"Hello," nakangiting bungad ng pamilyar na mukhang iyon. Sinipat ko ito from his head to his formal shoes. At pasimpleng umismid nang makalapit na ito nang tuluyan sa akin.
"How's everything, Sabby? Ang balita ko'y sasali ka raw sa pageant this coming fiesta?" wika ni Tonyo. Ibinalandra ko ang nakalukot na mukha at ang aking mga mata na sinasadyang irapan siya.
"Can I have your consent to be your escort?"
"No!" protesta ko pa at nagkibit-balikat sa kaniyang harapan. Pero imbes na ma-offend ay masugid pa rin itong nagtanong.
"I guess you have already?" Naiimbyerna ako sa ngiti niya. He stares me like hell, too much eye contact to the point I couldn't resist his presence. "You're still the same," dugtong nito na ikinalobo ng butas ng ilong ko.
"Anyway, can I invite you for a dinner? Tinatanong ka nila mama." Malumanay na boses nito.
"Busy ako," irap ko pa at sinadyang dumistansya.
"Wee? Sinong busy? Eh nandoon ka lang naman sa bahay, Sabby ah?" napakislot ako nang makitang nasa gilid ko na pala si ate Wendy. Panira talaga ng moment 'tong si ate, imbes na nasa kaluwalhatian na ako ng pagkukunwari ay siya namang paglaglag niya sa akin. Nakita kong matamis na ngumiti si Tonyo sa kabilang banda.
"Hello ate Wendy, kamusta na po kayo? Pwede bang isama ko si Sabby mamaya sa amin?" pormal na tanong ni Tonyo kay ate.
"Ate, I have something to do," napiyok pa ako sa pagsasalita.
"Pwede naman. Wala naman 'yang ginagawa sa bahay." Ngiting wagi ni ate na parang bina-buy and sell yata ako sa asungot na 'to.
"Ayoko," protesta ko sabay martsa sa kung saan. "Wait-" mabilis na inagap ni Tonyo ang balikat ko since nahabol niya ang mga hakbang ko papalayo kay ate Wendy.
"Wait...Sabby, let's talk for a second."
"I don't have a sec,"
"C'mon, please naman. Ang tagal na n'on ah, 'bat ayaw mo pa rin akong patawarin? It's been four years ago."
"Ewan ko sa'yo, wala kang pakialam kong nasasaktan pa rin ako hanggang ngayon, Anthony! I can't still accept the fact that you cheated on me!"
"B-babe, listen."
"Stop calling me like that, don't you dare!" Tanaw ko ang pagbuntunghininga nito at pagtaas ng dalawang palad sa ere.
"Okay, fine. I'm sorry."
"Sorry, but the damage has already been done, Anthony. It leaves not just pain but a mark on my heart." Naluluhang sambit ko habang tanaw ang kaniyang mukha. For we know the fact that we shared this called relationship since high school to college. Siya ang first love ko, at ako rin ang first love niya. Nagsimula lang kaming magkalamat noong college kami, it was second year time, nalaman kong niligawan niya ang bestfriend ko. Kaya naman I ended with a heartbreak while speeching my farewell message to our alma mater. Magna Cum Laude nga, pero wasak naman ang puso.
Wala sa huwisyong tinakbo ko ang sakayan ng tricycle at mag-isang umibis sa parke. Mabuti nga rin at nakita ko si kuya Badong na sinamahan ako roon. I don't know why I called him kuya, the fact na magkasing-edad lang naman kami.
Dala ko ang supot ng soft drinks na may straw, pasimpleng s******p ako at nilantak ang burger na nasa kaliwang kamay.
"Thank you nga pala rito," sabi ko kay kuya Badong na nakatingin lang sa akin. Nakaupo kami sa isang bench doon habang tinitingnan ang mga batang masayang naglalaro sa see-saw.
"Kinukulit na pa rin ba ni Tonyo hanggang ngayon?" wala sa isip na tanong niya sa akin sabay kagat sa kinakaing burger ko. Madalas share kami sa anuman, ewan ko ba pero kampante ako kay Badong. Minsan nga napagkakamalan na kaming mag-jowa ng mga hindi nakakakilala sa amin.
Tumango ako sa tanong niya. At s******p ulit sa straw.
"Nakaka-inis nga eh, sinabi ko nang h'wag akong gambalain, ang kulit talaga. Ayaw paawat!"
"Balita ko hindi na sila ni Cynthia. Nakipaghiwalay raw mismo si Tonyo rito." Nakinig lang ako sa balita ni kuya Badong at walang emosyong nilantakan ulit ang hawak kong burger. Inagaw ulit ni kuya Badong iyon at kumain din.
"Alam mo, Sabby, kung siguro ako ang pinili mo noon pa, papakasalan na kita ngayon agad," ani niya rason para batukan ko siya habang kumakain. Ewan ko talaga kay Badong, madalas makulit din ito sa akin but unlike Tonyo, hindi ako nao-offend sa mga banat niya. I didn't take it seriously.
"Manahimik ka," irap ko pa.
"Totoo, sa totoo nga kung sinagot mo na ako, magpapa-lechon ako sa buong baranggay, sakto malaki na ang inahing baboy ko roon sa probinsya namin, sabi nga ni tatay.."
"Shh, Badong naman eh, nagsisimula na naman." Malambing na boses ko, pero may diin ang bawat pagbigkas. Ngumiti ito saka pa tumahimik.
"Alam mo namang kuya lang ang turing ko sa'yo, 'di ba? Sa katunayan lang, mas lamang ka 'pag ganito lang, walang expiration ang pagmamahal ko sa'yo bilang kuya, alam mo naman 'yan 'di ba?" Ngumuso pa ako kay Badong sa nakasanayan na rin niyang tantrums ko.
"Hindi mo naman ako masisisi eh, hindi ka mahirap mahalin," mapait na ngumiti ito saka tiningnan ako ng mata sa mata.
"May muta ba ako?"
"Wala, napakaganda lang talaga ng mga mata mo."
"Asus, sabihin mo, maraming muta. Ikaw pa nga nagsabi sa'kin n'on 'diba?" Nguso ko pa. Ganito lang talaga kami ni Badong, paminsan-minsan ay nalilimutan ko ang mga hinaing ko sa buhay. He can be my clown for a minute, ang taga-aliw kapag malungkot ako. Badong is my brother figure, kung sana'y may kapatid akong lalaki, siya ito.
PASADO alas singko na ng hapon nang makauwi ako sa bahay, hinatid ako ni Badong at noo'y nakipagkamustahan pa kina mama at papa. Matalik din kasing magkaibigan ang papa ni Badong at si papa.
Naupo ako sa sala at nagbukas ng telebisyon. Marahang tumabi sa akin si mama at binati ako ng isang mahigpit na yakap.
"Kamusta ka anak? Namasyal pala kayo ni Badong?" nakangiting tanong niya na parang may ibig sabihin.
"Oho, roon lang po sa may parke."
"Gan'on ba, kamusta naman ang pagsisimba?" Natahimik ako sa tanong ni mama, alam naman niyang magkasama kami kanina pero ako itong naunang umalis dahil sa asungot na iyon.
"Nauna ho ako kasi ho..."
"Nakita ko kayo ni Tonyo, hindi mo pa rin ba siya napapatawad, anak?"
Hindi ako sumagot, bagkus ay isinandal ko sa kaniyang balikat ang aking ulo. Isiniksik ko pa iyon at pumikit, para namang nararamdaman niya ang damdamin ko kaya mahigpit niya akong niyakap at dinampian ng halik sa noo. Alam kong mahina ako, pero when it comes to my refuge, alam kong safe ako sa piling nila papa at mama. I can be myself whenever they're around.
"Ikaw lang ang makakapagpatawad sa sarili mo, anak." Marahan akong tumingin kay mama.
"Ano pong ibig ninyong sabihin?"
"Patawarin mo na ang sarili mo, para makapagpatawad ka na rin sa kapwa mo." Malambing niyang wika na hindi ko mai-sink in sa utak ko. Parang sarado iyon at ayaw maproseso.
"Ma, tatanggapin pa rin po ba ninyo ako kahit hindi ako matalino?" wala sa isip na tanong ko. Maagap niyang hinawakan ang pisngi ko at hinaplos iyon.
"Oo naman, anak kita eh, sino bang Ina ang nakakatiis sa anak? 'Di ba sinabi ko na sa'yo noon, mawala lang lahat, h'wag lang ang pamilyang mayroon tayo. Kayo ang kayamanan ko, mga anak." Madamdaming sambit nito. Kung may makulit na attitude man ako, iyon naman ang opposite side ko, ang pagiging dramatic na namana ko yata kay mama. We're having this soft heart na madaling masaktan at makaramdam ng hinagpis.
"Ang importante 'nak, kung saan ka masaya, doon ka. Alam kong matalino ka, anak yata kita, nagmana kayo sa amin ng papa mo, kayong lahat," ngiting sambit nito na siyang ikinangiti ko na rin.
"Ano na namang ipinagda-drama ninyong mag-ina riyan?" si papa na maagap na hinalikan ako sa ulo, ito ang madalas niyang ginagawa sa akin. Malapit din ako kay papa kaya madalas alam nito ang mga hinaing ko sa buhay at kung ano ang mga kahinaan ko.
"Ano na naman 'bang ginawa sa'yo ng lalaking 'yon? Hindi ka pa rin ba niya tinatan-tanan?"
Ngumuso ako bago nagsalita, animo'y nagpapalambing. "He asked me for a dinner," sabi ko habang nilalaro ang dalawang hintuturo.
"Oh, tapos?"
"Ayoko po." Sagot ko sa mababang boses.
"Ayaw mo, oh ayaw mo dahil takot ka na malamang mahal mo pa rin siya?" Hinaplos niya ang buhok ko. Hindi ako sumagot. Pero laking gulat ko nang bumulaga na lang si ate Wendy at ate Matilda at doon nga'y kasama nila ang lalaking pinuputok ng buche ko.
"Good evening po," bati nila sa amin. Mabilis na pumasok ang dalawa kong ate at ang h*******k na lalaking iyon.
"Hello po, ninang, ninong, magandang gabi. Ahm, can I ask for your approval, I wanna dine out your daughter, Sabby. Kung pu-pwede po." Magalang na sambit nito kina mama at papa na siyang ikinalaglag ng panga ko. Aaminin ko, malakas ang asungot na 'to sa mga magulang ko, malakas din ang appeal niya, este ang pabango niya, este ano ba 'tong pinagsasasabi ko! 'Langya! 'Bat kasi ang guwapo ng h*******k na 'to!
"Sabby, magbihis ka na." Halos sabay-sabay nilang bigkas sa akin na ikinalaglag ng panga ko.
Ilang minuto akong nakaharap sa salamin na iyon, suot ko ang damit na pinili ni ate Wendy, kulay asul iyon na may printang bulaklak sa may laylayan. Nasa balikat ko naman ang regalong shoulder bag ni ate Adeline. Nagdadalawang-isip akong lumabas.Hindi ko kasi maatim na sumama at magkaroon ulit ng koneksyon kay Tonyo.Hindi pa man ako matapos sa iniisip ko ay biglang nagbukas ang pinto."Susmaryusep, kanina pa naghihintay si Anthony sa sala, ano pa ba ang hinihintay mo riyan?" pinandilatan ako ni ate Wendy."Teka lang te," simangot ko.Tiningnan niya ako from my face to my sandals. "Okey na 'yan, not too revealing, not too...manang."Sumimangot ako saka umirap, kahit kailan talaga si ate, ang sarap mang-asar. Hinila niya ako palabas sa kwarto at doon nga'y no choice akong bumaba sa hagdan para sumama sa animal na lalaking 'to."Let's go."Let's go, mo 'yang mukha mo! Dugtong ko pa.Mabilis akong inalalayan ni Anthony palabas at gayundin ang pagsunod nila para mamasdan ako sa may balko
"Wait a minute," waksi ko kay Anthony, hindi pa ako handang magpaubaya ulit sa kaniya."Uhm, sorry. I will not force you, Sab." Inayos ni Anthony ang sarili saka muling sumeryoso. Sa ginawa niya'y mas nagdadalawang isip ako na magtiwala sa kaniya."Anthony, pwede bang doon muna tayo sa labas, gusto ko lang makalanghap ng preskong hangin." Sabi ko pa, pero ang totoo talaga ay gusto kong kumalma. I don't know what to do, ayokong magkamali na naman ako, mahirap na.Gumanyak kami papuntang veranda, nakasunod lang ako sa kaniya na noo'y tahimik lang sa paglalakad.Nang makarating sa veranda ay muli siyang nagsalita."Sabrina, alam mo bang may isa akong sobrang importanteng tanong sa’yo?" sabi pa nito sa akin."Ano na naman ‘yan? At bakit parang ang bigat ng intro mo?" nakataas-kilay na sabi ko."Sabihin mo muna, ready ka na ba?" ngiti pa nito sa akin, mas naguluhan ako sa inasal niya. "Go ahead. Ano ba kasi?" Dugtong ko pa.He leans closer to me. "Pwede ba kitang ligawan ulit?""Anthony! H
Nang makita ko ang kwartong sinabi ni kuya guard ay agad akong kinabahan. Hindi ko alam kung paano ko ia-approach si Mr. Luchavez, baka matanda na ito at ubod ng sama ng ugali. Naku, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko! I started to knock three times."Yes, come on in." Iyon lang ang narinig ko mula sa loob.The room exudes power and authority, much like the man seated behind the massive desk. I stand nervously, clutching MY resume. Mr. Luchavez looks up briefly, his eyes cold and calculating, before returning to his paperwork. My God, he is very handsome! Hindi ko akalain na hindi pa pala ito matanda!"Magandang umaga po, Sir Luchavez. Ako po si Sabrina Blanca—" panimulang pakilala ko pa sa kaniya.He cuts me off without glancing up. "Sabrina Blanca? So? Bakit ka nandito?" The nerve!I am startled by his tone but pressed on to answer it and continue. "Ako po ang apo ni Fabian Blanca. Friends po ang lolo ko at ang lolo ninyo dati—" Halos hindi ako makahinga sa sandaling iyon. I eve
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Naging alarm clock ko sina ate Wendy at Franchesca na noo'y maagang nagbabangayan sa may kusina. As usual, dahil na naman ito sa banyo, iisa lang kasi ang banyo namin, at paunahan kami kung sino ang mauuna.Dahan-dahan akong bumaba saka nagtungo sa kanila."Good morning." Bati ko pa sa dalawa.Hindi rumesponde ang mga ito, they just continue arguing about the bath schedule.Si Franchesca ay nasa harap ng pintuan ng banyo, may dalang tuwalya at toiletries, habang si ate Wendy ay nasa gilid habang nakasimangot."Aba, aba! Ang aga mo yata ngayon, Franchesca. Parang hindi ka naman ganyan kadalas gumising ng maaga. Bakit nandiyan ka na sa harap ng banyo?" Sabi pa ni ate Wendy."At bakit naman hindi ate? Kailangan kong maligo kasi may lakad ako. Ngayon pa lang, sinasabi ko na, ako ang mauuna.""Excuse me? May lakad din ako, at mas maaga ang simula ng simba ko kaysa sa raket mong 'yan! Ako ang dapat mauna!" Giit pa ni ate Wendy, active kasi ito sa simbaha
Panigabong araw na naman sa akin ang araw na ito. Ngayon ay alam ko na ang mga dapat unahin at dapat kung simulan. Hindi ko dapat ipakita kay Sir Grayson na mahina ako. Never!Nagsimula ako sa isang mabilis na breakfast—tinapay at kape—habang sinusulyapan ang aking malaking planner. Kailangan kong tiyakin na handa ako sa mga schedule ni Mr. Grayson today.“Okay, meron tayong client meeting ng 10 AM, internal meeting ng 1 PM, at presentation sa 3 PM. Kaya ‘to, Sabrina. Kaya mo ‘to.” Sabi ko pa sa sarili habang kagat sa bibig ang isang tinapay.Pagkatapos maligo at magbihis, isinukbit ko na ang aking sling bag at tinungo ang opisina. Ni hindi na ako nakapagpaalam kina mama at papa. Himala rin dahil napakatahimik ng bahay namin today, walang bangayan ang nangyari.8:00 AM Pagdating ko sa office ay sinalubong ako ng malamig na hangin ng aircon sa lobby. Tiningnan ko ang suot na relo.“Perfect timing, hindi pa late. First impression lasts!” Sabi ko pa. Sumakay ako ng elevator at dumirets
"Here's your favor, sis. Make sure my return, okey? Kailangan ko 'yong color peach, para akma naman sa pastel vibe ng modelling theme." Sabi pa ni ate Adeline habang sinusuklayan ang buhok ko. Kaharap namin ang malaking salamin na nakakabit sa wall ng sala. Kakatapos lang naming maghapunan."Okey, te. Thanks, nga pala sa fund. Gusto kasi nila kagawad na ma-advance ang pageant natin sa barangay." Sabi ko pa habang pinipindot ang mobile phone habang namimili ng pastel dress ni ate Adeline.Iyon ang exchange favor niya sa akin since ako naman ang may free access sa isang shopping app. We deal to have a monthly favor all the time, ewan ko ba pero nakakasundo ko si ate Adeline from make-ups, dresses, colognes at sa mga bagay-bagay. I am Blythe Sabrina Blanca, ang ika-apat na anak nila Papa RoRoberto at Mama Lorena Blanca, hindi kami mayaman. Sakto lang, dating pulis si papa at ngayon nga'y retired na. Si mama naman, ay isang akitibong public-servant, isang kapitana sa lugar namin dito sa L
"Bangon na, Sabby, maaga dapat tayo sa simbahan," bungad ni ate Wendy sa akin sa kwarto. Hindi ko na katabi sina mama at papa, parang ako na lang yata ang nakahilata sa kama sa oras na iyon. "What's the time na po ba, ate?" tanong ko habang kinukusot ang aking mga mata."Pasado alas sais na, bumangon ka na, nakahanda na sa kusina ang almusal, tara na't nang sabay-sabay tayong kumain." Sabi pa nito habang pinapagpag ang bedsheet at mga ponda sa tabi ko. Sa totoo lang, si ate Wendy yata ang halos nakatoka sa mga gawain sa bahay since abala si mama sa opisina niya sa baranggay. Tamad kong tinungo ang ibaba at doon nagtungo sa may banyo. As usual, nakapila na naman kami nila ate Matilda, at Franchesca. Hindi pa kasi natatapos ang mahal kong kapatid na si ate Adeline. Rinig pa namin itong kumakanta sa loob."That's why you shouldn't sing while bathing, ate. Nagtutunog wang-wang ka ng ambulansya." Pasigaw kong sambit para saktong marinig niya sa loob. Tahimik na napangiti lamang sina ate M
Panigabong araw na naman sa akin ang araw na ito. Ngayon ay alam ko na ang mga dapat unahin at dapat kung simulan. Hindi ko dapat ipakita kay Sir Grayson na mahina ako. Never!Nagsimula ako sa isang mabilis na breakfast—tinapay at kape—habang sinusulyapan ang aking malaking planner. Kailangan kong tiyakin na handa ako sa mga schedule ni Mr. Grayson today.“Okay, meron tayong client meeting ng 10 AM, internal meeting ng 1 PM, at presentation sa 3 PM. Kaya ‘to, Sabrina. Kaya mo ‘to.” Sabi ko pa sa sarili habang kagat sa bibig ang isang tinapay.Pagkatapos maligo at magbihis, isinukbit ko na ang aking sling bag at tinungo ang opisina. Ni hindi na ako nakapagpaalam kina mama at papa. Himala rin dahil napakatahimik ng bahay namin today, walang bangayan ang nangyari.8:00 AM Pagdating ko sa office ay sinalubong ako ng malamig na hangin ng aircon sa lobby. Tiningnan ko ang suot na relo.“Perfect timing, hindi pa late. First impression lasts!” Sabi ko pa. Sumakay ako ng elevator at dumirets
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Naging alarm clock ko sina ate Wendy at Franchesca na noo'y maagang nagbabangayan sa may kusina. As usual, dahil na naman ito sa banyo, iisa lang kasi ang banyo namin, at paunahan kami kung sino ang mauuna.Dahan-dahan akong bumaba saka nagtungo sa kanila."Good morning." Bati ko pa sa dalawa.Hindi rumesponde ang mga ito, they just continue arguing about the bath schedule.Si Franchesca ay nasa harap ng pintuan ng banyo, may dalang tuwalya at toiletries, habang si ate Wendy ay nasa gilid habang nakasimangot."Aba, aba! Ang aga mo yata ngayon, Franchesca. Parang hindi ka naman ganyan kadalas gumising ng maaga. Bakit nandiyan ka na sa harap ng banyo?" Sabi pa ni ate Wendy."At bakit naman hindi ate? Kailangan kong maligo kasi may lakad ako. Ngayon pa lang, sinasabi ko na, ako ang mauuna.""Excuse me? May lakad din ako, at mas maaga ang simula ng simba ko kaysa sa raket mong 'yan! Ako ang dapat mauna!" Giit pa ni ate Wendy, active kasi ito sa simbaha
Nang makita ko ang kwartong sinabi ni kuya guard ay agad akong kinabahan. Hindi ko alam kung paano ko ia-approach si Mr. Luchavez, baka matanda na ito at ubod ng sama ng ugali. Naku, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko! I started to knock three times."Yes, come on in." Iyon lang ang narinig ko mula sa loob.The room exudes power and authority, much like the man seated behind the massive desk. I stand nervously, clutching MY resume. Mr. Luchavez looks up briefly, his eyes cold and calculating, before returning to his paperwork. My God, he is very handsome! Hindi ko akalain na hindi pa pala ito matanda!"Magandang umaga po, Sir Luchavez. Ako po si Sabrina Blanca—" panimulang pakilala ko pa sa kaniya.He cuts me off without glancing up. "Sabrina Blanca? So? Bakit ka nandito?" The nerve!I am startled by his tone but pressed on to answer it and continue. "Ako po ang apo ni Fabian Blanca. Friends po ang lolo ko at ang lolo ninyo dati—" Halos hindi ako makahinga sa sandaling iyon. I eve
"Wait a minute," waksi ko kay Anthony, hindi pa ako handang magpaubaya ulit sa kaniya."Uhm, sorry. I will not force you, Sab." Inayos ni Anthony ang sarili saka muling sumeryoso. Sa ginawa niya'y mas nagdadalawang isip ako na magtiwala sa kaniya."Anthony, pwede bang doon muna tayo sa labas, gusto ko lang makalanghap ng preskong hangin." Sabi ko pa, pero ang totoo talaga ay gusto kong kumalma. I don't know what to do, ayokong magkamali na naman ako, mahirap na.Gumanyak kami papuntang veranda, nakasunod lang ako sa kaniya na noo'y tahimik lang sa paglalakad.Nang makarating sa veranda ay muli siyang nagsalita."Sabrina, alam mo bang may isa akong sobrang importanteng tanong sa’yo?" sabi pa nito sa akin."Ano na naman ‘yan? At bakit parang ang bigat ng intro mo?" nakataas-kilay na sabi ko."Sabihin mo muna, ready ka na ba?" ngiti pa nito sa akin, mas naguluhan ako sa inasal niya. "Go ahead. Ano ba kasi?" Dugtong ko pa.He leans closer to me. "Pwede ba kitang ligawan ulit?""Anthony! H
Ilang minuto akong nakaharap sa salamin na iyon, suot ko ang damit na pinili ni ate Wendy, kulay asul iyon na may printang bulaklak sa may laylayan. Nasa balikat ko naman ang regalong shoulder bag ni ate Adeline. Nagdadalawang-isip akong lumabas.Hindi ko kasi maatim na sumama at magkaroon ulit ng koneksyon kay Tonyo.Hindi pa man ako matapos sa iniisip ko ay biglang nagbukas ang pinto."Susmaryusep, kanina pa naghihintay si Anthony sa sala, ano pa ba ang hinihintay mo riyan?" pinandilatan ako ni ate Wendy."Teka lang te," simangot ko.Tiningnan niya ako from my face to my sandals. "Okey na 'yan, not too revealing, not too...manang."Sumimangot ako saka umirap, kahit kailan talaga si ate, ang sarap mang-asar. Hinila niya ako palabas sa kwarto at doon nga'y no choice akong bumaba sa hagdan para sumama sa animal na lalaking 'to."Let's go."Let's go, mo 'yang mukha mo! Dugtong ko pa.Mabilis akong inalalayan ni Anthony palabas at gayundin ang pagsunod nila para mamasdan ako sa may balko
"Hello," nakangiting bungad ng pamilyar na mukhang iyon. Sinipat ko ito from his head to his formal shoes. At pasimpleng umismid nang makalapit na ito nang tuluyan sa akin."How's everything, Sabby? Ang balita ko'y sasali ka raw sa pageant this coming fiesta?" wika ni Tonyo. Ibinalandra ko ang nakalukot na mukha at ang aking mga mata na sinasadyang irapan siya."Can I have your consent to be your escort?""No!" protesta ko pa at nagkibit-balikat sa kaniyang harapan. Pero imbes na ma-offend ay masugid pa rin itong nagtanong."I guess you have already?" Naiimbyerna ako sa ngiti niya. He stares me like hell, too much eye contact to the point I couldn't resist his presence. "You're still the same," dugtong nito na ikinalobo ng butas ng ilong ko."Anyway, can I invite you for a dinner? Tinatanong ka nila mama." Malumanay na boses nito."Busy ako," irap ko pa at sinadyang dumistansya."Wee? Sinong busy? Eh nandoon ka lang naman sa bahay, Sabby ah?" napakislot ako nang makitang nasa gilid ko
"Bangon na, Sabby, maaga dapat tayo sa simbahan," bungad ni ate Wendy sa akin sa kwarto. Hindi ko na katabi sina mama at papa, parang ako na lang yata ang nakahilata sa kama sa oras na iyon. "What's the time na po ba, ate?" tanong ko habang kinukusot ang aking mga mata."Pasado alas sais na, bumangon ka na, nakahanda na sa kusina ang almusal, tara na't nang sabay-sabay tayong kumain." Sabi pa nito habang pinapagpag ang bedsheet at mga ponda sa tabi ko. Sa totoo lang, si ate Wendy yata ang halos nakatoka sa mga gawain sa bahay since abala si mama sa opisina niya sa baranggay. Tamad kong tinungo ang ibaba at doon nagtungo sa may banyo. As usual, nakapila na naman kami nila ate Matilda, at Franchesca. Hindi pa kasi natatapos ang mahal kong kapatid na si ate Adeline. Rinig pa namin itong kumakanta sa loob."That's why you shouldn't sing while bathing, ate. Nagtutunog wang-wang ka ng ambulansya." Pasigaw kong sambit para saktong marinig niya sa loob. Tahimik na napangiti lamang sina ate M
"Here's your favor, sis. Make sure my return, okey? Kailangan ko 'yong color peach, para akma naman sa pastel vibe ng modelling theme." Sabi pa ni ate Adeline habang sinusuklayan ang buhok ko. Kaharap namin ang malaking salamin na nakakabit sa wall ng sala. Kakatapos lang naming maghapunan."Okey, te. Thanks, nga pala sa fund. Gusto kasi nila kagawad na ma-advance ang pageant natin sa barangay." Sabi ko pa habang pinipindot ang mobile phone habang namimili ng pastel dress ni ate Adeline.Iyon ang exchange favor niya sa akin since ako naman ang may free access sa isang shopping app. We deal to have a monthly favor all the time, ewan ko ba pero nakakasundo ko si ate Adeline from make-ups, dresses, colognes at sa mga bagay-bagay. I am Blythe Sabrina Blanca, ang ika-apat na anak nila Papa RoRoberto at Mama Lorena Blanca, hindi kami mayaman. Sakto lang, dating pulis si papa at ngayon nga'y retired na. Si mama naman, ay isang akitibong public-servant, isang kapitana sa lugar namin dito sa L