IV - Confusion

Third Person Point of View

“Bossing, patawarin n’yo po kami. Hindi po namin akalain na asawa n’yo po pala ang pangit— este si ma'am,” wika nito ngunit hindi sila pinakikinggan ni Louis. Galit ang namayani sa buong katawan niya. Ang bilin sa kaniya ng ama niya ay bantayan si Elaine dahil ito ang nais nilang makasal sa kaniya upang makuha niya ang mana niya at hindi lang 'yon ang dahilan niya kaya nais niyang pakasalan si Elaine, may mas malalim pa ro’n.

At isa pa, sira ang damit nito at tinadyakan pa ng mga ito si Elaine sa harapan niya na ikinaubos ng pasensya niya. Ang akala niya kasi ay kung sinong babae lang 'yon. 

Dinala niya ang babae sa sasakyan niya habang nakatingin naman si Brennon. “Sir, hindi ba, 'yan ’yong babae na—” wika nito ngunit pinalayas niya lang ito ng sasakyan habang dahan-dahang hiniga si Elaine sa upuan. Nakita niya na ang pink na bra nito na mas lalong mas nakakagigil sa kaniya. Dapat siya lang ang makakakita nito at kung hindi siya dumating ay baka nagahasa na ng mga ito ang babaeng mapapangasawa niya.

Tinanggal niya ang jacket niya at ibinalot ito sa katawan ni Elaine. Sa buong buhay niya ay ngayon lang siya nakaramdam ng awa sa isang babae. “Brennon, guard her and call a skilled doctor. Stay outside the car and don't ever fucking go inside,” babala niya habang napalunok naman si Brennon. Katirikan ng araw at bawal pa siyang pumasok sa sasakyan ngunit mas mahal niya ang buhay niya kaysa sa aircon ng sasakyan kung kaya't tumango na lamang siya.

Bumalik sa loob si Louis habang ang mga ito ay yumuyuko sa kaniya. Nang makita niya ang mga lalaki na may sala ay agad niyang sinarado ang pinto.

“Did you know what you have done? All of you will pay for it,” galit na wika ni Louis na dumagundong sa buong silid. Ang tatlong lalaki na ito ay mga bastardo sa paningin niya. Gusto niya itong pahirapan.

“Patawarin n’yo po kami, boss. Hindi po namin alam na asawa n’yo po pala ang babaeng 'yon,” pagmamakaawa ng isa habang lumuluhod pa ang mga ito.

Tama nga ang hinala niya na hindi ito nagsisisi sa ginawa nila kundi natatakot lang ito sa kaniya, ang mga gago. Naupo si Louis sa upuan habang nakalabas ang Sig Sauer P226X5 na pistol niya at nilinis ito gamit ang magandang tela na nasa lamesa niya. Mukhang madudumihan na naman ang alaga niya.

“I don't give a damn, you almost raped my wife and you want me to forgive you? Fuck that shit, I will make sure that your family will suffer, too,” wika ni Louis saka binaril ang isa sa binti nito na ikinangiwi nito sa sakit.

Agad naman naglabas ang dalawa ng baril para barilin si Louis nang makita niya ito. Naputukan siya ng isa sa kaliwang kamay ngunit parehas niya itong nabaril sa tiyan.

“Fuck,” wika ni Louis. Ang mga ito ay tinuturing na traydor sa organization nila kung kaya't lumabas si Louis upang iutos ito sa iba.

“Release the hawks in the Del and cut their stomach open to be the breakfast of my hawks,” wika ni Louis habang ang iba naman ay lumapit sa kaniya upang tanungin kung ayos lamang siya ngunit hindi siya sumagot at nagpaputok lamang ng baril.

He was used to it. Sanay na siya sa mga ganitong barilan at minsan ay nakakaya niya ang limang bala na nakabaon sa katawan niya.

“Asshole, follow my order and stop asking stupid questions!” sigaw niya at tuluyan nang lumabas ng silid para makita si Elaine.

“Sir, ayos ka lang ba? Nasa mansion na raw po ang mga doctor. Sumakay na po kayo at ihahatid na rin kita,” wika ni Brennon na pinagbuksan ito ng pinto. Alam niyang ayaw ni Louis na dalhin siya sa ospital kahit gaano kalala ang natamo nito.

Naupo ito sa tabi ni Elaine na mahimbing na natutulog, iniangat niya ang ulo nito at ipinatong sa hita niya. Wala ang salamin nito sa mata at mukhang nalaglag ito kanina sa silid, maganda ito kahit may mga tigyawat, pero iniwas niya ang isipin na 'yon sa kaniya dahil wala siyang balak mahalin ang babaeng ito. Hindi niya hahayaang magkaroon ng kahinaan na magagamit laban sa kaniya.

Hindi ipinabuhat ni Louis si Elaine kay Brennon kahit na nagpupumilit ito. Mas pinili niya na siya ang magbuhat kahit sugatan ang kamay niya. Sinalubong sila ni Doktora Pia na nagkakape sa mansyon. “Why are you here? I said a skilled doctor and not her,” wika ni Louis ngunit sasagot pa lang sana si Brennon nang lumapit ang babae sa kaniya.

“Wala si Doctor Qwerty kaya ako ang naatasan. At mukhang may bago ka na namang fling, Montemayor. Ganyan ba talaga kapag hindi pa rin nakaka-move on sa ex mo na nasa Florida?” tanong nito habang nakangisi. Kamukhang-kamukha nito ang babaeng iniwan siya dahil sa pangarap nito.

Ang babaeng mas pinili ang makapunta sa Florida kaysa makasama siya. Ang pinsan ng babaeng nasa harapan niya at isa pa, siya naman ang nagtulak na umalis si Mariella upang hindi ito madamay sa organisasyon na kinasasangkutan niya.

—

Elaine's Point of View

Nagising ako dahil sa ingay na nagmumula sa labas, dahan-dahan kong iminulat ang mata ko upang tingnan kung ano 'yon at may nakita akong babae habang nag-uusap sila ni Montemayor.

"Why, do you want me to add you in my collection?" maangas na tanong ni Montemayor habang nanggagaliti naman ang babae na gumagamot sa kaniya. 

"Excuse me, womanizer. Huwag mo akong igaya sa pinsan ko na nagkagusto sa 'yo. Hanggang ngayon nga, iniisip ko kung ano nagustuhan niya sa 'yo, eh," wika ng babae na ikinapagtaka ko, sino kaya ang tinutukoy nila?

Kailangan ko nang lumabas, pero nakakahiya naman kung aabalahin ko ang pag-uusap nila.

“Don't ever discuss that woman in front of me,” sambit ni Louis at agad na tumayo at kumuha ng sigarilyo sa bulsa niya.

"Bitter ka pa rin ba, Louis? Huwag mong sabihin sa akin na fling mo lang ang nerd na kasama mo. From what I heard from Tita Sherry, she will be your wife because of some reason. I pity her, makikisama siya sa isang lalaki na hindi pa nakaka-move on sa ex niya," wika nito na tumayo rin para harapin si Montemayor nang bigla itong sumagot pabalik sa kaniya.

Louis pala ang pangalan nya, bagay na bagay ito sa kagwapuhan nya. Napa-iling ako sa iniisip ko, marahil ay epekto lang ito ng pagligtas ni Louis sa akin.

"Leave and don't ever insult my wife again because if you dare, I will make sure that your brain will be seperated from your body," sambit ni Montemayor na itinutok ang pistol niya sa ulo ng babae. 

Hindi mapigilan ng pisngi ko na mamula sa ginawa nyang pagtatanggol ngunit, hindi dapat ako kiligin sa sinasabi nito dahil maaring peke lamang ang lahat ng ginagawa nya para sa akin. Marahil ay sinabi nya lang ito dahil ayaw nyang mapahiya, tinanggal ko sa isipan ko 'yun at patuloy na nakinig.

Hindi naman natinag ang babae at ngumiti lang sa kaniya. "Good luck for that at sana magtagal kayo," wika nito pabalik at tuluyan nang umalis sa Mansion. Dali-dali akong bumalik sa kama upang magpanggap na natutulog dahil papasok si Montemayor sa silid.

Tanging naririnig ko lang ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Kasabay no’n ang ingay ng kama dahil may tumabi sa akin. Napahinga ako nang malalim habang inaamoy ang perfume niya.

Masyado itong mabango.

"I know you're awake. Let's have some dinner, wife," wika niya na hindi ko alam ang gagawin ko, kung magpapanggap ba ako na natutulog o ididilat ko ang mata ko.

However, kailangan kong umuwi na sa bahay dahil lagot ako kay Itay lalo na kapag nalaman niyang nasa bahay ako ng ibang tao at lalaki pa.

"Hindi ka ba didilat diyan o gusto mong patirikin ko ang mata mo? How about that, Mrs. Montemayor?" bulong niya habang ang hininga niya ay nagbibigay kiliti sa aking tainga. 

Agad naman akong napadilat sa sinabi niya at akmang tatayo na nang bigla niya akong hilahin pabalik sa kama. "Let me eat you first," wika niya na ikinakaba ko. Ano ba ang akala niya sa akin, pagkain?

"Ano ba ang sinasabi mo? Tara na, gutom na kasi ako," pagdadahilan ko ngunit narinig ko ang mahinang pagtawa niya.

"Okay, I will just change my clothes. You should wait me outside, or here if you want to see my luxurious body," sambit niya na agad kong ikinatakip ng mukha nang bigla niyang hubarin ang T-shirt niya.

"Lalabas na ako," sagot ko habang dali-daling tumatakbo palabas ng kwarto nang bigla niyang harangin ang door knob ng pinto na agad kong ikinaharap.

"Don't you want to see my body?" tanong niya habang nakatitig sa akin na agad kong ikinaiwas dahil sa hiya.

Bakit ganito ang nararamdaman ko? Napakabilis ng tibok ng puso ko na parang nakikipagkarera sa liyebre.

"A…a-no kasi," nauutal na wika ko nang bigla niyang ilapit sa akin ang katawan niya. Sinusubukan niya ba ako? 

"We will be married next month, maybe we should do our honeymoon now. What do you think?" tanong niya habang tagaktak naman ang pawis ko kahit napakalakas ng aircon dito sa loob ng silid.

Kaya lang, hindi naman ako pumayag sa kasal na sinasabi niya at ang tanging alam ko lang ay may utang si Itay sa kanila.

"Anong kasal ang sinasabi mo?" tanong ko habang dinidistansya ang katawan niya sa akin.

Kaya ako napunta rito sa kalagayan na ito dahil sa nais kong malaman ang tungkol sa kasal na ayaw sabihin sa akin ni Itay. Mukhang malalaman ko na ang katanungan ko ngayong araw.

"Why, didn't your father tell it to you? Oh, that old hag is really a headache. Maybe I should kill him," wika niya na ikinalaki ng mata ko kaya agad ko siyang tinulak at nagsimulang sumigaw.

"Don't ever try to do that. I swear, I will call a police to sue you!" sigaw ko ngunit bigla niya akong hinalikan na agad kong ikinagulat at nasampal ko siya. Ano ang akala niya sa akin, maaari niya akong halikan sa kahit anong oras niya gustuhin?

"Fuck, why did you do that?" asik niya habang hinawakan ang kamay ko na ikinadaing ko dahil sa sakit.

"I’ll tell this to you once. Never ever try to run away from me because from now on, you’re my property and if our marriage will not happen next month I will kill your father because in order for him to pay his debt, you should be my wife," wika niya na ikinahina ng katawan ko. Parang kanina lang ay ayos pa ang pakikitungo niya sa akin, ngunit ngayon, para na siyang isang nakakatakot na nilalang dahil sa ginawa niya.

Lumabas siya ng silid habang naiwan akong nakanganga. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang buong kuwento, pero malinaw na sa akin na ako ang gagawin nilang kabayaran sa lahat ng utang ni Itay.

—

"Ma'am, pinapababa na po kayo ni Sir Louis. Kumain na raw po kayo kasama siya. Huwag n’yo na raw po siyang hintayin na buhatin ka," sambit niya habang nakayuko. Hindi ko namalayan na ilang minuto na pala ako nag-iisip tungkol sa kasal.

Hindi ako natinag sa sinabi niya at hinayaan na umalis ito. Kailangan ko nang umuwi at mas mabuti siguro kung pipilitin ko si Itay na magsalita tungkol dito.

Nagulat ako nang bumukas ang pinto at tumambad rito si Montemayor na nakakunot ang noo.

"Let's go, you should eat now to gain your energy," wika niya habang binuhat niya naman ako na parang sako ng bigas sa kaniyang balikat. Magagalit si Itay kapag hindi pa ako umuwi ngayong gabi at siguradong magsusumbong agad ito kay Kaizer.

"Ibaba mo ako, kailangan ko nang umuwi!" sigaw ko habang naglilikot para ibaba niya ako nang biglang may magsalita sa harap ni Louis.

"Elaine. . .," wika nito at nang itaas ko ang paningin ko ay nakita ko si Kaizer na nakatayo habang ang kamay niya ay nasa bulsa.

Anong ginagawa niya rito?