Chapter 7

Kinabukasan ay maaga akong nagising. Naging alarm clock ko sina ate Wendy at Franchesca na noo'y maagang nagbabangayan sa may kusina. As usual, dahil na naman ito sa banyo, iisa lang kasi ang banyo namin, at paunahan kami kung sino ang mauuna.

Dahan-dahan akong bumaba saka nagtungo sa kanila.

"Good morning." Bati ko pa sa dalawa.

Hindi rumesponde ang mga ito, they just continue arguing about the bath schedule.

Si Franchesca ay nasa harap ng pintuan ng banyo, may dalang tuwalya at toiletries, habang si ate Wendy ay nasa gilid habang nakasimangot.

"Aba, aba! Ang aga mo yata ngayon, Franchesca. Parang hindi ka naman ganyan kadalas gumising ng maaga. Bakit nandiyan ka na sa harap ng banyo?" Sabi pa ni ate Wendy.

"At bakit naman hindi ate? Kailangan kong maligo kasi may lakad ako. Ngayon pa lang, sinasabi ko na, ako ang mauuna."

"Excuse me? May lakad din ako, at mas maaga ang simula ng simba ko kaysa sa raket mong 'yan! Ako ang dapat mauna!" Giit pa ni ate Wendy, active kasi ito sa simbahan.

"Ha? raket? Baka nakakalimutan mo, ate, malaki ang kita ko sa raket na yun. Mas importante 'to kaysa sa lakad mo!"

"Mataas ba talaga? Hindi ka naman kailangang maligo para sa raket na yan! Ako ang mauuna kasi kailangan kong humarap sa totoong tao at kay father!" sabi pa ni ate na parang ayaw paawat.

Gusto ko sanang makisingit dahil naiihi na ako kanina pa.

"Wow, ate ha. So ano? Dahil ba activity sa simbahan 'yang sa'yo, ikaw na lang lagi ang priority? Hindi mo ba naiisip na may karapatan din akong gumamit ng banyo?" medyo tumaas ang boses ni Francesca, sa amin kasing lahat, siya ang may pagka-blacksheep.

"Tama na nga kayong dalawa, ako muna kasi naiihi na ako." Sabi ko pa. Pero hindi naman nila ako pinakinggan.

"Eh ikaw, hindi mo naiisip na ako na ang laging huli kapag ganito? Kung hindi mo pa napapansin, ikaw lagi ang mauuna sa lahat ng bagay. Give chance naman!" Ani ni ate Wendy habang suot ang kalmadong boses.

"Give chance? Ikaw na nga lagi ang pinapaburan ni Mama sa lahat ng bagay, tapos ngayon gusto mo pang angkinin 'tong banyo? Hindi ba pwedeng ako naman?" parang naging bastos na saad ni Franchesca.

"Huy, ano ba Franchesca, tama na nga yan!" saway ko sa kaniya.

"Oh, 'wag mong idamay si Mama! Hindi kasalanan na ako ang favorite niya! Besides, kahit na favorite niya ako, hindi ibig sabihin ikaw ang mauuna rito." Ayaw din paawat ni ate Wendy, parang napuno na rin siya sa kamalditahan ni Franchesca.

"Ang kapal ng mukha mo! Ako ang unang pumila rito, kaya ako talaga ang mauuna. Period!" si Franchesca.

"Period? Sinong nagsabi? Rules ko to! First come, first served daw? Eh di sige, tatayo ako rito buong araw kung kinakailangan!"

Agad na humarang si ate Wendy sa harap ni Franchesca.

"Ate Wendy, ‘wag kang magpaka-bata! Parang mga bata tayo nito, tapos ganyan ka pa rin?" saway ni Franchesca.

"Ako ang bata? Excuse me, sino ba ang tumatawag kay Mama kapag may simpleng away lang tayo?" saad pa ni ate, madalas kasi talagang nag-aaway silang dalawa. Halos naman lahat kinakalaban ni Franchesca.

"Ikaw rin naman! Kapag hindi mo gusto ang nangyayari, si Mama agad ang takbuhan mo!" pabulyaw na sabi ni Franchesca.

"Huy, baka magising sina mama, patay talaga kayo!" singit ko sa kanila. Pero ayaw pa rin paawat ang mga ito.

"Shut up, Sab, away namin to." Sabi ni Franchesca sa akin.

"Hindi to tungkol kay Mama! Ang usapan dito, sino ang mauuna sa banyo. At ang sagot diyan, ako!" dugtong ni ate Wendy na noo'y papasok na sa loob. Agad naman siyang hinablot ni Franchesca pabalik sa labas.

"Naku, dream on! Hindi ako aalis dito hanggang hindi ako naliligo."

"Talaga? Tingnan natin kung sino ang mas matiyaga!"

Mayamaya pa ay dumating si Mama, dala ang arinola at halatang kunot ang noo nito.

"Ano na naman ba ‘to? Ba’t parang may giyera na naman dito?" sabi nito saka tiningnan kaming tatlo.

"Si Franchesca po, Mama! Ayaw akong paunahin sa banyo kahit mas maaga ang lakad ko!" sabi pa ni ate Wendy.

"Mama, sinungaling si ate! Ako ang nauna dito, kaya ako dapat ang mauuna!" Dugtong naman ni Franchesca.

"Hala, kayong dalawa talaga. Wala ba kayong ibang pag-aawayan? Simple lang naman ‘yan. Kung hindi kayo tatabi, ibubuhos ko tong arinola sa inyong lahat, paunahin ninyo ako at maaga pa ako sa baranggay. Sunod ko, kayo naman, tapos ikaw Franchesca, pagbigyan mo na yang ate Wendy mo dahil coordinator yan sa simbahan, baka ma-late yan, hindi makapagstart sina Father, tapos paunahin mo na rin yan si Sabrina kasi first day of work niya ngayon. Alam ko mamayang alas onse pa yang raket mo, nakausap ko si Chikoy, di ba kabanda mo yun?" Taas-kilay na sabi ni mama. Natahimik kaming lahat.

Si mama at papa talaga ang kinakatakutan namin. Kapag sila na ang nagsalita, sila ang dapat masunod. Mabuti na lang talaga dahil baka kung hindi ito dumating ay baka nagsalpokan na naman sina ate Wendy at Franchesca.

***

Alas 9:30 ng umaga ako dumating sa malaking building na iyon. Gaya kahapon ay tahimik akong naglakad sa hallway at tinungo ang HR room, kukunin ko kasi doon ang permanent ID card ko at para maipasa na rin ang kinakailangan pang files para sa 201 documents ko.

Sinalubong ako ng isang babae, kulot ang buhok nito at maganda. Tantya ko ay magkasing-edad lang kami.

"Hi!" bati niya sa akin.

"Hello." Sabi ko rito saka ngumiti.

"Ikaw ba ang bagong secretary ni sir Grayson?" tanong niya sa akin.

"Ah, eh, oo, ako nga."

"Anong name mo?"

"Ahm, I'm Blythe Sabrina Blanca, but just call me Sab." Sabi ko rito.

"Ah, I'm Sylvie, I'm Grayson's girlfriend, head of accounting," pakilala pa nito sa akin.

"Ah, hello po, maam. Nice meeting you po."

"May boyfriend ka ba?" Ngiti pa nito sa akin. Hindi ko tuloy maiwasan na ma-awkward dahil sa sinabi niya.

"May manliligaw po." 

"Good to hear. Alam mo, sobrang thankful ako na ikaw ang naging secretary ni Grayson. Mukha ka namang maayos at mapagkakatiwalaan." Diretsang saad niya sa akin. OMG!

"Salamat po. Gagawin ko lang po ang trabaho ko at paghuhusayan ko po para sa kompanya."

"That's great. Gusto ko lang sana makipag-usap sa’yo, Sabrina. Alam mo na, bilang girlfriend ni Grayson, gusto ko lang makasigurado na walang magiging problema sa trabaho niya." Seryosong saad nito sa akin.

"Naiintindihan ko po. Kung may concern po kayo, feel free to ask."

"Perfect. So, Sabrina, single ka ngayon, bakit hindi mo pa sinasagot ang manliligaw mo?

"Uh… technically, ex-boyfriend ko po siya dati tapos gusto niyang makipagbalikan sa akin ngayon."

"Technically? So may chance na hindi mo siya sasagutin, right?"

"Well… pinag-iisipan ko pa po kasi, gusto ko munang magfocus sa work." Nalilito ako sa tanong niya sa akin ngayon, bakit ang layo naman ng mga tanong niya, dapat trabaho ang tinatanong niya sa akin, or if ano ang mga strength at weaknesses ko. OMG talaga!

"You must have a boyfriend to support your emotional needs, Sabrina. Para ganahan ka magtrabaho, right?" sumilay ang ngiti nito sa kaniyang labi.

"Ah, eh, opo, pag-iisipan ko po."

"Hmm, do you find my boyfriend attractive? He's hot, right?" 

Oh my gosh, no! "Opo, I mean, attractive po talaga si Sir, no wonder na mahal na mahal mo po siya," pag-iiwas ko pa sa sensitibong tanong niya sa akin. Para kasing sinusukat niya ang pagkatao ko that time.

"Yes. I love him so much."

"Mabuti po yan, maam. Sana po makahanap ako ng gaya ni sir Grayson," ngiti ko sa kaniya. Pero sa loob ng isip ko ay gusto kong magmura. Hindi ko type si Sir Grayson, napaka-suplado nito, tapos akala mo kung sinong gwapo!

No way!

"Sabrina, if you don't mind, bakit kayo nag-break dati ng ex mo?"

"Nag-abroad po siya. Sabi niya, career muna. Naiwan ako dito, kaya napagdesisyunan naming maghiwalay. Pero ngayon, bumalik siya at nanliligaw ulit."

"Oh, so gusto niyang bumalik sa buhay mo? Ano naman ang plano mo?"

"Honestly, hindi ko pa po alam. Naguguluhan pa ako kung bibigyan ko siya ng second chance."

"Hmm. At least may ibang tao kang focus, hindi si Grayson. Ayokong maging issue ‘yan sa opisina, Sabrina. Professionalism is key, okay?"

"Opo, Miss Sylvie. Malinaw po sa akin ‘yan. Trabaho lang po ang habol ko dito." Ulit ko pa sa kaniya. Dinaig ako sa interview sa SOCO na binabaliktad ang mga questions para may mapiga or what, kung siguro'y pikunin ako, kanina ko pa siya binulyawan. I*****k niya kamo sa tagiliran niya yang Grayson na yan!

"I appreciate that. Pero Sabrina, kung may mararamdaman akong kahit anong kakaiba… well, hindi ko alam kung anong mangyayari." Tila warning na sabi niya sa akin. Dapat ba akong mangamba?

"Naiintindihan ko po. Wala po talagang dahilan para mag-alala kayo."

Mayamaya pa ay may dumating at pareho kaming nabigla dito. Pumasok kasi si Sir Grayson dala ang isang folder.

"Oh, nandito ka pala, Sylvie." Bati pa ni Sir Grayson sa kaniyang nobya.

"Hi, babe. Just dropping by. Nakipagkwentuhan lang ako kay Sabrina. Ang galing ng secretary mo!"

"Yes, isn't she fine?"

"Well, I’m glad to hear that. Sige, alis na ako. Baka maistorbo ko pa siya, she'll start today, right babe?"

"Yes, babe."

"Nice talk, Sabrina. I’ll see you around."

"Salamat po, Miss Sylvie."

Umalis na si Sylvie, ngunit sa aking isip ay may konting alinlangan pa rin ako. Bakit kaya parang praning ito sa mga sekretarya ni sir Grayson, may history kaya si Sir Grayson about his past secretaries? Chikboy kaya ito?

Nagbalik ako sa gunita nang pabagsak na inilipag ni sir Grayson ang folder na hawak niya.

"Make ten copies of these files. Submit before 10, I need it ASAP." 

Mabilis ko naman itong kinuha at nagmamadaling nilinga ang kabuoan ng building, nasaan kaya dito ang xerox machine, jusko lord!

It's now 9:45 am. May fifteen minutes na lang akong natitira. Kaya ko kayang humabol?!

Mabuti na lang talaga at tinulungan ako ni kuya guard, nasa left wing pala ang xerox machines, mabuti na lang at walang gumagamit kaya solo akong nagsimula that time. Nang matapos ang pagxerox ay tumatakbo akong pumunta sa office ni sir Grayson, wala na akong pakialam sa hitsura ko ngayon. Nakasabit pa rin sa balikat ko ang shoulder bag ko na kulay maroon. Gayundin ang mahigpit kung pagkakahawak sa folder na may tig-10 copies ng files.

Kumatok ako ng tatlong beses sa pinto niya.

"Come on in."

"Nandito na po, sir." Humihingal na saad ko rito.

Nakatingin lang siya sa wall clock na tila ba sinusukat kung malalampasan ko ang pinapagawa niya.

It's 9:59, isang segundo na lang para mag-alas 10. Mabuti na lang talaga at umabot ako.

"Great. Now, disseminate that to our ten departments. Make sure to be here at exactly 10:15. Pag-uusapan natin ang daily routine mo."

Tumango lang ako sa sandaling iyon saka nagpatulong sa nakasalubong kong staff. May sampu na department sa buidling within 15 minutes of distribution, kaya ko kaya yun?"

I am nervous that time. Paano ko ba maibibigay ang mga files, gayung nasa third floor ako ng anim na palapag na buidling.

"Ah, excuse me, ate. Ako po si Sab, secretary ni sir Grayson, may audio room po ba kayo dito?" Naitanong ko kay ate Mariam, isang mabait na staff malapit sa office ni sir Grayson. Sa Legal department siya naka-assign.

"Oo, meron, tara samahan kita." Sabi pa nito na parang naaawa sa akin.

Nang makarating sa audio room ay nakita ko doon ang isang malaking microhone, pwede itong maging output kapag may announcement sa lahat. Kaya ang naisip ko, sila ang papuntahin sa thirdfloor lahat.

Easy peasy!

I cleared my voice before starting.

"Good morning everyone, may I request the department heads to proceed to the third floor. I will disseminate some memorandums from our President, Mr. Luchavez. You have ten minutes left." Sabi ko pa para naman sila ang ma-pressure papunta sa akin. 

Damay-damay na to no!

Sa sandaling iyon ay pumanaog lahat ang sampung department heads, ang ilan nga ay hinihingal. Isa-isa kong binigay ang mga copies at bumalik sa office ni Sir Grayson, saktong-sakto lang na nag-10:15 nang maisara ko ang pinto.

"Hmm... you did great." Nakakaloko itong pumalakpak ng marahan. Sinasadya yata nitong pagtripan ako!

"Now, pwede na po ba nating pag-usapan ang routine ko?" seryosong tanong ko sa harapan niya, with my at ease tune. 

Lintik lang talaga!