Special Chapter 1: Triplets
Lura Elise
It's been five years—five wonderful years of my life when I said 'I do' to the most gorgeous man I have ever laid my eyes on. And since then, I became more happy and contented.
Aaminin ko na hindi rin naging madali ang nagdaang limang taon. May mga pagkakataon na sinubok ang pagsasama namin ni Gavin bilang mag-asawa. Ngunit iyon ang mas nagpatibay sa pagmamahalan namin. Naging mas malakas at matatag din kaming dalawa para na rin sa ikakabuti ng aming tatlong makukulit na supling—na ngayon ay magdiriwang na ng kanilang ika-limang kaarawan.
"Mommy! Look! Ang daming balloons! I want some!"
Nahinto ako sa paglalakad sa biglang paghiyaw na iyon ni Elicia Lurien—ang bunso sa triplets, nang ma
Special Chapter 2: Reunited"Hello, Cradford family! Where are the birthday celebrants? Ninang pretty is here!"Mula sa ikalawang palapag ng bahay ay rinig na rinig ko ang matinis na boses na iyon ng baliw kong best friend. Nasa kuwarto kasi ako ngayon ng triplets at inaayusan sila dahil maya-maya lang ay mag-uumpisa na ang kanilang party."Mommy, can I go now?" Lucien asked, looking so bored. He's sporting a prince-like attire. Kanina pa siya ayos at hinihintay na lamang kaming tatlo ng mga kapatid niya na matapos.Saglit ko siyang binalingan. "Wait lang, anak." Pagkatapos ay muli kong sinipat ng tingin ang dalawang prinsesa namin.Lurise is wearing a Cinderella gown while Lurien has her snow-white balloon dress. They have small crowns on both their heads."Ang gaganda talaga ng mga anak ko,” naisul
Special Chapter 3: Bliss Matapos naming magkamustahan ay saktong dumating sina Tito Ron at Tita Bea kasama ang mga pinsan ko. Pagkatapos, ilang minuto lang ang dumaan ay sunod naman na dumating ang iba pa naming kaibigan ni Gavin kasama rin ang kanilang mga anak. Hanggang sa nagsimula na ang party dahil nagsidatingan na rin ang iba pang mga bisita. "And now, for our gift-giving, may we call on our ninangs and ninongs to come here upfront and bring your gifts for the celebrants?" ani ng host na siya ring kinuha naming organizer, matapos ang kainan at magic show. Unang lumapit ang best friend ko kasama ang asawa niya saka nila inabot ang may kalakihang parihabang kahon na tig-iisa ang triplets. "Happy birthday, mga inaanak ko," bati ni Lyf sa mga anak ko saka hinalikan sa pisnge ang tatlo. "Sana magustuhan niyo ang gift n
//Prologue//Mapait akong napangiti habang pinagmamasdan ang mga batchmates ko na abala sa pagkuha ng litrato kasama ang kani-kanilang pamilya. Kumirot ang puso ko at hindi napigilan ang sariling mainggit sa kanila.I wish you were both here with me, Mom, Dad. I miss you both...s-so much.Malakas akong nagbuga ng hangin para maibsan ang bigat ng aking dibdib at pinahid ang takas na luha sa aking pisnge. Saka ko hinubad ang suot na toga at isinampay ito sa aking kanang braso. Naiwan nalan
Chapter 1:Anew - "I won't say goodbye, Mom, Dad. I might be gone for too long but I promise, I'll be back." Marahan kong pinunasan ang takas na luha sa aking pisngi at mapait na ngumiti sa harap ng puntod ng aking mga magulang. Mahirap mang iwanan ang lugar kung saan marami akong ala-ala ngunit kailangan kong lumayo para makalimot at ibangon ang aking sarili. Dahil hanggat narito ako, mananatiling nakalubog ang mga paa ko sa sakit at pighati. For the last time, I looked at the tomb in front of me and caressed it. "I love you, Mom, Dad . . .hanggang sa muli," I whispered. Then, I stood up and fixed myself. I heaved a sigh before turning my back at them. Exactly nine in the morning when I arrive atBancasi International Airport. After getting off the plane, I directly went to the arrival lounge and look for Tita Beatriz—my father's stepsister. N
Chapter 2: Boss - Humarap ako sa salamin at tiningnan ang aking ayos. I am wearing a black sheath dress paired with a three inches stiletto. While I just let my ash brown wavy shoulder length hair flows down as it is. I smirked. I'm good but I look pale. Napabuntong-hininga ako saka nilagyan ng lip-tint ang aking mga labi. Nang presentable na akong tingnan ay saka pa ako bumaba sa salas at nagpaalam kina Tita. Nakapag-book na ako ng taxi kanina kaya may nag-aabang na sa akin sa gate. "Sa BXU Complex ho, manong," saad ko sa driver na kaagad namang tumalima. Plano ko sana ngayong araw ay ituloy ang paghahanap ng trabaho dahil hindi ko na iyon nagawa pa kahapon gawa noong nangyari sa coffee shop. Pero ginising ako kaninang umaga ng isang tawag na iniimporma ako sa aking job interview. Nagdadalawang isip ako noong una dahil wala pa naman akong inaapplyan hanggang sumagi sa isip ko iyong babae na kumuha ng resume ko kahapon. Seryoso pala talaga siya roon sa sinabi niyang bibigya
Chapter 3: Words-Damn! Is this a coincidence or someone’s playing a trick on me?! Gusto kong papaniwalain ang sarili ko na namamalikmata lang ako at hindi siya iyong nakikita ko ngayon.But heck!It's him. It's really him.That arrogant guy at the coffee shop. Iyong walang modong pinsan ni Miss Soren na binigyan ako ng limang libo.Of course, there's a possibility that he's also working here. Magpinsan sila ni Miss Soren kaya hindi talaga malabo iyon. But I never thought he will be this big.God! He's the CEO! My freaking boss!And I can't help myself not to panic upon knowing the fact that I'll be working under him.I heaved a sigh and eyed him, calculating if I should go near him or I'll just leave this damn room. But when my eyes meet with his deep ocean orbs giving me an intense gaze, para akong n
Chapter 4:Blow- Nang sumunod na araw ay inaantok pa akong umalis ng bahay para sa signing of contact at first day of work ko sa Cradford Empire. Hindi ako halos pinatulog ng magiging boss ko kakaisip doon sa huling sinabi niya kahapon bago ako umalis ng kaniyang opisina.Nakakainis na saglit pa nga lang kami nagkakilala at nagkasama ganito na agad ang epekto niya sa akin. Paano pa kaya kapag tumagal na?I heaved a deep breathe out of frustration. Bahala na. I'll cross the bridge when I get there.Pagkatarating ko saC.E Toweray kaagad akong dumeretso sa H
Chapter 5:Hotdog-"Beautiful morning, sis!" pagbati sa akin ni Fellice nang magkasalubong kami sa lobby.I greeted her back. Pagkatapos ay sabay na kaming sumampa sa elevator paakyat sa kaniya-kaniya naming palapag. Kaming dalawa lang ang nakasakay dahil maaga pa naman. Inagahan ko rin talaga ang pagpasok dahil ayokong makipagsiksikan sa elevator. Delikado para sa paa ko."Bakit paika-ika kang maglakad? What happened to your foot?" nag-aalalang usal niya habang nakatingin sa nakabenda kong paa.I sighed. "Natapilok ako kahapon," tipid ko na lamang na sagot. Paniguradong hindi siya titigil kakatukso sa akin kapag nalaman niya ang buong nangyari kahapon. Kaya mas mainam na iyon lang ang alam niya."Oh!" she mumbled, her mouth formed an 'o'. "You're not used wearing heels?"Tumango ako at hilaw na ngumiti. "Yea, a bit," I answered as a matter of fact."Kaya naman pala. Better not