DAHIL matutuloy ang pagsali ni Kira sa beauty contest ng school, ganado na siyang mag-review para sa exam. Sabado ng hapon pag-uwi galing school ay isinama niya si Shaira sa bahay. Pumayag naman si Dimitri at natuwa pa dahil pinakita niya ang result ng long quest niila. Mataas ang score na nakuha niya. Bago mag-review, nagluto pa sila ni Shaira ng meryenda nilang pizza pie. Na-amaze siya kay Shaira dahil magaling itong magluto. “Mahilig kasi ako magluto kaya inaral ko,” sabi nito. Mabilis namang naluto ang pizza nila. Saktong pumasok sa kusina si Dimitri. Busy ito sa opisina nito pero biglang ginutom sa amoy ng niluluto nila. “Nagpaturo ako kay Shaira magluto ng pizza, Dimitri!” aniya. “Wow! That’s nice. Hindi na tayo bibili sa labas,” ani Dimitri. Inilabas na ni Shaira ang dalawang pizza pie na sabay naluto. Dinamihan nila ang cheese nito kaya lalo siyang natatakam. Alam niya na paborito rin ito ni Dimitri lalo maraming olives at bellpepper. “Madalas ako mag-bake nito dahil gu
HINDI mapakali si Dimitri habang lulan ng kotse. Pauwi na rin siya kaso buhol-buhol na ang traffic. Naka-ilang tawag na siya kay Kira pero hindi ito sumasagot simula pa alas dos ng hapon. Noong tawagan naman niya si Conard, sinabi nito na nakauwi na ang mga ito. Isinama umano ni Kira si Shaira sa bahay. Imposibleng natulog si Kira na naroon si Shaira. Gabi na, hindi man lang nagtanong si Kira kung magluluto ba ito, bagay na madalas nitong gawin. Minsan kasi ay nagdadala na siya ng lutong pagkain kaya hindi niya ito pinaluluto. Pagpasok sa kaniyang property, sinalubong siya ni Conard sa parking lot. Kaagad siyang bumaba bitbit ang bag ng kaniyang laptop. “What happened?” bungad niya rito. “Uh, kasisilip ko lang po sa bahay n’yo, madilim naman sa loob. Naka-lock ang gate at walang abiso n’yo kaya hindi ako pumasok. Naisip ko baka nakatulog si Ma’am Kira,” ani Conard. “What about Shaira? Umuwi na ba siya?” “Hindi pa nga po. Baka nariyan lang sila sa loob. Pumasok din kanina sina Ate
HINTAY nang hintay si Dimitri sa pagbabalik ni Kira ngunit inabot na ng thrity minutes, wala pa ito. Mamaya ay bumalik si Sonia, wala si Kira. Balisang-balisa ito. “Where’s Kira?” tanong nya. “Don, nawala si Kira. Hindi ko siya makita sa banyo kahit sa labas. Pero may nakakita kay Shaira sa likod ng cafeteria na walang malay. Naiwan din doon ang cellphone at bag ni Kira, napulot ko,” lumuluhang sumbong nito. Inabot nito sa kaniya ang cellphone ni Kira at bag. “Sh*t!” bulalas niya. May dumampot kay Kira! “Paanong nakalusot ang hayop na ‘yon? Mahigpit na ang security!” Nanggalaiti na siya. Inutusan niya ang mga tao niya na halughugin ang paligid. Ang problema, hindi suot ni Kira ang kuwintas na may tracking device. Ang suot nito ay ang bagong bili niyang alahas na terno sa hikaw at bracelet para tugma sa gown nito. Tinaon ng kidn*pper na busy ang lahat at ayon kay Conard, inisa-isa naman ng secutiry personnel ang lahat ng taong nakapasok. Isang gate lang ang daanan pero may isa pan
“L-LUTHER?” bigkas ni Kira nang maselayan ang mukha ng lalaki na nagtanggal ng maskara. Kumurap-kurap pa siya sa akalang nagmamalikmata lamang siya. Pero hindi, totoong si Luther ang kaniyang kaharap. Lumuklok ito sa bandang paanan ng kama. “I’m sorry, I need to do this to save you,” sabi nito. “I-Ikaw ang kumuha sa akin sa school?” gilalas niyang tanong. “Yes, pero inutusan ako ng dad ko. Kaso may natuklasan ako kaya nagdesisyon ako na kunin ka ulit sa tauhan niya.” “A-Anong natuklasan?” Tuluyang kumalma ang kaniyang sistema. Bahagyang napayuko si Luther at nanilim ang anyo. Bakas sa imahe nito ang lungkot at sakit. Hanggang sa naselayan niya ang butil-butil nitong luha na lumaya mula sa mga mata nito. “I've been fooled in my entire life,” gumaralgal ang tinig na usal nito. Bumigat ang pakiramdam niya sa dibdib habang naktitig kay Luther. Ramdam niya ang sakit na nababakas sa tinig nito. “A-Anong nangyari?” tanong niya. Nabasag ang kaniyang tinig dahil sa nagbabadyang mabiga
DAHIL namo-monitor ni Simion ang kilos niya, hindi ginamit ni Dimitri ang kaniyang cellphone. Iniwan lang niya ito sa bahay at bagong cellphone ang kaniyang ginamit. Upang matiyak na hindi mapurnada ang plano, uunahin nilang tatapusin si Simion. Wala siyang tiwala na kaya itong patayin ni Luther. Pinagtapat na rin niya kay Sonia ang totoo tungkol kay Luther. Nagmakaawa ito sa kaniya na huwag niyang patayin ang anak nito. Hindi masasaktan si Luther kung maayos itong maki-cooperate sa kanila. Kahit apat na oras lang ang naitulog niya, aktibo pa rin siya sa pagpaplano sa pagsugod sa teritoryo ni Simion. Katuwang naman niya ang mafia leaders ng Cosa El Gamma local branch. At sa tulong din ni Chase ay nakakuha sila ng sapat na impormasyon, natantiya kung gaano kalakas ang kalaban. Nasa opisina siya ng CEG nang tawagan niya ang cellular number ni Luther, na binigay ni Leoford. Tanghali na kaya tiyak na masasagot na nito ang tawag. “Hello!” ani Luther sa kabilang linya. “It’s me, si Dim
HALOS kasabay lang dumating nila Dimitri ang grupo ni Simion sa location ni Luther. And they didn’t expect that Simion would notice them. Ayaw papasukin ng tauhan ni Luther ang mga ito sa gate kaya nagkagulo. Naunang nagpaputok ng baril ang panig ni Simion. Sinundo pa ng piloto nila ang ibang backup nila kaya nakiisa muna sila sa tauhan ni Luther upang mapigil ang tauhan ni Simion na makapasok nang tuluyan sa main gate. Malawak ang lupain at napaligiran ng bundok at ilog kaya malayo sa bayan. Mataas din ang pader nito at hindi basta mapapasok. Inaalala niya si Kira kaya nauna na siyang pumasok sa gusali. Doon ay sinalubong siya ni Luther. “Where’s Kira?” tanong niya rito. “She’s in the room. But before you go there, give me the key first,” ani Luther. “Ihatid mo muna ako kay Kira.” Tumalima naman si Luther. Sinamahan siya nito sa second floor at pinuntahan ang kuwarto kung nasaan si Kira. May susi ito ng kuwarto kaya nito nabuksan. Nauna siyang pumasok at namataan niya si Kira n
PAGDATING ng bahay ay si Misty kaagad ang hinanap ni Kira. Na-miss din siya nito kaya malayo pa lang ay umingay na ito. Nang yakapin niya ay mahihgpit din ang kapit nito sa kaniyang balikat. Sinalubong din siya ng dalawang ginang at niyakap. “Salamat sa Diyos at hindi ka nasaktan, Kira,” humihikbing wika ni Sonia. Naiyak na rin si Kulasa. “Hindi naman po. Tinulungan naman ako ni Luther para hindi ako masaktan,” aniya. “Eh, si Luther, nasaan na siya? Nasaan ang anak ko?” balisang saad ng si Sonia. Hindi siya kumibo. Mabuti lumapit si Dimitri at ito na ang kumausap kay Sonia. “Ligtas si Luther, Manang. Huwag kayong mag-alala. Pupunta rin siya rito para sunduin kayo once naayos na niya ang problema sa company,” sabi ni Dimitri. “Diyos ko! Salamat talaga!” napaiyak na namang usal ng ginang. Napayakap pa ito kay Dimitri. “Salamat din at hindi mo sinaktan ang anak ko, Don. Sobrang saya ko.” Lumayo rin ito kay Dimitri. “Biktima rin po ang anak n’yo kaya hindi ko siya masisi. Pareho k
SEVEN months later.Hindi umabot sa due date ang panganganak ni Kira. Mabuti madaling araw humilab ang kaniyang tiyan at kasama niya si Dimitri. Naalimpungatan pa ito nang kagatin niya sa braso dahil hindi nagising ng kalabit niya.Pagdating sa ospital ay hindi na nakapaghintay ang baby niya sa paglabas. Kahihiga lang niya sa kama ay lumabas na ito. Nakaabang naman ang doktor at kaagad inasikaso ang kaniyang anak. Konting iri lang ang ginawa niya dahil lumuwa na ang ulo ng kaniyang anak.“Excited si Baby lumabas, ah,” sabi ng doktor nang matagumpay na mailabas ang kaniyang anak.Nanghihinang nagmulat siya ng mga mata. Naroon na si Dimitri at karga na ang kaniyang anak na lalaki. Hindi nga nagkamali ang doktor na lalaki ang anak nila. Katunayan ay nabigyan na ito ng pangalan ni Dimitri.“Welcome to the world, Baby Drake!” bati ni Dimitri sa kanilang anak.Hindi naman siya tumutol sa napili nitong pangalan ng anak nila dahil gustong-gusto rin niya ito. Excited na siyang mahawakan ang kan