"Here's your favor, sis. Make sure my return, okey? Kailangan ko 'yong color peach, para akma naman sa pastel vibe ng modelling theme." Sabi pa ni ate Adeline habang sinusuklayan ang buhok ko. Kaharap namin ang malaking salamin na nakakabit sa wall ng sala. Kakatapos lang naming maghapunan.
"Okey, te. Thanks, nga pala sa fund. Gusto kasi nila kagawad na ma-advance ang pageant natin sa barangay." Sabi ko pa habang pinipindot ang mobile phone habang namimili ng pastel dress ni ate Adeline.
Iyon ang exchange favor niya sa akin since ako naman ang may free access sa isang shopping app. We deal to have a monthly favor all the time, ewan ko ba pero nakakasundo ko si ate Adeline from make-ups, dresses, colognes at sa mga bagay-bagay. I am Blythe Sabrina Blanca, ang ika-apat na anak nila Papa RoRoberto at Mama Lorena Blanca, hindi kami mayaman. Sakto lang, dating pulis si papa at ngayon nga'y retired na. Si mama naman, ay isang akitibong public-servant, isang kapitana sa lugar namin dito sa La Miranda, Santa Rizal, Cavite.
"Teka nga lang," sabay tayo ko mula sa pagkaka-upo at hinarap ko siya. "Ate, bili mo 'ko ng bagong laptop ah," pagpapa-sweet ko pa sa pinakamamahal kong kapatid.
"Psst, Sabrina, tama na nga 'yan, puro ka na lang luho, alam mo namang may maintenance pa si papa, 'di ba?" saway naman ni ate Matilda na nasa malapad na sofa at komportableng naka-upo. Tumayo ako at tinabihan siya, siniksik ko pa ang ulo na parang naglalambing. "Ate naman, sira na po 'yong laptop ko, isang tiklop po n'on baka hindi na mabuksan, alam mo naman, since high school pa 'yon." Nakanguso kong pahayag.
"Pero, alam mo namang gipit pa tayo ngayon, 'di ba?" ulit pa ni ate Matilda. Bilang panganay kasi, alam niya ang pagba-budget sa lahat, siya kasi ang aming auditor kumbaga sa lahat. Magaling siya since isa siyang guro at honestly, siya ang isa sa mga tutor ko since elementary. Malaki ang utang na loob ko sa mga kapatid ko sa pag-abot ko sa kung anuman ang narating ko ngayon. Well, wala pa pala since unstable pa ang job ko ngayon. Okey, let me clarify, graduate ako sa college ng Law pero mas ninais kong hindi muna magtrabaho since nariyan naman sina ate Matilda na isang guro, si ate Adeline na isang modelo, at si ate Wendy na maraming inaambag sa pamamahay, of course ayoko namang maging pabigat, pero hindi pa kasi ako handa na iwan sila mama at papa. Mas attached ako sa kanila, lalo pa't alam kong sakitin ako noon, at madalas ako ang inuuna nila, siguro nga'y rason iyon kung bakit ako ganito ka-spolied sa kanilang lahat.
"Okey, h'wag na lang, pero swap na lang tayo, ate ah?" lambing ko pa kay ate Matilda na siyang ikinatampal ng kanang palad niya sa noo ko.
"Ikaw na bata ka ah, ang kulit mo talaga. Pati laptop ko, aarborin mo, hindi ba sa'kin din naman galing 'yang luma na gamit mo?" nakangiting pahayag nito sa akin. Ngumiti ako at mas siniksik pa ang mukha sa braso n'ya.
"Sige na ate...please," pangungulit ko pa.
"Stop it, I'll buy you, okey? Nang matahimik ka." Sabat ni ate Adeline na nakatingin lang sa amin.
"Oh, ano na naman bang kinukulit n'yang si Sabrina?" sabat ni ate Wendy na may dalang malaking bowl, nangangamoy iyon.
"Oy! Popcorn!" mabilis na sambit ko saka pa sinunggaban ang dala nito.
"Oy, dahan-dahan! Ano ka ba naman, Sabrina. Ang takaw mo talaga!" saway ni ate Wendy na umupo na rin sa tabi ko.
Aapat kami sa maluwang na sofa habang nakatingin sa malaking TV sa harapan namin, bagong bili 'yon nila ate Matilda at ate Adeline, since sila ang may malaking sahod sa pamilya.
Nang biglang magtaray si ate Adeline dahil nilapag ko ang mga binti ko sa legs niya. Habit ko na kasi iyon since bata pa ako, sabi nga nila mama at papa, I am the apple of the eye of the family. I know how to put color on every scene, kumbaga, panira at makulit.
"Yuck! Itabi mo nga 'yang paa mo, Sabrina. Disgusting! Mas mabuti pang doon ka muna sa kusina nang makahugas ka na. Kanina pa kita pinapahugas ah, dinadaan mo na lang kami lagi sa mga hirit mo!" pagmiminaldita si ate Adeline na siyang nakasanayan ko na. I know she had this pitchy voice, pero mas naririnig ko ang pagiging mabait niya sa tono niyang iyon.
"Hmmm, objection, your honor!" kantyaw ko pa na siyang rason upang lumaki ang ilong ni ate Adeline. Naku-kyutan ako sa mukha niya kapag gan'on eh.
"Sabby!" naiinis na sambit nito sabay bato ng isang popcorn sa ulo ko. Natatawa naman sina ate Matilda at ate Wendy sa tabi ko nang biglang may dumating.
"Oh, nand'yan ka na pala, Franchesca." Bungad ni ate Matilda sa bunso namin. Magkasunod kami ni Franchesca, siya ang pang-lima at bunso sa amin. Pero, mas malayo ang loob namin sa kaniya dahil sa mga rasong kami lang ang nakaka-alam.
"Hi." Tipid na sambit niya sa amin.
"Kumain ka na?" pag-uulit na tanong ni ate Matilda sabay tayo papuntang kusina.
"Ikaw na lang kaya maghugas ng plato, ate Wendy?" kulit ko pa kay ate na siyang rason upang tumayo ito at umiwas, alam niyang naglalambing lang ako.
Umiling lang ito at mabilis na nawala sa paningin ko. Kaya ang ending, ako na lang ang naghugas, for once.
Nasa kusina ako nang makita ko si ate Wendy na nagbabasa ng libro. May dala itong baso ng gatas at maingat na umiinom. Tahimik lang ito kaya wala sa isip ko itong ginulat.
"Oh, hotdog na malaki't malasa!" tawang-tawa pa ako nang makitang pigil niyang nalunok ang mainit na inumin niya.
"Gaga kang bata ka!" natatawa ako habang nakisalo sa gatas niya. Uminom ako nang walang pasabi.
"Yuck, 'bat walang asukal 'yan, ate?" reklamo ko saka pa nag-gesture ng pandidiri sa dila.
"Sinabi ko bang uminom ka sa gatas ko?" seryosong sambit nito sa mababang tono. Alam kong napipikon na ito kaya mabilis pa ako sa alas kwatrong nawala sa paningin niya at nagtungo sa may banyo. It is already 10 o'clock in the evening kaya sure ako na wala ng tao ang gumagamit doon. Si ate Adeline lang naman kasi ang matagal magbanyo, marami pa kasi itong orasyon sa loob.
Kumatok ako ng tatlong beses, walang sumagot kaya pumasok ako.
"A—no ba Sabrina! pwede bang kumatok ka muna? Hindi naman kailangan ng formula iyon 'di ba?" reklamo ni Franchesca na nagsisipilyo sa harap ng sink.
"Sorry, hindi ko kasi narinig…"
"Narinig? Eh hindi nga ako sumagot 'di ba? Nagsisipilyo ako oh!"
"Hindi kasi nakasarado." Pinal na sambit ko na siyang ikinatahimik niya.
"Don't worry I'll make another bathroom for us to use, nang hindi tayo nag-aagawan sa iisang banyo." Walang emosyon na sambit ko, honestly, may matalas na dila itong si Franchesca kaya madalas kaming nagkakatampuhan.
"If you have a work, I wish." Sambit nito saka pa tinapos ang pagmumog at nilampasan ako.
"Wait..." tawag ko kay Franchesca sabay hila sa braso niya.
"Let's talk."
"In another time, na lang." Higit niya saka pa iniwan ako sa aking kinatatayuan. Nakita ni ate Matilda ang pag-uusap namin kaya nagkatinginan na lang kami.
"Just understand her, she's our youngest," mahinang sambit ni ate na siyang ikinatango ko lang. I know that Franchesca didn't open up to us whenever we're gathering to some occasions, she doesn’t blend in the pack, usually, mag-isa lang ito sa harap ng laptop niya. At madalas, iniintindi na lang namin ito kahit pa medyo nagtutunog bastos na siya sa aming lahat.
"Let's go to bed, maaga pa tayo bukas sa simbahan." Ginayak niya ang hagdanan at tila hinihintay akong makasabay. When it comes to my sisters, mas maalalahanin si ate Wendy para sa akin, maasikaso naman si ate Matilda at ang masipag ay si ate Adeline. Minsan nga, nagseselos ako kay Franchesca, kasi nagagawa niya ang gusto niya. She can do whatever she wants in life, she doesn't care to anyone who could talk on her back. She's outrageous and sure in life, samantalang ako, hindi ko alam. I don't know for now, ayokong mapahiya ako sa pamilya ko, lalo pa't ako ang family's pride nila. I'm afraid to lose their trust, I'm afraid to disappoint them, lalo pa't ako ang tinuringan nilang matalino, samantalang si ate Matilda naman talaga ang tutor ko. I am afraid to commit, to commit any possible situation to lose my family. Takot ako.
Hindi ko na lang namalayan na nasa kwarto na pala ako nila ate Adeline at ate Wendy, nakahiga na silang dalawa, kaya pinatay ko na ang ilaw at isinara ang pinto. "Goodnight," mahinang anas ko sa kawalan.
Napunta naman ako sa kabilang kwarto. Marahang sinilip ko sina ate Matilda at Franchesca, masayang nag-uusap ang mga ito na tila naghaharutan sa topic nila, siguro'y mga bagong nakilala yata ni Franchesca sa work niya. It's their routine every night, mapait akong ngumiti, I don't know when is the last time when I talked Franchesca with my normal voice, madalas kasi nagtatalo at nagkakatampuhan kami.
Marahang isinara ko ang pinto at tinungo ang gitnang kwarto nila papa at mama. Doon ako natutulog, madalas ako ang tumatabi sa kanila, I don't care if I am now 24 years old, as long na katabi ko sila, I feel secured and safe to anything or anyone. Marahan akong sumampa sa malapad na king sized bed at pumagitna kina mama at papa. Tanaw ko ang payapang pagtulog nila kaya dahan-dahan akong humiga at yumakap sa kanila. Amoy ko ang pamilyar na pabango ni mama at ang pamada sa buhok ni papa, my calming scent everytime I close my eyes. "Matulog ka na, anak." Dinig kong sambit ni mama habang noo'y nakapikit.
"Good night, palangga," dugtong naman ni papa na marahang hinalikan ang noo ko. Patago akong ngumiti at hinimlay ang pagod na katawan. Kung may kayamanan man ako sa puntong ito, iyon ay ang pamilyang mayroon ako bilang isang Blanca.
"Bangon na, Sabby, maaga dapat tayo sa simbahan," bungad ni ate Wendy sa akin sa kwarto. Hindi ko na katabi sina mama at papa, parang ako na lang yata ang nakahilata sa kama sa oras na iyon. "What's the time na po ba, ate?" tanong ko habang kinukusot ang aking mga mata."Pasado alas sais na, bumangon ka na, nakahanda na sa kusina ang almusal, tara na't nang sabay-sabay tayong kumain." Sabi pa nito habang pinapagpag ang bedsheet at mga ponda sa tabi ko. Sa totoo lang, si ate Wendy yata ang halos nakatoka sa mga gawain sa bahay since abala si mama sa opisina niya sa baranggay. Tamad kong tinungo ang ibaba at doon nagtungo sa may banyo. As usual, nakapila na naman kami nila ate Matilda, at Franchesca. Hindi pa kasi natatapos ang mahal kong kapatid na si ate Adeline. Rinig pa namin itong kumakanta sa loob."That's why you shouldn't sing while bathing, ate. Nagtutunog wang-wang ka ng ambulansya." Pasigaw kong sambit para saktong marinig niya sa loob. Tahimik na napangiti lamang sina ate M
"Hello," nakangiting bungad ng pamilyar na mukhang iyon. Sinipat ko ito from his head to his formal shoes. At pasimpleng umismid nang makalapit na ito nang tuluyan sa akin."How's everything, Sabby? Ang balita ko'y sasali ka raw sa pageant this coming fiesta?" wika ni Tonyo. Ibinalandra ko ang nakalukot na mukha at ang aking mga mata na sinasadyang irapan siya."Can I have your consent to be your escort?""No!" protesta ko pa at nagkibit-balikat sa kaniyang harapan. Pero imbes na ma-offend ay masugid pa rin itong nagtanong."I guess you have already?" Naiimbyerna ako sa ngiti niya. He stares me like hell, too much eye contact to the point I couldn't resist his presence. "You're still the same," dugtong nito na ikinalobo ng butas ng ilong ko."Anyway, can I invite you for a dinner? Tinatanong ka nila mama." Malumanay na boses nito."Busy ako," irap ko pa at sinadyang dumistansya."Wee? Sinong busy? Eh nandoon ka lang naman sa bahay, Sabby ah?" napakislot ako nang makitang nasa gilid ko
Ilang minuto akong nakaharap sa salamin na iyon, suot ko ang damit na pinili ni ate Wendy, kulay asul iyon na may printang bulaklak sa may laylayan. Nasa balikat ko naman ang regalong shoulder bag ni ate Adeline. Nagdadalawang-isip akong lumabas.Hindi ko kasi maatim na sumama at magkaroon ulit ng koneksyon kay Tonyo.Hindi pa man ako matapos sa iniisip ko ay biglang nagbukas ang pinto."Susmaryusep, kanina pa naghihintay si Anthony sa sala, ano pa ba ang hinihintay mo riyan?" pinandilatan ako ni ate Wendy."Teka lang te," simangot ko.Tiningnan niya ako from my face to my sandals. "Okey na 'yan, not too revealing, not too...manang."Sumimangot ako saka umirap, kahit kailan talaga si ate, ang sarap mang-asar. Hinila niya ako palabas sa kwarto at doon nga'y no choice akong bumaba sa hagdan para sumama sa animal na lalaking 'to."Let's go."Let's go, mo 'yang mukha mo! Dugtong ko pa.Mabilis akong inalalayan ni Anthony palabas at gayundin ang pagsunod nila para mamasdan ako sa may balko
"Wait a minute," waksi ko kay Anthony, hindi pa ako handang magpaubaya ulit sa kaniya."Uhm, sorry. I will not force you, Sab." Inayos ni Anthony ang sarili saka muling sumeryoso. Sa ginawa niya'y mas nagdadalawang isip ako na magtiwala sa kaniya."Anthony, pwede bang doon muna tayo sa labas, gusto ko lang makalanghap ng preskong hangin." Sabi ko pa, pero ang totoo talaga ay gusto kong kumalma. I don't know what to do, ayokong magkamali na naman ako, mahirap na.Gumanyak kami papuntang veranda, nakasunod lang ako sa kaniya na noo'y tahimik lang sa paglalakad.Nang makarating sa veranda ay muli siyang nagsalita."Sabrina, alam mo bang may isa akong sobrang importanteng tanong sa’yo?" sabi pa nito sa akin."Ano na naman ‘yan? At bakit parang ang bigat ng intro mo?" nakataas-kilay na sabi ko."Sabihin mo muna, ready ka na ba?" ngiti pa nito sa akin, mas naguluhan ako sa inasal niya. "Go ahead. Ano ba kasi?" Dugtong ko pa.He leans closer to me. "Pwede ba kitang ligawan ulit?""Anthony! H
Nang makita ko ang kwartong sinabi ni kuya guard ay agad akong kinabahan. Hindi ko alam kung paano ko ia-approach si Mr. Luchavez, baka matanda na ito at ubod ng sama ng ugali. Naku, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko! I started to knock three times."Yes, come on in." Iyon lang ang narinig ko mula sa loob.The room exudes power and authority, much like the man seated behind the massive desk. I stand nervously, clutching MY resume. Mr. Luchavez looks up briefly, his eyes cold and calculating, before returning to his paperwork. My God, he is very handsome! Hindi ko akalain na hindi pa pala ito matanda!"Magandang umaga po, Sir Luchavez. Ako po si Sabrina Blanca—" panimulang pakilala ko pa sa kaniya.He cuts me off without glancing up. "Sabrina Blanca? So? Bakit ka nandito?" The nerve!I am startled by his tone but pressed on to answer it and continue. "Ako po ang apo ni Fabian Blanca. Friends po ang lolo ko at ang lolo ninyo dati—" Halos hindi ako makahinga sa sandaling iyon. I eve
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Naging alarm clock ko sina ate Wendy at Franchesca na noo'y maagang nagbabangayan sa may kusina. As usual, dahil na naman ito sa banyo, iisa lang kasi ang banyo namin, at paunahan kami kung sino ang mauuna.Dahan-dahan akong bumaba saka nagtungo sa kanila."Good morning." Bati ko pa sa dalawa.Hindi rumesponde ang mga ito, they just continue arguing about the bath schedule.Si Franchesca ay nasa harap ng pintuan ng banyo, may dalang tuwalya at toiletries, habang si ate Wendy ay nasa gilid habang nakasimangot."Aba, aba! Ang aga mo yata ngayon, Franchesca. Parang hindi ka naman ganyan kadalas gumising ng maaga. Bakit nandiyan ka na sa harap ng banyo?" Sabi pa ni ate Wendy."At bakit naman hindi ate? Kailangan kong maligo kasi may lakad ako. Ngayon pa lang, sinasabi ko na, ako ang mauuna.""Excuse me? May lakad din ako, at mas maaga ang simula ng simba ko kaysa sa raket mong 'yan! Ako ang dapat mauna!" Giit pa ni ate Wendy, active kasi ito sa simbaha
Panigabong araw na naman sa akin ang araw na ito. Ngayon ay alam ko na ang mga dapat unahin at dapat kung simulan. Hindi ko dapat ipakita kay Sir Grayson na mahina ako. Never!Nagsimula ako sa isang mabilis na breakfast—tinapay at kape—habang sinusulyapan ang aking malaking planner. Kailangan kong tiyakin na handa ako sa mga schedule ni Mr. Grayson today.“Okay, meron tayong client meeting ng 10 AM, internal meeting ng 1 PM, at presentation sa 3 PM. Kaya ‘to, Sabrina. Kaya mo ‘to.” Sabi ko pa sa sarili habang kagat sa bibig ang isang tinapay.Pagkatapos maligo at magbihis, isinukbit ko na ang aking sling bag at tinungo ang opisina. Ni hindi na ako nakapagpaalam kina mama at papa. Himala rin dahil napakatahimik ng bahay namin today, walang bangayan ang nangyari.8:00 AM Pagdating ko sa office ay sinalubong ako ng malamig na hangin ng aircon sa lobby. Tiningnan ko ang suot na relo.“Perfect timing, hindi pa late. First impression lasts!” Sabi ko pa. Sumakay ako ng elevator at dumirets
Panigabong araw na naman sa akin ang araw na ito. Ngayon ay alam ko na ang mga dapat unahin at dapat kung simulan. Hindi ko dapat ipakita kay Sir Grayson na mahina ako. Never!Nagsimula ako sa isang mabilis na breakfast—tinapay at kape—habang sinusulyapan ang aking malaking planner. Kailangan kong tiyakin na handa ako sa mga schedule ni Mr. Grayson today.“Okay, meron tayong client meeting ng 10 AM, internal meeting ng 1 PM, at presentation sa 3 PM. Kaya ‘to, Sabrina. Kaya mo ‘to.” Sabi ko pa sa sarili habang kagat sa bibig ang isang tinapay.Pagkatapos maligo at magbihis, isinukbit ko na ang aking sling bag at tinungo ang opisina. Ni hindi na ako nakapagpaalam kina mama at papa. Himala rin dahil napakatahimik ng bahay namin today, walang bangayan ang nangyari.8:00 AM Pagdating ko sa office ay sinalubong ako ng malamig na hangin ng aircon sa lobby. Tiningnan ko ang suot na relo.“Perfect timing, hindi pa late. First impression lasts!” Sabi ko pa. Sumakay ako ng elevator at dumirets
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Naging alarm clock ko sina ate Wendy at Franchesca na noo'y maagang nagbabangayan sa may kusina. As usual, dahil na naman ito sa banyo, iisa lang kasi ang banyo namin, at paunahan kami kung sino ang mauuna.Dahan-dahan akong bumaba saka nagtungo sa kanila."Good morning." Bati ko pa sa dalawa.Hindi rumesponde ang mga ito, they just continue arguing about the bath schedule.Si Franchesca ay nasa harap ng pintuan ng banyo, may dalang tuwalya at toiletries, habang si ate Wendy ay nasa gilid habang nakasimangot."Aba, aba! Ang aga mo yata ngayon, Franchesca. Parang hindi ka naman ganyan kadalas gumising ng maaga. Bakit nandiyan ka na sa harap ng banyo?" Sabi pa ni ate Wendy."At bakit naman hindi ate? Kailangan kong maligo kasi may lakad ako. Ngayon pa lang, sinasabi ko na, ako ang mauuna.""Excuse me? May lakad din ako, at mas maaga ang simula ng simba ko kaysa sa raket mong 'yan! Ako ang dapat mauna!" Giit pa ni ate Wendy, active kasi ito sa simbaha
Nang makita ko ang kwartong sinabi ni kuya guard ay agad akong kinabahan. Hindi ko alam kung paano ko ia-approach si Mr. Luchavez, baka matanda na ito at ubod ng sama ng ugali. Naku, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko! I started to knock three times."Yes, come on in." Iyon lang ang narinig ko mula sa loob.The room exudes power and authority, much like the man seated behind the massive desk. I stand nervously, clutching MY resume. Mr. Luchavez looks up briefly, his eyes cold and calculating, before returning to his paperwork. My God, he is very handsome! Hindi ko akalain na hindi pa pala ito matanda!"Magandang umaga po, Sir Luchavez. Ako po si Sabrina Blanca—" panimulang pakilala ko pa sa kaniya.He cuts me off without glancing up. "Sabrina Blanca? So? Bakit ka nandito?" The nerve!I am startled by his tone but pressed on to answer it and continue. "Ako po ang apo ni Fabian Blanca. Friends po ang lolo ko at ang lolo ninyo dati—" Halos hindi ako makahinga sa sandaling iyon. I eve
"Wait a minute," waksi ko kay Anthony, hindi pa ako handang magpaubaya ulit sa kaniya."Uhm, sorry. I will not force you, Sab." Inayos ni Anthony ang sarili saka muling sumeryoso. Sa ginawa niya'y mas nagdadalawang isip ako na magtiwala sa kaniya."Anthony, pwede bang doon muna tayo sa labas, gusto ko lang makalanghap ng preskong hangin." Sabi ko pa, pero ang totoo talaga ay gusto kong kumalma. I don't know what to do, ayokong magkamali na naman ako, mahirap na.Gumanyak kami papuntang veranda, nakasunod lang ako sa kaniya na noo'y tahimik lang sa paglalakad.Nang makarating sa veranda ay muli siyang nagsalita."Sabrina, alam mo bang may isa akong sobrang importanteng tanong sa’yo?" sabi pa nito sa akin."Ano na naman ‘yan? At bakit parang ang bigat ng intro mo?" nakataas-kilay na sabi ko."Sabihin mo muna, ready ka na ba?" ngiti pa nito sa akin, mas naguluhan ako sa inasal niya. "Go ahead. Ano ba kasi?" Dugtong ko pa.He leans closer to me. "Pwede ba kitang ligawan ulit?""Anthony! H
Ilang minuto akong nakaharap sa salamin na iyon, suot ko ang damit na pinili ni ate Wendy, kulay asul iyon na may printang bulaklak sa may laylayan. Nasa balikat ko naman ang regalong shoulder bag ni ate Adeline. Nagdadalawang-isip akong lumabas.Hindi ko kasi maatim na sumama at magkaroon ulit ng koneksyon kay Tonyo.Hindi pa man ako matapos sa iniisip ko ay biglang nagbukas ang pinto."Susmaryusep, kanina pa naghihintay si Anthony sa sala, ano pa ba ang hinihintay mo riyan?" pinandilatan ako ni ate Wendy."Teka lang te," simangot ko.Tiningnan niya ako from my face to my sandals. "Okey na 'yan, not too revealing, not too...manang."Sumimangot ako saka umirap, kahit kailan talaga si ate, ang sarap mang-asar. Hinila niya ako palabas sa kwarto at doon nga'y no choice akong bumaba sa hagdan para sumama sa animal na lalaking 'to."Let's go."Let's go, mo 'yang mukha mo! Dugtong ko pa.Mabilis akong inalalayan ni Anthony palabas at gayundin ang pagsunod nila para mamasdan ako sa may balko
"Hello," nakangiting bungad ng pamilyar na mukhang iyon. Sinipat ko ito from his head to his formal shoes. At pasimpleng umismid nang makalapit na ito nang tuluyan sa akin."How's everything, Sabby? Ang balita ko'y sasali ka raw sa pageant this coming fiesta?" wika ni Tonyo. Ibinalandra ko ang nakalukot na mukha at ang aking mga mata na sinasadyang irapan siya."Can I have your consent to be your escort?""No!" protesta ko pa at nagkibit-balikat sa kaniyang harapan. Pero imbes na ma-offend ay masugid pa rin itong nagtanong."I guess you have already?" Naiimbyerna ako sa ngiti niya. He stares me like hell, too much eye contact to the point I couldn't resist his presence. "You're still the same," dugtong nito na ikinalobo ng butas ng ilong ko."Anyway, can I invite you for a dinner? Tinatanong ka nila mama." Malumanay na boses nito."Busy ako," irap ko pa at sinadyang dumistansya."Wee? Sinong busy? Eh nandoon ka lang naman sa bahay, Sabby ah?" napakislot ako nang makitang nasa gilid ko
"Bangon na, Sabby, maaga dapat tayo sa simbahan," bungad ni ate Wendy sa akin sa kwarto. Hindi ko na katabi sina mama at papa, parang ako na lang yata ang nakahilata sa kama sa oras na iyon. "What's the time na po ba, ate?" tanong ko habang kinukusot ang aking mga mata."Pasado alas sais na, bumangon ka na, nakahanda na sa kusina ang almusal, tara na't nang sabay-sabay tayong kumain." Sabi pa nito habang pinapagpag ang bedsheet at mga ponda sa tabi ko. Sa totoo lang, si ate Wendy yata ang halos nakatoka sa mga gawain sa bahay since abala si mama sa opisina niya sa baranggay. Tamad kong tinungo ang ibaba at doon nagtungo sa may banyo. As usual, nakapila na naman kami nila ate Matilda, at Franchesca. Hindi pa kasi natatapos ang mahal kong kapatid na si ate Adeline. Rinig pa namin itong kumakanta sa loob."That's why you shouldn't sing while bathing, ate. Nagtutunog wang-wang ka ng ambulansya." Pasigaw kong sambit para saktong marinig niya sa loob. Tahimik na napangiti lamang sina ate M
"Here's your favor, sis. Make sure my return, okey? Kailangan ko 'yong color peach, para akma naman sa pastel vibe ng modelling theme." Sabi pa ni ate Adeline habang sinusuklayan ang buhok ko. Kaharap namin ang malaking salamin na nakakabit sa wall ng sala. Kakatapos lang naming maghapunan."Okey, te. Thanks, nga pala sa fund. Gusto kasi nila kagawad na ma-advance ang pageant natin sa barangay." Sabi ko pa habang pinipindot ang mobile phone habang namimili ng pastel dress ni ate Adeline.Iyon ang exchange favor niya sa akin since ako naman ang may free access sa isang shopping app. We deal to have a monthly favor all the time, ewan ko ba pero nakakasundo ko si ate Adeline from make-ups, dresses, colognes at sa mga bagay-bagay. I am Blythe Sabrina Blanca, ang ika-apat na anak nila Papa RoRoberto at Mama Lorena Blanca, hindi kami mayaman. Sakto lang, dating pulis si papa at ngayon nga'y retired na. Si mama naman, ay isang akitibong public-servant, isang kapitana sa lugar namin dito sa L