Malamig na pinagmasdan ni Aster ang kapatid na kasalukuyang nagpapanggap na inagrabyado. Napangisi na lamang siya sa galing nito umarte, tunay nga na magkapatid sila ni Andrea, parehas na parehas sila sa pag-arte.
"Nauna siya na patirin ako, gumanti lang Ako at tinuruan siya ng leksyon." kalmado at walang pakialam na sagot nito sa ina. Nang mapansin ni Andrei na kalmado lamang si Aster, bigla itong nagpanik na baka paniwalaan ng ina si Aster Agad itong kumapit sa kanilang ina at umiyak, "Itinulak niya talaga ako pababa sa hagdan mama, hindi ko naman sinasadya na patirin siya." umiiyak na sambit nito. "Ahh, ang sakit ng binti ko, nabalian ata ako." dagdag pa nito. Nang marinig ni Alice na nabalian ang kaniyang busong anak, nakaramdam ito ng nerbyos at agad na inalo ang anak. "Shh, 'wag kang matakot. Dadalhin kita kaagad sa ospital." sambit nito sabay labas ng telepono. Nang makatawag na ito ng ambulansya, Kay Aster naman ibinaling ni Alice ang kanyang pansin. "Kadadala ko lang sa iyo dito, inilalabas mo na agad ang tunay mong ugali sa mga kapatid mo. Kung hindi kita tuturuan ng leksyon ngayon, baka hindi mo na kilalanin kung sino ang iyong ina." Pagkasambit ni Alice ng mga salitang iyon ay lumapit ito sa harap ni Aster at itinaas ang kamay na akmang sasampalin ito. Bago pa man lumapat ang kamay ni Alice sa mukha ni Aster ay agad nitong pinigilan ang kamay nito at ibinaba. "Walang hiya ka..." gulat na sambit ni Alice. Mahigpit na hinawakan ni Aster ang kamay ng ina, dahilan para mapasinghap ito sa sakit. Tumingin ito ng diretso sa mata ng ina bago nagsalita, "Sinabi ko na sa iyo na nauna siyang patirin ako, kaya itinulak ko siya pababa. I'm not expecting you na itrato ako ng patas, pero huwag mong isipin na i-bully ako sa harap ng iba. Kung gusto mong pakasalan ko si Dalton at makuha ang lahat ng gusto mo, mabuting huwag mo akong saktan. Kung hindi, wala kang magagawa kundi ipakasal ang pinakamamahal mong dalaga sa kaniya." Pagkatapos sabihin ni Aster ang mga salitang iyon, ay padabog niyang ibinaba ang kamay ng ina at agad na umakyat sa itaas. Hindi agad nakarecover si Alice sa mga sinabi ng anak. Nakatingin lamang siya sa likod nito habang umaakyat sa hagdanan. May bakas ng kalupitan sa mga mata nito, na sa mga sandaling ito ay tila lubhang hindi pamilyar kay Alice, na kakaunti lang ang alam sa kaniya. Ang natatandaan lamang niya, bago ipanganak si Andrea, mahiyain pa si Aster kapag kinakausap niya sa telepono. Palagi niyang nararamdaman na kontrolado niya ang lahat. Sa ngayon, alam niyang hindi niya ang basta basta magagawang kontrolin si Aster. Sa mga salitang binitawan nito kanina, alam na niya agad na planado at kataka-taka ito. Alam na alam niya ang kaniyang layunin, ngunit handa itong sumama sa kanila. "Anong pina-plano niya?" tanong ni Alice sa sarili. Naguumpisa nang magduda si Alice kung tama bang dinala nila si Aster sa Main City mula sa probinsiya. Kung ikakasal man ito sa mga Gonzales at magiging miyembro ng pamilya nila, makikialam ba ito sa mga benepisyo na ipinangako ni Gng. Gonzales na ibibigay sa kaniyang pamilya? Nagkakaroon ng komplikadong pag-iisip si Alice, at malaking bahagi ng kaniyang damdamin ay hindi maipaliwanag na kahihiyan. Akala nito na ang babaeng lumaki sa probinsiya ay hindi makikita ang mga plinano nito para kay Aster. Kung tutuusin, karamihan sa mga batang lumaki sa probinsya ay medyo mahiyain kapag nakaharap sa labas ng mundo. Hindi nito inakala na maiintindihan ni Aster ang lahat. Pakiramdam niya ay isa siyang payaso sa harap nito. Akala nito bilang ina, ay sasaluhan siya ng anak na si Aster sa lahat ng problema Ngunit sa sobrang tagal nito nakasama ang matandang iyon at naging maledukado lamang ito. At kung ikakasal ito sa pamilya Gonzales, tatamason niya ang walang katapusan na kayamanan at kaluwalhatian hanggang katapusan ng buhay nito. Pinagmasdan lamang ni Andrei ang ina na nakatayo habang tinitignan nito ang pinakamatandang kapatid pumapanhik sa paitaas. Maski siya ay nagulat sa mga salitang simabit nito, pero hindi niya ito binigyan ng pansin. Pinatunayan lamang nito na tama ang mga sinabi sa kaniya ni Andrea. Ang nakakatanda niyang kapatid ay bastos, barbariko, at walang kwentang probinsyana. - Sa panig ng pamilya Gonzales. Naupos si Gngm Gonzales sa sofa habang gumagawa ng tsaa at kausap ang anak na si Dalton. "Maganda ang panganay na anak ng mga Sy, pero hindi siya lumaki kasama ang mga magulang niya mula pagkabata, wala rin siyang magandang edukasyon." Hindi siya yung tipo ng tao na humahamak sa mahihirap at nagmamahal sa mayayaman. Ngunit, malawak ang pakialam niya sa background ng edukasyon. Nangunguna sa estado ng katayuan at posisyon ang pamilya Gonzales. Wala itong pakialam sa kwento ng pamilya ni Aster, ngunit kung mayroong malaking agwat sa antas ng edukasyon, magiging mahirap na magkasundo ang mga ito. Habang iniisip nito ang mga kaganapan kanina sa blind date nang sinabi ni Aster na nagtapos ito sa Yale University, nagiba ang pakiramdam niya. "Maraming kasinungalingan na sinabi si Aster, pero wag ka mag-alala. Maayos natin ang lahat kapag ikinasal na kayo." Iniabot nito ang isang tasa ng tsaa kay Dalton, at kinuha niya ito at inilagay sa lamesa. Mahina itong bumuntong-hininga at nagsalita, "Hindi siya nagsinungaling." Napatigil si Mrs. Gonzales ng marinig ang sinabi niya. Ibinaba nito ang hawak na tsarera at nagtanong, "Anong ibig mong sabihin? Paano mo nalaman na hindi siya nagsisinungaling?" Hindi na muli nagsalita si Dalton at itinuon ang pansin sa tsaa na hawak. Naaalala nito ang imahe ng mukha ni Aster na kinakausap siya Nakaupo ito sa harapan niya, at nakatingala sa kaniya, ang mga kamay nito na nakapatong sa mga hita niya pati ang pangako na sinamnit nito, "Tutulungan kita." Ito pa lamang ang unang pagkikita nila ni Aster. Ngunit, tila may spesyal na mahika ito, isang napakaliit, ngunit matibay na salamangka na kusang-loob na magtiwala sa kanya ang mga tao. Nang sinabi nito na sa Yale University siya nagtapos, naniwala siya rito. Napansin ni Gng. Gonzales na tahimik ang anak, naalala niya bigla na nag-usap sila ni Aster ng panadalian. Maaaring may sinabi ito sa kaniya. Ngunit hindi na iyon mahalaga sa kaniya ngayon. Ang importante ay ang maikasal ang dalawa upang mailayo ang atensyon ng publiko sa aksidenteng nangyari sa anak na si Dalton.Tahimik na nakahiga si Aster habang pinapakalma ang sarili sa mga pangyayari. Hindi niya ginusto ang magpunta sa siyudad kasama ang mga agulang nito, ngunit ito lang ang naisip niya na paraan upang makalapit muli sa lalaking minamahal niya. Maraming bagay ang kasalukuyang tumatakbo sa kaniyang isip, isa na doon ang kaniyang pamilya. Sa totoo lamang ay walang pakialam si Aster sa kung anong estado o katayuan ng mga magulang nito sa industriya ng negosyo, dahil una sa lahat hindi siya interesado at ikalawa isa siyang kilalang doktor sa ibang bansa, Hindi alam ng mga magulang niya kung ano ang naabot niya ngayon, o kung ano ang mga nangyari sa kanya ng mga panahong abala ang mga ito sa kanilang negosyo. Lumaki ito ng wala ang mga magulang sa tabi at hindi rin niya nakilala ang mga nakababatang kapatid, kaya't hindi na siya nagtataka kung kakaiba ang pakitungo sa kaniya ng mga ito. Habang lumalaki siya ay hindi niya maiwasan na tanungin ang sarili kung, naaalala pa ba siya ng mga mag
"Ano bang ginawa ni ate bakit galit na galit ka sa kaniya?" pakunwaring tanong ni Andrea. Tumingin si Andrea sa ina na alalang alala, ngunit sa loob nito ay nagdiriwang siya na pinagalitan ng ina ang nakatatandang kapatid. Nang marinig naman ni Alice ang tanong ng anak, ay agad nitong inilabas ang lahat ng sama ng loob. Dahil pakiramdam nito na ang pinakamamahal na anak na si Andrea lamang ang magpapagaan ng nararamdaman niya. "Ang kapal ng mukha ng kapatid mong iyon, hindi ko alam kung saan siya kumuha ng lakas upang sabihin na nakapag tapos siya sa Yale University. Masiyado niya akong ipinahiya sa ginawa niyang pagsisinungaling." inis na sabi ni Alice. "Ayos lang sa akin na nagsinungaling siya dahil matutuloy naman ang kasal, pero may lakas siya ng loob na itulak pababa ng hagdan si Andrei! Kung may nangyari lamang na masama sa bunsong kapatid mo, hinding hindi ko mapapatawad ang Aster na iyan, kahit anak ko pa siya." dagdag nito. Nang marinig ni Andrea ang mga sinabi ng
Pinakaayaw sa lahat ni Creed ay ang mga taong makapangyarihan at walang pakundangan. Kung hindi lamang para sa kasiyahan ng kaniyang kuya, ay hindi siya makikipag-usap kay Andrea. Upang makamit ang kaniyang nais, inignora ni Creed ang Amoy tsaang inilalabas niya kahit sa pamamagitang ng internet cable. Ipinagpatuloy niya ang pakikilaglandian at makisama sa pekeng ugali ni Andrea. "Ganoon ba talaga kalaking biyaya mula sa langit ang maikasal sa aking nakatatandang kapatid? Lumaki ang ate mo sa probinsya, hindi nakapag-aral ng kolehiyo, walang kaalaman o kultura. Kaya ba niyang makisabay sa pamilyang gaya ng amin? Kapag dumalo siya sa mga piging at nakisalamuha sa mga tao, baka wala itong masabi na kahit isang salita." anas ni Creed sa telepono habang kausap si Andrea. "Kahit na baldado na ang kapatid ko, hindi sira ang utak niya. Kilala ang kuya ko pagdating sa mundo ng negosyo at nangunguna ang katalinuhan niya. Hindi sila pantay ng kapatid mo, at hindi siya magiging masaya
"Saan ka pupunta?" bungad na tanong ni Gng. Gonzalaes nang makita niya ang anak na si Creed na paalis ng bahay." Diyaan lang, sa labas." tipid na sagot nito sa ina, at diretso na naglakad."saang labas?" ulit na tanong nito"Diyaan nga lang, Ma. Mahalaga tong pupuntahan ko." sagot nito sa ina."Mahalaga?" sarkastikong tanong ng ina sa kaniya. "Wala kang ibang ginawa Creed, kundi ang uminom at pag labas kasama ang mga kaibigan mo. Sa tingin mo ba, mahalaga ag mga iyan? dagdag nito."Hindi ako iinom, Ma." "Kung hindi ka iinom, saan ka pupunta. Sabihin mo sa akin. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos umiinom ka. Akala mo hindi ko alam na pumasok ka sa kompaniya nang lasing nakaraang araw." galit na sabi ni Gng. Gonzales sa bunsong anak."Ma, hin-"Pabayaan mo siya, kung aalis siya." naputol ang sasabihin ni Creed ng biglang sumingit ang kuya niya. Tiningnan ni Creed ang kuya nito na kakarating lang sa bahay. Nakaupo ito sa kaniyang wheelchair, na tulak tulak ng isa sa mga kasambahay at na
DALTON GONZALES, IKAKASAL SA PROBINSIYANA? Napairap na lang si Aster sa screen ng kaniyang telepono habang binabasa ang headline ng isa sa pinagkakaguluhan na balita ngayon sa buong Winston City. Hindi na bago ang ganitong mga headline sa Winston, sa katunayan itong buwan ng Marso ay malalaking headlines ang yumanig sa buong Winston na siyang usap usapan sa buong siyudad ngayon. Una na roon ay ang aksidente nang kilalang negosiyante at anak ng pinakamayamang pamilya sa buong Winston, si Dalton Gonzales. Nang dahil sa aksidente na iyon ay nabalitang naparalisa ang ibabang bahagi ng katawan nito. Sunod naman ay ang headline na binabasa ngayon ni Aster, hindi nito ugali ang magbasa ng ganong uri ng article ngunit hindi niya mapigilan ang sarili sapagkat tungkol sa kaniya rin ang headline na iyon. Halo-halong mga komento ang nakikita ni Aster sa article na iyon at karamihan doon ay puro negatibo na nagmula sa mga nagkakagusto kay Dalton. Abala siya sa pagbabasa ng
Sa puntong iyon, doon narealize nang ama na nabanggit ng lola niya na hindi nakakuha ng college entrance exam si Aster, kaya’t napabuntong hininga na lamang ito. “Mas magiging maayos kung magiging kasing husay ka rin ni Andrea.” Hindi sinagot ni Aster ang ama at natawa na lamng sa mga tinuran nito. Naaalala nila ang lahat ng bagay tungkol kay Andrea, kahit maliliit na bagay tungkol dito. Hindi man lang nagtanong ang mga ito nang mga importanteng bagay sa kaniya tulad nang pag-aaral sa kolehiyo, pero nagawa niyang ikumpara siya sa nakababatabg kapatid. - Pagtapak ni Aster sa bahay nila ay hindi palmiyar ang lahat sa kaniya. Pagmamay ari nga nito at tirahan rin niya, ngunit ito ang unang beses na papasok siya rito. Dinala si Aster sa kwarto nang kaniyang ina. Tila may pake ito sa kaniya ngayon at nagsalita sa kaniya nang nakangiti, “kung may hindi ka gusto sa kwarto mo, sabihin mo lang sa akin.” Tumango lamang si Aster at mahinahong nagsalita, “salamat po.” “T
Nang hindi siya sumagot ay saka itinuloy ni Andrea ang sasabihin, “Pero kahit na maganda ang pamilyang Gonzales, si Dalton ay paralisado na. Marami rin chismis na ang mga taong paralisado ay maraming problema sa kalusugan. Ate, ayoko talagang ikasal ka sa kaniya. Ano bang pinagkaiba nang pagiging single mo ngayon at balo?” Bagaman na mukhang nag aalala talaga para sa kaniya ang kapatid. Sa katunayan ay ayaw talaga siyang makasal ni Andrea kay Dalton. Pero kahit na may problema sa kalusugan si Dalton, siya pa rin ang lalaking minahal ni Aster. At kung ikakasal siya sa mga Gonzales, ibig sabihin non ay mamumuhay siya ng maayos lalo na sa kinabukasan niya. Nakita na ni Aster ang iniisip ng kapatid at nagsalita, “Wala akong pakialam if you don’t like me. Hindi mo kailangan na mag kunwari na nag aalala ka. Sa katunayan…” Huminto muna si Aster, nang mapansin niya ang gulat na ekspresyon mula sa kapatid ay saka niya itinuloy ang sasabihin, “hindi rin kita gusto.” Hindi inak
"Sinasabi ko sa iyo, huwag mong sabihin sa iba na sekondrya lamang ang natapos mo. Sabihin mo na Master's student sa Winston Medical University." ulit na sabi ni Alice sa kaniyang anak bago sila pumasok sa pribadong kwarto. Hindi pinansin ni Aster ang ina dahils hindi ito interesado sa mga sinasabi nito. Bago sila pumasok sa kwarto ay inayos ni Alice ang kaniyang postura, habang si Aster naman ang kumatok sa pintuan. Alam na kaagad ni Gng. Gonzales na ang panganay na anak ng mga Cruz ang dumating. Ang kasal na ito ay inasikaso niya, at ngayon magkikita na ang dalawang bata, ngayon aykumplikado ang kaniyang nararamdaman. Noong unang panahon, si Dalton ang kaniyang ipinagmamalaki. Kung hindi lang nang dahil sa aksidebteng iyon, maaari niyang ipareha ang anak sa pinakamaganda at magaling na babae sa Winston, hindi sa babaeng walang pinag-aralan. Ayaw niyang bumaba ang tingin ng mga tao sa anak niya, ngunit mababa rin ang tingin niya sa mga Cruz na handang sir
"Saan ka pupunta?" bungad na tanong ni Gng. Gonzalaes nang makita niya ang anak na si Creed na paalis ng bahay." Diyaan lang, sa labas." tipid na sagot nito sa ina, at diretso na naglakad."saang labas?" ulit na tanong nito"Diyaan nga lang, Ma. Mahalaga tong pupuntahan ko." sagot nito sa ina."Mahalaga?" sarkastikong tanong ng ina sa kaniya. "Wala kang ibang ginawa Creed, kundi ang uminom at pag labas kasama ang mga kaibigan mo. Sa tingin mo ba, mahalaga ag mga iyan? dagdag nito."Hindi ako iinom, Ma." "Kung hindi ka iinom, saan ka pupunta. Sabihin mo sa akin. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos umiinom ka. Akala mo hindi ko alam na pumasok ka sa kompaniya nang lasing nakaraang araw." galit na sabi ni Gng. Gonzales sa bunsong anak."Ma, hin-"Pabayaan mo siya, kung aalis siya." naputol ang sasabihin ni Creed ng biglang sumingit ang kuya niya. Tiningnan ni Creed ang kuya nito na kakarating lang sa bahay. Nakaupo ito sa kaniyang wheelchair, na tulak tulak ng isa sa mga kasambahay at na
Pinakaayaw sa lahat ni Creed ay ang mga taong makapangyarihan at walang pakundangan. Kung hindi lamang para sa kasiyahan ng kaniyang kuya, ay hindi siya makikipag-usap kay Andrea. Upang makamit ang kaniyang nais, inignora ni Creed ang Amoy tsaang inilalabas niya kahit sa pamamagitang ng internet cable. Ipinagpatuloy niya ang pakikilaglandian at makisama sa pekeng ugali ni Andrea. "Ganoon ba talaga kalaking biyaya mula sa langit ang maikasal sa aking nakatatandang kapatid? Lumaki ang ate mo sa probinsya, hindi nakapag-aral ng kolehiyo, walang kaalaman o kultura. Kaya ba niyang makisabay sa pamilyang gaya ng amin? Kapag dumalo siya sa mga piging at nakisalamuha sa mga tao, baka wala itong masabi na kahit isang salita." anas ni Creed sa telepono habang kausap si Andrea. "Kahit na baldado na ang kapatid ko, hindi sira ang utak niya. Kilala ang kuya ko pagdating sa mundo ng negosyo at nangunguna ang katalinuhan niya. Hindi sila pantay ng kapatid mo, at hindi siya magiging masaya
"Ano bang ginawa ni ate bakit galit na galit ka sa kaniya?" pakunwaring tanong ni Andrea. Tumingin si Andrea sa ina na alalang alala, ngunit sa loob nito ay nagdiriwang siya na pinagalitan ng ina ang nakatatandang kapatid. Nang marinig naman ni Alice ang tanong ng anak, ay agad nitong inilabas ang lahat ng sama ng loob. Dahil pakiramdam nito na ang pinakamamahal na anak na si Andrea lamang ang magpapagaan ng nararamdaman niya. "Ang kapal ng mukha ng kapatid mong iyon, hindi ko alam kung saan siya kumuha ng lakas upang sabihin na nakapag tapos siya sa Yale University. Masiyado niya akong ipinahiya sa ginawa niyang pagsisinungaling." inis na sabi ni Alice. "Ayos lang sa akin na nagsinungaling siya dahil matutuloy naman ang kasal, pero may lakas siya ng loob na itulak pababa ng hagdan si Andrei! Kung may nangyari lamang na masama sa bunsong kapatid mo, hinding hindi ko mapapatawad ang Aster na iyan, kahit anak ko pa siya." dagdag nito. Nang marinig ni Andrea ang mga sinabi ng
Tahimik na nakahiga si Aster habang pinapakalma ang sarili sa mga pangyayari. Hindi niya ginusto ang magpunta sa siyudad kasama ang mga agulang nito, ngunit ito lang ang naisip niya na paraan upang makalapit muli sa lalaking minamahal niya. Maraming bagay ang kasalukuyang tumatakbo sa kaniyang isip, isa na doon ang kaniyang pamilya. Sa totoo lamang ay walang pakialam si Aster sa kung anong estado o katayuan ng mga magulang nito sa industriya ng negosyo, dahil una sa lahat hindi siya interesado at ikalawa isa siyang kilalang doktor sa ibang bansa, Hindi alam ng mga magulang niya kung ano ang naabot niya ngayon, o kung ano ang mga nangyari sa kanya ng mga panahong abala ang mga ito sa kanilang negosyo. Lumaki ito ng wala ang mga magulang sa tabi at hindi rin niya nakilala ang mga nakababatang kapatid, kaya't hindi na siya nagtataka kung kakaiba ang pakitungo sa kaniya ng mga ito. Habang lumalaki siya ay hindi niya maiwasan na tanungin ang sarili kung, naaalala pa ba siya ng mga mag
Malamig na pinagmasdan ni Aster ang kapatid na kasalukuyang nagpapanggap na inagrabyado. Napangisi na lamang siya sa galing nito umarte, tunay nga na magkapatid sila ni Andrea, parehas na parehas sila sa pag-arte. "Nauna siya na patirin ako, gumanti lang Ako at tinuruan siya ng leksyon." kalmado at walang pakialam na sagot nito sa ina. Nang mapansin ni Andrei na kalmado lamang si Aster, bigla itong nagpanik na baka paniwalaan ng ina si Aster Agad itong kumapit sa kanilang ina at umiyak, "Itinulak niya talaga ako pababa sa hagdan mama, hindi ko naman sinasadya na patirin siya." umiiyak na sambit nito. "Ahh, ang sakit ng binti ko, nabalian ata ako." dagdag pa nito. Nang marinig ni Alice na nabalian ang kaniyang busong anak, nakaramdam ito ng nerbyos at agad na inalo ang anak. "Shh, 'wag kang matakot. Dadalhin kita kaagad sa ospital." sambit nito sabay labas ng telepono. Nang makatawag na ito ng ambulansya, Kay Aster naman ibinaling ni Alice ang kanyang pansin. "Kadadala ko l
"Huwag mong kalimutan na ikaw ang magturo sa akin na magsinungaling. Kung tutuusin, ikaw nga itong nagsinungaling sa akin, hindi ba?" malamig na sambit ni Aster sa ina. Natigilan si Alice sa mga sinabi ng anak at bakas sa mukha nito ang pagkagulat. Nang makabalik na ito sa ukirat at akmang papagalitan ang anak ay pinigilan na agad siya nito, " Hindi ako interesado na makinig sa iyo Ang gusto mo lang naman ay ang ikasal ako sa mga Gonzales hindi ba? Ngayong nakamit mo na ang nais mo at nasiyahan ka na, wala ka nang dapat pa na sabihin sa akin." Nang mga sandaling iyon, nakarating na ang sasakyan nila sa harap ng kanilang tirahan. Agad na bumaba si Aster upang pumasok sa loob ng bahay upang hindi na muling makapagsalita pa ang kaniyang ina Pinagmasdan ni Alice ang likod ng anak na dire-diretsong papasok sa oob ng kanilang mansyo. bakas sa mata nito ang pagkadismaya at galit sa mga inasal ng anak. Hindi nito inakala na haharangin nito ang kaniyang pagsasalita.
"Tutulungan kita na makalakad muli." Ang mga katagang sinambit na iyon ni Aster ay tila kidlat na lumabas na lang mula sa kung saan. Seryoso ang ekspresiyon ni Aster ngunit pakiramdam ni Dalton ay nagbibiro lamang ang babae. Di na mabilang ang magagaling at kilalang doktor mula sa iba't ibang panig ng mundo ang tumingin at mag eksamin sa kondisyon niya, ngunit lahat sila ay walang kakayahan na matulingan na muling makalakad ang kalaki. "Alam mo ba kung gaano kalaking kahibangan ang sinasabi mo sa isang baldado na tulad ko?" Wala siyang pakialam kung magalit ito sa kaniya, ngunit wala itong oras makipagbiruan sa babae. Kinuha ni Dalton ang kamay ni Aster na nakapatong sa hita niya at tinanggal ito. "Seryoso ako." ani ni Aster. Malamig na tumingin si Dalton sa babae, "Paano?, bakit gusto mo ako tulungan? At paano mo naman na isip na kaya mo akong tulungan?" Panandaling nanahimik si Aster, at doon lamang niya napagtanto na nakalimutan sita ng lalaki. "Hindi mo ba n
Gulat na tumingin si Alice sa anak, at ilang beses na nagbago ang ekspresyon samantalang nanatiling kalamdo si Aster. Pakiramdam ni Alice ay masusuka siya ngayon. Alam niyang lumaki si Alice sa probinsiya ngunit hindi niya inakala na magaling ito magsinungaling. Pagsabi pa lamang na siya ang magtatapos sa Winston Medical University ay isa nang malaking papuri sa kaniya, ngunit naglakas loob pa talaga ito sabihin na nagtapos ito sa Yale University? Akala ba nito na tanga ang lahat ng tao. Nagulat rin si Gng. Gonzales sa sinabi na iyon ni Aster, muli siyang napatingin dito at sa ina nito na kita ang nahihiyang ekspresyon. Biglaan, ay tila naiintindihan nito ang mga pangyayari, kaya't lalong napakunot ang noo nito. Tahimik na tumingin si Dalton kay Aster, at ngumit lamang ito sa kaniya. Ang mga ngiti nito ay palakaibigan at ito y nagbibigay ng magaan na pakiramadam. Nang dahil sa ngiti na iyon, ang depress na pakiramdam ni Dalton ay tila nabawasan.
"Sinasabi ko sa iyo, huwag mong sabihin sa iba na sekondrya lamang ang natapos mo. Sabihin mo na Master's student sa Winston Medical University." ulit na sabi ni Alice sa kaniyang anak bago sila pumasok sa pribadong kwarto. Hindi pinansin ni Aster ang ina dahils hindi ito interesado sa mga sinasabi nito. Bago sila pumasok sa kwarto ay inayos ni Alice ang kaniyang postura, habang si Aster naman ang kumatok sa pintuan. Alam na kaagad ni Gng. Gonzales na ang panganay na anak ng mga Cruz ang dumating. Ang kasal na ito ay inasikaso niya, at ngayon magkikita na ang dalawang bata, ngayon aykumplikado ang kaniyang nararamdaman. Noong unang panahon, si Dalton ang kaniyang ipinagmamalaki. Kung hindi lang nang dahil sa aksidebteng iyon, maaari niyang ipareha ang anak sa pinakamaganda at magaling na babae sa Winston, hindi sa babaeng walang pinag-aralan. Ayaw niyang bumaba ang tingin ng mga tao sa anak niya, ngunit mababa rin ang tingin niya sa mga Cruz na handang sir