CHAPTER 71

CHAPTER 71

"Iniwan na ako ni Janna. Ayaw kong pati si Irish mawawala pa sa akin."

"Tama lang yun kuya. Maramdaman mo naman ang walang-wala para mas maintindihan mo ang halaga ng mga taong nagmamahal sa'yo."

"Bakit, ikaw ba ang kinakausap ko? Ba't ka nangingialam?"

"Kuya antagal kitang inintindi, antagal kong nagtimpi. Kailan ka pa ba titigil? Kailan ka ba matatauhan?" singhal ni Christian.

"Gago ka ah! Makapagsalita ka akala mo na kung sino ka!"

"Kuya alam ko. Batid ko kung sino ako. Hindi ko kailanman makakalimutan kong sino lang ako. Tinulungan mo lang naman ako para marating ko ang buhay ko ngayon pero kuya, hindi ang utang na loob ko sa'yo ang pinag-uusapan natin dito. Tungkol sa'yo, sa taong nagmamahal sa'yo at ako! Ako, kuya na nagmamalasakit ng sobra sa'yo. Napakasama na nang ginagawa mo! Kuya magkaroon ka naman ng pakiramdam! Magkaroon ka naman ng hiya sa sarili mo!" Hindi pa natatapos si Christian ang mga dapat niyang sasabihin nang biglang nagpakawala ng isang malakas na su