Chapter 5: Hotdog
-
"Beautiful morning, sis!" pagbati sa akin ni Fellice nang magkasalubong kami sa lobby.
I greeted her back. Pagkatapos ay sabay na kaming sumampa sa elevator paakyat sa kaniya-kaniya naming palapag. Kaming dalawa lang ang nakasakay dahil maaga pa naman. Inagahan ko rin talaga ang pagpasok dahil ayokong makipagsiksikan sa elevator. Delikado para sa paa ko.
"Bakit paika-ika kang maglakad? What happened to your foot?" nag-aalalang usal niya habang nakatingin sa nakabenda kong paa.
I sighed. "Natapilok ako kahapon," tipid ko na lamang na sagot. Paniguradong hindi siya titigil kakatukso sa akin kapag nalaman niya ang buong nangyari kahapon. Kaya mas mainam na iyon lang ang alam niya.
"Oh!" she mumbled, her mouth formed an 'o'. "You're not used wearing heels?"
Tumango ako at hilaw na ngumiti. "Yea, a bit," I answered as a matter of fact.
"Kaya naman pala. Better not
Chapter 6: Desire-Both of us were just quiet the whole ride. Nakatuon ang buong atensyon niya sa pagmamaneho habang nakapako naman ang tingin ko sa bintana ng kaniyang kotse—pinagmamasdan ang kasabayan naming mga sasakyan. Hanggang sa bumigat ang talukap ng aking mga mata at kalaunan ay tuluyan na akong napapikit."Hmm," I hummed and slowly open my eyes when I heard a clicking sound.Kinusot-kusot ko ang aking mga mata saka tiningnan ang sarili sa side mirror ng kotse dahil baka may duming naiwan sa biglaan kong pagkakatulog. Pagkatapos ay dahan-dahan akong humarap sa driver's seat."Nandito na ba—"Natigilan ako nang makitang wala na pala ang taong nakaupo sa tabi ko. Nang lumingon ako sa labas ay saktong nahagip ng mga mata ko ang likod ng magaling kong boss. He's now at the entrance of a Chinese restaurant.Talagang hindi niya man lang ako ginising?Napailing na
Chapter 7: Gentle-“What the fuck are you doing?”Dagli akong napamulat ng mga mata at awtomatikong napatayo nang marinig ko ang malamig niyang tinig. Buong-buo iyon at mababakas ang panganib sa tono nito. Dahilan na rumigodon ng kay bilis ang puso ko. Bigla akong pinagpawisan ng malamig. Napakagat na lamang ako sa aking ibabang labi nang manginig ang aking mga kamay. Kahit ang mga tuhod ko ay nanglalambot. I felt like I was a criminal who get caught of doing something illegal and unethical.I looked away. “S-sir...a-ano...k-kasi...” I stuttered, unable to find an exact word to say.Then seconds after, I blinked. What the hell? Bakit parang nangyari na ito? I returned my gaze at him. He’s still seated on the couch while his thick eyebrows are in contact with each other. Later on, he stood up and started taking steps in my direction. Sa bawat paghakbang niya ay s
Chapter 8: Worried —Third PersonIt has been three damn hours since Gavin let his executive assistant take a nap on his office and up until now, she’s still asleep.Hindi niya malaman kung anong nangyayari sa kaniya ngunit magmula kanina habang kasama niya ang dalaga sa restaurant ng kaniyang kaibigan ay tila ba may nagbago sa kaniya. Bigla siyang nakaramdam ng kakaiba para sa sariling sekretarya.Naiinis siya sa dalaga dahil hindi man lang siya sinabihan na namamaga pala ang paa nito. Ngunit ang ikinagagalit niya lalo na sa sarili ay hindi man lang niya ito napansin. Mas nauna pa talaga iyong nalaman ng kaniyang kaibigan kaysa sa kaniya na palaging kasama ng dalaga. Kaya sinikap niyang makabawi rito kahit papaano. Ang kaso, nangingibabaw pa rin talaga ang kaniyang pagiging bugnutin. But whenever he looks at her angelic face, seems like he was put in a spell that h
Chapter 9: Tempting — Lura Elise “T-tubing...” hirap na usal ko nang maramdaman ang panunuyo ng aking lalamunan. I felt like I haven’t drunk anything for days. I’m also feeling hot and my whole body is aching so badly that I can’t even open my eyes. "Hey, are you awake?” That voice. It’s definitely… my boss Napalunok ako ng mariin nang makilala ang boses na iyon at tila ba lalong uminit ang aking pakiramdam nang dumampi sa leeg ko ang singaw ng kaniyang mabangong hininga. Kahit nahihirapan ay pinilit kong imulat ang aking mga mata. Nadismaya ako nang sa halip na mukha niya ang bumungad sa akin ay puting kisame ang nasilayan ko. Susubukan ko sanang bumangon para mas makita ang kabuoan ng silid. Ngunit napadaing na lamang ako dahil naitukod ko sa kama ang aking kaliwang kamay na ngayon ko lang napansing nakaswero pala. “Damn, woman! Be careful!”
Chapter 10: Mad — Shit, Lura! Sukdulan na ba talaga ang pagka-uhaw mo na mahalikan ang boss mo kaya ikaw na mismo ang nagbibigay ng motibo?! Maghunos-dili ka nga! Panenermon ko sa aking sarili matapos mapahiya. Hindi ito ang unang beses na muntik na niya akong mahalikan at ako pa mismo ang laging nagbibigay ng tiyansa na gawin namin iyon. Talagang umabot na sa sukdulan ang kagagahan ko. Gayunpaman sa tingin ko ay hindi dapat na ako lang ang sisihin dahil siya naman itong lapit ng lapit sa akin! Marahas na lamang akong napabuga ng hangin saka kinalma ang aking sarili bago umayos sa pagkaka-upo. Hindi na ako nag-abala pang ibuka ang aking mga mata dahil hindi pa ako handang harapin siya. Nagkunware na lamang akong tulog at hinayaan siyang dalhin ako sa kung saan. Hanggang sa naramdaman kong huminto na ang sasakyan. “Hey, woman…I know you’re not asleep. Get your fucking ass out of the car. We’re here,” he rudely demanded. I grunted and harshly open my eyes. I turned around to fa
Chapter 11: Chapter 11: Self-control *** “I’m sorry for snapping at you earlier. See you tomorrow, Elise. Good night . . .” Iyon ang mga huling salitang binitawan ng boss ko bago niya tinapos ang tawag na siyang nagpalaglag ng panga ko dahil sa gulat. I never expected him to say that especially with gentleness and sweetness in his voice which keep me up all night as it echoed in my head over and over again. So the next day, I woke up late and felt so exhausted. "Oh, Ate?" untag sa akin ni Maegan nang makababa ako sa may sala. Nakaupo siya sa sofa kasama ang kapatid na si Kurt habang nanunuod ng pambatang palabas sa TV. "Bakit gan'yan ang itsura mo? Puyat ka ba? Eh, ako nga itong late na nakatulog kagabi kasi you know..." dugtong niya pa na may kasamang paghagikhik. Noong una kaming magkita ni Maegan doon sa airport ay may ilangan pa kami sa isa’t-isa. Pero ngayon ay naging kumportable na kaming dalawa at mas napalapit pa nga. Siguro dahil na rin sa siya lang ang babae sa kanila
Chapter 12: Sway *** Tinupad nga ng boss ko ang kaniyang sinabi. Eksaktong huminto ang sasakyan sa U-Luxury Hotel nang gisingin niya ako. Nang makababa kami ng sasakyan ay ang nakasisilaw na kislap ng mga camera galing sa napakaraming media ang sumalubong sa amin. Bigla akong nahiya sa rami ng pumalibot sa amin kaya dagli akong napatago sa likod ni sir Gavin. Naramdaman ko namang niyapos niya ako sa aking beywang at hinarangan ang aking ulo ng kaniyang isang braso habang papasok kami sa hotel. Saka lang ako nakahinga ng maluwag nang tuluyan na kaming nakapasok sa loob ng Banquet Hall kung saan gaganapin ang party. “Are you alright?” My boss whispered, helping me stand properly. Umayos ako ng tayo saka siya nginitian. “Y-yes. T-thank you, sir,” I stammered. He just nodded and was about to say something when someone came rushing to us. Naningkit ang mga mata ko nang maulinigan kung sino ang mga ito. It’s Traise and...Fellice. “Bro!” Traise greeted, giving my boss a friendly
Chapter 13:Astound—Wala sa sarili akong sumakay sa kotse ni sir Gavin. We're now heading home. And I'm not sure if we bid goodbye to our friends 'cause honestly, I'm not literally with myself right now. Magmula nang magsayaw kami kanina ay para akong nakalutang sa kawalan. Ni hindi ko alam kung paano ko nairaos ang sayaw na iyon habang yakap niya ako sa kaniyang mga bisig.That exact moment, I felt like I was bound in a spell. I was lost in my own paradise. Got stuck in there and I'm turn into staying or going back to where I suppose to be. Then, all of a sudden, his lovely face with a sweet smile plastered in his lips showed up to me, making my heart pounded so loud and fast...again and again and again. Until, I'm almost out of breath. I gasped."Hey, are you okay?