Hinintay kong bumalik si Louis sa dining room, pero tatlumpung minuto na ang nakalipas kaya mas pinili ko na lang na hindi kumain. Nawalan na rin kasi ako ng gana.
Nang madaanan ko ang bookshelf ay nakita ko na nasa bandang ibaba na ang librong gusto ko kanina kaya kinuha ko iyon at umakyat sa silid kung saan ako nagpapahinga kanina.
Wala naman sigurong masama kung mahihiga muna ako rito. Marami naman silang kuwarto.
“Nerd.”
Napabangon ako sa kama nang marinig ko ang lalaki kanina na lumapit kay Louis.
“Ano’ng ginagawa mo rito? Nasa’n si Louis? At sino ka ba?” tanong ko at dali-daling kinuha ang unan para ipandepensa sa binata kung sakali mang may balak siyang masama.
He chuckled. “Chill. Pinasasabi lang naman ni Louis na huwag mo na siyang hintayin dahil may gagawin pa sila ni Mariella, sobra kasi niyang na-miss ang ex niya. Alam mo ’yon?”
Parang kinurot ang puso ko sa sinabi niya, pero ni-remind ko ang sarili ko na our marriage was just for my father’s debt.
“I’ll go ahead,” paalam niya.
Akmang aalis na sana ang binata nang pigilan ko siya.
“Thank you for informing me,” sarkastikong sabi ko at tuluyan na siyang naglakad paalis. Napaupo naman ako sa kama at hindi napigilan na mapahawak sa sintido ko.
Makalipas ang dalawang oras ay hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
Bumaba naman ako para magtanong kung may clothes ba ako na puwedeng mahiram, pero nagulat ako nang umalis ang maid, at pagkabalik ay may iniabot sa akin na paperbag na kumpleto ang laman.
Nagtungo naman ako sa bathroom ng silid at sinimulang maligo. This was refreshing.
Mabilis kong tinakpan ang katawan ko ng tuwalya nang bumukas ang pinto.
“Ano’ng ginagawa mo rito? Lumabas ka nga, bastos!” sigaw ko. Nanlaki ang mata ko nang makitang si Louis ito. Dahan-dahan ang paglapit niya sa akin at hinawakan ang wrist ko.
“Mariella . . . ,” bulong ni Louis at marahan akong hinalikan.
Napakunot naman ako ng noo at agad na itinulak palayo si Louis. Hindi ko alam, pero sa halip na matuwa ako ay inis ang bumalatay sa akin.
“Lumabas ka na, Louis. Naliligo ako,” wika ko. Sa totoo lang, hindi dapat ako makaramdam ng inis dahil wala naman akong papel kay Louis kundi ang maging kabayaran lang sa utang ni Ama sa pamilyang Montemayor.
Alam kong hindi rin ako gusto ng lalaki na nagpunta sa silid kanina dahil ito pa nga mismo ang nagsabi sa akin na huwag na siyang hintayin dahil pupuntahan ni Luis si Mariella na ex niya.
“Wife . . . I’m sorry, I know it’s you,” bulong ni Louis na bumaba ng kaunti. Ang hininga na nanggagaling sa bibig niya ay tumatama sa leeg ko na nagbigay sa akin ng kakaibang init.
“Ano ba, Louis. Lasing ka na, lumabas ka nga!” sigaw ko, pero ang totoo ay parang may kung anong kumakawala sa puso ko lalo na ngayong magkalapit ang mukha namin.
“Your scent is like a drug to me. When I inhale it, I can’t stop looking for you,” wika ni Louis. Para akong napipi sa sinabi niya, sigurado akong kasingpula na ng kamatis ang mga pisngi ko.
Tumatama ang mainit na tubig na nagmumula sa shower sa aming dalawa.
“Louis . . . ,” mahinang wika ko.
Wala kasing lumalabas na boses sa lalamunan ko na parang may nakabara.
Napapikit na lang ako nang bigla akong higitin ni Louis para halikan.
Gusto ko siyang itulak, pero hindi ko magawa. There was a part in me na gusto ang ginagawa niya.
Nang matapos ito ay kaagad ako nitong tinitigan. “Ang sexy pakinggan kapag tinatawag mo ang pangalan ko. Do it again,” wika ni Louis. Hindi ko naman mapigilan ang pagngiti ko.
“Ikaw na lang. Gusto ko ring marinig ang pangalan ko mula sa ’yo,” sambit ko. Hinawakan niya ang dulo ng buhok ko at inikot-ikot ito sa kaniyang daliri.
“I asked first, baby.”
Anong baby sinasabi niya? Cringe. Sige, self, utuin mo ang sarili mo na hindi ka kinikilig kahit abot-langit ang ngiti mo.
“Sige na, ikaw muna,” wika ko at hinawakan ang baywang ni Louis para sana kilitiin siya, ngunit nagulat ako nang iba ang mahawakan ko.
Ang matigas nitong abs.
Ngayon lang yata nag-sink in sa akin ang lahat na nakatakip lamang ng tuwalya ang katawan ko habang si Louis ay basang-basa na dahil sa shower.
“Wife, you're making me horny,” sambit ni Louis.
Nanlaki ang mata ko nang higitin niya ang tuwalya na tumatabing sa katawan ko.
Hiya ang namayani sa akin nang makita kong nakatitig siya sa katawan ko na mabilis ko ring tinakpan. Ang kanang kamay ko nasa pagkababae habang ang kaliwa ay nasa dibdib ko.
“Lumabas ka nga, Louis. Bibilang ako hanggang tatlo, isa!” sigaw ko.
Tumawa lang si Louis at hinubad ang kaniyang shirt.
Halos malaglag ang panga ko, pero hindi ito ang panahon para paglawayan ang anim niyang pandesal!
“Dalawa!” sambit ko.
“What? I think you enjoy seeing my topless body,” nakangising wika ni Louis habang inilalapit ang katawan sa akin.
Napapikit naman ako dahil hindi ko yata kayanin, magkakasala pa ako.
“You know what, you shouldn’t be shy because this is the most beautiful view I’ve ever seen,” papuri ni Louis habang dahan-dahang ibinaba ang kamay ko na tumatakip sa pribadong parte ko.
Dalawang araw pa lang kami nagkikita, pero parang ang gaan ng pakiramdam ko sa kaniya. Maybe ginagawa lang ito ni Louis dahil sinabi ng magulang niya? Hindi ko na alam.
Sinubukan kong pumikit para tingnan kung magigising ako sa panaginip na ito, pero nung dumilat ako ay ang lake blue na mga mata ni Louis ang una kong nakita.
Sumilay ang ngiti sa labi ni Louis.
Mas guwapo talaga siya kapag nakangiti kaysa sa mukha niya na laging seryoso at nakakunot ang noo.
“Hay naku, pang-ilan na ako sa babaeng sinabihan mo niyan?” nang-aasar kong tanong dahil ayaw kong ibaba ang depensa ko sa mga mabulaklak na salita ni Louis. Sigurado akong nasabi niya na ang bagay na ito kay Mariella o sa flings niya.
“What do you mean?” pabalik na tanong ni Louis. Kumunot na naman ang kaniyang noo.
“Siguro ay nasabihan mo na rin si Mariella ng ganiyan n’ong makita mo ang katawan niya,” asik ko. Hindi ko alam kung bakit itinatanong ko ang bagay na alam ko na dapat ang sagot.
Bakit nga ba? Dahil gusto kong marinig na itanggi niya?
“Tapos na akong maligo,” mapait na wika ko at kinuha muli ang tuwalyang nalaglag. Naglakad ako palabas ng bathroom, ngunit bigla namang hinila ni Louis ang kamay ko dahilan para masubsob ako sa dibdib niya.
“I don't know what bullshit Tyron said to you, but forget what he said. And to answer your question, I never did,” paliwanag ni Louis.
Itinaaa ko naman ang mukha ko para makita siya nang magtama ang mata namin.
“Ikaw lang ang maganda sa paningin ko,” bulong ni Louis at napaiwas ng tingin.
Nang maproseso sa akin ang sinabi ni Louis ay halos magtago na ako sa dibdib niya dahil sa sobrang hiya ko.
Namayani ang katahimikan sa pagitan namin, bumitiw si Louis at akmang lalabas na sa bathroom.
“Sabay na tayong maligo. Konsensiya ko pa kapag nagkasakit ka,” wika ko.
Hindi ko alam kung saan ako kumukuha ng lakas ng loob para sabihin ito sa kaniya.
Dahan-dahan naman siyang lumapit sa akin, hinawakan ang baba ko, at walang pasabing siniil ng halik ang labi ko.
I don’t know how to kiss, ano ang steps?
Nang makita ni Louis na parang hindi ko ginagalaw ang labi ko ay nagsalita siya, “ Part your lips, so my tongue have access.”
Ginawa ko ang sinabi niya at mas lalong naging mapusok ang halikan namin. Naramdaman ko ang pagbuhat niya sa akin habang patungo kami sa bathtub.
“Uhm,” impit na ungol ko nang kagatin niya ang ibabang labi ko habang inihihiga niya ako sa bathtub. Mabuti na lang at wala itong tubig, at medyo malawak kaya maaari kaming gumalaw nang hindi alintana ang espasyo.
Ibibigay ko na ba ang Bataan, pero paano ang sinasabi ko na dapat sa kasal? Isang pitik lang sa akin ni Louis ay parang bibigay na ako.
“Wife . . . ,” bulong ni Louis. Dahan-dahang bumaba ang labi niya sa leeg ko papunta sa aking dibdib.
May kiliti akong nararamdaman sa tuwing dumadampi ang labi ni Louis sa aking balat, huminto ito sa gitna ng dibdib ko at sinipsip niya na ikinaungol ko.
Nilagyan niya pala ito ng marka.
“Your body is so lecherous,” usal ni Louis habang dahan-dahang hinawakan ang kaliwang boobs ko at piniga ito. Ang labi naman niya ay nasa kanan habang dinidilaan ito paikot na nagbibigay ng ibang sensasyon sa buong sistema ko.
“Ah . . . L-Louis,” mahinang ungol ko habang nakatingin sa ginagawa niya.
Nagpatuloy ang ginagawa niya sa aking dibdib habang ang isa niyang kamay ay naglalakbay patungo sa panty ko.
“You’re wet,” usal ni Louis.
Napatakip naman ako sa mukha dahil sa hiyang nararamdaman.
Kailangan ba niyang sabihin sa akin ang bagay na iyon?
Narinig ko naman ang pagtawa niya habang tinatanggal ang kamay sa mukha ko. “Wife, can you unbutton my pants? I have a huge surprise for you,” sambit ni Louis na pumantay sa mukha ko.
Mukhang wala na akong magagawa dahil may nasimulan na naming dalawa. Ang problema nga lang niya ay kung paano ako makalalakad bukas nang maayos.
Tumango na lang ako habang dahan-dahang binubuksan ang butones ng kaniyang pants at ina-unzip ang zipper.
Nang ibaba ang pants ay tumambad sa akin ang puti niyang boxer na Calvin Klein ang tatak. Bakat na bakat ang pagkalalaki niya kaya hindi ko maiwasang mapalunok.
“K-Kasya ba sa akin ’yan?” tanong ko habang ibinababa ang boxer niya.
Lumantad naman sa harap ko ang alaga niya na kaunti na lang ay didikit na sa mukha ko.
“Wanna check?” pilyong tanong ni Louis at itinaas ang mukha ko para magpantay kami.
Muli niya akong hinalikan hanggang sa bumaba patungo sa Bataan ko na ngayon ay basang-basa na.
“L-Louis, saglit. Nakakahiya,” sambit ko habang pilit na pinipigilan siya, pero inalis niya lang kamay ko.
Hindi pa ako nakakapag-shave!
“Wife, no need to be shy,” wika ni Louis habang ang mainit na hininga nito ay tumatama sa aking maselang parte na nagbibigay ng arousal sa akin.
Inalis ni Louis ang nakaharang na tela at sinimulang ilapat ang dila niya sa aking pagkababae. “Ahhh . . . L-Louis,” nangangatal na ungol ko. Hindi ko alam kung saan ibabaling ang ulo dahil sa sarap na nararamdaman.
Ipinagpatuloy ni Louis ang pagdila sa pagkababae ko habang ang dalawang kamay ko ay nasa buhok niya na mas idinidiin ko sa tuwing nasasarapan ako.
Mayamaya pa ay kinakapos na ako sa hininga, pakiramdam ko ay parang may hinuhukay sa loob ng tiyan ko.
Mukhang lalabasan na ako dahil sa ginagawa niya.
“I’m coming,” wika ko. Nagulat ako nang ipasok ni Louis ang kaniyang dila sa bukana ko na mas lalong nakapagbigay sa akin ng kakaibang sarap.
Nang maramdaman kong lalabasan na ako ay dahan-dahan kong inangat ang balakang ko hanggang sa tuluyan na akong labasan.
“You taste so good,” usal ni Louis habang dinilaan ang inilabas ko.
Dahan-dahan siyang pumuwesto sa harap ng pagkababae ko.
“Can I?” paghingi niyang permiso na ikinatango ko na lamang.
Akmang ipapasok na niya ang kaniyang alaga nang bigla kaming nagambala sa isang malakas na tunog ng cellphone.
Napabuntonghininga naman si Louis bago magmura, “Fuck.”
Mukhang importante ang tawag kaya sinabi kong sagutin niya na ito habang natatawa sa reaksiyon niya na parang bata na inagawan ng candy.
Bago ito puntahan ni Louis ay hinalikan niya ako. “We will continue this later. I think you should wash yourself now,” sambit ni Louis bago tuluyang lumabas.
Naiwan naman akong tulala habang iniisip ang mga nangyari.
Ano pa ang mukhang maihaharap ko kay Louis?
Nang lumabas ako mula sa bathroom ay nakita ko si Louis na nakakunot ang noo habang may kausap sa cellphone.
Napabaling ang kaniyang tingin sa akin kaya tumayo siya at hinalikan ako sa noo bago magsalita, “I have important business to do. You should sleep first.”
Tiningnan ko naman siya na parang hindi naniniwala na business ang kaniyang pupuntahan.
“Fuck. Convince my wife, Volstrige,” utos ni Louis sa kabilang linya.
Napakunot naman ako ng noo, pero ini-loudspeaker niya ang tawag.
“Miss Elaine, ipagpapaalam ko lang po ang boss mapagmahal namin dahil nahuli na ang espiya sa organisasyon. Maraming salamat po,” pormal na wika ng lalaki sa tawag na may caller name na Volstrige.
Natawa naman ako dahil parang nagpaalam lang sa nanay na sasama sa galaan ang peg nila.
“Okay, be careful, hubby,” bukong ko at niyakap si Louis. Parang naestatwa naman siya sa ginawa ko, pero nang makabawi ay niyapos niya ako ng halik.
“Hmm. Can you repeat what you said?” tanong ni Louis nang maghiwalay ang labi namin. Nginitian ko lang siya at tumalon na sa kama.
As if namang uulitin ko iyon.
“Goodnight, Mr. Montemayor!” pagbibiro kong ngisi sa kaniya. Tumalikod naman ako kay Louis habang hawak-hawak ang kaliwang dibdib dahil hindi na ito maawat sa pagkabog.
“Wife,” bulong ni Louis nung makalapit mula sa likuran ko.
“Boss naman, mamaya na ’yang loving-loving, lahat kami rito nilalanggam na,” pagbibiro ni Volstrige na kaagad ikinakunot ng noo ni Louis at pinatay ang tawag.
“I'll go now,” paalam ni Louis at hinalikan ang dulo ng buhok ko bago tuluyang lumabas sa silid.
Isinubsob ko ang mukha sa unan at sumigaw nang sumigaw sa kilig.
Huwag kang mahuhulog, self. Kayanin mo!
Pero paano?
Third Person's Point of ViewNang makarating si Louis sa basement ay kaagad niyang sinamaan ng tingin si Volstrige dahil sa panggagambala nito sa kanila ni Elaine.“You should know the consequence of what you did,” singhal ng binata habang dahan-dahang inilalabas ang isa sa paborito niyang pistol na Beretta 92 na mula pa sa Italy. Ibinigay ito ni Jacob sa kaniya noong umuwi ito sa Pilipinas upang i-celebrate ang bago nitong negosyo tungkol sa mga alak.Kaagad na nagtago sa likod ni Alex si Volstrige, ngunit agad naman siyang hinatak palabas ni Brennon. “Boss, pakibaril na po ang womanizer na ito. Muntik na rin po akong mapahamak dahil sa kaniya n’on, e,” natatawang sumbong ni Brennon. Hindi naman maipinta ang mukha ni Volstrige.“Gago ka ba, wala naman akong ginagawang masama sa ’yo, a!” asik ni Volstrige. Nagsimulang mag-away ang dalawa na ikinakunot ng noo ni Louis.“Stop wasting my fucking time. I have things to do, lead the way,” maawtoridad na wika ni Louis. Yumuko naman ang dalaw
“Wife, bakit ang tagal mo namang pumasok? Does Louis have another fling again?” tanong ng isang lalaki na kamukhang-kamukha ni Louis, ang kaibahan lang ay mababakas dito ang katandaan kahit na ang itsura nito ay parang teenager lamang.Napahinto sa pagla-lock ng sasakyan ang lalaki nang makita si Elaine. Kilala niya ito sa mukha dahil siya ang nag utos kay Louis na pakasalan ang dalaga.“Who are you, miss, and why are you in my son’s mansion? Explain yourself,” masungit na wika ng babae habang nakataas ang mga kilay. Nakatingin ito kay Elaine na hindi alam ang isasagot dahil wala namang sinabi ang binata na darating din ang mga magulang nito.“A-Ako po? Uh . . . uhm,” nauutal na sagot ni Elaine. Pinigilan lamang ng ama ni Louis ang ina nito sa paghawak sa buhok ng dalaga dahil siya ay sinabunutan na nito palabas.“Wife, she’s the woman that I’m saying to Louis. For Pete’s sake, it’s embarrassing to hold your son’s bride like that,” wika nito na ikinanganga ng ina ni Louis. Agad namang
Hindi mapakali ang butler ni Sirius habang papunta sila sa kulungan. Sa totoo lang, sa anim na taon niyang serbisyo sa ginoo ay ngayon lang nangyari ang ganito sa kaniyang amo. Magagalit ito sa kaniya pagdating nila at kasama niya ang dalawang pinsan nito. Ang pinakaayaw kasi nito ay humingi ng tulong sa kahit na kanino lalo na sa mga taong kilala niya.Ayaw nitong mahusgahan. Noong one time nga ay halos patayin na siya ng binata dahil sa pagsusumbong niya sa magulang nito na pinakaayaw ng binata. Nais nitong mabuhay nang walang hinihinging tulong sa iba, ngunit wala nang magagawa si Sirius dahil masyadong malala ang problema nito na ikawawala ng kompanyang iniingatan niya.“Can you tell us what really happened?” tanong ni Kaizer habang abala si Louis sa pagtingin sa cellphone niya. Kanina pa kasi tawag nang tawag ang ina niya na umuwi na siya sapagka’t nasa mansion na silang lahat upang pag-usapan ang kasal. Gustuhin niya mang umuwi agad ay hindi maaari dahil mas kailangan siya ngayon
Mabilis na pinaharurot ni Louis ang sasakyan. Sa totoo lang ay nag-aalala siya sa dalaga lalo na at ang ina niya ang nagsabi na may nangyaring masama rito.“Damn,” mura niya habang hinahampas ang manibela dahil sa traffic. Kung kailan naman siya nagmamadali saka pa nagkaroon ng traffic sa area na ito.“Can you calm down? As if you can stop the traffic with that, idiot,” wika sa kaniya ni Kaizer, ngunit sa totoo lang ay kanina pa nanginginig ang kamay niya sa takot na may nangyari talaga kay Elaine. Matagal na siyang may gusto sa dalaga, ngunit pinipigilan niya ang sarili sa tuwing nagkikita sila dahil baka mas magulo ang isip nito sa mga nangyayari.Sa totoo lang ay mas kilala pa nga niya si Elaine kaysa mapapangasawa nito. Wala naman siyang magagawa tungkol sa bagay na iyon lalo na’t hindi siya sigurado kung gusto rin siya ng dalaga. Kung maaari lang ay itatakas niya ito at mamumuhay sila nang simple, pero oras na mangyari iyon ay may parehas na mahalagang bagay ang mawawala sa kanila
“Louis, ayos ka lang ba? Para kang nakakita ng multo,” wika ng dalaga na nakatingin sa mukha ni Louis na namumutla. Hindi niya alam kung bakit ganoon na lang ang reaksiyon ng binata sa picture niya kasama ang kaniyang ina na kalong-kalong siya sa mga bisig nito.“Kaano-ano mo ang babae na ’yan?” tanong ni Louis. Gulong-gulo ang isipan niya dahil sa nangyayari, ngunit bigla na lamang sumakit ang ulo niya. Bumabalik na naman ang alaala ng kaniyang dating yaya sa kaniya.***“Lou-lou, hindi ka dapat lumalabas nang ganitong oras. Siguradong mapagagalitan ka ng ama mo,” pangaral sa kaniya ng paborito niyang yaya na si Serena. Mabait ito at laging inuuna ang feelings niya. Sa totoo lang, ito lang ang unang tao na nakakita sa kaniya na umiiyak lalo na sa tuwing pinagagalitan siya ng kaniyang ama.“But I want to go to Uncle Liam’s mansion. He will probably get mad at Sirius because of what we did. I want to defend him,” wika ng batang si Louis na itinaas pa ang kamay na parang nasa isang misyo
ElaineTahimik lang si Louis habang nagmamaneho. Patungo na kami sa resort na sinasabi ni Tita Hacel.Hindi ko tuloy mapigilang mapaisip kung ano ang naging daloy ng usapan nila ni ama. Noong bumalik kasi siya sa loob ay tahimik lamang at hindi na masyadong kumibo. Nanginginig na rin ako sa lamig ng aircon dahil nakatutok ito sa akin. Si Louis ang nagda-drive ngayon habang nasa kabilang sasakyan naman sina ama at si Kaizer.Noong una nga ay ayaw pumayag ni Kaizer, ngunit pinilit siya ni ama na huwag silang sumabay sa amin. “Wear this,” sambit ni Louis at dahan-dahang binuksan ang compartment niya upang kunin ang isang denim jacket.Iniabot niya ito sa akin na agad ko namang tinanggap dahil kaunti na lang ay magiging yelo na ako sa lamig. Kahit ang mga binti ko ay hindi ko na maigalaw. “Salamat,” wika ko. Tumango lamang siya at tuluyan nang nagmaneho. Hindi ko alam kung nauna na sina Kaizer sa amin sa resort dahil naipit kami sa traffic. Kaya baka mas mauna sila nang thirty minutes.“
“Kita mo nga naman, huwag mong sabihin na may girlfriend ka na namang bago? Tss, ang bilis naman. Hindi pa namin napapatay si Mariella sa harap mo, pero huwag kang mag-alala, sisiguraduhin kong makikita mong mamatay ang bago mo!” sigaw nito. Dumagundong sa buong lugar ang boses niya. Mga limang tao na ang nakahandusay sa sahig dahil sa tama ng baril ng mga ito sa puso.Pumaikot ang grupo ng mga armado kay Louis. Nasa likod si Elaine na kanina pa nanginginig sa takot. Hawak niya pa rin ang pistol na ibinigay sa kaniya ng binata, ngunit hindi niya alam kung paano ito gagamitin. Naranasan niya lang makahawak ng ganito noong magpunta sila nina Venice at Elena sa isang bagong bukas na firearm training na nagtuturo kung paano humawak ng baril, ngunit nagtungo lamang sila roon dahil sa poging instructor na crush na crush ni Elena. Halos matanggal nga ang kaluluwa nito sa tuwing lalapitan siya ni Xypen. Kaya lang ay hindi pa sila nagtatagal sa training ay nakita nilang may kasama itong babae
Nagising dahil sa liwanag si Elaine. Bumungad sa kaniya ang puting kisame na agad niyang ikinabangon.“Anak, gising ka na pala. Mabuti naman, ang akala ko ay mawawala ka sa akin,” wika ng kaniyang ama. Agad itong lumapit sa kaniya upang yumakap. Nasa tabi nito si Kaizer na ngumiti sa kaniya, mukhang alam na nito ang nangyari sa kanila ni Louis.“A-Ayos lang po ako. Nasaan po si Louis?” tanong niya, ngunit nagkatinginan lamang sina Kaizer at ang kaniyang ama na parang walang gustong sumagot sa tanong niya.“A-Ama?” pagtawag niya kay Mr. Natividad, ngunit ngumiti lang ito sa kaniya at hinawakan siya sa kaniyang ulo.“Anak, mas mabuti kung magpahinga ka muna. Ang bilin ng nurse ay huwag ka raw munang masyadong gumalaw lalo na at nakaka-trauma ang mga nangyari sa ’yo,” sagot sa kaniya ni Mr. Natividad, ngunit hindi niya kayang magpahinga hangga’t hindi siya nakasisigurado na ayos lamang si Louis. Ito ang dahilan kung bakit buhay pa siya. Nais niyang pasalamatan ang binata.“Pero, Ama, gust
ElaineMabilis lumipas ang mga araw, nalaman namin ang balita na nakawala si Zap kaya mas lalong dumoble ang security namin habang naghahanap ng leads kung sino ang tumulong kay Zap na makatakas at kung nasaan ang tunay kong ama.Nagbitiw ako ng malalim na buntonghininga bago tuluyang isandal ang ulo ko sa upuan. Ang buong akala ko ay matatapos na ang kasamaan ng mga Valencia, pero we were back to zero again.“Everything will be fine, wife. As long as we are together, we can do anything. I’ll dispatch more people to look for leads,” wika ni Louis. Hinawakan niya ang kamay ko. Napangiti ako.“Thank you, hubby, for always being by my side. Even when I’m still looking a part of my past identity, you’re patient,” usal ko at binigyan siya ng halik sa pisngi.Kinagabihan, habang inaasikaso ko ang paperworks na ipinasa sa akin ng wedding organizer na kinuha namin ay biglang umiyak si Mace
LouisI’ve always thought of myself as the man who knew everything. Someone who was calculated, cold, and efficient—that’s who I am. Or rather, who I was, before Elaine. She wasn’t just a woman I was ordered to marry; she was the reason I started questioning everything about my carefully constructed world.It all started when I saw her for the first time walking with her friends down the street. I was in the backseat of my car, flipping through meaningless reports about the family’s business when I caught sight of her. She wasn’t extraordinary by any conventional standard. She had oversized glasses perched on her nose, braces, and hair that seemed to have a life of its own. Yet, there was something about her laugh. It was carefree. It was pure.“Who’s that woman?” I blurted out, startling Brennon.His eyes flicked to the rearview mirror, confused. “I—I don’t know, si
Elaine Malamig ang simoy ng hangin noong araw na nagpunta ako sa sementeryo. Tirik ang araw, pero hindi masakit sa balat dahil pa-hapon na. Tahimik, ramdam ko pa rin ang bigat sa puso ko habang nilalakad ang daan patungo sa puntod ni Ama. Sariwa pa rin sa akin ang lahat ng nangyari, sa isang iglap ay natapos ang lahat ng kasamaan ng mga Valencia. Pero alam kong hindi pa rin dito nagwawakas ang lahat dahil may mga organisasyon pa rin na gustong mapasakamay ang ledger na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maalala. Sa huli, nakulong si Zap na may patong-patong na kaso habang si Mariella ay dinala ni Lucas sa psychiatrist dahil halos mabaliw ito sa lahat ng nangyari. Binasa ko ang lapida na may nakasulat na Raymond Natividad. Ibinaba ko ang bouquet na ng puting rosas at nagsindi ng kandila. Napakabuting ama niya sa akin, lahat ay ginawa niya para maprotektahan ako. “Ilang buwan na lang, manganganak na ako. Sisiguraduhin kong dadalhin ko sila rito para makita mo,” wika ko habang kumiki
Elaine Nang idilat ko ang mga mata ay naramdaman ko ang pahirap na nakatali sa aking mga kamay. Ito ay matigas at malamig, parang sinadyang higpitan para magdulot ng matinding sakit. Nanginginig kong tiningnan ang paligid. Para kaming nasa storage room, at bukod sa akin ay may dalawa pang tao—si Kaizer at Ama, na parehas ding nakatali sa upuan. “Ely . . .” Boses ni Kai. Mahina iyon ngunit puno ng pag-aalala. “Ayos ka lang ba?” Tumango naman ako kahit taliwas ang sinasabi ng puso ko. Mabilis ang pintig nito dahil sa kaba at takot na may mangyayari sa amin na masama. “A-Alam mo ba kung nasa’n tayo?” tanong ko. Nag-crack ang boses ko. Napailing siya. “Sa ngayon, ang alam ko lang ay na-kidnap tayo ng Valencia Organization. Hindi ko alam kung paano nila tayo nahanap, I will make sure na makatatakas tayo.” I was scared for the baby in my womb. Wala siyang kinalaman dito. “Everything will be fine, Ely, trust me,” sambit ni Kaizer. Mukhang may plano siya. “Ugh,” ungol ni Ama habang dah
ElaineNag-stay kami ni Louis sa Florida nang dalawa pang linggo. Nang makita ako ni Louis noong gabing iyon ay lagi niya akong kino-comfort. Bihira na lang din kaming gumala ulit at kung lalabas man kami ay may bantay kami. Hindi niya rin ako tinanong kung ano ang nangyari, mukhang hinihintay niya na ako ang kusang magkuwento.Ngayong araw ay susunduin kami ni Valerian para ihatid kami pabalik sa Pilipinas.“I want to stay here for awhile,” wika ko habang inaayos ang mga damit at pasalubong na binili namin.“We will come back here again. This is one of our houses now, I just need to finish all my work,” Louis answered and pecked a kiss on my cheek.Nang makasakay kami ay nginitian ako ni Valerian. “Looks like the newlyweds enjoyed their honeymoon that much. Aunt Hacel said to get both of you after three days, but someone wants to stay longer.”“Shut up, dickhead,” wika ni Louis na ikinatawa ko. So siya lang pala ang nagplano na isang buwan kami rito.“Nasaktan naman ako sa bati mo, pr
ElaineIt had been a week, paulit-ulit ang naging routine namin ni Louis. Para na talaga kaming tunay na mag-asawa. Sa umaga ay ipinagluluto niya ako at gagala kami sa buong maghapon. Halos gabi-gabi ring may nangyayari sa amin. Sa totoo lang, parang panaginip ang lahat at ayaw ko nang magising.“Wife, are you still mad at me? I didn’t mean to act roughly last night,” wika ni Louis habang sinusubukan akong subuan ng kanin.“No. I’m not mad,” matipid na sagot ko.“Then why are you so quiet? Hmm,” tanong ni Louis. Sa totoo lang, gugustuhin ko na lang na nandito kami dahil baka mamaya kasi kapag umuwi kami ay may magbago na naman sa relasyon namin.“May iniisip lang ako,” sabi ko.Sumeryoso ang mukha niya. “What is it? You can tell me.”Bahagya na lang akong napangiti. Mas mabuti nang itago ko na lang muna ang nakita ko. Baka mamaya ay paghinalaan niya ako na may connection kay Zap.“I’m just thinking about where we will go today. Ang dami palang magagandang view rito. Maligo muna ako par
ElaineNagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko, mukhang wala pa rrin si Louis. Dahan-dahan akong bumangon dahil medyo masakit pa ang ulo ko at mugto ang mga mata. May mga sugat pa ang daliri dahil sa pagpulot ko sa nabasag na frame.Pumunta ako sa kusina at kinuha ang litrato. Pinagmasdan kong muli ito bago lukutin at ilagay sa loob ng bulsa ko. Hindi dapat ito makita ni Louis, nakasisiguro ako na tanging si Ama lang ang makasasagot ng lahat ng katanungan na mayroon ako tungkol sa tunay na katauhan ng lalaki. Binuksan ko ang ref, pero wala itong ibang laman kundi tubig. Napabuntonghininga na lang ako at naligo para lumabas. Hahanap na lang ako ng grocery store.“Wife, where are you going?” Halos lumundag ang puso ko sa gulat nang makita si Louis. Magulo ang kaniyang buhok at malalim ang eyebags. May bakas ng dugo sa damit niya at may gasgas siya sa noo. “Are you okay?” tanong ko at hinawakan ang noo niya na may gasgas.Kaagad kong napagtanto kung ano ang ginawa k
ElaineNaalimpungatan ako nang bigla akong makarinig ng malakas ringtone na galing sa cellphone ni Louis.“Answer your call,” utos ko. Nakita ko naman si Louis na pinatay ang tawag at ibinalik ang pagtitig sa akin.“I’m sorry for waking you up,” wika ni Louis. Kinuskos ko ang dalawang mata ko upang mas lalong makita ang mukha niya dahil medyo madilim sa silid.“Ayos lang, naalimpungatan lang ako. But why are you still awake?” tanong ko sa kaniya at akmang babangon para sana kumuha ng maiinom sa kusina.Aray.Kaagad akong napapikit nang mariin nang maramdaman ang kirot sa bandang ibaba ko. Ganito rin ang nangyari sa akin noong unang p********k namin. Parang binibiyak ang katawan ko sa dalawa.Nang mapansin ni Louis na parang may iniinda akong sakit ay inalalayan niya ako. “Are you okay, wife? Should I call a doctor?” concerned na tanong niya kaya hindi ko maiwasang tumitig sa itsura nya. Was he really concerned about me?Napangiti naman ako dahil sa tuwa, pero kaagad na pumasok sa isi
ElaineNang makabalik ako sa loob ng venue ay kaagad lumapit sa akin si Venice. “Mabuti naman at nandito ka na, baks. Hinihintay ka ng lahat sa balcony para masimulan nang ibigay sa inyo ni Louis ang regalo nina Tita Hacel,” aniya. Hindi ko naman mapigilang mapalunok dahil sa kaba.Ano na naman ba ang pakulo ng pamilyang Montemayor?Kaagad naman akong nagpilit ng ngiti nang makita kong nakatingin pa rin sa akin si Venice. Wala siyang kaalam-alam kung ano ang mayroon sa pagitan namin ni Louis. Hindi ko siya masisisi dahil sigurado akong itatago sa kaniya ni Volstrige ang bagay na iyon.“Pasensiya na, mukhang na-late na naman ako. Nag-restroom kasi ako saglit,” paliwanag ko at akmang ihahakbang na ang mga paa ko nang biglang hawakan ni Venice ang braso ko dahilan upang mapatigil ako.“Sandali lang naman, baks. Talagang inabangan kita rito kasi may balak akong ibigay sa ’yo. At saka, lutang ka ba? Hindi naman diyan ang daan sa balcony. Ayan ba ang epekto ng alak?” Humagalpak ito ng tawa.