Luther!” sa wakas ay pag-amin nito. He doesn’t know how to react. Lalo lamang uminit ang kaniyang ulo. Although aware siya na mahilig humin
HINDI mapigil ni Kira ang kaniyang pagluha dahil sa bigat ng emosyong lumukob sa kaniya. Nasuntok niya sa mukha si Ferry matapos siyang sabihan na t*nga, malandi, at nag-asawa ng matandang pangit. Napaiyak siya sa galit pero nanaig ang sama ng loob. “Tahan na, Kira. Uuwi na tayo,” alo sa kaniya ni Shaira. Nakasalampak pa rin siya sa sahig sa harapan ng classroom nila, walang tigil sa pagluha habang yakap ang kaniyang mga tuhod. “Bakit ayaw nila sa akin, Shaira? Bad ba ako?” humihikbing tanong niya sa kaibigan. “Hindi. Sila ang bad at inggit lang kasi mas mayaman ka.” Bumalik naman si Ferry mula clinic at marami nang nakadikit na band-aid sa mukha dahil may kamot pa siya. Akmang susugurin siya nito ngunit may humagip sa kanang braso nito at humatak palayo sa kaniya. Napatingala si Kira, tulalang nakatitig sa lalaking humila kay Ferry. Nawindang siya nang matanto na si Dimitri ito, walang suot na mascara! “Who are you, as*hole?” palabang tanong ni Ferry kay Dimitri. Nagpumiglas i
MAAGANG nakatulog si Kira kaya walang abala sa paperwork ni Dimitri. Saglit lang niya itong tinuruan sa mga lessons nito at nakatulog sa sofa roon sa kaniyang opisina. Binuhat niya ito at inilipat sa kuwarto.Nahagip ng paningin niya ang bag ni Kira na nakalabas ang mga laman. Nakapatong lang ito sa ibabaw ng lamesa. Inilabas niya ang ibang laman nito at mayroon na namang chocolate na imported pero ibang brand. Made in Italy pa rin ito. Bukas na ito at may bawas na dalawang bar.Napailing siya. Kira didn’t follow him and still accepted stuff from Luther. Maybe Kira asked for a return from something in Luther’s favor. Hindi naman basta manghihingi ng chocolate si Kira kung walang kapalit. May something sa Luther na ‘yon na mabilis marahuyo ang kaniyang asawa.Hindi siya papayag na maunahan siya ng lalaking ‘yon na mapaibig ang asawa niya. He needs to talk to this as*hole.Kinabukasan ay siya mismo ang naghatid kay Kira sa school at kinausap na rin ang adviser nito. Hindi na niya nahint