“Louis, ayos ka lang ba? Para kang nakakita ng multo,” wika ng dalaga na nakatingin sa mukha ni Louis na namumutla. Hindi niya alam kung bakit ganoon na lang ang reaksiyon ng binata sa picture niya kasama ang kaniyang ina na kalong-kalong siya sa mga bisig nito.
“Kaano-ano mo ang babae na ’yan?” tanong ni Louis. Gulong-gulo ang isipan niya dahil sa nangyayari, ngunit bigla na lamang sumakit ang ulo niya. Bumabalik na naman ang alaala ng kaniyang dating yaya sa kaniya.
***
“Lou-lou, hindi ka dapat lumalabas nang ganitong oras. Siguradong mapagagalitan ka ng ama mo,” pangaral sa kaniya ng paborito niyang yaya na si Serena. Mabait ito at laging inuuna ang feelings niya. Sa totoo lang, ito lang ang unang tao na nakakita sa kaniya na umiiyak lalo na sa tuwing pinagagalitan siya ng kaniyang ama.
“But I want to go to Uncle Liam’s mansion. He will probably get mad at Sirius because of what we did. I want to defend him,” wika ng batang si Louis na itinaas pa ang kamay na parang nasa isang misyon. Kumpara sa ibang bata ay mas matured mag-isip si Louis kahit siya ay pitong taong gulang pa lamang.
Agad namang lumuhod si Serena upang pantayan ang mukha ng batang si Louis. “Alam mo, napakabait mo talagang bata. Sana paglaki mo ay maging mabait ka rin sa anak ko,” wika ni Serena at kinurot ang pisngi ng batang si Louis dahil sa ka-cute-an nito.
“Nana, stop it. I’m not a child anymore. Besides, I have a little muscle. Look!” pagyayabang pa ni Louis. Ipinakita niya ang braso niya na dinikitan niya ng pandesal upang magkaroon ng umbok.
Kaagad namang tumawa si Serena sa ginawa nito at kinuha ang pandesal sa braso ni Louis. “Nana, give it back and besides, I promise someday I will treat your daughter as a queen!” wika ng batang si Louis na ikinangiti ni Serena. Sapat na ang narinig niya upang iwan ang anak niya nang mapayapa. Sa totoo lang, ilang taon na siyang nagtatago sa mansion ng Montemayor. Ngayon ay handa na siyang tapusin ang lahat ng kasamaan ng kaniyang pamilya.
“Thank you, Lou-lou. Napakabait mo talagang bata. Sikreto lang natin na pupunta tayo para iligtas si Sirius, a?” bulong ni Serena dahil nasa kusina sila ng batang si Louis dahil kumakain ito ng tanghalian. Araw-araw ay may schedule silang sinusunod sa kung ano ang dapat gawin ni Louis sa buong maghapon.
Dahil parehong lagi na nasa business ang magulang niya, nahihirapan siyang makakuha ng atensiyon mula sa mga ito na nagpalayo ng loob niya sa mga ito. Ngunit dahil nga nandito ang Yaya Serena niya ay parang napadali ang buhay niya dahil sinusuportahan nito ang mga kagustuhan niya.
***“Louis, ano’ng nangyayari sa ’yo?” tanong ni Elaine nang bumagsak ang binata sa kama. Masakit ang ulo niya na parang ginigiba ito, parang gustong kumawala ng mga pangyayari sa ulo niya. It had been twenty years simula nang mawala ang pinakapaborito niyang yaya, ngunit sinisisi pa rin ni Louis ang sarili.
“Is she your mom?” wika ng binata nang makabawi sa nakita niya. Nakahawak siya sa kaniyang ulo na parang ipinoproseso ang lahat ng nangyayari.
“Oo,” diretsong sagot ni Elaine. Ngayon ay hindi alam ni Louis kung ano ang dapat niyang maramdaman gayong nalaman niya na ang paborito niyang yaya ay ina ng dalaga. Hindi lang '
iyon, hindi niya lubos maunawaan kung bakit gustong-gusto ng magulang niya na pakasalan si Elaine na anak ng dati nilang kasambahay.May kakaiba sa nangyayari at iyon ang nasisigurado niya. Ang kailangang gawin ni Louis ay manmanan si Izaak na kaniyang ama. Siguradong hindi ito magsasalita kung sakaling itanong niya ang tungkol sa dalaga.
“Hoy, ano? Tapos na ba kayong dalawa na mag-ayos ng gamit? Nakakakalahating oras na kayo, o,” reklamo ni Kaizer na nagkakamot ng ulo nang buksan ang pinto sa silid ni Elaine. Halos mapatay na niya si Mang Pedro dahil sa ginawa nito sa kaniya. Hahabulin niya nga sana ito ng gulok na nakita ni Kaizer sa kusina nina Elaine, pero agad itong kumaripas ng takbo pagkayari siyang halikan sa pisngi.
“Ikaw pala, Kaizer. Ano ’yang pula na nasa pisngi mo?” tanong ni Elaine na nagpipigil ng tawa dahil sa reaksiyon ng binata na akala mong nilapa ng sampung lion.
“Huwag mo nang itanong, baby, baka magselos ka pa kapag nalaman mo,” wika ni Kaizer na hindi mapigil ang pagbuntonghininga. Dapat pala ay tinuluyan na niya ang matandang bakla na iyon. Ni minsan ay hindi siya nagpapahalik sa pisngi at labi ng mga naging fling niya, pero itong si Mang Pedro ay masyadong malakas ang loob na halikan siya sa pisngi. Mabuti na lamang ay nakatakas ang matanda. Kung hindi ay baka nasa impyerno na ito.
“Get out, dickhead. We are not still done in what we are doing,” sabat ni Louis na seryoso lang nakatingin kay Kaizer. Para silang nasa staring contest na dalawa. Walang nais magpatalo dahil lumaking competitive ang dalawa lalo na’t nasanay sila na kinakalaban ang isa’t isa. Katulad noong sumali sila sa isang swimming team na ipinanlaban sa ibang university. Parehas silang magaling sa larangan na ito, ngunit isa lang ang maaaring maging captain.
Kaya upang hindi maging kaaway ng coach nila ang magulang nina Kaizer at Louis ay pinili nito si Eron Coleman na isa nilang kakompitensya sa swimming team.
“Tama na nga ’yan. Lalabas na rin kami, Kaizer, tatapusin lang namin ang pag-aayos ko ng damit,” sambit ni Elaine. Napangiti naman nang marahan si Louis at hinila ang dalaga pabalik sa kama at isinarado nito ang pintuan.
Kumatok nang kumatok si Kaizer, pero ni-lock ito ni Louis. “Lumabas ka riyan. Ano ang akala mo, porket mapapangasawa mo si Elaine ay puwede mo nang gawin ang gusto mo?!” singhal ng binata. Narinig naman nila na lumabas ang ama ng dalaga upang tanungin kung ano ang nangyayari.
“Ano ka ba, Louis?” tanong ng dalaga dahil nakakahiya ang posisyon nilang dalawa. Nakapatong si Louis sa kaniya. Naramdaman niya ang pagtitig sa kaniya ng binata pababa sa dibdib niya na agad niyang ikinatulak dito.
“Ah, ano ka ba!” reklamo ni Elaine na tumalikod kay Louis. Ramdam niya ang bilis ng tibok ng kaniyang puso kaya tumalikod siya sa binata upang hindi makita ang pamumula ng mukha niya.
“Wife,” bulong ng binata. Dahan-dahan siyang lumapit sa dalaga at niyakap ito patalikod. Mas lalong tumaas ang init na nararamdaman ni Elaine nang maramdaman niya ang matigas sa gitna ng pantalon ng binata.
“You’re making me hard,” dugtong nito. Ang hininga niya ay tumatama sa batok ng dalaga na mas lalong ikinalakas ng kabog ng dibdib nito.
Nagulat siya nang dumako ang kamay ni Louis sa pagkababae niya. Dahan-dahan nitong nilaro ang tinggil niya na ikinaungol ng dalaga.
“Ah, Louis. Hmm.”
“Yes, wife?” sambit ng binata.
“Stop it,” reklamo niya. Sa totoo lang ay hindi na niya alam kung paano tumayo nang may tindig dahil busy ang binata sa pagpapaligaya sa kaniya.
Nagulat si Elaine nang bigla siya nitong buhatin patungo sa kama. Dahan-dahan namang naghubad ang binata at tumambad sa kaniya ang abs nito.
Lumapit ito sa dalaga, tinanggal niya ang pagkakabutones ng blouse ni Elaine at inumpisahang alisin ang pantalon ng dalaga.
Kaagad siyang siniil ng halik ng binata. Mapusok ito kumpara kanina. Ang isang kamay ng binata ay naglakbay sa mayayaman nitong dibdib. Napaungol siya nang pisil-pisilin ng binata ang u***g niya. “L-Louis,” nauutal na sambit niya sa pagitan ng kanilang mga halik.
“Shit, you’re driving me crazy,” sambit ng binata. Bumaba naman ang labi ng binata sa leeg ng dalaga. Nilalagyan niya ito ng marka, dumako ang labi nito sa kaniyang u***g at agad itong isinubo ng binata na parang uhaw na sanggol.
“Ohh,” ungol ng dalaga habang nakatakip ang labi niya ng kaniyang dalawang kamay upang hindi marinig ng mga nasa labas ang ungol niya.
Sinipsip ng binata ang u***g niya. Ang kanang kamay nito ay dahan-dahang naglakbay sa panty niya. Sinimulan nito i-rub ang kaniyang clitoris na nagbigay sa kaniya ng kakaibang sensasyon.
“Anak, nakaayos na ba ang gamit mo?” tanong ng ama niya na ikinatigil nilang dalawa. Siguradong may susi ito sa kaniyang silid. Kapag hindi siya nagsalita ay malalaman nito na may ginagawa sila ni Louis.
“Opo, lalabas na rin ho kami,” sigaw ni Elaine. Hindi pa rin tumitigil ang binata sa kaniyang ginagawa.
“Dalian ninyo. Siguradong naghihintay na ang magulang ni Louis,” wika ng ama niya. Hindi makapagsalita si Elaine dahil dahan-dahan ipinapasok ng binata ang isa niyang daliri sa hiwa niya. Ramdam niya na basang-basa na siya dahil sa ginagawa ng binata. Agad niyang tinakpan ang labi niya upang hindi makagawa ng anumang ingay.
“Anak?” tanong ng ama niya na hindi pa pala umaalis sa pintuan ng kaniyang silid.
“A, opo, Ama. Lalabas na rin po kami. Pinapakita ko lang ho kay Louis ang album natin,” dahilan niya. Mukhang kumbinsido ang ama niya dahil hindi na ito muling nagsalita pa.
Kaagad namang tumigil si Louis. “Maybe we should continue this later, wife,” sambit ng binata. Napatango naman si Elaine dahil ngayon lang siya nakabawi ng hininga sa ginawa ni Louis.
Halos maubos kasi ang lakas niya sa ginawa ng binata. Hindi lang iyon, kitang-kita niya rin kung paano nito sambahin ang dibdib niya na parang ayaw na nitong pakawalan.
Kaagad tumayo si Louis at isinuot ang damit nito na nalaglag sa sahig. Tumigil ang binata sa tapat ng cabinet niya at kaagad na binuksan ito.
Nagulat siya nang bigla siyang abutan ng binata ng isang dress na kinuha nito sa cabinet niya. Sa totoo lang ay sobrang bihira lamang siya magsuot ng mga ganitong damit dahil hindi siya komportable. Mas gusto niya kasing sinusuot ay mga pantalon at T-shirt, ngunit minsan ay nagsusuot din siya ng skirt dahil ito ang uniform nila sa school.
“Ano ito?” tanong niya. Tiningnan naman siya nito na parang ayaw sagutin ang tinanong niya. Nais nilang malaman kung bakit siya pagsusuotin ng binata ng isang dress. May pupuntahan ba silang party?
Umupo ito sa kama at lumapit sa kaniya upang ibulong ang sagot ng dalaga sa tanong niya, “Easy access,” wika ni Louis. Tuluyan na itong tumayo. Naguguluhan pa rin si Elaine sa sinabi nito.
Ano ang ibig niyang sabihin sa easy access? Gayumpaman ay sinunod niya na lang ang binata sa sinabi nito na suotin ang red na dress na ibinigay nito sa kaniya.
Nang lumabas siya ay agad lumapit sa kaniya si Kaizer upang purihin siya sa suot niyang dress. “You’re so pretty, Elaine. Hindi pa kita nakikita magsuot ng ganiyang klaseng damit, a. Mukhang pinaghahandaan mo ang private resort na pupuntahan natin,” wika nito sa kaniya.
“Maraming salamat. Nasaan nga pala si Ama?” tanong niya habang iniikot ang mga mata sa loob ng bahay, ngunit hindi niya makita ang ama.
“Nasa labas siya, kausap si Louis. Sa tingin mo, ano kaya ang pinag-uusapan nila?” curious na tanong ng binata habang inilalabas ang mga maleta na nasa loob ng silid ni Elaine. Maski siya ay walang kaide-ideya sa kung ano man ang pinag-uusapan ng ama niya at ni Louis.
Hindi kaya narinig ng kaniyang ama ang ingay na ginagawa nila ni Louis sa silid niya? Kung iyon ang dahilan ay sana kinausap na siya nito patungkol sa ginawa nila. Kilala niya ang ama, siguradong magagalit ito sa kaniya dahil ayaw nitong natatapakan ang dignidad niya, lalo na kung tungkol ito sa pagkababae niya. Lagi nitong ibinibilin na kailangan niyang humarap sa altar nang birhen pa, dahil ang ibang mga lalaki ay may masamang layunin. Katulad na lamang ng kapag nakuha na ang kagustuhan sa isang babae ay iiwan na nila ito na ayaw mangyari ng ama niya sa kaniya. Subalit kakaiba ang nararamdaman niya sa binata. Hindi lang ito simpleng paghanga na nararamdaman niya kay Kaizer noon at mukhang may mas malalim pa roon.
Kung ano man sana ang pinag-uusapan ng ama niya at ni Louis, huwag sana ito tungkol sa ginawa nila kanina dahil siguradong malalagot siya. Pero hindi kaya tungkol ito sa kaniyang ina? Bakit ganoon na lang ang naging reaksiyon ng binata? May alam kaya ito sa pagkamatay ng kaniyang ina? Sana lang ay wala dahil kung mayroon man ay hindi niya ito mapapatawad.
ElaineTahimik lang si Louis habang nagmamaneho. Patungo na kami sa resort na sinasabi ni Tita Hacel.Hindi ko tuloy mapigilang mapaisip kung ano ang naging daloy ng usapan nila ni ama. Noong bumalik kasi siya sa loob ay tahimik lamang at hindi na masyadong kumibo. Nanginginig na rin ako sa lamig ng aircon dahil nakatutok ito sa akin. Si Louis ang nagda-drive ngayon habang nasa kabilang sasakyan naman sina ama at si Kaizer.Noong una nga ay ayaw pumayag ni Kaizer, ngunit pinilit siya ni ama na huwag silang sumabay sa amin. “Wear this,” sambit ni Louis at dahan-dahang binuksan ang compartment niya upang kunin ang isang denim jacket.Iniabot niya ito sa akin na agad ko namang tinanggap dahil kaunti na lang ay magiging yelo na ako sa lamig. Kahit ang mga binti ko ay hindi ko na maigalaw. “Salamat,” wika ko. Tumango lamang siya at tuluyan nang nagmaneho. Hindi ko alam kung nauna na sina Kaizer sa amin sa resort dahil naipit kami sa traffic. Kaya baka mas mauna sila nang thirty minutes.“
“Kita mo nga naman, huwag mong sabihin na may girlfriend ka na namang bago? Tss, ang bilis naman. Hindi pa namin napapatay si Mariella sa harap mo, pero huwag kang mag-alala, sisiguraduhin kong makikita mong mamatay ang bago mo!” sigaw nito. Dumagundong sa buong lugar ang boses niya. Mga limang tao na ang nakahandusay sa sahig dahil sa tama ng baril ng mga ito sa puso.Pumaikot ang grupo ng mga armado kay Louis. Nasa likod si Elaine na kanina pa nanginginig sa takot. Hawak niya pa rin ang pistol na ibinigay sa kaniya ng binata, ngunit hindi niya alam kung paano ito gagamitin. Naranasan niya lang makahawak ng ganito noong magpunta sila nina Venice at Elena sa isang bagong bukas na firearm training na nagtuturo kung paano humawak ng baril, ngunit nagtungo lamang sila roon dahil sa poging instructor na crush na crush ni Elena. Halos matanggal nga ang kaluluwa nito sa tuwing lalapitan siya ni Xypen. Kaya lang ay hindi pa sila nagtatagal sa training ay nakita nilang may kasama itong babae
Nagising dahil sa liwanag si Elaine. Bumungad sa kaniya ang puting kisame na agad niyang ikinabangon.“Anak, gising ka na pala. Mabuti naman, ang akala ko ay mawawala ka sa akin,” wika ng kaniyang ama. Agad itong lumapit sa kaniya upang yumakap. Nasa tabi nito si Kaizer na ngumiti sa kaniya, mukhang alam na nito ang nangyari sa kanila ni Louis.“A-Ayos lang po ako. Nasaan po si Louis?” tanong niya, ngunit nagkatinginan lamang sina Kaizer at ang kaniyang ama na parang walang gustong sumagot sa tanong niya.“A-Ama?” pagtawag niya kay Mr. Natividad, ngunit ngumiti lang ito sa kaniya at hinawakan siya sa kaniyang ulo.“Anak, mas mabuti kung magpahinga ka muna. Ang bilin ng nurse ay huwag ka raw munang masyadong gumalaw lalo na at nakaka-trauma ang mga nangyari sa ’yo,” sagot sa kaniya ni Mr. Natividad, ngunit hindi niya kayang magpahinga hangga’t hindi siya nakasisigurado na ayos lamang si Louis. Ito ang dahilan kung bakit buhay pa siya. Nais niyang pasalamatan ang binata.“Pero, Ama, gust
Nakahinga nang maluwag sina Juliana at Alexa nang makapagtago sila sa isang malapit na bar. Mabuti na lamang ay may dala-dala silang student ID upang makapasok. Hindi masyadong mahigpit ang mga bouncer na nandoon. Sabihin na lang nila na s-in-educe ni Alexa ang mga ito kaya pinapasok sila kaagad.Mabuti na lamang ay bihasa ang dalaga sa mga ganoong bagay. Hindi katulad ni Juliana na puro pag-aaral ang iniisip.“Akala ko, hindi na tayo makatatakas sa mga ’yon, pero may problema akong iniisip. Paano natin masosorpresa si Ate Elaine?” tanong ni Juliana. Umupo sila sa counter para um-order ng drinks. Masyado silang napagod katatakbo kaya gusto nilang mag-refresh saglit.“But how can we surprise Elaine if we can’t enter the hospital of our Tito Alexander? Argh. They are so panira kasi,” sambit ni Alexa. Kaagad naman niyang itinuro sa bartender ang margarita cocktail na paborito niyang inumin tuwing may pinupuntahan siyang party.“Kayo ba, guys, ano ang gusto n’yo?” tanong ni Juliana sa mga
Nang makita ni Elaine na lumabas na si Mariella sa silid ay kaagad siyang naglakad papunta rito, ngunit napahinto siya nang makitang umiiyak ito.“A-Ayos ka lang ba?” tanong ni Elaine.“You’re lucky, I—I—” Hindi na tinapos ni Mariella ang sasabihin at tuluyan nang umalis.“Wife,” tawag ng binata mula sa likuran niya kaya agad siyang napalingon upang tingnan ito.“Are you okay?” tanong nito sa kaniya at wala siyang nagawa kundi tumango na lamang. Wala naman siya sa posisyon upang tanungin kung ano’ng napag-usapan nila ni Mariella at isa pa, privacy ito ng binata.Nang makapasok siya sa silid ay kaagad niyang ibinaba ang aso na regalo sa kaniya ng binata kasama ang pusa upang maiunat ang kaniyang mga braso.Kanina pa kasi niya hawak ang mga ito sa labas, baka nayayamot na rin ang mga ito. “Ano pala ang pangalan nilang dalawa?” tanong niya kay Louis na abala sa pagtitipa sa cellphone nito.“You should name them,” sambit ng binata. Napakunot ang noo niya dahil sa reply ni Eros.From: Dick
“Susunod na lang kami, Kai,” sambit ni Elaine. Yumakap sa kaniya pabalik si Louis na parang ayaw nitong umalis sa posisyon nila ng dalaga.“Okay, sige, but make it quick,” sagot ni Kaizer na kaagad ikinabuntonghininga ni Elaine dahil masakit pa rin ang mga hita niya. “Hey, let’s have a shower before going to the restaurant,” wika ni Louis. Tumaas ang kaliwang kilay niya dahil hindi nga siya makatayo dahil sa nangyari sa kanila.“Wife, are you okay?” tanong ng binata dahil hindi ito sumunod nang tumayo siya. Kaagad naman siyang inirapan ni Elaine na ikinagulat niya.“Mukha ba akong makatatayo sa posisyon na ito?” sarcastic na tanong ng dalaga. Napatingin naman si Louis sa kaniya dahil sa pagtataka kaya wala siyang nagawa kundi sabihin ang dahilan dito. “Masakit ang mga hita ko dahil sa laki ng alaga mo!” reklamo nito sa kaniya at tinakpan pa ang mukha dahil sa hiya.Kaagad naman siyang binuhat ng binata habang tumatawa-tawa. Elaine pouted. “Anong nakakatawa sa sinabi ko?” tanong niya r
ElaineHindi ko alam, ngunit walang lumalabas na kahit anong boses hanggang sa bigla na lang akong hatakin ni Eron papalayo kay Louis na abala sa pakikipag-usap sa isang babae.Kasabay ng paghila niya ay ang luha na hindi ko alam kung bakit bigla na lang tumulo sa mga mata ko.Mukhang wala naman itong pakialam dahil hindi niya man lang ako tinapunan ng kahit katiting na tingin. Abalang-abala siya sa pakikipag-usap sa babaeng iyon. Sino ba ang babaeng iyon at noong kausapin siya ay ayaw niya na akong pansinin?“Ayos ka lang ba, Elaine?” tanong ni Eron nang makita niyang tumutulo na ang luha ko. Kaagad ko naman itong pinahid upang hindi niya mahalata na umiiyak ako dahil sa inis.“A, oo. Ayos lang ako. Huwag mo akong pansinin. Napuwing lang,” pagdadahilan ko sa kaniya at pilit na ngumiti. Mukhang hindi naman siya masamang tao dahil ang sabi niya ay naging kaklase niya noong high school sina Kaizer at Louis.Kaya ang akala ko ay matutuwa si Louis na makita si Eron, ngunit mukhang wala sil
ElaineHindi maawat ang ngiti ko nang bigla akong yakapin ni Louis. “Did you love it, wife?” tanong niya na agad kong ikinatango. Sino bang babae ang hindi matutuwa sa oras na ma-surprise sila nang ganito?Nang bumitiw sa pagkakayakap si Louis ay bigla naman akong niyapos ng yakap ni Tita Hacel. “Congratulations to the both of you. I can’t wait to see you wearing your wedding gown.” Kaagad naman akong napangiti sa sinabi niya, kahit ako rin ay nae-excite makita ang sarili ko na nakasuot ng gown. Ni hindi ko kasi in-expect na mararanasan ko ang ganito hanggang sa dumating si Louis at ipinaramdam sa akin na maaari din akong ituring na special katulad ng ibang babae.Ang buong akala ko nga noon ay si Kaizer ang magpaparamdam sa akin nang ganito. Naging crush ko kasi siya noong tumuntong ako ng college. Lagi niya sa akin ipinararamdam na maganda ako, ngunit sadyang maliit talaga ang mundo dahil sa pinsan niya ako nahulog at mapapangasawa ko na ito.“Maraming salamat po, Tita Hacel. Kahit a
ElaineMabilis lumipas ang mga araw, nalaman namin ang balita na nakawala si Zap kaya mas lalong dumoble ang security namin habang naghahanap ng leads kung sino ang tumulong kay Zap na makatakas at kung nasaan ang tunay kong ama.Nagbitiw ako ng malalim na buntonghininga bago tuluyang isandal ang ulo ko sa upuan. Ang buong akala ko ay matatapos na ang kasamaan ng mga Valencia, pero we were back to zero again.“Everything will be fine, wife. As long as we are together, we can do anything. I’ll dispatch more people to look for leads,” wika ni Louis. Hinawakan niya ang kamay ko. Napangiti ako.“Thank you, hubby, for always being by my side. Even when I’m still looking a part of my past identity, you’re patient,” usal ko at binigyan siya ng halik sa pisngi.Kinagabihan, habang inaasikaso ko ang paperworks na ipinasa sa akin ng wedding organizer na kinuha namin ay biglang umiyak si Mace
LouisI’ve always thought of myself as the man who knew everything. Someone who was calculated, cold, and efficient—that’s who I am. Or rather, who I was, before Elaine. She wasn’t just a woman I was ordered to marry; she was the reason I started questioning everything about my carefully constructed world.It all started when I saw her for the first time walking with her friends down the street. I was in the backseat of my car, flipping through meaningless reports about the family’s business when I caught sight of her. She wasn’t extraordinary by any conventional standard. She had oversized glasses perched on her nose, braces, and hair that seemed to have a life of its own. Yet, there was something about her laugh. It was carefree. It was pure.“Who’s that woman?” I blurted out, startling Brennon.His eyes flicked to the rearview mirror, confused. “I—I don’t know, si
Elaine Malamig ang simoy ng hangin noong araw na nagpunta ako sa sementeryo. Tirik ang araw, pero hindi masakit sa balat dahil pa-hapon na. Tahimik, ramdam ko pa rin ang bigat sa puso ko habang nilalakad ang daan patungo sa puntod ni Ama. Sariwa pa rin sa akin ang lahat ng nangyari, sa isang iglap ay natapos ang lahat ng kasamaan ng mga Valencia. Pero alam kong hindi pa rin dito nagwawakas ang lahat dahil may mga organisasyon pa rin na gustong mapasakamay ang ledger na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maalala. Sa huli, nakulong si Zap na may patong-patong na kaso habang si Mariella ay dinala ni Lucas sa psychiatrist dahil halos mabaliw ito sa lahat ng nangyari. Binasa ko ang lapida na may nakasulat na Raymond Natividad. Ibinaba ko ang bouquet na ng puting rosas at nagsindi ng kandila. Napakabuting ama niya sa akin, lahat ay ginawa niya para maprotektahan ako. “Ilang buwan na lang, manganganak na ako. Sisiguraduhin kong dadalhin ko sila rito para makita mo,” wika ko habang kumiki
Elaine Nang idilat ko ang mga mata ay naramdaman ko ang pahirap na nakatali sa aking mga kamay. Ito ay matigas at malamig, parang sinadyang higpitan para magdulot ng matinding sakit. Nanginginig kong tiningnan ang paligid. Para kaming nasa storage room, at bukod sa akin ay may dalawa pang tao—si Kaizer at Ama, na parehas ding nakatali sa upuan. “Ely . . .” Boses ni Kai. Mahina iyon ngunit puno ng pag-aalala. “Ayos ka lang ba?” Tumango naman ako kahit taliwas ang sinasabi ng puso ko. Mabilis ang pintig nito dahil sa kaba at takot na may mangyayari sa amin na masama. “A-Alam mo ba kung nasa’n tayo?” tanong ko. Nag-crack ang boses ko. Napailing siya. “Sa ngayon, ang alam ko lang ay na-kidnap tayo ng Valencia Organization. Hindi ko alam kung paano nila tayo nahanap, I will make sure na makatatakas tayo.” I was scared for the baby in my womb. Wala siyang kinalaman dito. “Everything will be fine, Ely, trust me,” sambit ni Kaizer. Mukhang may plano siya. “Ugh,” ungol ni Ama habang dah
ElaineNag-stay kami ni Louis sa Florida nang dalawa pang linggo. Nang makita ako ni Louis noong gabing iyon ay lagi niya akong kino-comfort. Bihira na lang din kaming gumala ulit at kung lalabas man kami ay may bantay kami. Hindi niya rin ako tinanong kung ano ang nangyari, mukhang hinihintay niya na ako ang kusang magkuwento.Ngayong araw ay susunduin kami ni Valerian para ihatid kami pabalik sa Pilipinas.“I want to stay here for awhile,” wika ko habang inaayos ang mga damit at pasalubong na binili namin.“We will come back here again. This is one of our houses now, I just need to finish all my work,” Louis answered and pecked a kiss on my cheek.Nang makasakay kami ay nginitian ako ni Valerian. “Looks like the newlyweds enjoyed their honeymoon that much. Aunt Hacel said to get both of you after three days, but someone wants to stay longer.”“Shut up, dickhead,” wika ni Louis na ikinatawa ko. So siya lang pala ang nagplano na isang buwan kami rito.“Nasaktan naman ako sa bati mo, pr
ElaineIt had been a week, paulit-ulit ang naging routine namin ni Louis. Para na talaga kaming tunay na mag-asawa. Sa umaga ay ipinagluluto niya ako at gagala kami sa buong maghapon. Halos gabi-gabi ring may nangyayari sa amin. Sa totoo lang, parang panaginip ang lahat at ayaw ko nang magising.“Wife, are you still mad at me? I didn’t mean to act roughly last night,” wika ni Louis habang sinusubukan akong subuan ng kanin.“No. I’m not mad,” matipid na sagot ko.“Then why are you so quiet? Hmm,” tanong ni Louis. Sa totoo lang, gugustuhin ko na lang na nandito kami dahil baka mamaya kasi kapag umuwi kami ay may magbago na naman sa relasyon namin.“May iniisip lang ako,” sabi ko.Sumeryoso ang mukha niya. “What is it? You can tell me.”Bahagya na lang akong napangiti. Mas mabuti nang itago ko na lang muna ang nakita ko. Baka mamaya ay paghinalaan niya ako na may connection kay Zap.“I’m just thinking about where we will go today. Ang dami palang magagandang view rito. Maligo muna ako par
ElaineNagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko, mukhang wala pa rrin si Louis. Dahan-dahan akong bumangon dahil medyo masakit pa ang ulo ko at mugto ang mga mata. May mga sugat pa ang daliri dahil sa pagpulot ko sa nabasag na frame.Pumunta ako sa kusina at kinuha ang litrato. Pinagmasdan kong muli ito bago lukutin at ilagay sa loob ng bulsa ko. Hindi dapat ito makita ni Louis, nakasisiguro ako na tanging si Ama lang ang makasasagot ng lahat ng katanungan na mayroon ako tungkol sa tunay na katauhan ng lalaki. Binuksan ko ang ref, pero wala itong ibang laman kundi tubig. Napabuntonghininga na lang ako at naligo para lumabas. Hahanap na lang ako ng grocery store.“Wife, where are you going?” Halos lumundag ang puso ko sa gulat nang makita si Louis. Magulo ang kaniyang buhok at malalim ang eyebags. May bakas ng dugo sa damit niya at may gasgas siya sa noo. “Are you okay?” tanong ko at hinawakan ang noo niya na may gasgas.Kaagad kong napagtanto kung ano ang ginawa k
ElaineNaalimpungatan ako nang bigla akong makarinig ng malakas ringtone na galing sa cellphone ni Louis.“Answer your call,” utos ko. Nakita ko naman si Louis na pinatay ang tawag at ibinalik ang pagtitig sa akin.“I’m sorry for waking you up,” wika ni Louis. Kinuskos ko ang dalawang mata ko upang mas lalong makita ang mukha niya dahil medyo madilim sa silid.“Ayos lang, naalimpungatan lang ako. But why are you still awake?” tanong ko sa kaniya at akmang babangon para sana kumuha ng maiinom sa kusina.Aray.Kaagad akong napapikit nang mariin nang maramdaman ang kirot sa bandang ibaba ko. Ganito rin ang nangyari sa akin noong unang p********k namin. Parang binibiyak ang katawan ko sa dalawa.Nang mapansin ni Louis na parang may iniinda akong sakit ay inalalayan niya ako. “Are you okay, wife? Should I call a doctor?” concerned na tanong niya kaya hindi ko maiwasang tumitig sa itsura nya. Was he really concerned about me?Napangiti naman ako dahil sa tuwa, pero kaagad na pumasok sa isi
ElaineNang makabalik ako sa loob ng venue ay kaagad lumapit sa akin si Venice. “Mabuti naman at nandito ka na, baks. Hinihintay ka ng lahat sa balcony para masimulan nang ibigay sa inyo ni Louis ang regalo nina Tita Hacel,” aniya. Hindi ko naman mapigilang mapalunok dahil sa kaba.Ano na naman ba ang pakulo ng pamilyang Montemayor?Kaagad naman akong nagpilit ng ngiti nang makita kong nakatingin pa rin sa akin si Venice. Wala siyang kaalam-alam kung ano ang mayroon sa pagitan namin ni Louis. Hindi ko siya masisisi dahil sigurado akong itatago sa kaniya ni Volstrige ang bagay na iyon.“Pasensiya na, mukhang na-late na naman ako. Nag-restroom kasi ako saglit,” paliwanag ko at akmang ihahakbang na ang mga paa ko nang biglang hawakan ni Venice ang braso ko dahilan upang mapatigil ako.“Sandali lang naman, baks. Talagang inabangan kita rito kasi may balak akong ibigay sa ’yo. At saka, lutang ka ba? Hindi naman diyan ang daan sa balcony. Ayan ba ang epekto ng alak?” Humagalpak ito ng tawa.